English
Είδος: Black Metal
Χώρα: Φινλανδία
Εταιρεία: Debemur Morti Productions
Έτος: 2016
Όντας μεγάλος οπαδός των Behexen, ο υπογράφων παρακολουθεί με μεγάλη προσοχή την πορεία τους εδώ και μια δεκαετία περίπου. Μπάντα που υφίσταται από το ’96 οι Φινλανδοί, κυκλοφόρησαν προ ολίγων ημερών την πέμπτη ολοκληρωμένη τους δουλειά, που τιτλοφορείται «The Poisonous Path» και έσκασε ως κεραυνός εν αιθρία στο χώρο, αλλά κυρίως σε όσους τους θυμούνται από την εποχή των «Rituale Satanum» και «By the Blessing of Satan».
Κι αν το 2008 με το (αδιάφορο κατ’ εμέ) «My Soul for His Glory» που ήταν (κατά κάποιο τρόπο) το μεταβατικό στάδιο, κι έπειτα το 2012 με το «Nightside Emanations» έδειξαν πως απομακρύνονται από τα συνηθισμένα Φινλανδικά μουσικά μονοπάτια (βλ. Sargeist, Horna, Satanic Warmaster) και ταξιδεύουν σε περισσότερο σκοτεινούς και ρυπαρούς κόσμους, το φετινό τους πόνημα έρχεται να το επιβεβαιώσει και με το παραπάνω. Δίσκος στιβαρός, με τον Hoath Torog και την παρέα του να μας παρουσιάζουν ένα αποτέλεσμα το οποίο δείχνει την συνθετική και στιχουργική ωριμότητα που έχουν πλέον οι Behexen ως συγκρότημα. Οι διαφορές σε σχέση με τα προηγούμενα άλμπουμ είναι εμφανείς από τα πρώτα κιόλας δευτερόλεπτα, αφού ενώ υπάρχει η κλασσική εναλλαγή μεταξύ γρήγορων και mid-tempo σημείων, το «The Poisonous Path» είναι πολύ πιο βίαιο απ’ ότι είχαμε συνηθίσει έως τώρα, καθώς «φτύνει» ασίγαστο μίσος στα μούτρα του ακροατή. Τα κλασσικά Behexen-ικά μελωδικά μέρη ξεχάστε τα, τουλάχιστον ως βάση της μουσικής τους, αφού πλέον έγιναν συμπληρωματικά, χωρίς φυσικά αυτό να σημαίνει πως υπάρχουν απλά για να υπάρξουν, μιας και είναι ίσως τα πιο αρρωστημένα riff που έχουν γράψει ποτέ τους. Οι ιδέες είναι πολύ καλές και η δομή του δίσκου άρτια, ενώ μεγάλη διαφορά παρατηρείται και στα φωνητικά, μιας και έχουν γίνει «κοφτερά» και με περισσότερο όγκο και βάθος σε σχέση με το πρόσφατο (και όχι μόνο) παρελθόν. Η παραγωγή του είναι όσο «γυαλισμένη» πρέπει για να μη χαθεί το μαυρομεταλλικό feeling, ενώ το artwork της Kristiina Lehto είναι απλό, λιτό και χωρίς περιττές λεπτομέρειες.
Εν ολίγοις, το «The Poisonous Path» είναι ένα διαμάντι του 2016 που, αν δεν συμβεί κάτι συγκλονιστικό, θα είναι μέσα στους δέκα καλύτερους black metal δίσκους της χρονιάς.
5/6
