Καλώς ήρθατε στο Metal Invader. Μιας και είστε νεοσύστατο σχήμα, κάντε τις απαραίτητες συστάσεις.
Καλησπέρα και ευχαριστούμε για την ευκαιρία να μιλήσουμε για τη δουλειά μας σε ένα από τα πιο ιστορικά μέσα ενημέρωσης για τη metal μουσική. Με το Σπύρο ξεκινήσαμε να γράφουμε μουσική γύρω στο 2019.O Αναστάσης μπήκε στις αρχές του 2020.Η μπάντα λοιπόν είναι οι εξής:
Γιώργος Τριανταφυλλίδης (Κιθάρες, Φωνή)
Σπύρος Βασιλάκης (Κιθάρες)
Αναστάσης Κάτσος (Drums)
Είστε ενεργά μέλη και με άλλα συγκροτήματα. Ο ήχος των Dissenting Minds μοιάζει σαν εντελώς συνειδητή απόφαση. Είχατε εξαρχής στο μυαλό σας τον ήχο που θέλατε να πετύχετε;
Είχαμε μια γενική ιδέα για την ατμόσφαιρα της μουσικής. Δουλέψαμε πολύ για να βρούμε μεταξύ μας τις κοινές συνισταμένες. Όσο περισσότερο γράφαμε και επικοινωνούσαμε τόσο περισσότερο άρχισε να διαφαίνεται το τελικό αποτέλεσμα. Νομίζω δεν είναι έντιμο μουσικά να περιορίζεις μουσικά μια μπάντα εξαρχής εφόσον δεν έχει γραφτεί κάτι. Η μουσική είναι επικοινωνία μεταξύ ανθρώπων και ταξίδι στο άγνωστο.
Ο δίσκος ανήκει σίγουρα στο extreme metal αλλά εντυπωσιάζει η ποικιλομορφία του. Ποια ακούσματα καθόρισαν τον ήχο του «Fly In The Face Of God«; Αν έπρεπε οπωσδήποτε να βάλετε μια ταμπέλα για τον ήχο σας, ποια θα ήταν αυτή;
Για μένα το μεγαλύτερο συγκρότημα το οποίο έχει τη μεγαλύτερη επίδραση στο μοντέρνο σκοτεινό ήχο, όπως το ακούμε σήμερα είναι οι Paradise Lost. Από ‘κει και πέρα ο καθένας μας έχει πολλές επιρροές απ’ όλο το φάσμα της metal μουσικής. Ενδεικτικά μπορώ ν’ αναφέρω τους Borknagar,Rotting Christ, Darkthrone, Moonspell, Katatonia, Bel’akor την Gothenburg σκηνή (At the Gates, In Flames, Dark Tranquillity) αλλά και σύγχρονα post metal συγκροτήματα (alcest,harakiri for the sky).Σίγουρα θα παραλείψω πολλά και από συγκροτήματα που δεν ανήκουν στο χώρο όπως Tool, Alice in chains κλπ. Δύσκολα μπορείς να βάλεις ταμπέλα ειδικά όταν δεν θες να περιοριστείς μουσικά από ένα ιδίωμα. Με το πιστόλι στο κρόταφο θα ‘λεγα ατμοσφαιρικό heavy black metal.
Πώς προσεγγίζετε την διαδικασία της σύνθεσης; Πώς γεννιέται ένα τραγούδι των Dissenting Minds;
Συνήθως η σύνθεση ξεκινούσε από κάποιο ριφφ η ακόμα και αλληλουχία ιδεών που βλέπαμε οι κιθαρίστες μαζί μετά και επεξεργαζόμασταν περαιτέρω και ενορχηστρώναμε. Μετά μπήκε και το concept οπότε κάναμε και διαλογή των ιδεών με βάση το κάθε κεφάλαιο της ιστορίας και σύμφωνα με αυτό που πιστεύαμε ότι ταίριαζε περισσότερο στην ατμόσφαιρα. Πολλά σημεία ατμοσφαιρικά δημιουργήθηκαν για παράδειγμα με σκοπό να συνεισφέρουν στο concept. Υπάρχει ενδιαφέρον για τη σύνθεση και από του τρεις μας οπότε αυτό θα είναι ρευστό στο μέλλον.
