Όταν πρέπει να γράψεις εισαγωγή για έναν καλλιτέχνη όπως τον Drew McDowall δεν ξέρεις από που να αρχίσεις. Η προσφορά του είναι τόσο μεγάλη που τα λόγια ίσως είναι και περιττά ή έστω λίγα. Δεν είναι ότι καθημερινά μπορείτε να δείτε Drew McDowall σε live. Οι τυχεροί που πρόκειται να παρακολουθήσουν το Fraternity Of Sound Festival πρόκειται να βιώσουν κάτι μαγευτικό, αυτός ο Σκωτσέζος άνθρωπος πρόκειται να σας αφήσει χωρίς ανάσα.
Καλησπέρα Drew και καλώς ήρθες στο Metal Invader. Για παραπάνω από 30 χρόνια συμβάλεις στην πειραματική και την industrial μουσική. Από πού έρχεται αυτή η διαφώτιση?
Συστήθηκα στο punk rock το 1977 το οποίο πολύ γρήγορα έγινε δίοδος προς μπάντες όπως οι Throbbing Gristle, This Heat κλπ. Το κύριο πράγμα που κρατάω από εκείνες τις παλιές μέρες, και ελπίζω να μείνει μαζί μου, είναι να αμφισβητείς πάντα τις φόρμες που σε ταΐζουν. Πάντα να προκαλείς το καθεστώς.
Πώς νιώθεις μετά τη συνεργασία σου με θρυλικά project όπως οι Psychic TV και οι Coil? Τι κέρδισες και τι έχασες στην τελική?
Αυτό που πήρα δουλεύοντας μαζί τους ήταν ότι η διαδικασία δημιουργίας μουσικής ήταν μια απαραίτητα ιερή εμπειρία. Ακόμα και αν καμία από τις τελετουργικές παγίδες δεν ήταν εκεί, ήταν σημαντικό να υπάρχει αυτός ο εσωτερικός μεταβατικός χώρος. Οι φίλοι που χάθηκαν είναι μια απώλεια για το σύμπαν και όχι μόνο για μένα.
Πιστεύεις πήρε πολύ χρόνο για να κυκλοφορήσεις το προσωπικό σου project “Collapse” το 2015 ή περίπου τότε ήταν η κατάλληλη ώρα να συμβεί?
Μπορείς να εντοπίσεις την κυοφορία του “Collapse” πολύ πίσω στη δουλεία μου με τους Coil, αλλά χρειαζόταν τέτοια ποσότητα χρόνο για να γίνει πραγματικά η οντότητα που είναι.
Πιστεύεις πως η ελευθερία σου σαν μοναχικός καλλιτέχνης σε βοηθάει να εξελίσσεις υλικό από συνεργασίες του παρελθόντος ένα βήμα παραπέρα?
Ναι, πιστεύω πως επιτρέπει στη δουλειά να σταθεί μόνη της, αλλά ταυτόχρονα τοποθετείται σε ένα συνεχές.
Η πειραματική μουσική εξελίσσεται ή επαναλαμβάνεται σήμερα?
Βρίσκομαι συνεχώς έκπληκτος με το πώς η πειραματική μουσική ανανεώνεται και εξελίσσεται και σε εμπνέει συνεχώς.
Παρακαλώ ονόμασε μου μερικά σύγχρονα σχήματα που έχουν τραβήξει την προσοχή σου τελευταία.
Καλλιτέχνες όπως Puce Mary, Yves Tumor, Pan Daijing, Rabit. Επίσης, το νέο LP του Aaron Dilloway “The Gag File” είναι όσο τέλειος ένας σύγχρονος πειραματικός δίσκος μπορεί κανείς να ζητήσει.
Περιέγραψε το hardware set up σου. Τι αλλάζει από το στούντιο στη ζωντανή εμφάνιση και τι θα επιλέξεις για τη συναυλία σου στην Αθήνα?
Είναι σχεδόν η ίδια διαδικασία απλά μειώνεται σε μέγεθος για την ευκολία του ταξιδιού. Στο στούντιο θα χρησιμοποιήσω modular σύνθεση και field recording και στη συνέχεια θα sample-άρω και θα χειριστώ τις πηγές με τέτοιο τρόπο μέχρι να είναι αγνώριστες. Οπότε θα φέρω modular εξοπλισμό και sampler.
Είναι η δεύτερη φορά που θα εμφανιστείς στην Ελλάδα. Ποιες είναι οι εντυπώσεις σου από την πρώτη σου συναυλία στην Αθήνα?
Ήθελα να μετακομίσω στην Αθήνα όταν έπαιξε εδώ! Την ερωτεύτηκα τόσο άσχημα.
Τι περιμένεις και τι θα έπρεπε να περιμένουμε εμείς από την επικείμενη εμφάνιση σου στο F.O.S. Festival?
Θα παίξω κάποιο υλικό από το τελευταίο μου άλμπουμ “Unnatural Channel” συν αρκετό νέο υλικό.
Σε ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου. Ο επίλογος είναι δικός σου.
Love is the Law (ή Η αγάπη είναι ο νόμος).
