English
Last Updated on 20:39 by Giorgos Tsekas
Το παρόν αφιέρωμα, ελπίζουμε να αποτελέσει μια καταγραφή της ιστορίας της τοπικής σκηνής της πόλης μας, ένα αρχείο που θα υπάρχει κάπου δημοσιευμένο, δίνοντας έτσι την ευκαιρία στις νέες γενιές να ανατρέξουν, εάν ποτέ το θελήσουν, σε μια μακρινή εποχή, αλλά και να μπορέσουν οι παλιοί με νοσταλγία να θυμηθούν, τα χρόνια που πέρασαν, τα δρώμενα της εποχής. Να θυμηθούμε ή και να γνωρίσουμε συγκροτήματα και πρόσωπα, και ποιος ξέρει; Ίσως και να ανακαλύψουμε καλά θαμμένα διαμάντια.
Και εν τέλει, να μάθουμε, από πού ξεκίνησαν όλα…
Χρονικά θα καλύψουμε μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 2000. Ο λόγος απλός, τότε περίπου μπήκε το Internet για τα καλά στις ζωές των περισσοτέρων, αλλά βρήκαν και τα συγκροτήματα μια πλατφόρμα για να αναδείξουν την δουλειά τους, αφήνοντας έτσι το ηλεκτρονικό αποτύπωμα τους κάπου στον κυβερνοχώρο, στον οποίο μπορεί να ανατρέξει ο οποιοσδήποτε ενδιαφερόμενος, για να βρει τις μπάντες από εκεί και έπειτα. Ίσως κάποια στιγμή, να καλύψουμε και την περίοδο αυτή, αλλά σε ένα ξεχωριστό αφιέρωμα, μιας και ο αριθμός συγκροτημάτων πολλαπλασιάστηκε κατά πολύ. Ελπίζουμε στο μέλλον, να υπάρξουν περισσότερες τέτοιες ρομαντικές απόπειρες, σε συνεργασία με γνώστες και βετεράνους μουσικούς, για περισσότερες πόλεις.
Λάρισα, δεκαετία ’80. Δεν κινείται φύλλο. Η metal σκηνή την εποχή εκείνη, μπορούμε να πούμε πως ήταν σχεδόν ανύπαρκτη. Κόσμος που άκουγε την μουσική αυτή, υπήρχε. Όμως, δεν υπήρχαν συναυλιακοί χώροι, studio, άρα και δίοδος για μουσικούς που ήθελαν να ασχοληθούν με το είδος. Εν αρχή ην οι Denial Price(1986). Η πρώτη metal μπάντα της πόλης μας, και από τις πιο παλιές στην χώρα μας. Έχοντας 3 χρόνια σαν μπάντα στο ενεργητικό τους, κυκλοφορούν το πρώτο τους demo το 1989, το οποίο έκανε πάταγο στην Ελληνική underground σκηνή. Κινούμενοι σε heavy metal μονοπάτια (επηρεασμένοι κυρίως από Fates Warning, συγκεκριμένα εποχής “Awaken the Guardian”), παρουσίασαν δύο άψογες λυρικές και μελωδικές συνθέσεις, με αξιοπρεπέστατο ήχο για τα δεδομένα της εποχής. Αποτελούμενοι από τους Πάνο Δημητρίου στα φωνητικά, Δημήτρης Μπουρνάκας στο μπάσο, και τους Κώστα και Χρήστο Τσαβέ, στα τύμπανα και κιθάρα αντίστοιχα. Με το demo αυτό, κατάφεραν να θεωρούνται ίσως η καλύτερη επαρχιακή μπάντα της εποχής, που δεν είχε τίποτα να ζηλέψει από εκείνες της πρωτεύουσας, αλλά και της Θεσσαλονίκης. Λόγω όμως των δυσκολιών της εποχής, η πορεία των Denial Price, δεν ήταν η αναμενόμενη, το δεύτερο demo τους, κυκλοφόρησε 5 χρόνια μετά, και δυστυχώς δεν μπόρεσαν ποτέ να κυκλοφορήσουν ένα full-length album.
