Προσωπικά είχα την πρώτη επαφή με τους Dark Nightmare το 2007 σε μια support εμφάνισή τους με τους Brocas Helm στα Τρίκαλα. Τότε είχαν κυκλοφορήσει τρία demos και ένα σπλιτάκι με τους Blade of Spirit. Θυμάμαι ότι μου έκαναν αρκετή εντύπωση ώστε να αρχίσω να παρακολουθώ την εξέλιξή τους. Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι. Δύο full-length album, split video, το ΕP πέρσι και φυσικά πάρα πολλές live εμφανίσεις. Ο κιθαρίστας και τραγουδιστής της μπάντας, Γιάννης Παπαδημητρίου, προσφέρθηκε να λύσει τις απορίες μας και να μας παρουσιάσει την μπάντα μέσα από τις ερωτήσεις του Metal Invader.
M.I.: Πρώτη συνέντευξη μέλους των Dark Nightmare για το Metal Invader, οπότε πες μας δυο λόγια για την ιστορία της μπάντας, πότε ξεκινήσατε, ποια τα ιδρυτικά μέλη και πώς προέκυψε η σημερινή σύνθεση?
Γ.Π.: H μπάντα δημιουργήθηκε το 1999 από εμένα, το Δήμο Κωνσταντινίδη στα τύμπανα και τον Δημήτρη Πρίντζα στο μπάσο. Το 2001 προστέθηκε ο Γιώργος Καραγιάννης στα πλήκτρα. Μετά από διάφορες αλλαγές στο συγκρότημα ειδικά στη δεύτερη κιθάρα και στο μπάσο αποφασίσαμε στις studio δουλειές μας να αναλαμβάνω εγώ όλες τις κιθάρες και απλά στα live να παίρνουμε 2ο κιθαρίστα. Η σημερινή σύνθεση αποτελείται από τους:
Γιάννης Παπαδημητρίου – φωνή/κιθάρα
Δήμος Κωνσταντινίδης – τύμπανα
Νίκος Μιχαλακάκος – μπάσο
Γιώργος Καραγιάννης – πλήκτρα
Τα παιδιά που μας βοηθάνε στα live είναι οι:
Γιώργος Γαρμπίδης – κιθάρα
Νίκος Βογιατζής – πλήκτρα
και σε κάποια live o Θύμιος Παπαστεργίου.
M.I.: Πώς σας επηρέασε το γεγονός ότι ξεκινήσατε από μια μικρή πόλη όπως τα Γρεβενά?
Γ.Π.: Το πρόβλημα σε μια μικρή πόλη όπως τα Γρεβενά, που εκείνη την εποχή βρισκόταν πίσω από τον κόσμο, ήταν το γεγονός πως ελάχιστοι ασχολούνταν με τη metal μουσική και ήταν πολύ δύσκολο να βρεις άτομα να συνεργαστείς και να παίζεις σωστά μαζί τους. Όχι πως και εμείς ήμασταν τίποτα παιχταράδες, απλά παίζαμε όλη μέρα. Τώρα υπάρχουν πολλά παιδιά που παίζουν φοβερά.
Επίσης στα δισκάδικα υπήρχαν ελάχιστα cds της αγαπημένης μας μουσικής και έτσι αναγκαστικά πηγαίναμε σε άτομα που τότε αγόραζαν από Θεσσαλονίκη ότι καινούριο έβγαινε και γράφαμε cd και κασέτες. Ωραίες στιγμές.
M.I.: Τώρα από ότι ξέρω μένεις και εργάζεσαι στην Αττική, όπως και άλλο μέλος σας. Πώς τα καταφέρνετε με τις πρόβες και τις ηχογραφήσεις?
Γ.Π.: Πράγματι εδώ και 2 χρόνια εργάζομαι στην Αθήνα και ο Νίκος είναι μόνιμος κάτοικος. Συνήθως κάνουμε μια πρόβα πριν τα live, χαχαχα, όμως, ευτυχώς, βγαίνει καλά πάντα. Τώρα, όταν είμαι Γρεβενά κάνουμε πρόβες με 2 άλλα παιδιά που βοηθάνε την κατάσταση. Στο θέμα των ηχογραφήσεων εγώ ετοιμάζω τους οδηγούς και καθένας γράφει τα μέρη του.
