English
Last Updated on 19:20 by Lilliana Tseka
Οι θιασώτες του σκοτεινού εναλλακτικού και κάπως progressive για το είδος ήχου, εκτιμούν τον μουσικό και συναισθηματικό πλούτο, με τον οποίο μας γεμίζουν εδώ και χρόνια οι Antimatter. Οι Βρετανοί αυτοί, θα βρεθούν για δυο συναυλίες στη χώρα μας, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, οπότε άρπαξα την ευκαιρία να μιλήσω με τον mastermind του συγκροτήματος Mick Moss για πολλά και διάφορα θέματα. Δείτε τι μας είπε!
Καλησπέρα, Mick! Καλώς ήλθες στο Metal Invader! Χαίρομαι πολύ που σε έχουμε μαζί μας. Πώς είσαι; Φαντάζομαι κινείσαι σε πυρετώδεις ρυθμούς τώρα που ξεκινά το Judas Tour!
Καλησπέρα, είμαι αρκετά απασχολημένος το δεύτερο μισό αυτού του έτους, το οποίο υποθέτω είναι και καλό, τώρα που αρχίζει να βρέχει στο Liverpool. Φαντάζομαι είναι καλό να αποσπάται λίγο η προσοχή μου από το να κοιτώ τη βροχή νωχελικός απ’ το παράθυρο. Τις τελευταίες εβδομάδες θα πρέπει να βγάλω 15 κομμάτια με ένα κουαρτέτο εγχόρδων, οπότε θα είμαι απασχολημένος με αυτό.
Είχες αναφέρει κάποια στιγμή πως το “The Judas Table” τελικά αποδείχτηκε καλύτερο απ’ ό,τι το φανταζόσουν. Ένας χρόνος έχει περάσει από την κυκλοφορία του σχεδόν. Τώρα που το μυαλό σου είναι καθαρότερο και έχεις κάποιες αποστάσεις, είναι το “The Judas Table” η επιτυχία που περίμενες; (Επιτυχία όχι μόνο σε εμπορικό επίπεδο, αλλά και σε προσωπικό επίπεδο – με ό,τι αυτό περικλείει).
Ναι, η περίοδος που γράφαμε τον δίσκο ήταν πολύ έντονη με πολλή δουλειά. Νομίζω πως για περίπου 4 μήνες δούλευα 10 ώρες την ημέρα, πολλές φορές για μέρες συνεχόμενες, οπότε προς το τέλος της διαδικασίας μπαΐλντισα. Στο τέλος, το άξιζε. Είμαι πολύ χαρούμενος και περήφανος που προσέθεσα αυτόν τον δίσκο στη δισκογραφία μου. Υπάρχουν κατά τη γνώμη μου πολύ δυνατά κομμάτια σε αυτόν τον δίσκο.
Οι Antimatter πρόκειται να κυκλοφορήσουν δύο single: το “Welcome To The Machine” (που υποπτεύομαι ότι αναφέρεται στη διασκευή που κάνατε στο ομώνυμο κομμάτι των Pink Floyd) και το “Too Late”. Θα ήθελες να μας δώσεις κάποιες πληροφορίες για αυτή τη διπλή κυκλοφορία;
Αυτά οι δύο είναι οι δίσκοι που ζητούνται περισσότερα από το merch μετά τις συναυλίες. Ξεκινήσαμε να παίζουμε το ‘Welcome To The Machine’ πριν από περίπου 18 μήνες, αφού το έφερα στα μέτρα των Antimatter στο προσωπικό μου studio. Αρχικά, επρόκειτο να παίξει στο BeProg! Festival στη Βαρκελώνη, απλά για να καταλάβετε πόσο καιρός πέρασε, το καλοκαίρι το 2014. Δεν μπορούσαμε τότε να το παίξουμε όπως θέλαμε, γιατί ο Dave δεν μπορούσε να έχει την κιθάρα του στην ώρα της. Εν τέλει, το ξαναδοκιμάσαμε αργότερα σε άλλο σετ εκείνο τον χρόνο και έκτοτε έμεινε. Πολλοί το άκουγαν και δεν μπορούσαν να πιστέψουν ότι δεν είναι διαθέσιμο σαν κομμάτι σε κάποιο δίσκο. Μέχρι τώρα. Το “Too Late” ήταν νομίζω το τρίτο κομμάτι που γράψαμε το 1996, οπότε είναι σχεδόν 20 ετών. Πήρα τα ψηφιακά πνευματικά δικαιώματα για να το κυκλοφορήσω σαν single πριν από μερικά χρόνια, αλλά οι fans το ήθελαν και σε φυσική κόπια. Αυτή τη στιγμή δεν έχω κάποιο σταθερό συμβόλαιο, οπότε είμαι ελεύθερος να επιστρέψω στην προσωπική μου εταιρεία Music in Stone και να κυκλοφορήσω κάποια πράγματα από εκεί, κάτι που είναι αρκετά καλό, μιας και θα κυκλοφορήσω 2 singles αυτόν τον μήνα και ένα DVD με τίτλο ‘Live Between The Earth & Clouds’ τον Μάρτιο του 2017.