Ζητήσαμε από τον Πάνο Δημητρίου, frontman και ιδρυτικό μέλος των Denial Price, να μας μιλήσει για τα τεκταινόμενα της εποχής εκείνης:
“Οι Denial Price στα ‘80s… Χμ… Πως είναι τώρα; Ε, καμία σχέση… Σαν συγκρότημα ταυτιστήκαμε με την Metal σκηνή στην Λάρισα τότε, μιας και είμαστε η πρώτη και μοναδική ενεργή τότε μπάντα, μέχρι που εμφανίστηκαν οι Dorian Grey και οι Black Fate. To metal τότε ήταν ενιαίο, θέλω να πω δεν υπήρχαν οι κατηγορίες που το χωρίζουν τώρα, όλοι μια παρέα… Ε, δεν ήμασταν και πολλοί και πάντα στο περιθώριο που μας έβαζε η καθώς πρέπει κοινωνία, για την οποία είμαστε αλήτες, μαλλιάδες… Με αυτές τις συνθήκες, πράγματα που τώρα είναι αυτονόητα, τότε ήταν πάρα πολύ δύσκολο να πραγματοποιηθούν… Στούντιο για πρόβες φυσικά δεν υπήρχε και ευτυχώς εμείς είχαμε το υπόγειο του ντράμερ, κάτω από μια κάβα αποθήκη κρασιών! Μόνο έτσι γίνονταν τότε πρόβες, σε αποθήκες ή υπόγεια. Για ηχογράφηση… Ούτε λόγος! Κασετόφωνο με εξωτερικό μικρόφωνο!!! Και ότι έβγαινε. Όργανα, ενισχυτές και γενικά ότι χρειαζόμασταν για τον ήχο, ή δεν υπήρχαν, ή ήταν πανάκριβα… Είναι δύσκολο να καταλάβει κάποιος που δεν τα έζησε, ακούγονται εξωπραγματικά… Συναυλιακοί χώροι, ούτε για αστείο, μιας και συναυλίες γίνονταν μόνο σε σινεμάδες, στις σπάνιες φορές που δέχονταν να μας τους παραχωρήσουν, ή σε υπαίθριες εκδηλώσεις του Δήμου, ακόμα πιο σπάνια, κάπου ανάμεσα στα χορευτικά… Χωρίς μέσα και χωρίς κάποιον να μας δείξει τον δρόμο και πώς να περπατήσουμε σ’ αυτόν, προσπαθούσαμε κόντρα σ’ όλα, με όπλα το ταλέντο που υπήρχε και την αγάπη για αυτό που κάναμε… Μια παρέα φίλων, που έπαιξε πρώτη το metal στην Λάρισα, αφήνοντας πίσω ένα demo με μόνο 2 τραγούδια, αν και υπήρχαν 10, που γνώρισε όμως καθολική αποδοχή από το κοινό της Λάρισας…”
Φτάνουμε αισίως στις αρχές της δεκαετίας του ’90, και κάτι έχει αρχίσει να κινείται στην πρωτεύουσα του Θεσσαλικού κάμπου. Με το metal να γίνεται πιο δημοφιλές στην Ελλάδα και το κοινό να αυξάνεται, υπήρξε εύφορο έδαφος για το άνοιγμα μαγαζιών, δημιουργία συγκροτημάτων αλλά και την διοργάνωση κάποιων μικρών συναυλιών.
Το 1990, δημιουργούνται οι Black Fate, ίσως η μακροβιότερη μπάντα της πόλης, οι οποίοι έπαιζαν Power/Progressive Metal, επηρεασμένοι από αντίστοιχες μπάντες του εξωτερικού, όπως Queensryche, Fates Warning, Dream Theater κλπ. Κυκλοφόρησαν τα demo “Black Fate” και “A Piece of Dream” στις αρχές της δεκαετίας, πριν να κάνουν ένα πολύ μεγάλο break και να εμφανιστούν ξανά, στις αρχές του 2000. Οφείλουμε να αναφέρουμε, ότι στην Λάρισα, την εποχή εκείνη, το progressive ήταν ένα πολύ δημοφιλές ιδίωμα, ανάμεσα στους οπαδούς.
Η επόμενη μπάντα που χρίζει αναφοράς, είναι οι Dorian Gray, που κινούνταν επίσης σε Heavy Metal μονοπάτια και κυκλοφόρησαν δύο demos, το 93 και 94 αντίστοιχα, χτίζοντας πολύ καλό όνομα στην τοπική σκηνή, πριν και αυτοί με την σειρά τους δυστυχώς να διαλυθούν.
