English
Ο οργασμός συναυλιών της άνοιξης συνεχίστηκε με την εμφάνιση των θρυλικών Flotsam and Jetsam στη Λάρισα, όπως και σε άλλες πόλεις, στα πλαίσια ενός ελληνικού μίνι-τουρ. Αυτά τα live με μπάντες που σημάδεψαν τα εφηβικά χρόνια όσων βρίσκονται σήμερα λίγο πάνω ή κάτω από τα σαράντα και όλες τις νεότερες γενιές thrashάδων δεν νοείται να χάνονται, ειδικά από τη στιγμή που κάποιος δεν τους έχει ξαναδεί ζωντανά. Πόσο δε μάλλον από τη στιγμή που το πακέτο περιελάμβανε άλλες δύο υποσχόμενες τοπικές thrash μπάντες, δημιουργώντας έτσι μία καθαρόαιμη thrash συναυλιάρα.
Ας πάμε στα της συναυλίας, λοιπόν. Με μικρή καθυστέρηση, η οποία δε μας ένοιαξε ιδιαίτερα, καθώς ήταν μία ευκαιρία για κουβεντούλα με γνωστούς και νέες γνωριμίες με τη συνοδεία μπύρας στα πέριξ του Stage, μπήκαμε στο χώρο γύρω στις 21:40. Πολύ σύντομα η πρώτη μπάντα, οι Τρικαλινοί Riffobia, έκαναν την εμφάνισή τους στη σκηνή. Η μπάντα, για όσους δεν τους έχουν ακούσει, κινείται στα μονοπάτια του αμερικάνικου thrash ήχου, με έντονη επιθετικότητα, τόσο στα riff που ξυρίζουν σβέρκους, όσο και στα φωνητικά, τα οποία έχουν αλλεργία στη μελωδία και φτύνουν στίχους με μανία καθώς και στο σταθερά γρήγορο drumming. Πολύ καλή παρουσία, τόσο όσον αφορά τον ήχο τους, όσο και την εκτέλεση των κομματιών, από το ομολογουμένως καλό ντεμπούτο τους “Laws Of Devastation”. Mία μόνο παρατήρηση έχω να κάνω…. το thrash είναι fun και όσο πιο πολύ κέφι υπάρχει επί σκηνής, τόσο περισσότερο μεταδίδεται και στον κόσμο. Τα παιδιά μου φάνηκαν κάπως σφιγμένα και αγχωμένα -χωρίς να υπάρχει λόγος κατά τη γνώμη μου- είπαμε thrash είσαι, δεν παίζεις για να μην χάσεις νότα…
Setlist
-The Ritual
-War Machine -The Martyr
–Total Decay
–Legions From Hell
–Murderer
-Laws Of Devastation
–Witching Hour (Venom)
–Under Pressure
–L.T.A.T.
Οι Murder Angels εν μέσω έντονων επιδοκιμασιών –έπαιζαν εντός έδρας γαρ- ανέβηκαν στην stage του Stage (αυτό το ανόητο λογοπαίγνιο παίζει να έχει γίνει και εκατοντάδες φορές μέχρι σήμερα) κατά τις 10:30. Την μπάντα την είχα δει ξανά πριν από κανένα χρόνο στο live του Paul Di Anno, αλλά ομολογώ ότι τη διαπίστωση αυτή την έκανα την επόμενη μέρα. Πώς γκένεν αυτό; Μία ο ψιλοχάλια ήχος στο προηγούμενο live, μία η μεγάλη τεχνική βελτίωση της μπάντας, μία η αλλαγή του τραγουδιστή… βάλτε μέσα και τα πρώτα σημάδια γεροντικής άνοιας των τελευταίων ετών, κάπως έτσι! Ξεφύγαμε λίγο, όμως. Η μπάντα έχει κάνει μία εσωτερική αλλαγή, τη μεταφορά του Τόλη από το μπάσο στα φωνητικά. Η διαφορά προς το καλύτερο είναι εμφανής, τουλάχιστον για μένα προσωπικά. Η φιλοσοφία της μπάντας έχει αλλάξει. Πλέον ο προσανατολισμός της έχει πάει από το καθαρόαιμο, ωμό thrash στο μελωδικό speed/thrash. Με τη βοήθεια και την υποστήριξη του κόσμου οι Murder Angels άφησαν θετικότατες εντυπώσεις. Πολλή ενέργεια, καλός ήχος, άνετη και δυναμική σκηνική παρουσία. Αναμένουμε το δίσκο τους για να δούμε αν οι πεποίθησή μας, ότι η μπάντα είναι ικανή να ξεχωρίσει, θα επιβεβαιωθεί.
