Καλησπέρα και καλή χρονιά, παίδες! Είμαι η Ελπίδα και σας καλωσορίζω στο Metal Invader. Αρχικά είστε όλοι σας καλά; Ετοιμάζεστε για την εμφάνισή σας στο Eightball Live Stage;
Χαίρετε και ευχαριστούμε πολύ για τη φιλοξενία. Είμαστε καλά, αναρρώνουμε από δύο εξαιρετικά Αθηναϊκά live, το sold-out release show του νέου δίσκου μας και το headline του φεστιβάλ της Noctua στο Pireaus Academy.
Πλέον, μπορούμε να επικεντρωθούμε στην επιστροφή μας στην αγαπημένη μας Θεσσαλονίκη, η οποία απέχει λιγότερο από έναν μήνα.
Θεωρώ ότι είναι μια καλή ευκαιρία να σας γνωρίσουμε και λίγο καλύτερα, ειδικά από τη στιγμή που αυτή είναι η πρώτη φορά που τα λέμε. Πως προέκυψαν οι Deaf Radio, από ποιον εκκινήθηκε αυτή η δημιουργία και πως αυτή υλοποιήθηκε;
Κάποιοι από εμάς παίζαμε ήδη από το 2011 παρέα σε άλλα σχήματα. Γύρω στο 2015 προέκυψαν οι Deaf Radio σαν μία φυσική εξέλιξη έπειτα από τη στροφή μας σε πιο σκληρό ήχο και σε ένα κάπως πιο λυρικό ύφος. Σταδιακά δύο από τα τέσσερα αρχικά μέλη άλλαξαν, ενώ κάθε αλλαγής προηγήθηκαν επικές βραδιές γνωριμίας στα γνωστά στενά πίσω από το Μοναστηράκι…
Κυκλοφορήσαμε αρχικά ένα ΕΡ και στη συνέχεια, στις αρχές του 2017, το ντεμπούτο μας, “Alarm”. Πριν δύο μήνες, στα τέλη του ’19, ήρθε ο διάδοχός του, “Modern Panic”.
Η μουσική δημιουργία των Deaf Radio έχω καταλάβει ότι κινείται σε Desert / Heavy Rock μονοπάτια, ωστόσο οι επιρροές σας έχουν φιλτραριστεί από ένα πρίσμα που σας επιτρέπει να διαμορφώσετε τον δικό σας ήχο. Πώς κατασταλλάξατε σε αυτόν τον ήχο; Τι σας ελκύει σε αυτήν την μουσική έκφραση;
Πράγματι, έχουμε μία αρκετά συγκεκριμένη μουσική προσέγγιση στο μυαλό μας. Πιθανότατα είναι το σημείο τομής ανάμεσα σε πολλά διαφορετικά μουσικά είδη που μας αρέσουν αλλά και κάτι το οποίο μας ταιριάζει και μας βγαίνει φυσικά στο studio.
Όπως είπαμε και νωρίτερα, αυτό που μας εκφράζει είναι η προσπάθεια να παντρευτεί ένα λυρικό, σχεδόν εξομολογητικό ύφος, με στιγμές σκληρών ξεσπασμάτων.
Είναι λογικό να έχεις στόχους όταν ξεκινάς την καριέρα σου, είτε μικρούς είτε μεγάλους. Για τους Deaf Radio ποιοί ήταν οι αρχικοί στόχοι, πόσοι από αυτούς έχουν υλοποιηθεί και ποιος είναι ο βασικότερος στόχος σας για το μέλλον;
Καλώς ή κακώς κάθε φορά που υλοποιούμε έναν στόχο μας, έχουμε ήδη βάλει έναν άλλο υψηλότερο. Στην αρχή ακόμα και το να γράψουμε ένα full-length album και να κρατάμε το βινύλιό μας στα χέρια μας ήταν όνειρο. Έπειτα ήταν το να παίξουμε σε ένα φεστιβάλ με μπάντες όπως οι Killers, το να περιοδεύσουμε στην Ευρώπη και ούτω καθεξής. Εν τέλει, είμαστε ευλογημένοι να μπορούμε να κάνουμε αυτό που αγαπάμε με αρκετά υψηλές προδιαγραφές.
