To Street Mode Festival λαμβάνει χώρα τα τελευταία χρόνια στη νύφη του Θερμαϊκού, κάθε χρόνο, στις λυκαυγές του φθινοπώρου. Φέτος, μετακινήθηκε στο Fix Open Air στην περιοχή των Σφαγείων, λόγω της μεγάλης ποικιλίας δραστηριοτήτων, άρα και την αύξηση ζήτησης του κόσμου. Καθώς πρόκειται για ένα φεστιβάλπου απευθύνεται γενικότερα στην εναλλακτική, mainstream κουλτούρα, οι συναυλίες που το συνοδεύουν απευθύνονται στους λάτρεις διαφορετικών μεν αλλά κοντινών μουσικών ειδών, όπως το hip hop, το stoner και punk. Σίγουρα είναι μια υπέροχη διοργάνωση, αλλά όπως είναι φυσικό, θα αναφερθώ στα acts τα οποία αφορούν κυρίως τα δικά μας.
Στις 20:00 ακριβώς, ανεβαίνουν στο σανίδι του Mode Stage οι αγαπημένοι στους θεσσαλονικείς και όχι μόνο punk rockers Bad Movies. Παρότι εμφανίζοται πολύ συχνά σε διάφορα φεστιβαλ και event της πόλης, οι οπαδοί και ακόλουθοί τους δίνουν πάντοτε το παρόν, όσο μικρό και να είναι το διάστημα που μεσολάβησε από την προηγούμενη τους εμφάνιση. Δεμένοι, με ευνοικό ήχο και το συνηθισμένο τους πλέον σετλιστ, γέμισαν τον χώρο με την παρουσία τους, ενώ κατά τη διάρκεια των 3 τελευταίων κομματιών τους “Όλα ή τίποτα”, “Το Γράμμα” και “Δωσ’μου αλητεία ή θάνατο”, παρότι υπήρχαν τεχνικά προβλήματα με την κιθάρα του Geom, το κοινό δεν καταλάβαινε από τέτοια και γέμισε τον ήχο όσο μπορούσε με τις φωνές του.
Με ένα μικρό διάλειμμα για να παρακολουθήσω την εμφάνιση του Ταφ Λάθος (θέε μου σχώρα με), μιας που το συγκεκριμένο είδος αρχίζει να με ενδιαφέρει αρκετά, τη σκυτάλη πήραν οι Vodka Juniors, οι οποίοι με άφησαν άναυδη. Παρότι γνωστοί στην hardcore/punk σκηνή της χωρας μας, έτυχε να ακούσω μόνο το διπλό Dark Poetry λεπτομερώς μέρες πριν και μολογουμένως περίμενα λιγότερα. Η μπάντα όμως με έστειλε. Έτσι παίζεται η μουσική, να βλέπουν οι νεότεροι και να μαθαίνουν. Highlight σαφέστατα το Whiskey And The Rain, το οποίο τραγούδησαν όλοι όσοι τους παρακολουθούσαν.
Σειρά έχουν οι αξιαγάπητοι Nightstalker, στην Street Stage. Παρότι μόλις ο Αργύρης ξεπέρασε ένα πρόβλημα υγείας, απέδωσαν άψογα τα κομμάτια τους όπως πάντοτε. Με εναρκτήριο λάκτισμα το Zombie Hour από το νέο τους δίσκο, As Above So Below, η βραδιά συνεχίστηκε με κλασσικά όπως All Around, Just A Burn, Freak. Χαμός έγινε στο Trigger Happy, ενώ στα 3 τελευταία Dead Rock Commandos, Baby God Is Dead και φυσικά Children of The Sun, το κοινό έγινε ένα με το πάτωμα, όπως και με τους ίδιους τους Nightstalker.
Τέλος, ήρθαν οι Villagers Of Ioannina City, οι αγαπημένοι σε όλους πλέον ηπειρώ(κ)τες, οι οποίοι πριν 3 χρόνια κυκλοφόρησαν τόσο το ντεμπούτο τους “Ρίζα”, όσο και το EP Ζβάρα/ Καρακόλια. Ναι, έχουν προκαλέσει αίσθηση αυτές οι δύο κυκλοφορίες. Ηπειρωτική μουσική παντρεμένη με ψυχελεδικές μελωδίες και stoner/doom ρυθμούς. Η σημερινή τους εμφάνιση (και τρίτη μου φορά που τους βλέπω) ήταν μπορώ να πω απογοητευτική. Με μόνο highlight τη διασκευή του Lex Talionis από Rotting Christ, την οποία ένα τεράστιο ποσοστό του κοινού προς μεγάλη μου απογοήτευση (όχι οτι το περίμενα βέβαια) δεν γνώριζε, το υπόλοιπο set τους στηρίχθηκε σε ατελείωτα fillers από solo κλαρίνο/κιθάρα. Είπαμε, σας αγαπάμε, αλλά όταν έχετε ένα άλμπουμ μόνο στο ιστορικό σας και προσπαθείτε να βγάλετε setlist, δεν γίνεται να το γεμίζετε μόνο με τέτοια σόλο, είναι υπερβολικά κουραστικά για όλους. Πέρα από τα Καρακόλια, Ζβάρα, Κρασί και Τι Κακό, έλειπαν πολλές κομματάρες, όπως το Nova, Chalasia και St. Triad. Θα το θεωρήσω απλώς κακή στιγμή.
Το φεστιβάλ είναι ένα τεράστιο πάρτι για όλα τα γούστα. Αξίζει τσεκάρισμα και με το παραπάνω. Και οι επόμενες 2 μέρες είναι γεμάτες με ονοματάρες, ενώ το εισιτήριο είναι μηδαμινό μπροστά σε όλα αυτά.
