Οι Arcturus από την ίδρυσή τους ακόμα αποτελούν ένα απ’ τα πιο σεβαστά σχήματα στο ακραίο metal με την εκκεντρική παρουσία τους και την σχεδόν Μπαρόκ αισθητική τους, τόσο στο ηχητικό όσο και στο οπτικό κομμάτι. Την Παρασκευή μας έκαναν την τιμή να βρεθούν στο χώρο του Temple για μια συναυλία στα πλαίσια της τελευταίας τους δουλειάς. Μαζί τους οι Diablery και οι Borderline Syndrome οι οποίοι άνοιξαν τη συναυλία, προετοιμάζοντας κατάλληλα την ατμόσφαιρα γι’ αυτό που ακολούθησε.
Δυστυχώς η μέρα συνοδεύτηκε από κακοκαιρία και απεργίες των ΜΜΜ, οι οποίες κατέστησαν την έγκαιρη προσέλευση μου αδύνατη, με αποτέλεσμα να χάσω το set των Borderline Syndrome και θα ήθελα ειλικρινά να απολογηθώ γι αυτό. Ευτυχώς υπήρχαν ήδη στον χώρο άλλοι συντάκτες του Invader και μπορώ να σας μεταφέρω τις όποιες εντυπώσεις τους. Οι Borderline Syndrome λοιπόν με μισή ώρα στην διάθεση τους μας παρουσίασαν ένα αρκετά πολύπλοκο ήχο. Σίγουρα όχι τόσο μεταλλικό με την παραδοσιακή σημασία του όρου, σίγουρα τεχνικό και περισσότερο progressive όσο και μελωδικό παρά σκοτεινό. Λιτοί, σχεδόν μινιμαλιστικοί, ηλεκτρονικοί σε σημεία, δεν βοηθήθηκαν από τον ήχο αν και ήταν αντικειμενικά πειστικοί σε αυτό που έκαναν και απόλυτα ταιριαστοί στο πνεύμα της συναυλίας.
Έφτασα λοιπόν στο changeover των Diablery, τους οποίους τελευταία φορά είχε τύχει να τους δω αρκετά χρόνια πριν. Με το Temple σχεδόν γεμάτο, τα φώτα χαμηλώνουν, ακούγονται οι πρώτες νότες της εισαγωγής και η μπάντα ανεβαίνει επί σκηνής με μαύρες μυστικιστικές στολές, δημιουργώντας μια σκοτεινή τελετουργική ατμόσφαιρα. Αυτή τη φορά οι Diablery μας παρουσίασαν υλικό από το Entropy καθώς και καινούρια κομμάτια, τα οποία κατά τη γνώμη μου είναι δείγμα πολύ πιο ώριμης δουλειάς. Σκηνικά η μπάντα επέλεξε ένα στατικό και απόκοσμο ύφος, το οποίο θεωρώ ότι απέδωσε πολύ καλά με χώρο για βελτίωση σε στιγμές, ενώ ο φωτισμός (δεν γνωρίζω αν ήταν δουλειά του φωτιστή του μαγαζιού ή των ίδιων) ήταν εξαιρετικός και έδωσε πολλούς πόντους στην ατμόσφαιρα που δημιουργήθηκε. Πάρα πολύ καλή εμφάνιση, αναμένουμε επόμενες, καθώς και νεότερη δισκογραφική δουλειά.
Setlist:
- Mundus Vult Decipi
- Ergo Decipiatur
- Sanguine Emissions of Aeonic Ecstasy
- The Starveiled Face
- Spiral Ascension of Becoming
Η ώρα 22:45, το Temple ασφυκτικά γεμάτο και πλησιάζει η στιγμή που οι Arcturus πατάνε επί σκηνής για να μας ταξιδέψουν στον κόσμο τους.
Προτού όμως αναφερθώ στην απόδοση των ίδιων, θα ήθελα να πω ότι η επιλογή χώρου αφαίρεσε πολύ από την όλη εμπειρία. Το Temple, αν και ωραίος αισθητικά χώρος, απευθύνεται σε μικρότερου βεληνεκούς ονόματα. Το να είναι sold out μια συναυλία είναι πάντοτε κάτι θετικό, αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση από τη μέση του μαγαζιού και πίσω ήταν κυριολεκτικά αδύνατον να δεις τη μπάντα να παίζει. Αυτό, όπως είναι αναμενόμενο, εκνεύρισε πολλούς από τους οπαδούς που ήρθαν να δουν τη συναυλία, καθώς…δεν είδαν τη συναυλία.
Προχωρώντας στην εμφάνιση των Arcturus, η μπάντα ανεβαίνει στη σκηνή με το Evacuation Code Deciphered βάζοντας μας απευθείας σε μια σκοτεινή ψυχεδελική ατμόσφαιρα, η οποία συνοδεύτηκε από τα αντίστοιχα visuals και την κινησιολογία των μελών που “κυλούσαν” με τη μουσική, σαν παραδομένοι σε αυτήν. Ακολουθεί το Nightmare Heaven, με έναν αυτοσαρκαστικό πρόλογο από τον Vortex, παραλληλίζοντας τη σύγκριση Bruce Dickinson – Paul Di’Anno. Γενικότερα η επικοινωνία με τον κόσμο ήταν άψογη και κράτησε το κοινό σε μια πολύ εύθυμη κατάσταση. Το setlist κάλυψε ολόκληρη τη δισκογραφική ιστορία της μπάντας από το Aspera Hiems Symfonia (Du Nordavind, To Thou Who Dwellest) μέχρι το Arcturian, ώστε να μην μείνει κανένας παραπονεμένος. Συνολικά 16 κομμάτια μέσα σε περίπου 2 ώρες, παραπάνω από αρκετός χρόνος ώστε να μας στείλουν στα αστέρια και να μας γυρίσουν πίσω.
Μια εξαιρετική εμφάνιση, με ελάχιστα απρόοπτα που λύθηκαν άμεσα. Ελπίζουμε να τους ξαναδούμε σύντομα, υπό ευνοϊκότερες συνθήκες αυτή τη φορά.
Setlist:
- Evacuation Code Deciphered
- Nightmare Heaven
- Hibernation Sickness Complete
- Painting My Horror
- Crashland
- The Chaos Path
- Shipwrecked Frontier Pioneer
- The Arcturian Sign
- Nocturnal Vision Revisited
- Du Nordavind
- Game Over
-encore-
- Master of Disguise
- Alone
- Daemon Painter
- To Thou Who Dwellest
- Angst