Αναφορικά με το μέλλον, αυτό που προσπαθούμε αυτή τη στιγμή είναι να κάνουμε μία ακόμα πιο ποιοτική ευρωπαϊκή περιοδεία και να εξελίξουμε περαιτέρω τον ήχο μας.
Κάπου διάβασα, νομίζω στα προφίλ σας στις διαδικτυακές πλατφόρμες ότι είστε μεταξύ Αθήνας και Λονδίνου ως βάσεις του συγκροτήματος. Αληθεύει; Κι αν ναι, ποια είναι η μαγική συνταγή που σας κάνει να είστε τόσο δεμένοι μεταξύ σας και να ξεπερνάτε τυχόν εμπόδια που προκύπτουν λόγω απόστασης;
Πράγματι, για περίπου τρία χρόνια δύο τότε μέλη μας ήταν στο Λονδίνο και ένα ακόμη πηγαινοερχόταν σε Κρήτη, Κύπρο και Νέα Υόρκη ανά περιόδους. Ήταν ιδιαίτερα δύσκολο αναμφισβήτητα. Τόσο σε τεχνικό επίπεδο, γίνονταν ελάχιστες πρόβες, όλα προγραμματίζονταν μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια, ενώ υπήρξαν και live που κυριολεκτικά συναντηθήκαμε επί σκηνής. Το πιο σημαντικό όμως ήταν να παραμείνουμε κοντά συναισθηματικά, σε μία περίοδο μεγάλων προσωπικών αλλαγών και ωρίμανσης. Τα κοινά βιώματα είναι αυτά που δένουν και εξελίσσουν τις μπάντες, άλλωστε. Ευτυχώς αγαπιόμαστε πολύ σαν άνθρωποι πρώτα απ’ όλα αλλά και αγαπάμε πολύ αυτό που κάνουμε ώστε να μπορούμε να ξεπερνάμε τα εμπόδια αυτά.
Για να έρθουμε και λίγο στο παρόν, έχετε ανακοινώσει πως η εμφάνισή σας στη Θεσσαλονίκη θα αποτελέσει το Release Show για το “Modern Panic”. Ήδη ο δίσκος έχει αποσπάσει διθυραμβικές κριτικές απο κόσμο και Τύπο. Πως αισθάνεστε που σας έχει αγκαλιάσει τόσο θερμά το κοινό;
Είναι πραγματικά συγκινητική η ανταπόκριση του Modern Panic. Σε αυτό τον δίσκο παρουσιάσαμε ένα πιο προσωπικό ύφος, εξελίξαμε τον ήχο μας και κινηθήκαμε λίγο πιο μακριά από τις «κλασικές» μας επιρροές. Οπότε είναι ακόμα πιο σημαντικό ότι ο κόσμος ήδη το έχει αγκαλιάσει, με σχεδόν μισό εκατομμύριο συνολικά streams σε spotify & youtube και εξάντληση κάποιων από τα βινύλια. Η πιο πειστική απόδειξη, όμως, ήταν στην παρουσίαση του δίσκου στο Temple τον Δεκέμβριο, όπου εκτός του ότι γέμισε ασφυκτικά, είδαμε τον κόσμο ήδη να ξέρει τα νέα κομμάτια μέσα σε έναν μήνα και έγιναν κάποια ανατριχιαστικά sing-along.
Είναι η στήριξη του κοινού η κινητήρια δύναμη για ένα συγκρότημα να συνεχίσει να δίνει τον καλύτερό του εαυτό ή για τους Deaf Radio σκοπός είναι απλά η έκφραση των ιδεών τους;
Η στήριξη του κοινού σου δίνει, τόσο συναισθηματικά όσο και πρακτικά, τη δύναμη να συνεχίσεις. Ευτυχώς, το διαδίκτυο μας έχει δώσει τη δυνατότητα να είμαστε σε πολύ κοντινή επαφή με το κοινό και να δεχόμαστε αυτή τη στήριξη πιο έντονα.
Είναι εμφανές ότι στην δεύτερη ολοκληρωμένη δουλειά σας, οι Deaf Radio αποφάσισαν να κάνουν ένα βήμα παραπέρα, με την ωρίμανση ιδεών και αρτιότητας να έχουν τον πρώτο λόγο. Τι έχει αλλάξει με την πάροδο του χρόνου; Ποιες οι βασικότερες ομοιότητες και διαφορές, ειδικά στις κυκλοφορίες σας; Είστε οι πλέον αρμόδιοι να μας απαντήσετε!
