Η τελευταία φορά που οι Φινλανδοί Ensiferum βρέθηκαν στην Ελλάδα, ήταν τον Απρίλιο του 2011 στο πλευρό των Children of Bodom. Σήμερα, 11 χρόνια μετά, ο Sami Hinkka, μπασίστας του συγκροτήματος, αναπολεί εκείνη τη βραδιά και μας μιλά για το τι πρόκειται να δούμε από τους Ensiferum στη σκηνή, στο πλευρό των Dark Tranquility.
Πώς νιώθεις να ξαναβρίσκεσαι σε περιοδεία, μετά από κάποιο διάστημα αδράνειας; Ξέρω ότι είχατε την περιοδεία σας στη Φινλανδία τον χειμώνα, αλλά είναι δύσκολη η προσαρμογή στην ζωή της περιοδείας μετά από την καραντίνα και όλα τα σχετικά;
Νιώθω τόσο ωραία που επιστρέφω στο δρόμο. Μπορείς πραγματικά να αισθανθείς ότι τα συγκροτήματα και οι οπαδοί έχουν λησμονήσει τη λάιβ μουσική. Ας ελπίσουμε ότι τα πράγματα θα παραμείνουν έτσι και δεν θα υπάρξουν άλλα lockdown κ.λπ.
Πώς ήταν το κοινό μέχρι τώρα απέναντί σας; Θέλω να πω, μόλις τώρα κάνετε περιοδεία για το “Thalassic”, το κοινό έχει αγκαλιάσει το άλμπουμ και εσάς, φυσικά. Τι αίσθηση παίρνετε;
Αυτό είναι αλήθεια. Ο Covid χάλασε πραγματικά τα σχέδια της παγκόσμιας περιοδείας μας με το «Thalassic». Αλλά τώρα οι θαυμαστές είχαν περισσότερο χρόνο να ακούσουν τα τραγούδια και φαίνεται ότι τους αρέσουν όσο και το παλιό υλικό. Ως μουσικός, αυτό είναι το καλύτερο feedback που μπορώ να λάβω για τη νέα μας μουσική, όταν οι θαυμαστές τρελαίνονται και τραγουδούν μαζί μας.
Μιλώντας για το «Thalassic», κυκλοφόρησε το καλοκαίρι του 2020, αν θυμάμαι καλά. Από τότε το έχετε επιστρέψει ως ακροατές σε αυτό, πως σας φάνηκε; Προσωπικά το λάτρεψα!
Προσωπικά, κάνω πάντα ένα διάλειμμα από ένα νέο άλμπουμ μόλις είναι έτοιμο, γιατί μέχρι ενός σημείου άκουγα αυτά τα τραγούδια για χρόνια (συνθέτοντας τις ακατέργαστες ιδέες, demo, πρόβες πριν από το στούντιο, την ηχογράφηση και μίξη…). Είναι ωραίο να παίρνεις κάποια απόσταση από τα τραγούδια, γιατί όταν τα ακούς ξανά μπορείς να εστιάσεις σε ολόκληρα τα τραγούδια σαν σύνολο, αντί για λεπτομέρειες. Είμαι πολύ περήφανος για το “Thalassic” και νομίζω ότι είναι το καλύτερο μας άλμπουμ… μέχρι στιγμής!
Βάζω στοίχημα ότι η διαδικασία της ηχογράφησης ήταν διασκεδαστική, πότε ξεκινήσατε να βάζετε κάτω τις ιδέες; Μάλλον πριν την πανδημία, οπότε ο χρόνος στο στούντιο θα έπρεπε να ήταν φουλ διασκεδαστικός και…σουρωμένος;
Η σύνθεση νέων τραγουδιών είναι μια πολύ αργή διαδικασία για τους Ensiferum. Κάποια τραγούδια χρειάζονται χρόνια για να ολοκληρωθούν. Φυσικά χαλαρώνουμε μετά από μια δύσκολη μέρα στο στούντιο, αλλά το έχουμε κάνει για τόσο καιρό που εν τέλει κανείς δεν θέλει να θέσει σε κίνδυνο τις ηχογραφήσεις με ένα τρομερό hangover. Συνολικά η συνεδρία στο στούνιο πήγε εξαιρετικά ομαλά με τους Janne Joutsenniemi και Jens Bogren να κάνουν καταπληκτική δουλειά με τη μίξη.
Ποιο είναι το πιο αγαπημένο σου κομμάτι του άλμπουμ;
Τα αγαπώ όλα, αλλά μου αρέσει πολύ το «Run From The Crushing Tide», ειδικά ως λάιβ τραγούδι.
