English
Είδος: Death Metal
Χώρα: Η.Π.Α.
Εταιρεία: Relapse Records
Έτος: 2019
Τρία χρόνια μετά τη βίαιη υποδοχή στο δυστοπικό σύμπαν τους με το ένδοξο τους ντεμπούτο, οι Gatecreeper επιστρέφουν με ένα ακόμη άλμπουμ και πάλι στη Relapse Records. Οι πιστοί του death metal γνωρίζουν ότι αυτοί οι τύποι από την Αριζόνα μπορούν να ενώσουν μια πληθώρα από ετερόκλιτα ακροατήρια καθώς καταφέρνουν να φιλτράρουν τις επιρροές τους που προέρχονται από έναν ωκεανό ήχων και να παραδώσουν ένα τελικό αποτέλεσμα που μπορεί να ικανοποιήσει όποιον ψάχνει για ένα άκρως διαστροφικό άλμπουμ. Μην ξεχνάτε ότι ο τραγουδιστής τους, Chase H. Mason, τραγουδάει και για τους ήρωες της doom/heavy Spirit Adrift (όπως και το ντουέτο κιθαριστών τους, οι Eric Wagner και Nate Garrett a.k.a. Jack Maniacky εδώ), κάτι που αποδεικνύει τα λόγια μου για τις επιρροές τους και το πλούσιο μουσικό υπόβαθρο τους. Οι αδελφοί Tardy μπορούν να είναι περήφανοι για τους γιους τους, καθώς οι Gatecreeper έχουν τους Obituary ως φωτεινό παράδειγμα (έτσι μπορούμε να συμπεριλάβουμε και τους Celtic Frost ως πατέρες τους), επομένως το death metal αναμειγνύεται τόσο τέλεια με το hardcore, μα όχι μόνο με το hardcore. Καταρχάς. Οι Obituary δεν είναι η μόνη δύναμη υποβολής τους. Έχουμε Agnostic Front, Asphyx, Bolt Thrower, Grave, Dismember και Entombed από τα κλασσικά, αλλά επίσης να ξαναθυμηθούμε με υγιή τρόπο νεότερες μπάντες όπως οι Hooded Menace ή οι Black Breath. Στην πραγματικότητα υπάρχει μια παγκόσμια underground σκηνή με συγκροτήματα όπως οι Tomb Mold, οι Witch Vomit, οι Ossuarium, οι Mammoth Grinder, οι Vastum και πολλά άλλα που είναι έτοιμα να εκραγούν και να “Make Death Metal Great Again” (duuuh) … και οι Gatecreeper θα είναι ένας από τους ηγέτες και όχι τους ακολούθους σε αυτό το κίνημα, πιστέψτε με. Πίσω στο άλμπουμ, η death metal παλιάς σχολής μπορεί να είναι η βάση, αλλά ο Gatecreeper είναι αρκετά τολμηροί για να το πάνε ένα βήμα παραπέρα. Ζοφερά θέματα, λίγα αλλά αξέχαστα άγρια riffs στη γραμμική δομή στρατολογούνται, άγρια ουρλιαχτά, γρυλίσματα και βρυχηθμοί, συγκροτημένα τραγούδια και βραδύτερα tempos από τον προκάτοχό τους επιστρατεύονται, ώστε να επιτευχθεί αυτό. Χρειάζεστε το Pitchfork να σας πει ποια Death Metal μπάντα είναι αρκετά γαμάτη για σας; Χρειάζεστε χιπστεράδες να κάνουν μια μανιασμένη underground metal μπάντα εμπορικά επιτυχημένη ή να σας πουν γιατί το πετάλι HM-2 είναι το καλύτερο πράγμα που εφευρέθηκε ποτέ από την ανθρωπότητα; Τσεκάρετε τα “Deserted”, “From The Ashes”, “Everlasting”, “Boiled Over” and ”Barbaric Pleasures”.
5/6
