Δεν μπορώ να εξηγήσω πως κάποιες προσπάθειες κάποιων καλλιτεχνών περνάνε στα αζήτητα και πως άλλες των ίδιων ανθρώπων τυγχάνουν πλήρης αναγνώρισης και αποδοχής. Φυσικά μιλάμε για ιδίου επιπέδου δουλειές που είτε δεν βγαίνουν στο κατάλληλο timing είτε απλά είναι καταδικασμένες από την γέννησή τους. Ειλικρινά πόσοι από εσάς εκεί έξω ακόμα και από τους πιο ψαγμένους είχαν πάρει μυρωδιά τους Iron Age που εδώ και μια ντουζίνα χρόνια παλεύουν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Κι ναι αρκετοί ασχολήθηκαν με τους Graven Rite ειδικά μετά την εκτόξευση των μετοχών του Jason Tarpey ταυτόχρονα με την επιτυχία του με τους Eternal Champion αλλά ειλικρινά πως μπορούμε να αγνοούμε τέτοια διαμάντια; Σε μια εποχή που όλοι το παίζουν trve και kvlt κυκλοφορίες σαν το μίνι άλμπουμ ‘The Summoner’s Pit Demo’ μοιάζουν σαν τα νερά του του Πηνειού και του Αλφειού που καθάρισαν τους στάβλους του Αυγεία. Δυστυχώς ο οχετός των κυκλοφοριών που μας κατακλύζουν χρειάζεται κάτι παραπάνω από αλληγορικούς ημίθεους που κάνουν άθλο πραγματικά για να βρουν μια θέση στον ήλιο…
Οι Graven Rite φτιάχτηκαν από τις στάχτες των Iron Age, Integrity και μέλη των Ancient Wisdom και προέρχονται από το Austin, του Texas. To ‘The Summoner’s Pit Demo’ ηχογραφήθηκε το 2012, βγήκε σε κασέτα και ένα mini CD, το οποίο αποτελεί μέρος της σειράς «Jewels Of Gwahlur» της Stormspell Record ενώ τώρα έστω και με κάποια καθυστέρηση η ελληνική Alone Records το τύπωσε σε μια καλαίσθητη λιτή έκδοση διατηρώντας το αρχικό artwork, σε περιορισμένα 500 αριθμημένα με το χέρι κομμάτια. Μουσικά η επική ατμόσφαιρα αγκαλιάζει/σκεπάζει τα πάντα ενώ η φωνή του Tarpey με την μοναδικότητά του κυριαρχεί. Κινούνται σαφώς σε μονοπάτια δύσβατα και κακοτράχηλα όπως αυτά χαράχτηκαν από τους Manilla Road που αποτελούν την κύρια επιρροή του σχήματος. Θα σας φέρουν στο νου τους Borrowed Time φυσικά τους Eternal Champion ενώ υπάρχει μια ελαφριά χροιά Blue Oyster Cult σε κάποιες συνθέσεις όταν αυτές αποφασίζουν να τιμήσουν τα 70’s. Η παραγωγή είναι ωμή, άλλωστε μιλάμε για πρώιμη demo ηχογράφηση ενώ οι κιθάρες έχουν διδαχθεί πολλά από το ‘The Deluge’ και το ‘Crystal Logic’. Τα τραγούδια είναι δομημένα απλά, αλλά έχουν μια παραπλανητικά ταξιδιάρικη τάση που προμηνύει μια πιο progressive διάθεση έστω ενδόμυχα. Το καλτόμετρο έχει μάλλον σπάσει γιατί δεν βλέπω κάποια ένδειξη στο κοντέρ του οπότε με κλειστά μάτια επενδύουμε!!!