Ένα απόσπασμα ντοκουμέντο, από την εμφάνιση των Dorian Gray από Φεστιβάλ στα Ταμπάκικα το 1992:
Μια ακόμη μπάντα ήταν οι Holy Warriors από την Νεάπολη, που κυκλοφόρησαν ένα Epic Heavy Metal demo, το οποίο περιείχε το hit “Immortal Life”.
Θα αναρωτιέται ίσως κανείς, με την άνοδο του ακραίου ήχου παγκοσμίως, τι συνέβαινε στην πόλη μας τότε; Η πρώτη extreme μπάντα, για την ακρίβεια Death/Grind, ήταν οι Nausea. Μπορεί να μην κυκλοφόρησαν ποτέ κάτι επίσημο, απ’ όσο γνωρίζουμε, αλλά αξίζουν αναφοράς για τις live εμφανίσεις τους, στις οποίες γινόταν πανικός. Παράλληλα, το 1992 δημιουργούνται και οι Mixophagia, μια Death Metal μπάντα που είναι ενεργή μέχρι και σήμερα.
Ο Κώστας Παπακρίβος των Mixophagia μας είπε δύο λόγια για τις τότε δυσκολίες:
“Αν αναλογιστούμε ότι την περίοδο του 1990 στην Λάρισα, δεν υπήρχαν τόσες μπάντες, όσες υπάρχουν σήμερα. Εμείς σαν Mixophagia δημιουργηθήκαμε το 1992 και παίζαμε Old Death. Βέβαια ήταν και δύσκολα γιατί δεν υπήρχαν και πολλά studio τότε. Παρ’ όλα αυτά εμείς το κρατήσαμε και παίζουμε ακόμα…”
Φτάνοντας αισίως στα μέσα της δεκαετίας του ’90, αρχίζουμε πλέον και παρατηρούμε την δημιουργία πολλών νέων συγκροτημάτων, από σχεδόν όλο πλέον το φάσμα του Metal. Είναι αδύνατο να το πάμε απόλυτα χρονολογικά, οπότε η αναφορά τους θα γίνει ανάλογα με το είδος που υπηρετούσαν.
Ξεκινάμε με τους Curse, σε Heavy Metal με Thrash στοιχεία στυλ, οι οποίοι κυκλοφόρησαν επίσης δύο αξιόλογα demo, αλλά και έκαναν αρκετές live εμφανίσεις -για τότε- στην πόλη μας, με κορυφαία εκείνη με Jackal’s Truth και Rotting Christ.
https://youtu.be/se7C2tBZEgM
Τα κομμάτια “The Castle of Doom”, “Mesmerise by Demise” αλλά και το ομώνυμο, ήταν αυτά που μου έχουν μείνει χαραγμένα στο μυαλό μέχρι και σήμερα. Παράλληλα, ακόμα μια αρκετά ενεργή μπάντα του Heavy/Power/Prog χώρου της εποχής, ήταν οι Victims Reborn. Κυκλοφόρησαν ένα demo, το 1996 και αποτελούνταν από μέλη εκ των οποίων κάποια παραμένουν μέχρι και σήμερα ενεργά στον χώρο.
Μια ακόμη μπάντα εκείνης της περιόδου ήταν οι Sworn Fighters, οι οποίοι κυκλοφόρησαν ένα τραγούδι, με τίτλο “Heavy Metal”. Στον χώρο του αμιγώς Progressive, υπήρχαν και οι Oblivion, που παρ’ όλο που είχαν έδρα την Θεσσαλονίκη, αποτελούνταν από Λαρισαίους μουσικούς. Κυκλοφόρησαν το ομώνυμο demo το 1996.
Οι Angelknight, οι οποίοι παρέμειναν ενεργοί μέχρι και πολύ πρόσφατα, κυκλοφόρησαν το πρώτο τους demo το 1997 με τίτλο “The Light”. Κάνανε αρκετά live από τότε αλλά και όλα αυτά τα χρόνια, έχοντας συμπεριλάβει στο line-up τους πολλά γνωστά μέλη της τοπικής σκηνής (συμπεριλαμβανομένου εμού), παίζοντας κλασικό heavy metal με white στίχο.
