Είδος: Thrash Metal
Χώρα: Ελλάδα
Εταιρία: No Remorse Records
Έτος: 2018
Δεν είναι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά που θίγουμε δυο θεματάκια. Αφενός το κυριότερο πρόβλημα των σημερινών συγκροτημάτων μοιάζει να είναι η αποτυχημένη προσπάθεια αναβίωσης ενός παλιομοδίτικου ήχου. Αφετέρου είναι το κόλλημα των παλιών σχημάτων για τούμπανη παραγωγή σαν απωθημένο της εποχής των ισχνών μέσων που είχαν στα ’80s. Ελάχιστοι έχουν καταφέρει μια ισορροπία ενώ στην περίπτωση των Darkest Color έχουμε την ιδιαιτερότητα να μιλάμε για ένα νέο σχήμα που έχει συνθέσει τα κομμάτια τριάντα χρόνια πριν! Νομίζω αυτό είναι και το βασικό πλεονέκτημα αυτού του δίσκου. Δεν προσπαθεί επιτηδευμένα να δημιουργήσει μια εικονική πραγματικότητα και ένα σκηνικό του ογδόντα. Από τη άλλη χρησιμοποιεί τα τεχνολογικά μέσα για να δώσει μια έξτρα ώθηση μέσω μιας σύγχρονης παραγωγής. Στο ζουμί τώρα που είναι τα ίδια τραγούδια, έχουμε να κάνουμε οκτώ μεστές συνθέσεις στο ύφος των Metallica, με ίχνη Kreator που προδίδουν τα γούστα της ελληνικής νεολαίας πριν τριάντα χρόνια. Οι στίχοι προσεγμένοι και με κοινωνική ευαισθησία ταιριάζουν με τη παρορμητικότητα των κομματιών και την επιθετικότητα που υπάρχει διάχυτη στο άλμπουμ. Ο δίσκος ηχογραφήθηκε την περίοδο 2016-17 όπου ξαναδουλεύτηκαν οι παλιές ιδέες, σε παραγωγή του Θύμιου Κρίκου (INNERWISH), με την συμμετοχή του Γιώργου Εμμανουήλ (ROTTING CHRIST) και του Frank Blackfire (ex-KREATOR, SODOM), ενώ πέρα του Θωμά Τραμπουρά ένα ακόμα μέλος της αυθεντικής σύνθεσης ο μπασίστας Ηλίας συμμετέχει και τώρα, αμφότεροι πλαισιωμένοι από session μουσικούς. Ο Θωμάς Τραμπουράς, ιδρυτής των DARKEST COLOR, θυμίζω πως μετά την διάλυση της μπάντας το 90 εντάχθηκε στους FLAMES. Μάλιστα τρία κομμάτια των DARKEST COLOR τα ακούσαμε στο πέμπτο άλμπουμ των FLAMES, «Nomen Illi Mors» (1991). Ξεχωρίζουν σε αυτό το καλό μυστικό του ελληνικού Thrash τα ‘Politician’, το ομώνυμο, το ’Slam Dance’ και ‘The End (Black End)’. Συμπαθητική η διασκευή σε Holocaust και τον ύμνο ‘Death Or Glory’.
4/6
