Είδος: Heavy Metal/Power
Χώρα: Γερμανία
Εταιρία: Nuclear Blast Records
Έτος: 2017

Λατρεύω τα live album. Ειδικά από συγκροτήματα που είμαι οπαδός. Και δεν με ενδιαφέρει να είναι απαραίτητα ‘χορταστικό’ 2πλό-3πλό, σε κασετίνα με 8 bonus. Με νοιάζει να μπορεί να αποτυπώσει μια εποχή ή έστω μια δεδομένη κατάσταση του συγκροτήματος που (προφανώς στην προκειμένη) είμαι οπαδός για να σκάσω κάποια χρήματα για να αγοράσω μια (ουσιαστικά) συλλογή. Και ακόμα προφανέστερα όταν ένα σχήμα ή κάποιος τραγουδοποιός είναι στο σανίδι για 25+, 30+ χρόνια και πάει λέγοντας απαντάει σε κάποιες σταθερές. Ήχο, επιλογή τραγουδιών, απόδοση, επικοινωνία με το κοινό. Δεν μπορεί να γεμίζει στάδια, αρένες αλλά και μικρότερα venue απλά γιατί έχει μια καλή στιγμή ή ένα ευκαιριακό hit. Αν και δεν συνεπάγεται η καλλιτεχνική αξία της εμπορικότητας ούτε το ένα αναιρεί φυσικά το άλλο. Στην περίπτωση των Βlind Guardian δεν υπάρχει κάτι που να μη έχει ειπωθεί για τις εκπληκτικές βραδιές που μας έχουν χαρίσει και δεν υπάρχει οπαδός του ευρωπαϊκού Heavy Metal που να έζησε στα 90’s, που να μην τους έχει δει κάποια στιγμή πάνω στη σκηνή. Ένα από τα πρώτα αν όχι το πρώτο live album που απέκτησα  το ‘Tokyo Tales’ του 1993, αρχικά γραμμένο σε κασέτα και λίγο αργότερα αγορασμένο ένα Σαββατιάτικο πρωί από το Rock City. Το 1998 που τους πρωτοείδα ζωντανά ένιωθα και ‘γω μέρος της ιστορίας, κομμάτι του Blind Guardian σύμπαντος. Οπότε μετά την ξενέρα του τραγικού ‘A Night at the Opera’ το υπερπλήρες ‘Live’ της επόμενης χρονιάς ήταν ένα μικρό βάλσαμο μαζί με την περιοδεία που πέρασε και από τη χώρα μας. Τώρα με τον χρόνο σύμμαχο και εντελώς αποστασιοποιημένος οπαδικά από τους πάλαι ποτέ ήρωες της εφηβείας μου μπορώ να κρίνω πιο αντικειμενικά το σχήμα και τις κυκλοφορίες τους. Τρία στούντιο άλμπουμ μετά αλλά και 14 χρόνια μετά, υπάρχει λογικά ο χώρος για το τρίτο ζωντανό πόνημα των Γερμανών που θα ξεδιψάσει προσωρινά το πολυπληθές κοινό τους. Τα είπαμε και παραπάνω, οι σταθερές που επιβάλλεται να έχει ένα όνομα του βεληνεκούς τους υπάρχουν. 22 κομμάτια σε 3πλό CD που καλύπτει το σύνολο της δισκογραφίας τους με τα κλασσικά να μην λένε να βγουν ποτέ από το σετλιστ τους (και πολύ καλά κάνουν) και μια αίσθηση πως τουλάχιστον συναυλιακά βρίσκονται ακόμα στην κορυφή. Αναμένοντας να αποτυπωθεί αυτή η δυναμική στο επόμενο στούντιο άλμπουμ τους λοιπόν…μέχρι τότε επενδύστε άφοβα, ειδικά οι νεαρότεροι ηλικιακά.

4/6