English
Την περασμένη Κυριακή (29/04/2018), το Metal Invader βρέθηκε σε ένα από τα πιο ιστορικά Rock Bar της Θεσσαλονίκης, το Silver Dollar, όπου οι Θεσσαλονικείς Crystal Tears μας παρουσίασαν τον νέο τους δίσκο “Decadence Deluxe”. Πρόκειται για τον τέταρτο ολοκληρωμένο δίσκο του συγκροτήματος και αναμένεται να κυκλοφορήσει στις 18 Μαΐου μέσω της Γερμανικής εταιρείας Pride & Joy Music.
Το Listening Session των Crystal Tears σε γενικό πλαίσιο περιελάμβανε την track – to – track ακρόαση και σχολιασμό επί των δεκατριών τραγουδιών και από το συγκρότημα, αλλά και τους καλεσμένους του.
- Evil vs. Evil
Ο δίσκος ανοίγει με το speed-άτο “Evil vs. Evil”, με γρήγορες φωνητικές μελωδίες και με την παραγωγή να θυμίζει το “Nostradamus” των Priestσε μερικά σημεία. Ακούμε έναν συνδυασμό Thrashήχου που θυμίζει Σουηδία, παράλληλα με τον χαρακτήρα που έχουν εδώ και χρόνια δημιουργήσει οι Crystal Tears. Στα χαμηλά φωνητικά ο Søren Nico Adamsen θυμίζει Chuck Billy με Rob Halford μαζί. Θα με πεις, πως γινεται αυτο; Ε κι όμως. Στιχουργικά, το “Evil vs. Evil” επικεντρώνεται σε εκείνο τον βάλτο που πολλοί έχουμε ‘κολλήσει’ ανά καιρούς, όπου οι επιλογές μας είναι όλες εξίσου κακές. Για το συγκεκριμένο κομμάτι έχει κυκλοφορήσει και το ομώνυμο video clip πριν από μερικές εβδομάδες, σε σκηνοθεσία των Cine Veil Visuals, με την αισθητική του γνωστού σε όλους μας Mad Butcher να επικρατεί.
- Blindead
Το δεύτερο κομμάτι του δίσκου ανοίγει με ρυθμικό intro εξελισσόμενο κλιμακωτά σε ένα έντονο groove, ενώ οι αρμονίες διαδέχονται η μία την άλλη. Παρατηρούμε σπασίματα / εναλλαγές στους ρυθμούς σε κάποια σημεία, με τα φωνητικά να κυμαίνονται κατά βάση σε χαμηλές κλίμακες, ίσως καλύτερα αφού ταιριάζουν καλά στο σύνολο της σύνθεσης. Κάθε σημείο του κομματιού ενώνεται όμορφα με το επόμενο, οπότε η εσωτερική αλληλουχία κάθε τμήματος του “Blindead” εξυπηρετεί και επιβεβαιώνει την προαναφερθείσα κλιμάκωση.
- Heart Of A Lion
Ακολουθείτο “Heart Of A Lion”, μια διασκευή στο ομώνυμο κομμάτι των Priest, που αρχικά είχε κυκλοφορήσει σαν single στη συλλογή του ελληνικού Metal Hammer (αφιέρωμα στους Judas Priest). Ομολογουμένως, οι Crystal Tears έφεραν το τραγούδι στα μέτρα τους, άλλωστε η ετυμολογία της λέξης «διασκευή» αυτό επιτάσσει. Βρίσκεται σε καλό σημείο του δίσκου, λειτουργεί σαν διάλειμμα, θα μπορούσα να πω, ώστε να ξεκουράζεται λίγο το αυτί του ακροατή μέχρι να ξαναρχίσουν τα γκάζια. Παρατήρησα πως τα φωνητικά ήταν λίγο χαμηλότερα απ’ ό,τι το περίμενα αλλά φαίνεται πως βόλεψε καλύτερα έτσι, σαν αποτέλεσμα είναι άρτιο.
