English
Last Updated on 15:43 by Giorgos Tsekas
Είδος: Heavy/Power Metal
Χώρα: Η.Π.Α.
Εταιρία: No Remorse Records
Έτος: 2020
Forging the fire & sharpening the steel for 35 years!
Τόσο χρειάστηκε για να κυκλοφορήσει τελικά το πρώτο ολοκληρωμένο άλμπουμ των αμερικανών power-heavy metallers! Άξιζαν όλα αυτά τα χρόνια αναμονής; Είναι το αποτέλεσμα αντάξιο του μνημειώδους EP “Vendetta”;
Λοιπόν τα πράγματα είναι απλά. Πατήστε play και απολαύστε ένα δίσκο που ήρθε να μείνει για τα καλά, ένα δίσκο που ανεβάζει τους Glacier στην αφρόκρεμα του US power heavy metal. Φρέσκο και συνάμα παλιομοδίτικο, φαίνεται ακόμα και απ’ το artwork, χωρίς μοντερνιές, αποπνέει έναν οld-school χαρακτήρα που όλοι μας θέλαμε να ακούσουμε. Με μόνο παλιό μέλος τον Michael Podrybau ίσως κάποιοι να θεώρησαν ότι θα ακούσουν άλλο ένα βαρετό reunion, η μπάντα όμως είναι εδώ για να διαψεύσει τους πάντες.
40 λεπτά που περιλαμβάνουν κολλητικά ρεφραίν και μελωδίες, απίστευτο rhythm section με εναλλαγές που σου παίρνουν το μυαλό! Ο δίσκος έχει τα πάντα και τίποτα δεν είναι τυχαίο. Ακόμα και το tracklisting είναι τέτοιο που σε κρατάει καθηλωμένο.
Ξεκινώντας με την εμβατηριακή εισαγωγή του “Eldest & Truest” και το εκπληκτικό κόψιμο με την κιθάρα του Maselbas να σου καρφώνεται μονομιάς, το πρώτο τραγούδι κινείται σε up-tempo ρυθμούς όπως και τα 2 επόμενα “Live For The Whip” & “Ride Out” που πραγματικά σε κάνουν να ανεβάσεις το volume στο μάξιμουμ και να νιώσεις την ενέργεια που βγάζουν!
Συνεχίζουμε με το μελαγχολικό “Sands of Time” (το οποίο αρχικά ήταν instrumental), και επόμενο βρίσκουμε τον επικό ύμνο “Valor”. “Ιnto the Night” και let the headbang start! Pure madness! Ομοβροντίες double drum bass από τον Adam “The Octopus” Copecky, με εναλλαγές στα σόλο και τις μελωδίες και ναι, πραγματικά ο δίσκος έχει στοιχεία για όλα τα γούστα.
Επόμενο τραγούδι το “Infidel” με την μπάσο εισαγωγή αλά Steve Harris και ο δίσκος κλείνει με το “The Temple and the Tomb”. Μεγάλο σε διάρκεια, μπορεί να δυσκολέψει κάποιους με την πρώτη ακρόαση ,αλλά πιστέψτε με, είναι αριστούργημα, με φοβερές εναλλαγές στο τέμπο, με “αιγυπτιομελωδίες” να αιωρούνται και ένα εξαιρετικό σόλο από τον Maselbas που πραγματικά οργιάζει. Το τελείωμα με βρίσκει να έχω πατήσει το repeat αρκετές φορές στο σημείο που ο Michael Podrybau τραγουδάει ’’ooooo to the wiiind’’ με το σόλο να σιγοντάρει!
Να σημειώσουμε εδώ ότι στα τραγούδια “Live for the Whip”, “Infidel”, “Sands of Time”, συμμετέχουν 2 παλιά μέλη, ο Tim Proctor (bass) και ο Lorren Bates(drums),όπως επίσης και στο “Into the Night” και “The Temple & The Tomb” μπάσο παίζει ο γνωστός Phil Ross των Manilla Road. Τελευταίο αφήνω τον καπετάνιο Michael Podrybau. Είναι εκεί, φάρος, καθοδηγώντας το καράβι που λέγεται Glacier τόσο όσο χρειάζεται για να αποκτήσει το κάθε τραγούδι τον δικό του ξεχωριστό χαρακτήρα με τα μελωδικά φωνητικά γυρίσματα που κάνει.
Συνοψίζοντας, είναι ένας άρτιος δίσκος, η παραγωγή είναι υποδειγματική ανεβάζοντας κ άλλο το επίπεδο, ακούγεται ότι έχει πέσει πολύ δουλειά κατά το γράψιμό του και που παρόλο τα νέα μέλη ακούγεται στιβαρός και δεμένος, ντυμένος με τον μανδύα των ’80s, διαδεχόμενος επάξια το “Vendetta” EP. Πιστεύω ότι αν κάποιος σας το έβαζε να το ακούσετε χωρίς να δείτε τίτλο, σίγουρα δεν θα μπορούσατε να μαντέψετε ούτε την εποχή που γράφτηκε ούτε τίποτα. Άλμπουμ που δεν πρέπει να λείψει από καμία δισκοθήκη και σίγουρα η έκπληξη της χρονιάς!
“The Passing of Time” showed us that Glacier proudly returned Eldest & Truest!
5,5/6