Η επιτυχία ενός «μελαγχολικού» δίσκου έγκειται στην επίδραση που θα έχει στους ακροατές, τα συναισθήματα που θα τους προκαλέσει, η αίσθηση εγγύτητας που θα δημιουργήσει, η ενσυναίσθηση και λοιπά… Όσο περισσότερα κομμάτια του εαυτού σου προσθέτεις στο υλικό σου, τόσο πιο κοντά βρίσκεσαι στην επιτυχία των προαναφερθέντων. Οπότε οι ερωτήσεις μου είναι οι εξής: Α. Είναι η προσωπική εμπειρία ο κεντρικός παράγοντας που επηρεάζει τη δημιουργία και τα θέματα των στίχων στα κομμάτια σου; Β. Το “Judas Table” επικεντρώνεται στις τοξικές σχέσεις (κάθε είδους) και σε όσα αφήνουν πίσω τους (απογοήτευση, πικρία, ψυχολογική αστάθεια κλπ). Είναι όλα αυτά μέρος κάποιας προσωπικής σου εμπειρίας; Είναι ο δίσκος «καθαρτικός» για σένα;
Φυσικά! Όσα γράφω προέρχονται από προσωπική εμπειρία, ή τα συμπεράσματα στα οποία έχω καταλήξει μετά από αρκετό ψάξιμο ψυχής και την ανάλυση της εκάστοτε προσωπικής εμπειρίας, αυτό είναι το μόνο που μπορώ να αντλήσω πραγματικά. Δεν γράφω για φαντασίες, ή λέξεις που δεν σημαίνουν τίποτα (Ξέρω ότι μερικοί συγγραφείς γράφουν μόνο τις λέξεις που ακούγονται ωραία, ή ακούγεται σωστές) γι ‘αυτό πρέπει να αντλήσω από κάπου. Τι καλύτερο από το να αναλύεις τον εαυτό σου και τον κόσμο γύρω σου. Αυτό για μένα έχει δύο θετικά αποτελέσματα – κατανοώ την ύπαρξή μου και δημιουργώ τα τραγούδια που όχι μόνο με ικανοποιούν προσωπικά ως γραφή, αλλά ελπίζω να έχει την ίδια απήχηση στον ακροατή.
Δραστηριοποιείσαι εδώ και δύο δεκαετίες τώρα, έχεις συνεργαστεί με πολλούς καλλιτέχνες, συμμετείχες σε διάφορα έργα, ξεκίνησες τη δική σου δισκογραφική εταιρεία, και η λίστα συνεχίζεται. Το να είσαι εσύ είναι μια πλήρους απασχόλησης εργασία, έτσι δεν είναι;
Χαχα, ναι είναι. Αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι εργάζονται με πλήρη απασχόληση ούτως ή άλλως, πρέπει να κάνουμε κάτι με τη ζωή μας. Είμαι απλά τυχερός και ευλογημένος που είμαι σε θέση να το κάνω αυτό, το οποίο είναι το πάθος μου.
