Καλησπέρα, παίδες! Σας καλωσορίζω στο Metal Invader! Μεγάλη μου χαρά να σας φιλοξενούμε εδώ, άλλωστε είναι γνωστή η συμπάθεια που τρέφουμε προς τους Hail Spirit Noir! Σε τι φάση σας πετυχαίνω; Μιλήστε μας και για την εμφάνισή σας με τους InTheWoods για αρχή.
Το λάιβ με τους In the Woods έγινε ήδη και πιστεύουμε ότι πήγε πολύ καλά. Οι In the Woods είναι από τις αγαπημένες μου μπάντες, πραγματικά τους λατρεύω. Αυτές τις μέρες κανονίζουμε τα τελευταία για το τουρ και το Roadburn, πάμε εξωτερικό για δέκα μέρες και μετά θα αφοσιωθούμε στο επόμενο άλμπουμ.
Θα προσπαθήσω να διατηρήσω μια χρονολογική εξέλιξη όσον αφορά τις ερωτήσεις μου, οπότε ας ξεκινήσω από τα βασικά. Αρχικά, ποιο είναι αυτό το Μαύρο Πνεύμα και τι συμβολίζει για εσάς;
Το μαύρο Πνεύμα είναι η μασκότ μας και ένα σύμβολο που πιστεύουμε ότι προσιδιάζει στη μουσική μας. Είναι το πνεύμα το ελεύθερο, το ασυμβίβαστο, το πονηρό και αλήτικο. Είναι το πνεύμα που είναι καταδικασμένο να είναι στη μαύρη μεριά του φεγγαριού, εκτός φώτων στο παρασκήνιο.
Η δημιουργία των Hail Spirit Noir, απ’ όσο γνωρίζω, ήρθε μετά την ολοκλήρωση του τρίτου δίσκου των Transcending Bizarre?. Ήταν ένα ηθελημένο βήμα αλλαγής; Θέλατε να κάνετε ένα freshstart, να το πω έτσι;
Οι Transcending Bizarre? ήταν μια μπάντα που είχαμε ιδρύσει εγώ και ο Άκης, με το θάνατο όμως του τελευταίου νομίσαμε ότι είχε κλείσει αυτό το κεφάλαιο. Και μετά ήρθαν οι HSN, που να σου πω την αλήθεια ήταν και είναι πιο κοντά στα ακούσματά μας πιά .
Παρόλα αυτά όμως, σύμφωνα με ιστοσελίδες όπως το Encyclopedia Metallum, οι Transcending Bizarre? είναι θεωρητικά ακόμα ενεργοί. Κρατάτε κάποιο παραθυράκι ανοιχτό; Υπάρχει κάποιος λόγος που δεν το λήγετε επίσημα;
Δεν το έχουμε λήξει επίσημα να σου πω την αλήθεια γιατί με τους T.B? δεν είχαμε ποτέ καμία σελίδα πουθενά σε κανένα κοινωνικό δίκτυο. Ίσως θα έπρεπε να το κάνουμε βασικά.
Εάν «Οι Μάγοι» ήταν ένα βήμα μπροστά από το «Πνέυμα», τότε το “Mayhem In Blue” είναι ένα άλμα προς τα μπροστά, μια εξελικτική ‘αποκάλυψη’. Εξαιρετικό το αποτέλεσμα. Άλλωστε γι’ αυτό και αγκαλιάστηκε από το κοινό και τον Τύπο. Τι άλλαξε και τι παρέμεινε το ίδιο στη μουσική και την γενικότερη προσέγγιση των HSN;
Βασικά το πού θα πάει η μουσική δεν είναι προκαθορισμένο αλλά εξαρτάται από τα ακούσματα μας , τις εμπειρίες μας και από άλλα ίσως πιο τυχαία πράγματα που συμβαίνουν την περίοδο της σύνθεσης και της ηχογράφησης. Φυσικά μετράει και το τι έχουμε κάνει στο προηγούμενο άλμπουμ, καθώς προσπαθούμε να εξελισσόμαστε και να αυτομαστιγωνόμαστε σε περίπτωση που αναμασάμε παλιές ιδέες. Τα δύο πρώτα άλμπουμ πχ είχαν αρκετά vintageπαραγωγή και μετά είπαμε να δοκιμάσουμε το ίδιο στυλ σε μια πιο ‘’περίεργη’’ παραγωγή, τόσο με αναλογικά και ρετρο στοιχεία αλλά και μοντέρνα. Κατά τα άλλα νομίζω ότι η προσέγγιση στη μουσική έχει παραμείνει και ψυχεδελική και προγκ.