Παρακάτω, παραθέτουμε αποσπάσματα από μια ευρύτερη κουβέντα με τον ιδρυτή και βασικό συνθέτη των Angelknight, Γρηγόρη Γρηγοριάδη:
“Μου ζητήθηκε να θυμηθώ τη δεκαετία του ’90..τότε που έγινε κατ’εμε η metal επανάσταση στη χώρα μας! Γιατί εως τότε , υπήρχαν πραγματικά λίγες μα άξιες μπάντες σε αρκετές πόλεις της Ελλάδας χαλκευμένες από τη προηγούμενη δεκαετία… Δεκαετία ’90 , με μέσα προώθησης πενιχρά(γράμμα – fanzine) , με στούντιο ακατάλληλα για τη μουσική που θέλεις να αποτυπώσεις τουλάχιστον στην επαρχία, ενώ το να πας στην Αθήνα ήταν η ακριβή επιλογή, αρά και απαγορευτική για πολλούς! Όλοι στηριζόμασταν στο χαρτζιλίκι των γωνιών μας και οι πιο πολλοί είμασταν αυτοδίδακτοι ..μα είχαμε φλόγα μέσα μας και πραγματικά προσπαθήσαμε με αγνό σκοπό.. με έναν σκοπό.. απλά να αποτυπώσουμε σε μπομπίνα τότε, αυτό που νιώθαμε.. και πιστεύω ότι πολλές μπάντες εκείνης της περιόδου , ειδικά εδώ στη Λάρισα , είχαν να πουν πολλά… Θέλω να ελπίζω ότι πάνω σε αυτό θα στηριχτούν οι νεότερες γενιές για να συνεχίσουν τη καλή αυτή παράδοση και όποτε χρειαστεί κάποιοι από τους παλιούς θα είμαστε εδώ να βοηθήσουμε όπως μπορούμε την αρχή τους! Ευχαριστώ πολύ για το βήμα που μου δόθηκε μέσω του περιοδικού και εύχομαι να συνεχίσετε την καλή δουλειά που κάνετε υποστηρίζοντας την Ελληνική σκηνή!”
Πολλές από τις προαναφερθείσες μπάντες, έγιναν ευρύτερα γνωστές, μέσω της κυκλοφορίας της cult κασσετοσυλλογής “Horse City Rocks”.
Όσον αφορά τον ακραίο ήχο της Λάρισας στα μέσα του ’90, ξεκινάμε με τους Mortals Dream, στον χώρο του Death Metal. Me 4 demo στο ενεργητικό τους, μέχρι την διάλυση τους, έπαιξαν αρκετά live στην Λάρισα, αλλά και εκτός. Ακόμα θυμάμαι την εμφάνιση τους σε ένα καφενείο στο Αβέρωφ, κάπου το 95-96.
Οι King of Souls, επίσης στο Death Metal, έκαναν την εμφάνιση τους με το Promo 95, με μέλη από Λάρισα αλλά και Συκούριο και μετέπειτα κυκλοφόρησαν ένα δεύτερο demo με τίτλο “Give me your Soul” το 1997. Από τις τάξεις τους, πέρασαν μεγάλες cult φιγούρες της πόλης μας.
Στον Black Metal χώρο, η πιο γνωστή μπάντα της εποχής, ήταν οι Jackal’s Truth. Κυκλοφόρησαν το demo “Dominus Silvae” το 1997, το οποίο παρουσίασε δύο συνθέσεις κλασικού Ελληνικού Black Metal. Ηχογραφήθηκε στο ιστορικό Studio 5 της Αθήνας, και απέσπασε γενικά πολύ καλές κριτικές. Το τότε Metal Hammer, το είχε demo του μήνα. Δυστυχώς όμως, μετά την κυκλοφορία του promo 98, με δύο αξιόλογες συνθέσεις Melodic/Symphonic Black Metal… τους έφαγε το σκότος το οποίο υπηρετούσαν μουσικά.
Στην διάρκεια της ζωής της μπάντας, παίξανε με γνωστά ονόματα της Ελληνικής σκηνής, όπως οι Rotting Christ, Kawir, Exhumation και Septic Flesh.