Έχοντας κάνει όλα αυτά, ποιο είναι αυτό το ένα πράγμα που θέλεις να κάνεις / επιτύχεις προκειμένου να ολοκληρώσεις το προσωπικό σου παζλ; Ποια είναι η “σκοτεινή επιθυμία” σου, που δεν την παραδέχεσαι δημόσια / συχνά;
Όχι, πραγματικά δεν υπάρχει κάτι. Κίνητρο είναι μόνο η δουλειά μου, οπότε υπάρχουν οποιεσδήποτε επιθυμίες, τότε βρίσκονται εντός αυτού του πλαισίου. Έτσι, προφανώς με αυτό κατά νου, θα ήθελα απλώς να είμαι σε θέση να συνεχίσω και να γράφω μουσική για την οποία θα είμαι περήφανος, να κάνω συναυλίες που με γεμίζουν, και φυσικά κάθε συνθέτης θα έλεγε ψέματα αν έλεγε πως δεν θα του άρεσε περισσότεροι άνθρωποι να στρέφονται προς τη δουλειά του.
Οι Antimatter είναι και ήταν πάντα για μένα ένα επιβλητικό μείγμα από διάφορα είδη και συναισθήματα. Ακουστικά μέρη, progressive μέρη, ηλεκτρονικά μέρη, κλπ… Από πού αντλείτε έμπνευση; Ποια είναι η διαδικασία σύνθεσης και ηχογράφησης που ακολουθείτε; Είναι η πολυπλοκότητα των κομματιών που μεταφράζεται σε πολλές ώρες στο studio;
Καθ ‘όλη τη ζωή μου ήμουν ερωτευμένος με πολλά είδη μουσικής, πολλές διαφορετικές φάσεις που ορίζουν τον εαυτό μου ως ένα φανατικό της μουσικής, και όλες οι αγάπες μου είναι ακόμα μέσα μου, είτε πρόκειται για το νεαρό 8χρονο παιδί που ακούει έναν δίσκο Ultravox το 1984, είτε τον 14χρονο που γαντζώθηκε στους Iron Maiden, είτε τον 15 ετών έφηβο, που άκουσε Slayer, για πρώτη φορά, τον 17χρονο ο οποίος ξεκίνησε να καπνίζει και να ακούει Yes. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι εξακολουθούν να ζουν μέσα μου. Η μουσική είναι ο καλύτερος φίλος μου σε επίπεδο ύπαρξης, ο πιο σύμφωνος και πιστός σύντροφος σε όλη μου τη ζωή. Υποθέτω ότι όλα βγαίνουν στην επιφάνεια όταν ξεκινώ να γράφω ακουστικά κομμάτια που τα μεταμορφώνω σε ηλεκτρικά για τον δίσκο. Δεν τραβάω πλέον γραμμές ανάμεσα στα είδη. Υπάρχει πολύ καλή μουσική πλέον και κακή φυσικά. Αλλά ακόμα και αυτό είναι υποκειμενικό. Το να δουλεύεις σε πολλά κομμάτια απαιτεί χρόνο. Πάντα. Αλλά δεν πειράζει, είμαι επίμονος!
