Οι Cruachan είναι από τους πρωτοπόρους και δημιουργούς του λεγόμενου folk metal. Ένα ολόκληρο είδος και πολλές μπάντες χρωστάνε την ύπαρξή τους σε αυτούς και τώρα οι Cruachan επέστρεψαν με το δεύτερο έπος της τριλογίας τους, “Blood For The Blood God”. O Keith Fay μας λέει περισσότερα…
Συγχαρητήρια για το νέο άλμπουμ. Μπορείτε να μας δώσετε κάποιες λεπτομέρειες σχετικά με αυτό;
Σας ευχαριστούμε. Το ηχογραφήσαμε σε διάστημα μερικών εβδομάδων κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού το 2014. Ήταν ένα πολύ ωραίο καλοκαίρι στην Ιρλανδία, έτσι ήταν λιγάκι ενοχλητικό να το χάσουμε και να κολλήσουμε σε ένα στούντιο ηχογράφησης αλλά επιμείναμε και νομίζω ότι το τελικό αποτέλεσμα είναι μας επιβραβεύει. Το στούντιο ονομάζεται Trackmix, ένα μικρό στούντιο που ανήκει στον Michael Richards, ο οποίος ήταν ο κύριος μηχανικός ήχου μας. Οι γκάιντες ηχογραφήθηκαν από τον φίλο μας τον Alex στην Ουκρανία, τις ηχογράφησε στο Κίεβο, στη συνέχεια, τις έστειλε σε αρχεία σε εμάς ψηφιακά, όλα πολύ τεχνικά.
Ξεκινήσατε μια τριλογία με το προηγούμενο «Blood On The Black Robe». Ποιο είναι το concept για το «Blood For The Blood God»;
Η τριλογία δεν έχει κανένα πραγματικό concept που να τα δένει όλα μαζί, εκτός από το θέμα του αίματος. Θέλαμε να συνδέσουμε τα τρία νέα άλμπουμ που θα κυκλοφορήσουμε σε αυτό που ονομάσαμε, αναγέννηση των Cruachan. Αυτό ξεκίνησε με το «Blood On The Black Robe», βλέπουμε το άλμπουμ ως μια νέα αρχή για το συγκρότημα, έτσι καθιστώντας τις επικείμενες κυκλοφορίες σαν μέρος μιας τριλογίας, κρατάμε αυτή την ιδέα φρέσκια, -το ότι είμαστε σχεδόν μια νέα μπάντα-. Δεν γυρίζουμε την πλάτη μας στο παλιό υλικό μας, ακόμη το αγαπάμε και είμαστε περήφανοι γι ‘αυτό, αλλά αυτό ήταν τότε, αυτό είναι τώρα!
Υπάρχει μια προφανής επιστροφή στις ρίζες στον ήχο του άλμπουμ. Ακούγεστε πιο άγριοι σε αυτό. Το κάνατε σκόπιμα, ή βγήκε φυσιολογικά; Τι είχατε στο μυαλό σας για αυτό το άλμπουμ;
Το πρώτο μας άλμπουμ «Tuatha Na Gael» ήταν ένα έξω από τα συνηθισμένα πλαίσια Black Metal που συναντούσε τη folk μουσική. Τίποτα δεν είχε γίνει παρόμοιο σαν αυτό και ήταν μια συναρπαστική στιγμή για εμάς. Σαν αποτέλεσμα είχαμε προσφορές για αυτό και για εκείνο, υπογράψτε εδώ, να πάτε εκεί … ήμασταν πολύ νέοι και δεν είχαμε ιδέα ποιο ήταν το σωστό ή το λάθος πράγμα που έπρεπε να κάνουμε. Μουσικά χάσαμε λίγο το δρόμο μας καθώς οι μάνατζερ μας έδιναν υποσχέσεις παγκόσμιας κυριαρχίας. Στο άλμπουμ που κυκλοφόρησε μετά το «Tuatha Na Gael» το «The Middle Kingdom”, ήμασταν σχεδόν μια διαφορετική μπάντα. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι είναι ένα σπουδαίο άλμπουμ, αλλά δεν υπήρχε πλέον καθόλου black ή ακραίο metal σ΄αυτό. Πήρα δευτερεύουσα θέση στα φωνητικά, και φέραμε την Karen για τα lead φωνητικά. Με τα χρόνια σιγά-σιγά πήγαμε πίσω σε εκείνες τις πιο επιθετικές ημέρες του πρώτου μας άλμπουμ. Όταν η Karen έφυγε το 2010 αποφάσισα να αφοσιωθώ πλήρως στα φωνητικά μου καθήκοντα και να φέρω το ακραίο στοιχείο πίσω στο folk metal. Το Folk metal έχει καταντήσει παρωδία του εαυτού του. Στην Ιρλανδία, ζούμε και αναπνέουμε folk μουσική, η οποία δεν πρόκειται για χαρούμενα τραγούδια για μεθύσια, είναι μια μουσική που χαρακτηρίζεται από την θλίψη και την μελαγχολία. Ελπίζω ότι τώρα θα είμαστε το αντίστροφο του είδους που δημιουργήσαμε. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο επιστρέψαμε πίσω στις ρίζες μας, πίσω στην ακρότητα, αλλά επίσης, πάμε και σε μια νέα κατεύθυνση, καθώς υπάρχει περισσότερο ορχηστρικό υλικό σε αυτό το δίσκο από ποτέ και βοηθάει στο να αυξήσουμε τα συναισθήματά που προσπαθούμε να απεικονίσουμε μέσα από τους στίχους.
Ποια είναι το στιχουργικό concept του «Blood For The Blood God»;
Δεν υπάρχει κάποιο βασικό concept, όπως και σε όλα τα άλμπουμ μας υπάρχει ένα μείγμα θεμάτων. Στο νέο δίσκο έχουμε τραγούδια για την ιρλανδική μυθολογία… όπως είχαμε σε κάθε δίσκο. Έχουμε, επίσης, την αναμενόμενη σφοδρή κριτική για την Χριστιανική εκκλησία και είμαι πολύ ευχαριστημένος για το ότι έχουμε ένα τραγούδι για τους ‘Beren και Luthien’ από το «Σιλμαρίλλιον» του JRR Tolkien. Το έργο του Tolkien αποτελούσε ανέκαθεν έμπνευση για μένα. Δεν κάναμε κάποιο τραγούδι με θεματολογία από Tolkien στον προηγούμενο δίσκο και πολλοί θεώρησαν ότι ήταν κάτι το εσκεμμένο που έγινε λόγο της νέας πορείας που διάλεξε η μπάντα, αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια, απλά δεν έτυχε να κάτσω να ασχοληθώ και να γράψω ένα. Το έργο του Τόλκιν έχαιρε πάντα μεγάλης εκτίμησης από τον κόσμο του Black Metal και έχει πολλούς θαυμαστές. Το γεγονός ότι είχε επηρεαστεί από Κέλτικα γραπτά (καθώς και Σαξονικά και Viking) κάνει οποιοδήποτε τραγούδι που αναφέρεται στην Μέση Γη να ταιριάζει γάντι με τα ιρλανδικά μυθολογικά τραγούδια που γράφουμε. Υποθέτω πως δεν θα ήταν και τόσο χαρούμενος για τα τραγούδια μας που επικρίνουν το Χριστιανισμό και τον Καθολικισμό, καθώς ο ίδιος ήταν αφοσιωμένος καθολικός. Κανείς δεν είναι τέλειος, ε!;
Πώς νιώθεις που είστε οι πρωτοπόροι, οι νονοί του λεγόμενου folk metal. Νομίζω ότι πολλά, αν όχι όλα τα σημερινά folk συγκροτήματα χρωστάνε την ύπαρξη τους σε σας. Τι υπήρχε στο μυαλό σας ακολουθώντας αυτό το στυλ πίσω στη δεκαετία του ’90; Έχετε λάβει κάποια αποδοχή (σαν επιρροή ή προσφορά για το είδος) από νεότερα συγκροτήματα και πώς βλέπετε αυτό το είδος στις μέρες μας;