Μιλήσαμε με τον Γιώργο Αναστασίου, ιδρυτικό μέλος και drummer των ιστορικών Jackal’s Truth, για να μας περιγράψει τις εμπειρίες του με την metal σκηνή της Λάρισας, στα 90’s:
“Υπήρχε μια άτυπη κόντρα μεταξύ μερίδας που υποστήριζε τo progressive metal και των ατόμων που ασχολήθηκαν με το Black metal και δοθήκαν σε αυτό. Μια ανούσια και συμπλεγματική εκ μέρους των πρώτων κριτική συμπεριφορά, οι οποίοι στην τελική, ουδέποτε προσέφεραν έστω και μια αξιόλογη κυκλοφορία στον χώρο τον οποίο υποστήριζαν (ούτε βεβαίως κι αλλού). Όλοι αυτοί δεν είχαν σχέση με μπάντες όπως Black Fate, Denial Price και Dorian Gray, οι οποίες ήταν σεβαστές μπάντες, ήταν απλά τύποι μπλαμπλαδες, δήθεν κ “Wannabe’s”. Κατά τα λοιπά, ήταν μια ρομαντική και αληθινή εποχή, σαφώς δυσκολότερη από την τωρινή, (σε ό,τι αφορά την προώθηση της μουσικής, των συγκροτημάτων και της διοργάνωσης συναυλιών) χαρακτηριζόμενη και στηριζόμενη από την ανταλλαγή αλληλογραφίας, flyers και κασετών.”
Παράλληλα υπήρχαν και οι επίσης Blacksters Apocryphal Wisdom από τον Αμπελώνα, με ένα demo στο ενεργητικό τους, το “The Final Gathering”.
Στον Death/Black χώρο, το 1997 δημιουργήθηκαν οι Stardrowned, με επιρροές κυρίως από Σουηδία μεριά. Κυκλοφόρησαν το demo “Creatures of Abigor” το 1998, ηχογραφημένο και αυτό στο θρυλικό Studio 5 της Αθήνας, το Promo 99 και επίσης ηχογραφήσαν κάποια κομμάτια το 2000 τα οποία κυκλοφόρησαν σε συλλογή το 2007. Είμαι περήφανος που συμμετείχα και εγώ, σαν ιδρυτικό τους μέλος.
Επίσης, υπήρχαν οι Angels of Corruption στον Black Metal χώρο, με ένα demo το 98 και οι Nuclear Brains με επίσης ένα demo στον Death/Trash Metal χώρο.
Οι Bloodmark με το Demo 99, που ηχογραφήθηκε στην Θεσσαλονίκη, στον χώρο του Thrash/Death και αυτοί, με εμφανείς επιρροές At the Gates και The Haunted. Δυστυχώς, δεν είχανε ούτε αυτοί συνέχεια.
Οι Fegura Vest κυκλοφόρησαν ένα demo το 2000, σε Thrash/Death ήχους, επίσης.
Αξίζει μια μικρή αναφορά στα μαγαζιά της εποχής εκείνης, που έδωσαν στέγη στην μουσική που αγαπούσαμε, τα στέκια που σύχναζαν οι οπαδοί του Metal στα τέλη της δεκαετίας του ’90. Το αγαπημένο όλων “Σουλάτσο”, στο οποίο μάλιστα γίνονταν και οι περισσότερες Metal συναυλίες, αλλά και πέρασαν από τα “decks” του, πολλά μέλη από τοπικά groups (R.I.P. Μπαρμπά-Βαγγέλη). Ο “Έσπερος”, που ήταν το συνηθισμένο στέκι της κοπάνας του Μεταλλά της εποχής, αλλά και το “Ρόδον”, για metal, καφέ και…κουτσομπολιό!
(…Και κάπως έτσι φτάνουμε στο 2000. Κάπου εδώ θα παραδώσω την “πένα” στην νεότερη γενιά και στην Σοφία Βακίδου, μιας και την περίοδο εκείνη, έλλειπα από την Ελλάδα.)
Το 2000 ιδρύονται οι Black Winter και κυκλοφορούν το πρώτο τους demo “The Spells of Black Winter” το 2001. Παραμένουν ενεργοί, αν και με διαφορετική σύνθεση, μέχρι και σήμερα. Δυστυχώς, παρά τον μεγάλο αριθμό demo, EP και Split κυκλοφοριών, δεν κυκλοφόρησαν ποτέ κάποια full-length δουλειά. Στον χώρο του Black Metal, με αρκετές εμφανίσεις, ήταν σίγουρα από τις πιο γνωστές μπάντες της γενιάς τους. Τα μέλη που συμμετείχαν είναι αρκετά, και πολλά από αυτά, συνέχισαν σε άλλες μπάντες.
Παράλληλα το 2000, δημιουργούνται οι doom-άδες In Vain, με μέλη βετεράνους της σκηνής (Denial Price, Dorian Gray), κυκλοφορώντας δύο demo, το ‘02 και ‘03 αντίστοιχα. Οι In Vain αργότερα μετεξελίχθηκαν σε Black Juju, οι οποίοι συνεχίζουν ενεργά ακόμα.
