Είναι φορές πιάνουμε τους εαυτούς μας να σκέφτονται ότι δεν υπάρχει πλέον παρθενογένεση στον ακραίο μεταλλικό ήχο και πως οι ένδοξες στιγμές του παρελθόντος μπορεί να μην επαναληφθούν. Ότι πάνω – κάτω όλα τα έχουμε ακούσει, όλα έχουν παιχτεί. Είναι όμως και κάποιες άλλες φορές που η πραγματικότητα έρχεται να μας δώσει μια γιγαντιαία σφαλιάρα για να μας επαναφέρει στις εργοστασιακές ρυθμίσεις και να μας βγάλει μέσα από τη φαινομενική μιζέρια. Γιατί, πράγματι, φαινομενική είναι. Φαεινό παράδειγμα πως η μουσική εξελίσσεται και μαζί της παρασέρνει και εμάς είναι οι Πορτογάλοι Gaerea, οι οποίοι με άκρατο ταλέντο και μεράκι, φαίνεται πως ζουν και αναπνέουν για να μας προσφέρουν Black Metal που συγκινεί και παρασέρνει.
Η πρώτη τους δισκογραφική εμφάνιση ήταν με το ομώνυμο ΕΡ τους, ενώ η πρώτη ολοκληρωμένη τους δουλειά κυκλοφόρησε το 2018 υπό τον τίτλο “Unsettling Whispers” μέσω της πολύ αγαπημένης Transcending Obscurity Records. Παρά το γεγονός ότι κατά μια πολύ γενική προσέγγιση οι Gaerea ανήκουν στον Black Metal ήχο, με σιγουριά μπορούμε να πούμε ότι δεν είναι μόνο αυτό. Ενώ είναι προφανής η διάθεση να πατήσουν επάνω σε «παραδοσιακές» για τον ήχο δομές, οι Πορτογάλοι φιλτράρουν και εντάσσουν στις συνθέσεις τους στοιχεία από Sludge και Hardcore, μεταξύ άλλων, για να δημιουργήσουν κάτι βαθιά δικό τους. Κατά τη δική μου άποψη, μιλάμε για ένα δίσκο που χαρακτηρίζεται από προσοχή στη λεπτομέρεια, εξέχουσα μουσική δεινότητα και ένα συνονθύλευμα πολύ διαφορετικών συναισθημάτων. Η ατμόσφαιρα που χτίζεται (γιατί στην τελική όλοι καλά παίζουν, αλλά η μουσική ξεχωρίζει όταν σου προκαλεί κύματα συναισθημάτων) περνάει από τόσα πολλά στάδια, που σε κάνει να χάνεσαι. Εμβυθιστικοί, καθηλωτικοί, απελευθερωτικοί. Μετά βεβαιότητας, το “Unsettling Whispers” αποτέλεσε μια από τις πιο ιδιαίτερες και ενδιαφέρουσες προτάσεις μέσα στο 2018 και δικαιολογημένα κέρδισε τις εντυπώσεις του Τύπου σε διεθνές επίπεδο.
Ο δεύτερος επίσημος δίσκος τους φτάνει στα χέρια μας μέσω της Season of Mist δύο χρόνια αργότερα, φέροντας τον τίτλο “Limbo”. Οι Gaerea για την επόμενη σχεδόν μια ώρα αποφασίζουν να μας κάνουν το μυαλό σμπαράλια, ανακατεύοντας ακόμα περισσότερο τις χημείες τους και παρουσιάζοντας έναν δίσκο βαθιά συναισθηματικό, κάτι που δεν ξέρω αν έγινε επιτηδευμένα ή είναι απλά ιδέα μου. Θεωρώ πως εδώ έπαιξαν πολύ με τις έννοιες της απόγνωσης, του σπαραγμού και της κάθαρσης / λύτρωσης. Τα φωνητικά για μένα έχουν πολύ πιο έντονο θεατρικό – δραματικό χαρακτήρα αυτή τη φορά, εντείνοντας και κλιμακώνοντας τα προαναφερθέντα συναισθήματα. Φυσικά, δεν λείπει ο θυμός και η ανάγκη να παρασύρουν τα πάντα στο δρόμο τους, ειδικά στα σημεία όπου οι καθαρά black δομές τους κλιμακώνονται και φτάνουν να μύχια της ψυχής μας. Περισσότερα Post – Black στοιχεία βέβαια αυτή τη φορά και λίγο πιο περισσότερος πειραματισμός όσον αφορά τις κιθάρες (εμφανές κάποιου είδους ambience όταν πέφτουν οι ταχύτητες), που λειτουργούν ωστόσο αποσυμφορητικά σκεπτόμενοι την γενική μουσική ορμή του δίσκου.
