Death Karma – The History of Death & Burial Rituals, Part 1
Είδος: Black/Death Metal
Χώρα: Σλοβακία
Εταιρία: Iron Bonehead Productions
Χρονιά: 2015
Πριν από 2 χρόνια είχε κυκλοφορήσει ο δεύτερος δίσκος των Τσέχων Cult of Fire, ο σανσκριτικός τίτλος του οποίου μεταφράζονταν ως “Ascetic Mediation of Death”. Το άλμπουμ αυτό συνεπήρε ένα ικανό μέρος του μαυρομεταλλικού ακροατηρίου, τόσο λόγω της θεματικής (μουσικά) ποικιλίας του, όσο και λόγω του πάθους που απέπνεε το (όχι υπερβολικά πρωτότυπο για να είμαι ειλικρινής) black metal της μπάντας. Οι Death Karma είναι ένα project στο οποίο συμμετέχουν δυο εκ των τριών μελών των Cult of Fire, το οποίο εδράζεται στη γειτονική Σλοβακία, και το άλμπουμ με το βαρύγδουπο και υπεραναλυτικό τίτλο “The History of Death & Burial Rituals, Part 1” είναι το ντεμπούτο τους. Σύμφωνα με το συγκρότημα, πρόκειται για μια περιήγηση σε 6 νεκρικά έθιμα, 6 διαφορετικών χωρών.
Ο έχων επαφή με το μητρικό συγκρότημα θα αναγνωρίσει σχετικά εύκολα την επιρροή των Cult of Fire στη μουσική των Death Karma, τόσο στον τρόπο ανάπτυξης των ορμητικών leads (με την φαντασμαγορική εσάνς που αφήνουν στο διάβα τους), όσο και στον τρόπο πλεξίματος κάποιων σχεδόν folk μελωδιών στον καμβά τους. Κατά κάποιο τρόπο ο δίσκος είναι μια μεγαλειώδης ανάπτυξη του περσινού “Čtvrtá symfonie ohně“ ep των Cult of Fire.
Black/death λοιπόν, με το black στέλεχος του χαρακτηρισμού να είναι το μουσικά κυρίαρχο, και το death να ίπταται πάνω από την υπονοούμενη αισθητική θεματολογία. Αυτό δε σημαίνει πως δεν υπάρχουν κάποια νεκρομεταλλικές παραφυάδες στο σύνολο, αλλά η μαυρομεταλλική γλαφυρότητα είναι αυτή που εν τέλει χρωματίζει το αποτέλεσμα. Ο δίσκος είναι πολύπτυχος: ο χωρισμός σε 6 γεωγραφικές ενότητες δεν είναι διακοσμητικός, αλλά αντικατοπτρίζεται στον τρόπο με τον οποίο αναπτύσσεται κάθε κομμάτι. Όχι τόσο ριφολογικά, όσο ρυθμικά και συνθετικά – η εξωτικότητα για παράδειγμα του “Mexico – Chichen Itza” ανιχνεύεται στην τελετουργική χροιά των rototom/octoban τυμπανισμών και σε μια αυτιστική σχεδόν λογική ανάπτυξης του πρώτου μέρους του.
Στον φωνητικό τομέα η μπάντα κινείται ανάμεσα σε φορτωμένα με echo μαυρομεταλλικούς διηγηματικούς ψιθύρους, άγαρμπα καθαρά περάσματα, και νεκρομεταλλικά γρυλίσματα. Αυτό που αξίζει να αναφέρω είναι το πόσο ταιριάζει η τσέχικη γλώσσα στο black metal, κάτι που για όποιον έχει ακούσει Master’s Hammer ή Root δεν είναι έκπληξη. Ο τρόπος με τον οποίο ρέουν οι φθόγγοι είναι χυδαία όμορφος, και βγάζει από μόνος του μια occult εσάνς. Τα έγχορδα βρίσκονται σε αέναη κίνηση, ενώ ακόμη και υποψίες σόλο σπέρνονται μέσα στο όλον (για παράδειγμα στο τελείωμα του “China”). Η παραγωγή είναι ικανοποιητική, με ευδιάκριτα τα όργανα. Τέλος υπάρχουν σημεία που έχουν μια σχεδόν μοναστηριακή κατάνυξη, στη δημιουργία της οποίας συνεισφέρει και η ύπαρξη λιτών ψαλμωδιακών φωνητικών (κακά τα ψέματα, θυμίζουν λίγο Attila).
Εν κατακλείδι, το “The History of Death…” είναι ένας δίσκος-πρίσμα, μέσα από τον οποίο αποκαλύπτονται με θεματικό (μουσικά) τρόπο έξι τοπία νεκρικών ανά τον κόσμο εθίμων. Το άλμπουμ χαρακτηρίζεται από ένα αποστασιοποιημένο πάθος, σαν αυτό του μελετητή που δεν θέλει να μολύνει το αντικείμενο έρευνας με τη δική του παρέμβαση. Έχει τα ελαττώματα του (πατάει αρκετά στη δοκιμασμένη συνταγή των Cult of Fire, και πλατειάζει συνθετικά σε κάποια σημεία), αλλά κρίνεται άκρως ικανοποιητικός για ντεμπούτο.
4,5/6