Είναι ωραίο συναίσθημα να ξέρεις ότι αυτό που δημιούργησες, έχει γίνει από τότε ένα τεράστιο είδος για τον μεταλλικό κόσμο. Δεν απολογούμαι για το ότι λέω πως οι Cruachan ήταν ένα από τα πρώτα και στην πραγματικότητα το πρώτο ΑΛΗΘΙΝΟ folk metal συγκρότημα, ήμασταν βεβαίως οι πρώτοι που ενσωματώσαμε το ακραίο metal στο μείγμα. Ήμουν έφηβος ακόμη, όταν μου ήρθε η ιδέα. Η ιδέα αυτή καθαυτή ήρθε αρκετά εύκολα: μου αρέσει το metal, μου αρέσει η folk μουσική, αναμιγνύω metal με folk μουσική «, τόσο εύκολο χαχα. Δεν αστειεύομαι, καθώς υποθέτω πως ίσως χρειάζεται το μυαλό ενός νεαρού παιδιού να νομίζει ότι η ιδέα θα μπορεί να λειτουργήσει και να πορευτεί με αυτή. Λοιπόν, πορεύτηκα με αυτή και τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Μετανιώνω βέβαια που δεν κράτησα την ακραία metal πλευρά των πραγμάτων. Μετά το ‘Tuatha Na Gael’ είχαμε λιγάκι χάσει το δρόμο μας και μόλις τώρα αρχίσαμε να μαζεύουμε τα κομμάτια μας για να φτάσουμε στο επίπεδο που θα έπρεπε να είμαστε πάντα. Νευριάζω αρκετά όταν βλέπω τις σύγχρονες folk metal μπάντες. Θυμάμαι τον νεαρό τότε Chrigel από τους Eluveitie να μου στέλνει ένα γεμάτο ενθουσιασμό e-mail και να μου μιλάει για τη νέα του μπάντα και πώς επηρεάστηκαν από τους Cruachan και ότι θέλει να τους βοηθήσουμε και όντως πολύ σύντομα μας άνοιξαν μια συναυλία στην Ελβετία, κάτι που έγινε πριν από 8 χρόνια. Κοίταξέ τους τώρα και κοίταξε εμάς. Fuck, αλλά δεν μπορείς να είσαι πικραμένος, έφτιαξες το δικό σου τρόπο ζωής και χάραξες το δικό σου μονοπάτι. Είναι δικό μας λάθος που δεν είμαστε τόσο μεγάλοι όσο πολλές από τις διάσημες folk metal μπάντες. Έχουμε καριέρες, παιδιά κλπ. Οι περισσότεροι από αυτούς δεν έχουν. Τώρα όμως αρχίζουμε και καλύπτουμε τον χαμένο χρόνο σε μεγάλο βαθμό. Βλέπουμε τους εαυτούς μας ως τους σωτήρες του folk metal. Είμαστε σαν το δεύτερο προφητικό ερχομό του Ιησού χαχα, ερχόμενοι πίσω για να οδηγήσουμε το χαμένο κοπάδι πίσω στο σωστό μονοπάτι, για να αφαιρεθούν όλα τα ηλίθια τραγούδια και να κάνει τις μπάντες να εκλάβουν το είδος και πάλι στα σοβαρά. Α, και γαμώ το Χριστό!
Αυτή η χρονιά ήταν η πιο πολυάσχολη για εσάς καθώς περιοδεύσατε πολύ. Πώς προέκυψε και είχατε τόσες πολλές προσφορές για να παίξετε ζωντανά; Ποια είναι τα σχέδιά σας για αυτό με το νέο άλμπουμ;
Ήταν μια καταπληκτική χρονιά για εμάς, μας προσφέρθηκε και μια θέση στο Paganfest στις ΗΠΑ, αλλά έπρεπε να πούμε όχι καθώς ηχογραφούσαμε το νέο άλμπουμ εκείνο το διάστημα. Πραγματικά δεν ξέρω τι έγινε και γίναμε τόσο πολυάσχολοι, τόσο γρήγορα, αλλά υπάρχει πολύ ενέργεια στην μπάντα. Το τελευταίο άλμπουμ προφανώς μας έκανε γνωστούς σε ανθρώπους που δεν μας είχαν ακούσει καν. Γι’αυτό, είμαστε πραγματικά ευτυχείς. Πάρε για παράδειγμα το Brutal Assault, παίζοντας λίγο-πολύ το ίδιο διάστημα με τους Unleashed, ένα από τα αγαπημένα μου συγκροτήματα. Καταπληκτικό! … και βγαίναμε λίγο πριν τους Sodom, μια άλλη μπάντα που αγαπώ. Θέλουμε να μετέχουμε σε περισσότερα από αυτά τα φεστιβάλ και αυτό ελπίζουμε με το νέο άλμπουμ να πετύχουμε. Προσφορές έχουν ήδη αρχίσει να έρχονται για το 2015.
