Είδος: Post / Avant – Garde Black / Death
Χώρα: Ελλάδα
Εταιρεία: DIY
Κυκλοφορία: 01/2022
Οι Dysnerved αποτελούν μια ιδιάζουσα περίπτωση για την εγχώρια σκηνή. Οι μοναδικές επαφές μου πρακτικά μαζί τους ήταν στις εμφανίσεις τους με Hail Spirit Noir και Natvre’s, καθώς και με Ulcerate και Nigredo το 2017, αν δεν κάνω λάθος. Και στις δύο περιπτώσεις, είχαμε μπροστά μας ένα συγκρότημα που κατά βάση αρνιόταν να ακολουθήσει κάποιο συγκεκριμένο μουσικό μονοπάτι ή trend. Έμπλεκαν διάφορα είδη και στοιχεία στις συνθέσεις τους και θυμάμαι ότι αναμέναμε τότε τον πρώτο τους δίσκο να κυκλοφορήσει. Λίγο η πανδημία, λίγο φαντάζομαι τα προσωπικά θέματα, φτάσαμε στον Γενάρη του 2022. Μπορεί να άργησαν, αλλά κατά μια έννοια η πρώτη τους επίσημη κυκλοφορία με τίτλο “Man In The Middle” έφτασε στην κατάλληλη χρονική στιγμή. Αν κάτσεις και σκεφτείς τι στο διάολο συμβαίνει σε αυτήν την χώρα, την Κολομβία των Βαλκανίων και θελήσεις να ντύσεις την καθημερινότητά μας με κάποιο μουσικό χαλί, νομίζω ότι οι Dysnerved είναι ό,τι πρέπει: μια ηχητική δυστοπία, μια ατμόσφαιρα απόγνωσης, με συναισθήματα μίσους και αγανάκτησης. Τα οκτώ στο σύνολο κομμάτια τους διαπνέονται από μια μίξη Post Death και Avant Grade Black Metal, όπου τα στοιχεία αυτά δεν ζουν μόνα τους, αλλά αλληλοεπιδρούν και αλληλοσυμπληρώνονται. Κάθε όργανο έχει τον χώρο να αναπνεύσει. Ο κάθε ένας έχει τη δική του υπόσταση και μπορεί να σταθεί ή να ξεχωρίσει ατομικά, παράλληλα όμως είναι αναπόσπαστο μέρος του συνόλου. Μέσα σε – κάτι παραπάνω από – μισή ώρα, οι Dysnerved ισορροπούν ανάμεσα σε μελωδικά, πιο ατμοσφαιρικά περάσματα και σε απόλυτα δυναμικές κιθάρες και τύμπανα σε υψηλές, οργισμένες ταχύτητες. Καθαρός δίσκος, όχι από άποψη παραγωγής – που οκ, ναι λαμβάνει τα εύσημα – αλλά από την σκοπιά δημιουργικότητας. Κάποια σημεία μπορείς να πεις ότι κάτι σου θυμίζουν, αλλά πιστεύω πως κοιτώντας το δάσος, τα παιδιά έχουν το δικό τους ηχόχρωμα. Η ηχογράφηση έγινε στο Sklerotik Lab studio από τον Σίμο Λαζαρίδη και τον Αλέκο Μουρατίδη, ενώ το post-apocalyptic εξώφυλλο είναι μια δημιουργία του Δημήτρη Ευγενίδη. Σίγουρα δεν είναι για όλους, αλλά κλείνει το μάτι σε όσους έχουν ανοιχτούς ορίζοντες. Θα μας απασχολήσουν σαφέστατα στο μέλλον.
