16.6 C
Athens

Burial Fog – Last to Mourn

Published:

Last Updated on 18:50 by Giorgos Tsekas

Είδος: Doom / Death Metal
Χώρα: Ηνωμένες Πολιτείες
Εταιρεία: Ανεξάρτητο
Έτος: 2019

Το “Last to Mourn” είναι το ντεμπούτο της Αμερικάνικης μπάντας Burial Fog, μια πρώτη προσπάθεια ανάμειξης doom και death metal, σχεδόν ακουμπώντας το drone με τον αργό τους ρυθμό. Ενώ άλλα συγκροτήματα στο doom / death (βλ. Swallow the Sun, Novembers Doom κτλ) προσπαθούν να εμπλουτίζουν όσο γίνεται τη μουσική τους, οι Burial Fog προσπαθούν να είναι όσο απλοί γίνεται στις δομές τους, ώστε να είναι ξεκάθαροι και άγριοι συνεχώς. Αυτή η μέθοδος έχει δοκιμαστεί στο παρελθόν και πιο πετυχημένα από τους τεράστιους Primitive Man, παρόλο που αυτή η μπάντα δε φτάνει την τεράστια δύναμη των προαναφερθέντων.

Ο δίσκος έχει μια σχετικά φθαρμένη παραγωγή, πιθανώς προϊόν προσπάθειας των ίδιων των Burial Fog, που τρώει λίγο από την αποτελεσματικότητα της μουσικής χωρίς όμως να θεωρηθεί ως γενικότερο αρνητικό. Το βασικό πρόβλημα του άλμπουμ βρίσκεται στις συνθέσεις, οι οποίες πιο συχνά απ’ότι χρειάζεται, είναι υπερβολικά απλές και κάνουν τον ακροατή να νιώθει ότι έχει ακούσει τα πάντα από τα πρώτα δύο κομμάτια κιόλας. Όλα τους είναι πολύ αργά, βασισμένα σε 1-2 riffs (καμιά φορά ούτε τόσα) και συνάμα είναι τα μονότονα growls του τραγουδιστή, με όλα αυτά να δείχνουν ότι αυτό ήταν το αποτέλεσμα που ήθελαν οι Burial Fog, και όχι έλλειψη έμπνευσης.

Όμως, το “Last to Mourn” είναι τελικά κάπως αδύναμο, ακριβώς λόγω του επιπέδου της μουσικής του, που θα έπρεπε να έχει αφήσει τις συνθέσεις να ξεδιπλωθούν λίγο παραπάνω και όχι να τις πνίγει γύρω από ένα απλουστευμένο βρώμικο riff. Με αυτό το στυλ του sludgy doom / death, μπορεί να νομίσει κανείς ότι είναι εύκολο να εκτελεστεί, όμως θέλει το απαραίτητο ταλέντο ώστε να αποφύγεις την επανάληψη και τη βαρεμάρα, κάτι που δυστυχώς δε συμβαίνει με το “Last to Mourn”, ένα δίσκο με ταπεινό σκοπό αλλά όχι την κατάλληλη εκτέλεση. Εκτιμώ το ότι μάλλον είναι εξ ολοκλήρου DIY δουλειά της μπάντας και μάλλον θα αποσπάσει και θετικά σχόλια από μέρος των οπαδών τέτοιων ειδών μουσικής, όμως προσωπικά δε θα το προτιμήσω όταν είμαι στη διάθεση να ακούσω αποπνικτική μουσική σαν αυτή.

2/6

VJ
VJ
The gate of the cavern is despair, and its floor is paved with the gravestones of abandoned hopes. There Self must die; there the eagerness, the greed of untamed desire must be slain, for only so can the soul be freed from the empire of Fate.

Related articles

spot_img

Recent articles

spot_img