- Where Angels Die
Στο “Where Angels Die” παρατηρούμε πολλή μελωδία, τίγκα αρμονίες, αρκετά πιασάρικες κιθάρες (που σαν σύνολο θυμίζουν τις συνθέσεις του Gary Moore), αλλά παράλληλα ο heavy χαρακτήρας των Crystal Tears είναι σε περίοπτη θέση. Κατα πιάνεται στιχουργικά με θέματα της επικαιρότητας. Ουσιασικά αναφέρεται στην μετανάστευση των ανθρώπων και την αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής. Σε συνάρτηση με το “Heart Of A Lion” που προηγήθηκε (με τη λογική ότι το “Where Angels Die” είναι φουλ στις αρμονίες), θα έλεγα πως λειτουργεί ως το μεταβατικό στάδιο μέχρι το πολύ δυνατό “Death Haunts Forever” που ακολουθεί. Χαρακτηριστικό του κομματιού είναι οι εναλλαγές στις φωνητικές αποδόσεις, με την ικανότητα του σχεδόν άψογου χειρισμού των φωνητικών χορδών να ξεχωρίζει.
- “Death Haunts Forever”
Στιχουργικά, οι Crystal Tears επικεντρώνονται στην καπήλευση της θρησκείας και τους θανάτους εις βάρος ανθρώπων από θρησκευτικές και πολιτικές ομάδες. Απ’ όσο μας ενημέρωσαν οι Crystal Tears, οι στίχοι είναι ένα κολλάζ από στίχους που τους είχαν στείλει ακροατές τους σε ένα μινι κόντεστ που έκανε η μπάντα, οπότε θα λέγαμε πως έχιε κάτι βαθιά οπαδικό μέσα του το τραγούδι. Μουσικά μιλώντα, σίγουρα είναι από τα πιο γρήγορα κομμάτια του δίσκου, με τις κιθάρες και τα τύμπανα να μπλέκουν εξαιρετικά και να αλληλοσυμπληρώνονται αρμονικά. Fun fact: Το ρεφρέν του είναι επηρεασμένο από το “Walking Dead”, οπότε οι φαν θα βρουν κάτι παραπάνω να αγαπήσουν.
- My Own Hell
Στο “My Own Hell” οι Crystal Tears βαράνε λίγο old school thrash κλασικών ευρωπαϊκών δομών που σε σημεία η μελωδία είναι το κυρίαρχο στοιχείο. Ο Ryan Doxie (Alice Cooper) εδώ, παρά το γεγονός ότι κλήθηκε να γράψει απλά το solo του κομματιού, αποδείχτηκε ότι προσέφερε πολλά στο σύνολο, ειδικά στο μελωδικό κομμάτι του “My Own Hell”. Παράλληλα, τα cameo δεν σταματούν εδώ. Οι R.D. Liapakis (Mystic Prophecy) και ο Julien Nutz (Gorod) έβαλαν το χεράκι τους στο ρεφραίν του κομματιού επίσης. Σε ένα γενικό πλαίσιο, συνθετικά το κομμάτι ακούγεται σαν ένα κράμα από Priest, Testament, Grave, Maiden, οπότε η συνδυαστικότητα παγκόσμιων σκηνών στο τελικό αποτέλεσμα προσδίδει έναν ιδιαίτερο τόνο στην όλη προσπάθεια. In the end of the day, που λέμε και στο χωριό μου, μπάντα και guests έγιναν ένα, σαν να αποτελούν όλοι μαζί τους Crystal Tears. Έδεσαν όλοι μεταξύ τους, κάνοντας το κομμάτι ‘προσωπική’ υπόθεση.
