Βράδυ Σαββάτου με τρία νέα και υποσχόμενα ελληνικά συγκροτήματα που κινούνται στο χώρο του thrashcore και του symphonic/progressive metal…..Τί άλλο καλύτερο μετά τη συναυλιακή ξηρασία του καλοκαιριού. Κι όμως το αυτί του τρικαλινού metalκοινού δεν φαίνεται να ιδρώνει και πολύ, καθώς η προσέλευση του κόσμου ήταν πενιχρή. Οι καιροί τελικά είναι ιδιαίτερα χαλεποί για τις νέες metal μπάντες στην Ελλάδα…
Ας πάμε στο θέμα μας, όμως, που είναι, τελικά, η μουσική. Ώρα δέκα το συγκρότημα από την Καρδίτσα ανέβηκε στη σκηνή, η οποία δεν τους είναι άγνωστη, καθώς έχουν παίξει αρκετές φορές στην πόλη μας. Η έλλειψη του δεύτερου κιθαρίστα είχε μία κάποια επίπτωση στον όγκο του ήχου τους, δεν επηρέασε όμως στο ελάχιστο το δέσιμο και την ενέργειά τους. Πολύ δουλεμένη μπάντα, με συνθέσεις που είναι ένα μίγμα το thrash/hardcore/groove metal, ιδανικό για ξύλο και headbanging. Έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους για σαράντα λεπτά παραβλέποντας την έλλειψη ενθουσιασμού από το λιγοστό κοινό. Ορκίζομαι την επόμενη φορά που θα τους δω θα είμαι πιο εξοικειωμένος με τις συνθέσεις τους και θα επιδοθώ σε pitmoshing.
Setlist : Fatality, Pain Is Fear, Forgotten, Miser (New), Through Flames, Born Dead Die Alive, Stay Away.
Μετά από μικρή παύση και ώρα έντεκα παίρνουν θέση στη σκηνή οι Vault of Acanthusαπό το μακρινό Αίγιο. Πολύ νέα μπάντα, έχουν κυκλοφορήσει μόλις ένα EP με την ονομασία “An Acanthus Tale”. Μουσικά κινούνται στο χώρο του atmospheric symphonic metal, με έντονη τη χρήση πλήκτρων, αρκετές bluesεπιρροές στην κιθάρα και τις συνθέσεις να παραπέμπουν στα τέλη 90΄s. Ελπιδοφόρο συγκρότημα, με την (νέα) τραγουδίστρια να έχει πολύ δυναμική σκηνική παρουσία και εκφραστική και ζεστή φωνή. Μου άρεσε η μπάντα, έχουν πιστεύω προοπτικές σε ένα μουσικό είδος που δεν είναι και πολύ στα πάνω του εδώ και αρκετά χρόνια. Ελπίζω να υπογράψουν κάπου και να παρουσιάσουν ένα full-length στο μέλλον.
Setlist: Miserable Battle, An Acanthus Tale, The Others Are Gone, A Constant End, Thread Of Fate, From Now On.
Ήρθε η ώρα, λοιπόν, για τους EnemyOfReality, οι οποίοι κυκλοφόρησαν πριν λίγο καιρό τον πρώτο τους δίσκο “RejectedGods”. Τα μέλη της μπάντας πάντως έχουν πλούσιο βιογραφικό, με πιο εξέχων της τραγουδίστριας Ηλιάνας Τσακιράκη (MedenAgan, συμμετοχή στο GreatMassτων SepticFlesh κλπ) και του κιθαρίστα Steelianos (KeadoMores, Steelborn). Η ξεχωριστή, οπερατική φωνή της Ηλιάνας δίνει την ευχέρεια στο συγκρότημα να δημιουργήσει πάνω της έναν καμβά μουσικών ηχοχρωμάτων με αποχρώσεις symphonic/operatic/progressive. Ένα συγκρότημα με τόσο απαιτητική ενορχήστρωση ο σωστός ήχος είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητος, κάτι το οποίο δε συνέβη στα τρία πρώτα τραγούδια. Ο ήχος μπούκωνε και δεν υπήρχε αρμονία μεταξύ της έντασης των οργάνων και των φωνητικών. Με τις απαραίτητες διορθώσεις, πάντως ο ήχος έγινε αρκετά καλός από τα μισά της εμφάνισης ως το τέλος. Ας μην ξεχνάμε ότι αυτή ήταν η πρώτη everliveεμφάνιση της μπάντας. Ως προς τη μουσική, τα φωνητικά είναι απλά καταπληκτικά, με απίστευτο εύρος και διαύγεια -η κοπέλα είναι σοπράνο, τι να λέμε τώρα!-, ο Steelianosμε τη σειρά του έχει τρομερή τεχνική κατάρτιση, τα πλήκτρα εντυπωσιακά και το rhythmsectionδένει χωρίς προβλήματα με τους υπόλοιπους. Σίγουρα θα ακούσουμε πολλά από το συγκρότημα στο μέλλον, έχουν πιστεύω τα φόντα για καριέρα εντός, γιατί όχι και εκτός συνόρων.
Setlist: Medusa (Intro), Lifeless Eyes, Needle Bites, One Last Try, Her Descending Ghost, The Bargaining, Torn Apart.
Όσοι –λίγοι- βρέθηκαν στην Κεντρική Πλατεία θεωρώ ότι δεν το μετάνιωσαν καθόλου. Εγώ προσωπικά το καταευχαριστήθηκα, καθώς είχα την ευκαιρία να δω μπάντες με όρεξη, ενθουσιασμό και ταλέντο. Stay true,stay metal!
