Είδος: Heavy/Thrash Metal
Χώρα: Η.Π.Α.
Εταιρία: AFM Records
Έτος:2019
Το πρώτο άλμπουμ για το 2019 που άκουσαν τα τρυφερά μου αυτάκια. Και τι άλμπουμ, αλμπουμάρα. Οι Flotsam στα δίνουν στη μούρη με ένα άλμπουμ σκέτη πώρωση. Συνθεσάρες και όχι αναμασήματα, η μπάντα εξαπολύει επίθεση σαν κανονική πολεμική μηχανή, ο Eric σε τρελά κέφια να σφραγίζει -πάλι- ένα άλμπουμ που δείχνει αν μη τι άλλο πως παίζεται η μπάλα στα / Power / Thrash / Speed Metal γήπεδα. Δίσκος που δείχνει ξεκάθαρα πως μια από τις πιο τίμιες και ταλαντούχες μπάντες της φάσης έχουν ακόμα πολλά να δώσουν, γιατί και το ταλέντο έχουν και τα αρχίδια και σωστή μουσική παίζουν και δεν έχουν ανάγκη κανένα απολύτως attitude όπως κάνουν αρκετοί εκεί έξω. Βγαίνουν, τα ισοπεδώνουν όλα και αυτό είναι. Και ξέρεις κάτι; Το κάνουν σωστά. Ο δίσκος είναι γεμάτος riffάρες, διπλά κιθαριστικά θέματα που ξεσκίζουν, μελωδιάρες στη φωνή και όλα αυτά σε φάση «δεν θα μείνει τίποτα όρθιο». Μόνο που όλα αυτό φτιάχνεται με τα σωστά συστατικά και όχι με απλό και «όπως μας κάτσει» κοπάνημα. Η μπάντα είχε θέσει αρκετά ψηλά τον πήχη με το «Flotsam And Jetsam» του 2016 και από ότι φαίνεται συνεχίζει στο ίδιο μοτίβο. Το «Prisoner Of Time» θα σε αρπάξει κυριολεκτικά με το πρώτο άκουσμα. Βασισμένο σε μεγάλο βαθμό στις μπασογραμμές του κυρίου Spencer, σχετικά γρήγορο και με φουλ ξεσπάσματα δίκασης σου δίνει να καταλάβεις πως εδώ υπάρχει ψωμί. Το «Control» έχει μια από τις καλύτερες Thrash αρχικές riffάρες που άκουσα τελευταία, ενώ το «Recover» δίνει μαθηματάκια τεχνικής και μελωδίας. Το «Prepare For Chaos» είναι απλά αυτό που λέει ο τίτλος του, ενώ το «Slowly Insane» που είναι από τις κορυφαίες στιγμές του δίσκου μας δείχνει τι μπορεί να κάνει μια μπάντα όταν δουλεύει τις συνθέσεις της. Μεγάλο κομμάτι. Όπως και το «Architects Of Hate» που ακολουθεί και Οκ ας σταματήσω γιατί έχω αναφερθεί ήδη στο μισό άλμπουμ. Πρέπει όμως να γράψω μισή σειρά οπωσδήποτε για το «The End» το οποίο για μένα είναι ήδη μια κλασική Flotsam σύνθεση. Ηχητικά η μπάντα έχει πετύχει την απολυτή ισορροπία μεταξύ του κλασικού τους 80s ήχου, με τις Thrash / Speed και Power αναφορές, ενσωματώνοντας όμως εκεί που πρέπει -κυρίως στο κομμάτι του riffing και του ρυθμικού στησίματος των κομματιών- και κάποια πιο σύγχρονα στοιχεία. Σε καμιά περίπτωση όμως δεν πέφτουν σε νεωτεριστικές παγίδες με αποτέλεσμα την αλλοίωση του ήχου τους. Καλογραμμένες κομματάρες, απο μια πωρωμένη μπάντα που πραγματικά ισοπεδώνει, άρτια τεχνική, μελωδίες στην πρώτη γραμμή -σε φωνητικά και κιθάρες-, συνθέσεις που ξερνούν θυμό και μια παραγωγή που τις δικαιώνει. Αυτοί είναι οι Flotsam του «End Of Chaos», όπως τους ξέραμε δηλαδή.