M.I.: Όταν σας παρακολούθησα live το 2008 μου είχε κάνει αίσθηση η εντυπωσιακή εξέλιξη της μπάντας στη σκηνή μέσα σε μόλις μερικούς μήνες (από την πρώτη φορά το 2007). Τα τελευταία χρόνια δε, οι «διαστημικές» εμφανίσεις διαδέχονται η μία την άλλη και το κοινό δείχνει να το απολαμβάνει και να στηρίζει, ανεξάρτητα αν παίζετε Αθήνα – Θεσσαλονίκη ή επαρχία. Από την πλευρά σας πώς αντιλαμβάνεστε τη φάση της συναυλίας? Νιώθετε μια δικαίωση για τους κόπους σας ως τώρα?
Γ.Π.: Σίγουρα είναι δικαίωση και αυτό που νιώθουμε μετά την κυκλοφορία του Beneath the Veils of Winter δεν περιγράφεται. Ο κόσμος μας έχει αγκαλιάσει και σε κάθε live γίνεται πανικός (ειδικά στην επαρχία). Θυμάμαι τελευταία φορά που παίξαμε στα Tρίκαλα (σ.σ. Mind Over Metal Fest VI 17-04-2014) πριν ξεκινήσουμε είχε περάσει αρκετά η ώρα και δeν μπορούσα να σταθώ από τη νύστα, χαχαχα. Βέβαια με το που ανεβήκαμε και είδαμε την αντίδραση του κόσμου όλα άλλαξαν και έγινε μακελειό.
M.I.: Γενικά, είστε αρκετά δραστήριοι και συμμετέχετε σε αρκετά live κάθε χρόνο. Υπάρχουν σχέδια ή βλέψεις για κάποια περιοδεία στην Ελλάδα ή – γιατί όχι – ακόμη και στο εξωτερικό?
Γ.Π.: Είναι δύσκολο να γίνει μια περιοδεία στην Ελλάδα γιατί δεν μπορούμε λόγω δουλειάς και άλλων υποχρεώσεων να το κάνουμε για πολύ καιρό, όμως θέλουμε πάρα πολύ να παίξουμε στο εξωτερικό κάτι που πιστεύω θα γίνει στο άμεσο μέλλον.
M.I.: Θα καταπιαστώ λίγο με τα δύο full-length album σας τώρα. Το «The Human Liberty» – κατά τη γνώμη μου πάντα – αναδύει ένα πιο επικό συναίσθημα, ενώ με το «Beneath the Veils of Winter» εισάγονται νέα στοιχεία στη μουσική σας και εδραιώνεστε στη συνείδηση του κόσμου ως μια κλασσική Heavy Metal μπάντα. Σας αρέσει και σε επίπεδο μελών η αντίστοιχη μουσική? Ακούτε και διαφορετικά πράγματα τα οποία αντικατοπτρίζονται σιγά σιγά ως επιρροές στις δουλειές σας?
Γ.Π.: Το λέω πάντα σε διάφορες συνεντεύξεις πως προσωπικά, εγώ όταν κάθομαι να γράψω μουσική δεν λέω «…αα τώρα θα γράψω ένα epic κομμάτι ή ένα heavy». Ότι βγει και ανάλογα με το τι ακούω τη συγκεκριμένη περίοδο και πόσο μ’ έχει επηρεάσει. Για παράδειγμα, το καινούριο υλικό είναι αρκετά ατμοσφαιρικό και έχει ένα 90s feeling. Έτσι το βλέπω εγώ τουλάχιστον. Επίσης, μετά από κάθε δουλειά μας δεν ξέρω πότε θα ξαναγράψω. Μπορεί να περάσει καιρός. Δεν υπάρχει περίπτωση να γράψω κάτι απλό μόνο και μόνο για να κυκλοφορήσει κάτι η μπάντα.
Εννοείται πως γουστάρουμε τρελά όλα τα τραγούδια μας, ακόμη και από το πρώτο μας demo, εκτός από μερικές εξαιρέσεις. Τα ακούσματα που έχουμε έρχονται από όλο το φάσμα της metal μουσικής και όχι μόνο. Μας αρέσουν π.χ. και μπάντες όπως οι Dead Can Dance ή οι Αrcana. Ακούω πάρα πολύ ηλεκτρονική και chillout μουσική στο ραδιόφωνο και μου αρέσει πολύ η παραδοσιακή, όπως και η Ελληνική ποιοτική μουσική.