Ακολούθησαν τρία single μέσα στο 2022, μέχρι που τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους κυκλοφορούν την τρίτη και τελευταία τους προς το παρόν δουλειά, το “Mirage”. Η ακρόασή του ήταν σίγουρα μια από τις καλύτερες μουσικές στιγμές του έτους. Έχω την τάση να θεωρώ το “Mirage” ως την ύψιστη κορύφωση του προκατόχου του, αλλά και την λογική του συνέχεια. Από πνευματικής σκοπιάς, έχουμε περάσει στο επίπεδο της έκρηξης θυμού και βιαιότητας με μια πινελιά φρούδων ελπίδων να κατακλύζουν τον ακροατή, ενώ το χάσιμο στο απόλυτο κενό μοιάζει πιο βέβαιο από ποτέ. Συνθετικά έχω την εντύπωση πως ακούμε τους Gaerea πιο κατασταλαγμένους και μεστούς. Δεν αποκλίνουν από το ηχόχρωμά τους, χτίζουν όμως και διευρύνουν ακόμα περισσότερο τους ορίζοντές τους. Ακούγεται αντιφατικό αυτό που λέω, αλλά θεωρώ πως μέσω της προέκτασης των στεγανών τους βρίσκουν καλύτερα τους εαυτούς τους.
Οι θεματικές των στίχων τους αιωρούνται ανάμεσα στις έννοιες του ναρκισσισμού, του μίσους προς το ανθρώπινο είδος, την αυτοκαταστροφή και το πνευματικό / ψυχικό μούδιασμα, μεταξύ άλλων. Ίσως γι’ αυτό και εκπέμπουν κάποιου είδους οικειότητα σε εμάς τους βασανισμένους. Οι ζωντανές τους εμφανίσεις αποτελούν την καλύτερη απόδειξη. Σίγουρα στο μέλλον, το οποίο δεν νομίζω να είναι και πολύ μακρινό, οι Gaerea θα αποτελούν βαρύνουσα συνιστώσα στο είδος, καθώς ήδη στα δικά μου μάτια ξεχωρίζουν στους μαυρομεταλλικούς κύκλους.
Το επικείμενο Σαββατοκύριακο 4 και 5 Φεβρουαρίου, η ευρωπαϊκή περιοδεία των Gaerea θα κάνει στάση στη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα αντίστοιχα. Όσοι έχετε την δυνατότητα, είτε έχετε «παρακολουθήσει» το συγκρότημα είτε όχι, δώστε τους μια ευκαιρία να ξεδιπλώσουν το όραμά τους. Είμαι σίγουρη πως θα σας ανταμείψουν. Άλλωστε υπάρχει καλύτερος τρόπος από το να περάσεις το βράδυ σου σε ένα «οπαδικό» live της μουσικής που αγαπάς; Ερώτηση προφανώς ρητορική.
Περισσότερες πληροφορίες στους παρακάτω συνδέσμους:
– Θεσσαλονίκη, Eightball Club – Σάββατο 04/02: https://www.facebook.com/events/624136992540148
– Αθήνα, Kyttaro – Κυριακή 05/02: https://www.facebook.com/events/858923555279184