Είναι επιλογή σας η μη ύπαρξη εταιρείας ή απλά δεν προέκυψε κάποιο ενδιαφέρον; Ποια τα θετικά και ποια τα αρνητικά μιας ανεξάρτητης κυκλοφορίας;
Επιλογή όχι σίγουρα. Η κατάσταση είναι τέτοια που σε αναγκάζει να πορευτείς μόνος σου. Οι εταιρείες δεν επενδύουν σε μπάντες πλέον. Ψάχνουν έτοιμο προϊόν και έτοιμο κοινό. Εμείς στείλαμε κάποια digital promo σε εταιρείες που πιστεύαμε ότι ταιριάζαμε με το υπάρχον ρόστερ τους άλλα δεν είδαμε κάποια απάντηση και η αλήθεια είναι ότι δεν περιμέναμε και πολύ. Αν υπάρξει κάποια πρόταση στο μέλλον θα τη δούμε αλλά αν ελπίζαμε μόνο και μόνο στις ορέξεις των εταιρειών δεν θα κάναμε μουσική εξαρχής. Το να βγάζεις μόνος σου και να αναλαμβάνεις τα πάντα γύρω από τη κυκλοφορία σου δίνει την απόλυτη ελευθερία συνθετικά ,δημιουργικά και χωρίς να έχεις κάποια πίεση deadline. Επίσης σου δίνει την επιλογή να κάνεις συνεργασίες με όποια άτομα εσύ κρίνεις σωστά. Από την άλλη δεν έχεις τις διασυνδέσεις και το budget να διαφημίσεις και να προωθήσεις το τελικό αποτέλεσμα. Όπως και να χει και από την εμπειρία των γύρω μας σε μικρές μπάντες πληρώνεις ακόμα και να είσαι σε εταιρεία. Όσο υπάρχει αυτή η συνθήκη προσωπικά προτιμώ ν’ απέχω από αυτή τη σαπίλα. Έχει εξευτελιστεί η μουσική και από τις εταιρείες και από το κράτος. Γι’ αυτούς είμαστε είτε επαίτες είτε επενδυτές.
Ο δίσκος έχει concept θεματολογία σχετικά με μια δυστοπική πραγματικότητα; Σας τρομάζει καθόλου που όλο αυτό είναι πιο πολύ ρεαλιστικό παρά φανταστικό;
Αν παρακολουθείς τα κοινωνικά δρώμενα όχι απλά σε τρομάζουν. Χέζεσαι πάνω σου με αυτά που συμβαίνουν. Φασισμός, ρατσισμός, καταπίεση ανθρώπινων δικαιωμάτων, σεξισμός, φτώχια και πισωγυρίσματα στη κοινωνική εξέλιξη. Βιώνουμε τον καπιταλισμό στη χειρότερη του μορφή. Ο κόσμος δεν αντιδρά, τουλάχιστον αναλογικά με αυτά που συμβαίνουν και μάλιστα στην Ελλάδα (αλλά το βλέπεις και σε χώρες του εξωτερικού) παρατηρώ μια βαθιά συντηρητικοποίηση του πληθυσμού. Η ανέχεια συμβαδίζει με τη μιζέρια. Οι πλούσιοι σαν μοντέρνοι ολιγάρχες και Αντουανετες κομπάζουν το λαό ενώ πρόσφυγες πνίγονται και φτωχές χώρες που δεν έχουν πρόσβαση σε εμβόλια ξεκληρίζονται(εδώ στην “αναπτυγμένη” Ελλαδίτσα μας πεθαίνουν εκατόμβες τη μέρα εξαιτίας της έλλειψης υποτυπώδους συστήματος υγείας). Είναι ένα σύστημα σε σήψη που είτε θα καταστρέψει την ανθρωπότητα είτε θα πρέπει να ανατραπεί.