Απ’ όσο γνωρίζω, γράφεις τα πάντα στο συγκρότημα και καλείς session μουσικούς για να ηχογραφήσετε. Αν κάνω λάθος, παρακαλώ να με διορθώσεις. Καθένας από τους μουσικούς που σε συντροφεύουν, έχει τον δικό του χαρακτήρα, το ταπεραμέντο, ιδέες. Είναι οι δομές των κομματιών σου τόσο ευέλικτες ώστε να αγκαλιάζουν τον κάθε μουσικό; Με άλλα λόγια, αφήνουν το στίγμα τους στη μουσική σου ή η ύπαρξή τους είναι διαδικαστική;
Πριν από την ηχογράφηση κάθε άλμπουμ κάνω ένα πλήρες demo κάθε κομματιού στο σπίτι, το οποίο σημαίνει ότι όλες τις ενορχηστρώσεις, όλα τα όργανα και οι ρυθμίσεις τους γίνονται από εμένα. Στη συνέχεια, οι session μουσικοί έρχονται και δουλεύω μαζί τους για να προσθέσετε αυτό που λέμε στην Αγγλία «το κερασάκι στην τούρτα», είτε για το demo ή για το τελικό προϊόν. Ως γενικό κανόνα, παίρνω μόνο session μουσικούς που μπορούν να παίξουν αυτά που δεν μπορώ εγώ (με την εξαίρεση του μπάσου ή κιθάρας που έχω παίξει μερικές φορές), αυτό σημαίνει τύμπανα, βιολί και γυναικεία φωνητικά. Όταν ορχηστρώνω τα τύμπανα το κάνω με έναν πολύ βασικό τρόπο, έχω συγκεκριμένα μοτίβα και γεμίσματα και, στη συνέχεια, ο drummer θα προσθέσει λίγο από τον εαυτό του σε αυτό. Στον τελευταίο δίσκο, το “The Judas Table” στην πραγματικότητα χρησιμοποίησα το rhythm section του demo, σε ποσοστό 60-70%, κάτι που ήταν ένας νέος τρόπος εργασίας για μένα, πολύ πιο εύκολος στην πραγματικότητα. Μερικοί άνθρωποι έχουν προσφέρει πάρα πολλά στο παρελθόν, για παράδειγμα ο Colin Fromont (‘Fear Of A Unique Identity’ drummer) έκανε εξαιρετική δουλειά προσθέτοντας νέα patterns, αλλάζοντας εν τέλει το σχήμα μερικών σημείων. Ανάλογο κεφάλαιο είναι οι lead κιθάρες. Έχω παίξει lead στους δίσκους ‘Saviour’, ‘Lights Out’ και ‘Fear Of A Unique Identity’ και στο single ‘Too Late’, ενώ έχω πάρει session για τα ‘Leaving Eden’ και ‘The Judas Table’. Ο Danny Cavanagh συμμετείχε στο ‘Leaving Eden’ και τις περισσότερες φορές του ψιθύριζα πότε να παίξει οκτάβες, slide κ.λπ., ενώ σε δύο κομμάτια ήταν ελεύθερος να αυτοσχεδιάσει, γεγονός που κατέληξε σε ένα σπουδαίο αποτέλεσμα. Θα μπορούσα να μιλάω όλη μέρα γι’ αυτά και τι κάνει ο κάθε session μουσικός αλλά θα καταντήσω βαρετός. Φαντάζομαι ότι καταλαβαίνεις τη βασική ιδέα.
Προχωρώντας σε άλλο θέμα, θα επισκεφτείτε την Ελλάδα σε λιγότερο από ένα μήνα. Είστε τόσο χαρούμενοι όσο εμείς; Τι έχετε ετοιμάσει για εμάς;
Ξες τι; Ανυπομονώ να επιστρέψω στην Ελλάδα, μιας και έχω καιρό να έρθω. Τα πρώτα gigs το 2003 ήταν φοβερές εμπειρίες για μένα, ακόμη και αν, κατά τη γνώμη μου, οι συναυλίες ήταν λίγο ανιαρές (δεν είναι μυστικό ότι δεν ήμουν ευχαριστημένος με την πλειοψηφία των πρώιμων ακουστικών συναυλιών των), αλλά το κοινό ήταν φανταστικό. Έτσι, δεν μπορώ να περιμένω να επιστρέψω στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη με την live μπάντα και να κάνουμε τώρα αυτό που έπρεπε να είχαμε κάνει τότε.
Γνωρίζεις τις μπάντες που θα σας συνοδέψουν στις συναυλίες σας στην Ελλάδα; Τι εντύπωση σου έχουν κάνει;
Δυστυχώς, δεν έχω ασχοληθεί καθόλου με τα support acts. Είναι λίγο πεισματάρης στη μουσική και αρνούμαι να ακούσω μοντέρνες μπάντες.
Αυτά από εμένα! Σε ευχαριστώ για τον χρόνο σου! Θα βρεθούμε σύντομα. Θέλεις να στείλεις κάποιο μήνυμα στους αναγνώστες μας;
Σας ευχαριστώ όλους για την συνεχή υποστήριξη όλα αυτά τα χρόνια! Stay healthy!