M.I.: Τελευταία δουλειά σας το EP “Despair and Hope” με μια φοβερή φρέσκια εκτέλεση και παραγωγή στο ομώνυμο κομμάτι. Να περιμένουμε ότι και άλλα πολύ καλά κομμάτια από τα demos, τα οποία δεν έχουν περιληφθεί σε επίσημη κυκλοφορία ακόμη – π.χ. το Defenders of the Borderland – θα κάνουν την εμφάνισή τους σε επερχόμενες δουλειές?
Γ.Π.: Πράγματι το Despair and Hope βγήκε πάρα πολύ καλό. Πολλοί είναι αυτοί που μας ζητούν να επαναηχογραφήσουμε παλαιότερα τραγούδια και ιδιαίτερα το Defenders όμως το συγκεκριμένο είναι τόσο τέλεια γραμμένο που νομίζω πως θα χαλάσει αν το ξαναγράψουμε. Στον πρώτο μας δίσκο που επαναηχογραφήσαμε τα Dragonlakes και Bloodland προσπαθήσαμε με κάθε τρόπο να πιάσουμε το feeling του demo και δεν ξέρω αν το πετύχαμε (σ.σ. μια χαρά το πετύχατε). Απλά τα 2 συγκεκριμένα έπρεπε να μπουν στο δίσκο.
Ένα που θα ήθελα να ξαναγράψω είναι το The Quest από το 2ο demo.
M.I.: Πέρασαν δύο χρόνια από την κυκλοφορία του «Beneath the Veils of Winter». Ετοιμάζετε κάτι νέο αυτό τον καιρό?
Γ.Π.: Υπάρχει έτοιμο υλικό το οποίο προβάρει τώρα ο Δήμος (σ.σ. Κωνσταντινίδης στα τύμπανα) και πιθανότατα τέλη Αυγούστου με αρχές Σεπτέμβρη να ξεκινήσει η ηχογράφηση των τυμπάνων.
Οι στίχοι δεν είναι ακόμη έτοιμοι, όμως μέχρι να γράψουμε όλα τα υπόλοιπα όργανα θα έχουν τελειοποιηθεί.
M.I.: Πότε θα είναι η επόμενη ζωντανή εμφάνισή σας? Λάρισα 13/09 ή να ελπίζουμε ότι μπορεί να προκύψει κάτι ενδιάμεσα?
Γ.Π.: Δεν έχουμε κανονίσει κάτι για πριν τον Σεπτέμβριο. Εκτός από Λάρισα, ίσως εμφανιστούμε Θεσσαλονίκη και θέλουμε να κάνουμε ένα live στα Γρεβενά για τα 15 χρόνια της μπάντας.
M.I.: Ως Γιάννης Παπαδημητρίου τώρα, ξέρω ότι ασχολείσαι και με τον αθλητισμό. Πώς τα καταφέρνεις με δουλειά, μπάντα και fitness? Συνδυάζονται όλα αυτά?
Γ.Π.: Χαχαχαχα η καλύτερη ερώτηση. Ευτυχώς, επειδή δουλεύω μαζεμένες ώρες έχω αρκετό χρόνο να ασχοληθώ με τον αθλητισμό, ο οποίος αποτελεί τρόπο ζωής για ‘μένα, και επίσης μπορώ να προγραμματίσω τις δραστηριότητες της μπάντας. Εννοείται πως όλα συνδυάζονται. Το να αφιερώνεις μια ώρα τη μέρα στο να κάνεις την προπόνησή σου νομίζω είναι κάτι πολύ απλό (σ.σ. πες τα!). Άσχετα αν εγώ αφιερώνω περισσότερο.
M.I.: Κλείνοντας δε θα πρωτοτυπήσω. Θα σου αφήσω ελεύθερο το πεδίο να δώσεις ένα μήνυμα στον κόσμο εκ μέρους σου ή εκ μέρους της μπάντας.
G.P.: Γ.Π.: Ένα τεράστιο ευχαριστώ στον κόσμο που μας πίστεψε, μας στηρίζει και γουστάρει τόσο πολύ τη μουσική μας. Ελπίζουμε πως με την επόμενη δουλειά μας θα γουστάρει το ίδιο, αν όχι περισσότερο από τις προηγούμενες. Επίσης, ευχαριστούμε θερμά το Μ.Ι. για την τιμή που μας κάνει γιατί ανέκαθεν ήμασταν οπαδοί του και είναι πολύ σημαντικό για εμάς.
Η τιμή ήταν δική μας Γιάννη. Ευχαριστώ για το χρόνο σου, εγώ και η συντακτική ομάδα του Metal Invader. Περιμένω να τα ξαναπούμε από κοντά.