- Bleeding Me
Ένα αρκετά διαφορετικό τραγούδι για την συνέχεια, βασισμένο στη μελωδία που εγείρει στενάχωρα συναισθήματα, έχει δηλαδή την ικανότητα να γίνεται οικείο και να σε βάζει άμεσα στο mood (αναλυτικότερα για τους στίχους θα μιλήσω αργότερα). Ωραία επιλογή για το συγκεκριμένο σημείο του δίσκου, δρώντας πάλι σαν διάλειμμα για το αυτί του ακροατή. Θα λέγαμε πως καθόλου τυχαία δεν είναι η επιλογή της αλληλουχίας των τραγουδιών του “Decadence Deluxe”, καθώς θα βρούμε και αργότερα τέτοια κομμάτια, οπότε επιβεβαιώνεται η σκέψη μου πως η διαδοχή των ρυθμών / μελωδιών είναι σκόπιμα πλεκτή. Συνεχίζοντας αυτό που έλεγα για τους στίχους πριν, οι Crystal Tears μας παρουσίασαν exclusively το video clip για το “Bleeding Me”, το οποίο είναι το δεύτερο κλιπ για τον δίσκο και είναι εξολοκλήρου γυρισμένο στις Φιλιππίνες (χωρίς βέβαια να συμμετέχει η μπάντα – ήταν ανάθεση κατευθείαν στον σκηνοθέτη). Ακολουθεί την στενάχωρη ιστορία ενός παιδιού που πεινάει, καταδεικνύντας το πρόβλημα της φτώχειας και όσα άσχημα αυτή επιφέρει. Σκοπός του κλιπ είναι να μας δείξει πως πρέπει πάντα να θέτουμε στόχους στη ζωή μας και να παλεύουμε κάθε στιγμή γι’ αυτούς, ενώ παράλληλα δεν θα πρέπει να ξεχνάμε να χαιρόμαστε με όσα μπορούμε και όσα έχουμε. Θα κυκλοφορήσει επίσημα σε δύο εβδομάδες. P.S.: το “Bleeding Me” θυμίζει κάπως τις προσωπικές δουλειές του Dickinson, ηχητικά και αισθητικά.
- Chaos Thy Name
Για την συνέχεια οι Crystal Tears επανέρχονται στα ‘φυσιολογικά’ τους, με ένα ταχύτατο κομμάτι, ίσως το γρηγορότερο κομμάτι που έχουν γράψει ποτέ. Επιθετικό, με τσίτα τα γκάζια, με μπάσιμο που θυμίζει «ντου» σε τελικό κυπέλλου, έντονο, Slayer-ικό, χουλιγκάνικο. Ό,τι καλύτερο δηλαδή! Γι’αυτά ζούμε! Παρατηρούμε ένα αρκετά ιδιαίτερο solo, πολύ διαφορετικό απο όλα όσα ακούσαμε μέχρι τώρα, ενώ η έντονη μελωδικότητα παρά τον βίαιο thrash χαρακτήρα του κομματιού βάζει λίγο αλατοπίπερο στο τελικό αποτέλεσμα. Το αρχικό ρυθμικό ριφφ – το οποίο μάλιστα οι ίδιοι χαρακτήρισαν ως ένα από τα δυσκολότερα ριφφ που έχουν παίξει ποτέ – γράφτηκε από τον Χρυσάφη, κι ας είναι ο ντράμερ της μπάντας. Στους στίχους οι Crystal Tears μας μιλούν για την ανάγκη της μαζικής επανάστασης, της αφύπνισης ουσιαστικά από τον λήθαργο στον οποίο έχουμε πέσει, ενώ δε θα πρέπει να ξεχνάμε να υπερασπιζόμαστε όλα όσα πιστεύουμε με όλη μας τη δύναμη.
- Sick Of It All
Στο συγκεκριμένο τραγούδι έχουμε τη συμμετοχή δύο νέων guest, του Φιλιππινέζου Fidel De Jesus (Xeno Devata Project), ο οποίος έγραψε το μελωδικό ριφφ στη μέση του κομματιού και του Ινδονήσιου Karisk (Deathsquad), ο οποίος ανέλαβε το εισαγωγικό και το τελευταίο riff. Και οι δύο μοιάζουν να είναι μέλη της μπάντας, εξαιρετικά θετικό σημείο. Σαν σύνολο, το “Sick Of It All” είναι πιο μελωδικό κομμάτι σε σχέση με τα υπόλοιπα του δίσκου, παρά το γεγονός ότι στο ρεφραίν μας πλακώνει οδοστρωτήρας. Οι στίχοι απευθύνονται σε όλους όσους έχουν σιχαθεί πια τις συνωμοσίες και τις θεωρίες πίσω από αυτές.