Αυτή είναι μια ερώτηση που ρωτάω πάντα σε όλους από τότε που ξεκίνησε ξανά ο μηχανισμός των live show να τρέχει, θα λέγατε ότι η περίοδος της καραντίνας ήταν μια περίοδος σιωπής, αδράνειας και επανεξέτασης ή μια τέλεια στιγμή για να δημιουργήσετε νέα πράγματα για το μέλλον;
Νομίζω ότι ήταν λίγο από όλα αυτά. Ο καθένας χειρίστηκε την κατάσταση με τον τρόπο του. Όταν ξεκίνησε ο Covid και κανείς δεν είχε ιδέα πόσο σοβαρό και μακροχρόνιο θα ήταν, σκέφτηκα ότι ήταν μια καλή στιγμή για να ξεκινήσω επιτέλους κάτι που ονειρευόμουν χρόνια, το δικό μου σόλο έργο που ονομάζεται «ssSHhh». Έχω κυκλοφορήσει ήδη αρκετά τραγούδια και θα ακολουθήσουν κι άλλα. Το καλό είναι ότι τώρα έχουμε και ένα σωρό νέα τραγούδια για το επόμενο άλμπουμ με τους Ensiferum. Έπρεπε ταυτόχρονα να βρω και μια πρωινή δουλειά και αυτό μου πήρε πολύ χρόνο και ενέργεια, αλλά ευτυχώς ο Markus και άλλοι ήταν εξαιρετικά παραγωγικοί. Έχω ηχογραφήσει λίγες ιδέες και μόλις ολοκληρωθεί αυτή η περιοδεία με τους Dark Tranquility, θα συνεχίσουμε να δουλεύουμε το επόμενο άλμπουμ.
Τα πράγματα ήταν λίγο τεταμένα από τότε που άρχισαν να γίνονται ξανά οι συναυλίες, οι άνθρωποι στους χώρους εξακολουθούν να φοβούνται να «ανοιχτούν» λόγω του ιού ή θα λέγατε ότι τα πράγματα επανήλθαν εύκολα στο φυσιολογικό;
Θα έλεγα ότι οι άνθρωποι συμπεριφέρονται αρκετά φυσιολογικά. Μερικοί φορούν μάσκες και νομίζω ότι αυτό είναι κάτι που μπορεί να ήρθε για να μείνει. Στην Ασία αυτό ήταν μια φυσιολογική κατάσταση ούτως ή άλλως, οπότε ίσως τώρα και ο υπόλοιπος κόσμος να αγκαλιάσει αυτή τη συνήθεια επίσης.
Τελευταία φορά που ήσασταν στην Ελλάδα ήταν πριν από 10 χρόνια και βάλε, νομίζω, με τους Children of Bodom. Θυμάσαι κάτι συγκεκριμένο από τότε;
Καλές στιγμές. Τα παιδιά και το πλήρωμα των COB ήταν πολύ καλοί. Πολλές καλές αναμνήσεις από εκείνη την περιοδεία. Προσωπικά έχω μια οδυνηρή ανάμνηση από εκεί όμως. Μετά την συναυλία στην Αθήνα είχαμε μια μέρα ρεπό και πήγα για τζόκινγκ, και λόγω ενός ατυχούς επεισοδίου με ένα σκύλο, έστριψα πολύ άσχημα τον αστράγαλό μου και έπρεπε να πάω στο νοσοκομείο. Ευτυχώς τίποτα δεν έσπασε αλλά πρήστηκε πολύ, οπότε δεν μπορούσα να περπατήσω για μια εβδομάδα περίπου και έπρεπε να ανεβαίνω στη σκηνή με το ένα πόδι, ο τεχνικός μας έφερνε το μπάσο μου και έπρεπε απλώς να στέκομαι δίπλα στο μικρόφωνό μου για λίγες εμφανίσεις. Ο αστράγαλος επουλώθηκε εντελώς αλλά χρειάστηκε περίπου έξι μήνες. Ας ελπίσουμε λοιπόν ότι αυτή τη φορά δεν θα υπάρξουν ατυχήματα!
Τι να περιμένουν οι θαυμαστές σου 11 χρόνια μετά; Σίγουρα θα υπάρχουν πολύ περισσότερα νέα άτομα που έχουν ενταχθεί στο Ensiferum fanbase εκεί, τι θα μας παρουσιάσετε;
Άσ’τα! Ο χρόνος κυλά πραγματικά όταν διασκεδάζεις! Οι θαυμαστές μπορούν να περιμένουν μια φανταστική και γεμάτη ενέργεια βραδιά με υπέροχα συγκροτήματα. Στο setlist έχουμε έναν πραγματικά φοβερό συνδυασμό παλιού και νέου υλικού.
Καμιά τελευταία κουβέντα;
Μείνετε ασφαλείς και με υγεία! Τα λέμε στο pit!