Χαιρόμαστε πολύ που αυτή η εξέλιξη είναι εμφανής. Κινηθήκαμε προς λιγότερο «παραδοσιακά» heavy-stoner μονοπάτια, αν και μεγάλο μέρος του κοινού μας θεωρούσε μέρος αυτής της σκηνής. Υπάρχουν κομμάτια που είναι περισσότερο pop/alt rock, όπως πχ το Animals, ενώ μεγάλη βάση έχει δοθεί στην καθαρότητα της παραγωγής. Προσθέσαμε μελωδικά στοιχεία όπως το synth ή το πιάνο στο τέλος του Colours. Από την άλλη τόσο οι σκληρές κιθάρες όσο και τα «επικά» outros συνεχίζουν να είναι ένα συνδετικό στοιχείο μεταξύ των δίσκων, όπως φαίνεται αν κανείς συγκρίνει το Backseats με το ομώνυμο Modern Panic.
Θεωρώ ότι παρά τον έντονο και δυναμικό χαρακτήρα των συνθέσεών σας, υπάρχουν και στιγμές που ρίχνουν τους ρυθμούς, απλώνουν ένα όμορφο σκοτάδι και διαπνέονται από έναν λανθάνων ρομαντισμό. Ή μήπως είναι ιδέα μου;
Σίγουρα όχι! Και μάλλον το περιέγραψες καλύτερα από ότι έχουμε επιδιώξει να το κάνουμε εμείς! Ήταν και είναι αναπόσπαστο κομμάτι των Deaf Radio.
Κάθε συγκρότημα εκεί έξω έχει κάτι να πει, κάποιο μήνυμα να περάσει. Στην περίπτωση των Deaf Radio τι ισχύει; Ποια είναι τα βασικότερα θέματα των στίχων σας;
Τα κομμάτια μας είναι πρώτα από όλα βιωματικά. Περιγράφουν συναισθήματα που έχουμε αισθανθεί τόσο για σχέσεις όσο και για κοινωνικά ζητήματα. Υπό αυτό το πρίσμα, δεν περνούν ευθέως κάποιο μήνυμα, αλλά περισσότερο έμμεσα. Μιλάμε για τη μοναξιά , τη σχέση του ανθρώπου με τη νέα τεχνολογία, παρατηρούμε την ανισότητα και την αδικία τόσο στην ελληνική όσο και τις Ευρωπαϊκές κοινωνίες. Προσπαθούμε να αγγίξουμε αυτά τα ζητήματα τόσο μέσα από τους στίχους, όσο και μέσω των video, artworks και τοποθετήσεών μας.
Ως Deaf Radio και σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα, καταφέρατε να «γράψετε» πολλά χιλιόμετρα, ειδικά στην Ευρώπη. Ποια θα λέγατε πως είναι η σημαντικότερη διαφορά ανάμεσα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, σκεπτόμενοι τις σκηνές, την αντιμετώπιση των καλλιτεχνών, τις συναυλίες και πάει λέγοντας;
Τα τελευταία χρόνια η σκηνή στην Ελλάδα έχει πάρει τα πάνω της, οι διοργανώσεις είναι όλο και πιο προσεγμένες και οι χώροι που φιλοξενούν τα shows δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από αυτούς της υπόλοιπης Ευρώπης, πόσο μάλλον οι ίδιες οι μπάντες. Είμαστε πολύ τυχεροί που μπάντες όπως οι Stalker, οι Mods και οι Planet άνοιξαν το δρόμο και ξεκίνησαν όλο αυτό και πλέον τα πράγματα είναι για όλους μας πολύ πιο εύκολα από ότι στο παρελθόν.
Σας ευχαριστώ θερμά για τον χρόνο σας και ανυπομονώ για την εμφάνισή σας. Αντί επιλόγου, θα θέλατε να στείλετε κάποιο μήνυμα στους αναγνώστες μας;
Εμείς ευχαριστούμε για τις ερωτήσεις. Σας περιμένουμε όλους στο Eightball στις 15 Φεβρουαρίου για την παρουσίαση του Modern Panic.