Στον Heavy/Prog χώρο, το 2001 ιδρύονται οι Destiny Dawn, με ένα demo στο ενεργητικό τους με τίτλο “Dare to Be” το 2004, οι οποίοι και αυτοί, αργότερα διαλύθηκαν.
Το 2002 στον Brutal Death χώρο, εμφανίζονται οι Blustery Caveat. Το πρώτο τους demo κυκλοφόρησε το 2005 και το 2008 το ντεμπούτο τους με τίτλο “Payback in Brutality”. Οι Blustery, αποτελούν σίγουρα ένα από τα πολύ δυνατά ονόματα της Ελληνικής Death Metal σκηνής, με πολλές ζωντανές εμφανίσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό, οι οποίοι μας έχουν στο περίμενε για τον δεύτερο τους δίσκο.
Απόσπασμα από την live εμφάνιση των Blustery Caveat στο Death Feast Open Air της Γερμανίας, το 2010:
Την ίδια χρονιά, σκάνε μύτη οι καλοί μου φίλοι, Sinner Rider. Διανύοντας τον πρόλογο της αναβίωσης του παραδοσιακού Heavy Metal αλλά και της ανόδου του Retro κινήματος, οι Sinner Rider σίγουρα αποτελούν το καλύτερο παράδειγμα της εποχής για την πόλη.
Κυκλοφόρησαν το ομώνυμο demo το 2004 και έκαναν πολλά live, συχνά με γνωστά ονόματα του χώρου όπως Grim Reaper, Demon, Artch, Anvil και Ross the Boss. Δυστυχώς και αυτοί, αργότερα διαλύθηκαν.
Το 2003 έχουμε τους Heaven’s Inversion, μια συμφωνική Black Metal μπάντα, με μοναδική κυκλοφορία τους, το demo “Falling Empire” το 2007.
Την ίδια χρονιά δημιουργούνται οι -τωρινοί- Spitback, με το όνομα Just Another Reason, κινούμενοι σε Nu/Groove μονοπάτια, οι οποίοι έχουν κάνει αρκετά live και συνεχίζουν μέχρι και σήμερα.
Θα κλείσουμε το αφιέρωμα, με την τελευταία χρονιά που θα καλύψουμε, αυτή του 2005 με δύο ακόμα συγκροτήματα.
Η μια εξ’ αυτών, οι Innosense στον χώρο του Progressive Metal, με μέλη “συνήθεις ύποπτους” του ιδιώματος, με ένα demo το ‘07 και ένα full length το ’11.
Επίσης ιδρύονται οι Majeste Simphonia από τα τότε βασικά μέλη των Black Winter, που παρουσίασαν ένα demo το 2005 σε Gothic/Black ακούσματα, αλλά και αυτοί στην συνέχεια, διαλύθηκαν.
*Να σημειώσουμε εδώ, πως τα καθαρά φωνητικά στο άνωθεν demo, τα κάνει ο γνωστός σε όλους Μίλτος, που είχε κάποτε το Rock City Λάρισας.
Κλείνοντας, εκ μέρους και των δύο συντακτών του αφιερώματος, θα θέλαμε να συγχαρούμε τους μουσικούς της πόλης, για την όποια προσφορά και προσπάθεια, κατέβαλαν τα χρόνια αυτά στην τοπική σκηνή. Ελπίζουμε, οι νεότερες γενιές να συνεχίσουν να δημιουργούν την μουσική που όλοι αγαπάμε. Πλέον, με την αμεσότητα του internet, υπάρχει τεράστιος όγκος πληροφοριών και περισσότερες ευκαιρίες για τα νέα συγκροτήματα, να προβάλλουν την δουλειά τους, κάτι που στο παρελθόν δεν υπήρχε, και πιθανώς να είναι ένας από τους βασικούς λόγους που πολλά από τα προαναφερθέντα συγκροτήματα, δεν συνέχισαν και διαλύθηκαν.
Να ευχαριστήσουμε επίσης, τους μουσικούς που συμμετείχαν στο αφιέρωμα αυτό, μοιραζόμενοι την ιστορία αλλά και την εμπειρία τους από την τοπική σκηνή.
Κώστας “Paganizer” Αθανασίου, Σοφία Βακίδου