Μπορείτε να μας πείτε με τι θα κλείσει η τριλογία;
Δεν ξέρουμε, δεν έχουμε κάποιο σχέδιο. Μια ιδέα που σκεφτόμουν πρόσφατα ήταν να κάνουμε κάτι σαν εορτασμό του Ιρλανδικού ξεσηκωμού του 1916 (ο ξεσηκωμός των Ιρλανδών κατά της αγγλικής κυριαρχίας που έμεινε γνωστός και ως «ο ξεσηκωμός του Πάσχα»). Διακηρύσσαμε δικιά μας Δημοκρατία και ζητήσαμε την ελευθερία μας από την Αγγλία. Αυτό βέβαια δεν συνέβη τότε αλλά έσπειρε τους σπόρους που τελικά οδήγησαν στην ανεξαρτησία μας. Ο Padraig Pearce, ένας από τους ηγέτες της εξέγερσης, κάλεσε τον Ιρλανδικό λαό για μια θυσία αίματος. Αυτό θα μπορούσε να γίνει ένα ενδιαφέρον άλμπουμ. Παρόλο, που είναι μόνο στο κεφάλι μου αυτή τη στιγμή, και μπορεί να μη γίνει ποτέ.
Γιατί δεν μπορείτε να μείνετε σε μια σταθερή εταιρεία; Τι προβλήματα αντιμετωπίζετε με αυτές; Τι γίνεται με την νέα, πώς εξελίσσονται τα πράγματα;
Χαχα, υπάρχουν τόσοι πολλοί λόγοι για τους οποίους έχουμε γίνει αυτό το νομαδικό είδος μπάντας. Η μουσική βιομηχανία βρίσκεται σε αναταραχή και όλοι προσπαθούν να προσαρμοστούν και να αλλάξουν τα επιχειρηματικά τους μοντέλα. Οι δισκογραφικές αγωνίζονται για να μείνουν ζωντανές. Το ίδιο ισχύει και για τις μπάντες. Με ορισμένες εταιρείες θεωρήσαμε ότι ήταν καλύτερα να φύγουμε, καθώς δεν έκαναν τίποτα για τους Cruachan. Στο τέλος ο καθένας κάνει ό, τι θεωρεί σωστό για τον εαυτό του, γι αυτό προχωράμε μπροστά και προσπαθούμε να βρούμε την καλύτερη δυνατή στέγη που μπορούμε. Μέχρι στιγμής η Trollzorn είναι καταπληκτική. Καταλήξαμε απ’ το να είμαστε η μικρότερη μπάντα στην Candlelight Records, στη μεγαλύτερη μπάντα για την Trollzorn και μέχρι στιγμής ήταν η καλύτερη επιλογή που έχουμε κάνει. Είναι πολύ ενθουσιασμένοι με μας και φαίνεται στα σχέδιά τους για το μέλλον μας, μέχρι και στο τομέα του merchandising. Ποτέ δεν είχαμε μια δισκογραφική να τρέχει πίσω μας τόσο πολύ και να παράγει τόσο πολύ Cruachan merchandising, είναι πραγματικά συναρπαστικό.
