Last Updated on 20:33 by Nikos Nakos
Με αφορμή τις εμφανίσεις τους σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη στις 15 και 16 Απριλίου σε Texas Rock Club και Eightball Live Stage, από τις Hardtimes Athens και Straight From The Heart Records, οι Ολλανδοί βετεράνοι του old-school hardcore Backfire συζήτησαν με τον Γιάννη Δόη και το Metal Invader. Στην Αθήνα θα παίζουν μαζί τους οι Cartilage και οι Soundkrash, ενώ στην Θεσσαλονίκη οι Streetwise και οι Reduce To Nothing.
Καλησπέρα παιδιά. Καλώς ήρθατε στο Metal Invader! Ανυπομονούμε για τα show σας στην Ελλάδα.
Και μεις ανυπομονούμε να έρθουμε!
Αν συμφωνείτε και εσείς θα’ θελα να ξεκινήσουμε από το 1994. Τότε ξεκινάτε σαν μια παρέα φίλων που αγαπάει το hardcore. Πώς ήταν οι πρώτες εμπειρίες σας στην προσπάθεια να φτιάξετε μουσική;
Εγώ προσωπικά δεν ήμουν μέλος της μπάντας τότε, ωστόσο φυσικά έχω ακούσει πολλές ιστορίες σχετικά με το ξεκίνημα του συγκροτήματος: Τέσσερις φίλοι που αγαπούσαν τη μουσική, οι μισοί μόνο από αυτούς είχαν παίξει και σε άλλες μπάντες και ένας απ’ αυτούς δεν ήξερε καλά καλά να κρατάει το όργανό του. Η ενέργεια τους ήταν αυτή που τράβηξε την προσοχή του κόσμου πάνω τους.
Είμαι πολύ περίεργος να ακούσω την ιστορία πίσω από το όνομα της μπάντας.
Δεν είναι και πολύ περίπλοκα τα πράγματα, είναι η αλήθεια. Τα παιδιά χρειάζονταν ένα όνομα για την μπάντα τους και, όπως τόσοι άλλοι τότε, πήραν το όνομά τους από ένα τραγούδι κάποιους αγαπημένου τους συγκροτήματος. Στη συγκεκριμένη περίπτωση ήταν το κομμάτι “Backfire!” από τους Side By Side!
Έχετε βγει πολλές φορές στο δρόμο και έχετε μοιραστεί τη σκηνή με πολύ σημαντικές μπάντες (Madball, Warzone, etc.) και συγκεκριμένα οι Warzone σας επέλεξαν για να τους ακολουθήσετε στο Ευρωπαϊκό tour τους. Πώς είναι το συναίσθημα να σε επιλέγει ένας από τους θρύλους σου, ο οποίος κατ’ επέκταση σέβεται τη μουσική σου και σε αναγνωρίζει ως ίσο του;
Όσο μεγαλώνεις, υπάρχουν κάποιες μπάντες που σε εμπνέουν και από ένα σημείο και μετά θέλεις να γράψεις τη δική σου μουσική. Το να βρίσκεσαι στον δρόμο μαζί με αυτές τις μπάντες και να γίνεσαι φίλος μαζί τους είναι κάτι που τότε δεν περνούσε καν απ’ το μυαλό μας. Φυσικά, το συνηθίζεις, και το γεγονός ότι μας αναγνωρίζουν σαν μουσικούς θα μας μείνει για πάντα.
Έχοντας παίξει στο CBGB, σπίτι της hardcore punk κουλτούρας για πολλά χρόνια, θεωρείται πως το hardcore ξεπερνάει τα όρια της μουσικής; Είναι ίσως μια μορφή πολιτικοποίησης; Ένας τρόπος ζωής;
Σίγουρα είναι. Αν και αρχίζω να πιστεύω πως σε πολλά μέρη του δυτικού πολιτισμού η εικόνα πλέον μετράει πολύ παραπάνω από το μήνυμα της μουσικής. Αν υπάρχει κάτι που να σε κάνει να πολεμάς γι’ αυτό, η μουσική αποκτά δυναμική. Συνήθως αυτό συμβαίνει όταν τα πράγματα δεν πάνε και πολύ καλά. Ακόμα και τότε, έχεις ένα σωρό άλλα προσωπικά προβλήματα, προβλήματα που έχουν και άλλοι άνθρωποι, κάτι που ξεφεύγει από την μεγάλη εικόνα. Οι άνθρωποι νιώθουν πως συνδέονται ο ένας με τον άλλο, ακούγοντας κομμάτια με πολλά μηνύματα σε κάποιο show, στο αυτοκίνητό τους, στο μπάνιο τους.
Πώς βλέπετε τη σύγχρονη hardcore σκηνή;
Η απάντησή μου στην προηγούμενη ερώτηση εκφράζει λίγο πολύ τι σκέφτομαι για το εν λόγω «κίνημα». Αλλά σας παρακαλώ να σημειώσετε ότι ακόμα αγαπάμε να παίζουμε ζωντανά, να βλέπουμε ανθρώπους όλων των και το κοινό μας να αυξάνεται. Στο ίδιο κοινό μπορεί να υπάρχουν άνθρωποι που παρακολουθούν την μπάντα για πάνω από 30 χρόνια χορεύουν δίπλα σε μικρά παιδιά που μπορεί να μας βλέπουν για πρώτη φορά. Αυτό λέει πολλά για τη δύναμη της underground μουσικής.
Το 1999 ο drummer σας ο Richard αφαίρεσε τη ζωή του. Πώς μία μπάντα επεξεργάζεται, αντιμετωπίζει και ξεπερνάει ένα τέτοιο γεγονός; Ξέρω ότι μπορεί να είναι μία δύσκολη ερώτηση και βεβαίως αν δεν νιώθετε άνετα μπορείτε να την προσπεράσετε.
Η πρώτη μας συναυλία μετά τον χαμό του, ήταν ο τρόπος μας να πούμε αντίο σ ‘αυτόν και να τον τιμήσουμε ως φίλο, συνάδελφο μουσικό και κινητήρια δύναμη της μπάντας. (Έπαιζα μαζί τους πιο πριν, αντικαθιστώντας τον Richard στα τύμπανα, καθώς και τον Wyb στην κιθάρα). Αυτή η συναυλία κατέστησε σαφές ότι δεν ήταν η ώρα να τα παρατήσουμε, αλλά να συνεχίσουμε να χτίζουμε πάνω σε ό,τι είχε χτίσει η μπάντα μέχρι τότε.
Τι να περιμένει το ελληνικό κοινό από τους Backfire;
Όσον αφορά τις συναυλίες μας τώρα, παίζουμε ένα μείγμα από παλιά και νέα κομμάτια. Μπορεί να γερνάμε, αλλά η ενέργεια ρέει ακόμα δυνατά κατά τη διάρκεια των συναυλιών μας. Παίρνουμε μεγάλη ικανοποίηση όταν κάνουμε δυνατά σετ και η αλληλεπίδραση με το πλήθος παίζει σημαντικό ρόλο σε αυτό.
Ευχαριστούμε πολύ για τη συζήτηση. Ο επίλογος δικός σας.
Ελλάδα, ελπίζουμε να σας δούμε στα shows μας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Έχουμε να έρθουμε μερικά χρόνια, οπότε ανυπομονούμε να σας ξαναδούμε και ελπίζουμε να δούμε και καινούριες φάτσες!