- “Dear Insanity”
Επιστρέφουμε πάλι στις mid tempo συνθέσεις, ίσα να επαληθευτεί η πλεχτή αλληλουχία που ανέφερα πριν. Introμε ακουστικές κιθάρες, βασικός κορμός γεμάτος μελωδίες και αρμονίες, με τα γκάζια που και οπυ να πατώνται. Κιθαριστικά αγγίζουμε λίγο Zakk Wylde παίξιμο, με μια σαουθερνίλα / ουισκίλα να αναδύεται από τον συνδυασμό ήχου και στίχων. Το τραγούδι ουσιαστικά αποτελεί την αφήγηση ενός αρκετά μοναχικού ανθρώπου, ο οποίος μέρα με την μέρα βυθίζεται ολοένα και παραπάνω μέσα στην τρέλα του, οπότε ξεκινά να κρατά ημερολόγιο ως τρόπο να αποσυμπιέσει κάπως τις σκέψεις του και να καταπολεμήσει την μοναξιά του.
- Tears For The Dead
Το “Tears For The Dead” ουσιαστικάκλείνει τον δίσκο με τον πιο ασφαλή θα έλεγα τρόπο, καθότι σαν κομμάτι βασίζεται σε πολύ κλασικές heavy δομές, χωρίς να παρεκκλίνει από τους άξονες πολύ. Κλείνει ωραία έναν αρκετά δυνατό δίσκο ενώ η θεματολογία (είναι ωδή στους νεκρούς των μαχών) δίνει συγκινησιακό χαρακτήρα.
- I’m Eighteen // 13. Tie Your Mother Down
Οι Crystal Tears έχουν προσθέσει δυο bonus tracks στο “Decadence Deluxe”. Είναι το “I’m Eighteen” του Alice Cooper και το “Tie Your Mother Down” των Queen, τα οποία είναι ουσιαστικά ακουστικές ηχογραφήσεις από εκείνο το βράδυ που στην πόλη μας βρέθηκε ο Ryan Roxie.
Στα πιο γενικά σχόλια, θα έλεγα πως το“Decadence Deluxe” αποτελεί ένα παζλ ιδεών και συναισθημάτων από όλα τα μέλη των CrystalTears. Ο χαρακτήρας του καθενός από τα παιδιά που απαρτίζουν την μπάντα μπλέκεται με τον χαρακτήρα των υπολοίπων, κάνοντας τον δίσκο αρκετά περίπλοκο και αρκετά προσωπικό ταυτόχρονα. Κάθε κομμάτι έχει το δικό του flow, ενώ η καθαρότητα του ήχου και η ισορροπία ανάμεσα στα όργανα είναι ένα από τα πιο δυνατά χαρτιά του “Decadence Deluxe”. Η παραγωγή έγινε από τον R.D. Liapakis στη Γερμανία. Όπως μας ενημέρωσαν και οι ίδιοι οι CrystalTears, ο Καλπάκης προσπάθησε να βοηθήσει (και όντως βοήθησε) τη μπάντα ποικιλοτρόπως, δίνοντας συμβουλές για το παίξιμο των οργάνων, τα arrangements ή και με γενικότερες ιδέες περί της σύνθεσης των τραγουδιών. Για έναν άνθρωπο σαν και μένα που δεν έχει σπουδάσει μουσική, οπότε δεν μπορώ να αντιληφθώ το αποτέλεσμα όπως ένας ώριμος μουσικός, μπορώ να πω ότι το τελικό ηχητικό αποτέλεσμα είναι πολύ ισορροπημένο, με το εκάστοτε όργανο να έχει τον κατάλληλο χώρο για να αναπνεύσει. Τίποτα δεν καπακώνεται και κανείς δεν μπαίνει σε δεύτερη μοίρα. Για παράδειγμα, σε πολλούς δίσκους ψάχνουμε το μπάσο αγωνιωδώς. Εδώ όμως ακούγεται πεντακάθαρα, όπως και θα έπρεπε. Εν κατακλείδι, μην χάσετε το “Decadence Deluxe”. Πρόκειται να κυκλοφορήσει στις 18 Μαΐου και αποτελεί σοβαρή πρόταση για όλους τους θιασώτες του ακραίου ήχου, που βαρέθηκαν να ακούν τα ίδια και τα ίδια. Θα ακολουθήσουν σύντομα και Meet and Greet parties, οπότε θα έχετε την ευκαιρία να τα πείτε και από κοντά με τους Crystal Tears.