Τι γίνεται με τον νεοπαγανισμό. Αποδέχεσαι ότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι έρχονται και πιο κοντά σε αυτόν, θα επηρεάσει θετικά ή αρνητικά το κίνημα;
Για να είμαι ειλικρινής δεν με νοιάζει και πολύ το θέμα, είμαι πολύ γέρος και κυνικός πλέον. Υποθέτω ότι αυτά είναι για να ασχολούνται τα παιδάκια. Ασχολούμουν πολύ με τον Παγανισμό νέος, αλλά όσο γερνάω τόσο πιο Άθεος γίνομαι. Ο Νέο-Παγανισμός είναι μια θρησκεία, έτσι κάποιος, κάπου θα επωφεληθεί από αυτό, δεν υπάρχει αμφιβολία.
Είναι αλήθεια ότι ο Μπραμ Στόκερ εμπνεύστηκε τον Δράκουλα από το ιρλανδικό βαμπίρ Dearg Due;
Όχι, δεν υπάρχουν ακλόνητες αποδείξεις ότι έτσι έχουν τα πράγματα, αλλά είναι πολύ πιθανό να είχε ακούσει ιστορίες για το ιρλανδικό βαμπίρ, όταν ήταν παιδί. Ίσως να ‘κόλλησε’ με αυτή την ιστορία όταν άρχισε να ενδιαφέρεται για την Ευρωπαϊκή μυθολογία και λαογραφία. Ποιος ξέρει;
Ο ντράμερ σας Mauro επιβεβαιώθηκε για την 3η σεζόν του Βίκινγκ και την 5η του Game of Thrones. Πως προέκυψε αυτό;
Χεχε, δεν έχω καμία ιδέα γιατί επελέγη, είναι απλά δουλειά. Κάτι για να βγάζει τα προς το ζην.
Ποιοι είναι οι δεσμοί σας με την ελληνική metal σκηνή σήμερα;
Κανένας, κι’αυτό είναι πραγματικά λυπηρό. Λοιπόν, δύο από τα αγαπημένα μου συγκροτήματα εδώ και πολύ καιρό είναι Έλληνες, οι Rotting Christ και οι Septic Flesh, αλλά πέρα από αυτό τίποτα. Είχαμε πάντα μεγάλη υποστήριξη από την Ελλάδα και προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι ακόμα δεν έχουμε παίξει εκεί. Να σκεφτείς ότι έχουμε παίξει σε διάφορες χώρες που δεν περιμέναμε, αλλά όχι στην Ελλάδα. Κάποιος πρέπει να το αλλάξει αυτό!
Γιατί επιλέξατε να ηχογραφήσετε εκ νέου το «Pagan»;
Όλο το ‘Pagan’ άλμπουμ υπέφερε από μια απαίσια παραγωγή, όλη η διαδικασία ηχογράφησης ήταν εφιάλτης. Θυμάμαι όταν παραδώσαμε τα masters στην Hammerheart Records μας είπαν «τι στο διάολο είναι αυτό; Δεν πληρώνουμε «… και δεν αστειεύονταν. Υπήρξε πολλή συζήτηση μεταξύ του στούντιο και της εταιρίας. Τέλος πάντων, όλα τα τραγούδια εκεί έχουν απαίσια παραγωγή. Παίζουμε το ‘Pagan’ πολύ, είναι ωραίο συναυλιακό τραγούδι, γι ‘αυτό ακριβώς θελήσαμε να δώσουμε στο κομμάτι λιγάκι μια γυαλάδα. Ο John Ryan έχει κάποια μέρη βιολιού που παίζει live και δεν υπήρχαν στην αρχική ηχογράφηση, έτσι έχουν ηχογραφηθεί κι’αυτά επίσης. Δεν ήταν σημαντικό πράγμα, πολλοί ρωτούσαν αν το κάναμε για τον εορτασμό της 10ης επετείου του, στην οποία απαντούσα, «είναι 10 ετών; Δεν το είχα προσέξει «χαχα.
Κάτι για το τέλος;
Σας ευχαριστούμε για το χρόνο που αφιερώσατε για να μας πάρετε συνέντευξη. Έχουμε μπει στο Metal Invader πολλές φορές όλα αυτά τα χρόνια και είναι καταπληκτικό περιοδικό. Ελπίζω να είστε εδώ για άλλα 10 χρόνια τουλάχιστον. Για τους Έλληνες οπαδούς μας – σας χαιρετίζουμε και πραγματικά ελπίζουμε να σας δούμε το 2015!