Setlist
-Resistance Is Futile
-Black Lightning
–Evil Spell
-Ways of Sin
-Bloodfields
-Wolfheart
-Bleed for the Godz (Agent Steel cover)
-Murder Angels
Νιώθω κάπως περίεργα που θα γράψω για τους Flotsam and Jetsam γιατί έχω μεγαλώσει με τη μουσική τους. Είχα, ομολογουμένως μία κάποια αγωνία για το live… για το setlist, τη δυνατότητα του Eric Knutson (κυρίως) να ανταπεξέλθει στις προσδοκίες, τη διάρκεια της εμφάνισής τους, τέτοια πράγματα… Ευτυχώς οι φόβοι μου διαψεύστηκαν. Η μπάντα έδειξε να έχει επίγνωση του τι διψούσε ο κόσμος να ακούσει και επικέντρωσε το setlist της στα δύο πρώτα άλμπουμ. Ο Eric Knutson με τη σειρά του απέδειξε ότι έχει ακόμη φωνάρα, παρά τη φυσιολογική φθορά των πενήντα ετών του, και φυσικά γνώριζε πώς να αποφύγει τις παγίδες που έκρυβαν οι χαρακτηριστικές ψηλές του νότες. Έχω την εντύπωση, επίσης, πως η μίξη του ήχου τον αδίκησε, καθώς υπήρχαν σημεία που ήθελε προσπάθεια για να τον ακούσεις. Οι βετεράνοι στις κιθάρες Gilbert/Conley απλοί και σταθεροί, δεν είχαν κανένα πρόβλημα να αποδώσουν τέλεια τα κομμάτια τους, ενώ ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε ο νέος (στην μπάντα) ντράμερ, ο οποίος ήταν τόσο δυνατός που δε δίστασε να βάλει και δικά του πράγματα στο παίξιμο των κομματιών και να δικαιωθεί, βγάζοντας φρεσκάδα. Η μπάντα έπαιξε μιάμιση ώρα και δεν νομίζω ότι έμεινε κάποιος ανικανοποίητος. Στα plus και η στάση της μπάντας μετά το show, που δεν αρνήθηκε φωτογραφία αυτόγραφο κλπ… αληθινοί κύριοι! Respect, λοιπόν, στη μεγάλη αυτή μπάντα, που απέδειξε για άλλη μία φορά ότι τα πραγματικά μεγάλα συγκροτήματα ξεπερνούν τη φθορά του χρόνου.
Setlist
-No Place for Disgrace
-Desecrator
-She Took an Axe
-Suffer the Masses
-Gitty Up
-Dreams of Death
-Hammerhead
-Iron Tears
-I Live You Die
-Escape from Within
-Metal Shock
-Der Führer
-Smoked Out
-Hard on You
-Doomsday for the Deceiver
Κλείνοντας, θα ήθελα να πω ένα μπράβο στη Made Of Stone και όλους όσους τρέχουν μόνιμα για να πραγματοποιηθούν αυτά τα events μακριά από τα μεγάλα αστικά κέντρα. Δε δικαιολογείται για μένα για κανένα λόγο το event να μην έχει γίνει sold-out. Τα έχουμε ξαναπεί όμως, μάλλιασε η γλώσσα μας… μόνο Support!
