English
Last Updated on 02:36 by Nikos Nakos
Είδος: Post/Black Metal
Χώρα: Αυστρία
Εταιρία: Art of Propaganda
Έτος: 2018
Ομολογώ την αδυναμία μου στους Harakiri for the Sky, που προέκυψε οριστικά από το άκουσμα του υπέροχου ‘III:Trauma’, αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα άφηνα τα συναισθήματά μου να επηρεασθούν σε τέτοιο βαθμό, ώστε έστω και ως ψευδαίσθηση να αφουγκραστώ το νέο τους πόνημα με τόση επιείκεια, ικανή για να με πείσει πως είναι σπουδαίας σημασίας να ασχοληθούμε σοβαρά με την κυκλοφορία του ‘Arson’. Από τις πρώτες κιόλας νότες του ‘Fire, walk with me’, ένοιωσα την φωτιά του να διαπερνά το κορμί μου και να καίει την αποκομμένη πλέον από το σώμα ψυχή μου… ήξερα πια, ήμουν εκ των προτέρων βέβαιος γι’αυτό που θα ακολουθούσε. Εδώ βλέπουμε καθαρά την δύναμη της μουσικής τέχνης. Η μουσική των Harakiri For The Sky ξεχειλίζει από πόνο, θλίψη, απόγνωση και την αιώνια αγωνία του θανάτου, αλλά είναι αδύνατον να μην την λατρέψεις.
Ακούγοντας το ‘Tomb Omnia’ και το ‘The Grave We’ve Dug’ στοχάζομαι, νοιώθω το στιγμιαίο εκείνο μεθύσι της προσέγγισης του θανάτου που προσφέρει η ανώτερη μουσική, κάνοντας τον θάνατο ελκυστικό, παρουσιάζοντάς τον δε ως ύψιστο λυτρωμό από αυτόν τον κόσμο, χωρίς όμως ο θάνατος να είναι το τέλος, αλλά η αρχή ενός νέου αληθινού κόσμου. H μουσική του ‘Arson’ αγνοεί τον κόσμο των φαινομένων, απομακρύνεται από αυτόν και καθιστά τον άνθρωπο ένα με την φύση, δηλαδή ένα με τον Θεό! Όλα τα κομμάτια του δίσκου, εκτός από το καταπληκτικό ‘Manifesto’ (bonus track), με την παρουσία υπέροχων γυναικείων φωνητικών, είναι μεγάλης διάρκειας, δομημένα όμως με αυστηρή απλότητα, με τέλειο τρόπο μέχρι και την παραμικρή λεπτομέρεια, ώστε όλα να λειτουργούν ιδανικά στο σύνολο της μουσικής σύνθεσης, κάνοντας τον ακροατή όσο η μουσική απλώνεται να θέλει να μην τελειώσει ποτέ, να την ακούει αιώνια. Γήινοι, πεπερασμένοι ορισμοί δεν χωρούν σ’αυτό το απέραντο μουσικό σύνολο, παρά μόνο εικόνες για να το προσεγγίσεις, με σύμβολα που ο νους μπορεί να κατανοήσει, όπως αυτά της φύσης που τα αντικρίζεις με δέος και σοφία. Όταν ακούς το ‘You are the Scars’ ή το ‘Voidgazer’, είναι σαν να ακούς αμέτρητες κρυφές απεγνωσμένες φωνές, μέσα από ουράνιες μελωδίες να μιλούν και να αποκαλύπτουν πράγματα που μόνο οι Θεοί γνωρίζουν και αρκεί μία σταγόνα από την εκστατική μουσική να μπει στην ψυχή και να την κάνει να κοιτάξει ένα τέτοιο δημιούργημα και να πει: είναι τέλειο!
6/6