Φαντάζεστε τους Dissenting Minds περισσότερο ως ένα συγκρότημα που θα έχει τον δικό του χαρακτηριστικό ήχο ή έχετε πιο πειραματική διάθεση;
Το να ‘χεις χαρακτηριστικό ήχο (με την έννοια της διαφοροποίησης από το ιδίωμα που εντάσσεται το συγκρότημα) είναι κάτι που είναι θεμιτό αλλά δύσκολο πλέον να επιτευχθεί, Υπάρχει γενικά κορεσμός στη μουσική και δύσκολα κάποιο συγκρότημα ξεχωρίζει. Πιστεύω ότι όπως αναφέρεις με μια πιο πειραματική διάθεση επέρχεται η διαφοροποίηση και η ιδιαιτερότητα. Ευτυχώς το extreme metal έχει τεράστιο εύρος όποτε έχουμε πολλά πράγματα να εξερευνήσουμε. Εμείς θα κινηθούμε σε αυτό το χώρο με πειραματική διάθεση.
Μιλήστε μας λίγο και για το εξώφυλλο του δίσκου. Υπάρχει κάποιος συμβολισμός.
Στο εξώφυλλο υπάρχουν απεικονίζονται δυο χαρακτήρες από το concept. H μητέρα που είναι ένα AI που σκοπός του είναι να κατηχήσει τους “κυνηγούς” στο συστημικό δόγμα και ένας από τους κυνηγούς. Ο κυνηγός βρίσκεται μέσα στη γυάλα η σωλήνα που μεγαλώνει. Υπάρχει μια αλληγορία με τον σύγχρονο άνθρωπο. Μεγαλώνουμε σε “γυάλες” και τα ΜΜΕ παίζουν το ρόλο της “μητέρας” που κάνει πλύση εγκεφάλου και εξυπηρετεί την ελίτ. Στο βίντεο που συνοδεύει το κομμάτι “arcane shadow” ο κυνηγός “σπάει” τη γυάλα αφού συνειδητοποιεί τα ψέματα που τον “τάιζαν” τόσο καιρό.
Θεωρείτε πως ο ακραίος ήχος εξακολουθεί να είναι η ναυαρχίδα της εγχώριας σκηνής ή νομίζετε πως είμαστε πλέον αξιόμαχοι σε όλα τα είδη;
Ο ακραίος ήχος παραμένει πάντα επίκαιρος γιατί ακριβώς ζούμε σε ακραίες συνθήκες. Οι καλλιτέχνες συνειδητά η ασυνείδητα επηρεάζονται από αυτά που βιώνουν. Η metal όπως και η hip hop,h punk και άλλα underground ιδιώματα της μουσικής πάντα θα είναι στο προσκήνιο σε αυτή τη κοινωνία. Θεωρώ ότι τα περισσότερα από τα υπόλοιπα ιδιώματα θα είναι ευκαιριακά και ανάλογα με τη μόδα του εξωτερικού πάνε και έρχονται.
Σκοπεύετε να παίξετε το υλικό σας ζωντανά, όταν το επιτρέψουν οι συνθήκες;
Όταν το επιτρέψουν ασφαλώς και θέλουμε να παρουσιάσουμε το δίσκο μας live. Τα καλά live (με κάλο εξοπλισμό, χώρο, προσωπικό κλπ) ήταν πάντα δύσκολα στην Ελλάδα για καινούργια συγκροτήματα πόσο μάλλον τώρα με τις τωρινές συνθήκες. Θέλουμε όταν μας το επιτρέψει ο καιρός να αποδώσουμε όσο πιο σωστά γίνεται αυτό που θέλουμε να επικοινωνήσουμε στο κοινό. Μουσικά, ηχητικά και οπτικά.
Σας ευχαριστούμε για το χρόνο σας, κλείστε όπως θέλετε!
Εύχομαι οι δυστοπικοί καιροί που ζούμε ν’ αλλάξουν. Είναι καιρός να παλέψουμε για τις ουτοπίες που ονειρευόμαστε. Όπως είπε και ο αγαπημένος Oσκαρ Ουάϊλντ:
«Ένας χάρτης του κόσµου που δεν περιέχει την Ουτοπία δεν αξίζει να τον κοιτάξεις καν, γιατί αφήνει έξω τη µόνη χώρα όπου η Ανθρωπότητα πάντα θα προσγειώνεται. Κι όταν προσγειωθεί, κοιτάζει πέρα και, βλέποντας µια καλύτερη χώρα, ξεκινάει για εκεί. Πρόοδος είναι η υλοποίηση της µιας µετά την άλλη Ουτοπίας»