Η μουσική σας στον πυρήνα της προσφέρει ίσως το πιο ευρύ πεδίο πάνω στο οποίο μπορεί κάποιος να πειραματιστεί και να «παίξει» πέρα από κάθε όριο και να παράγει μουσική που δεν μπορεί να περιοριστεί σε στεγανά. Παράλληλα, στη μουσική αυτή, ελλοχεύει πάντα ο κίνδυνος να ακουστεί κανείς βαρετός, επαναλαμβάνοντας μοτίβα ή και τον ίδιο του τον εαυτό πολλές φορές. Πως οι Hail Spirit Noir κατάφεραν να μην αντιγράφουν τους εαυτούς τους και ταυτόχρονα να διατηρούν τόσο έντονα την προσωπικότητά τους;
Όπως είπα και πριν, η εξέλιξη είναι πάντα σκοπός και ‘φετίχ’ της μπάντας. Το κάθε σημείο και η παραμικρή λεπτομέρεια δουλεύονται πολλές ώρες και μέσα από διάφορα δικά μας τρικ, για παράδειγμα όταν κολλάμε κάπου και δεν ξέρουμε πώς να συνεχίσουμε, αφήνουμε το κομμάτι αυτό για κάποιες μέρες ή και μήνα και επανερχόμαστε μετά πιο φρέσκοι. Συνήθως μετά η εντύπωση είναι τελείως διαφορετική της αρχικής, οπότε και ξέρεις αν θα κρατήσεις την ιδέα ή όχι. Κάποιες άλλες φορές ακούω τη μουσική ανάποδα ή σε μόνο αντί για στέρεο και είτε έρχονται νέες ιδέες είτε απορρίπτω την αρχική ιδέα.
Θα έλεγα πως σε ένα γενικό επίπεδο, η μουσική των HSP δεν απευθύνεται στις μεγάλες μάζες, παρότι οι ακροατές / οπαδοί σας προέρχονται από διαφορετικά μουσικά background. Πως το εξηγείτε αυτό;
Κοίτα, το κοινό στο οποίο απευθυνόμαστε είναι οι μουσικόφιλοι, αυτοί που θα πάρουν κάποιο βινύλιο, θα το μυρίσουν, θα κοιμηθούν αγκαλιά μαζί του, οι ρομαντικοί μιάς κυνικής εποχής. Δεν στοχεύουμε σε λεφτά, ούτε και σε κοινό που να μας ακούει όταν πλένει τα πιάτα. Δεν μας χαλάει βέβαια να μας ακούει ο καθένας, θα ήταν ευχής έργον, ούτε και μας χαλάει κάποιος να πλένει πιάτα J. Τώρα στη συγκεκριμένη ερώτηση, δεν έχω κάποια εξήγηση.
Ποια είναι η ιδανικότερη ώρα / κατάσταση για να αφουγκραστεί και πραγματικά να καταλάβει κανείς την μουσική των HSP, κατά τη γνώμη σας; Είναι βαθιά προσωπική μουσική, θεωρώ.
Χμμ, η ιδανική κατάσταση ίσως ποικίλλει από άτομο σε άτομο, εγώ πχ μου αρέσει να ακούω μουσική όταν περπατάω, εκεί παρατηρώ πολλές λεπτομέρειες. Πάντως γενικά, το να έχει κάποιος ένα καλό ζευγάρι κλειστά ακουστικά και να ακούει τη μουσική μας ή και όποια άλλη μουσική, έχοντας πρόσβαση σε όλο το συχνοτικό περιεχόμενο και τα εφέ για τα οποία ο μουσικός έχει φάει ώρες στο στούντιο, είναι το ιδανικό. Εγώ τώρα τελευταία διασκεδάζω πολύ να ακούω μουσική παρέα με ένα AperolSpritz…Οκ είμαι λίγο φλώρος στην επιλογή ποτού αλλά τέλος πάντων θα συνιστούσα ένα καλό ποτό λοιπόν και κλειστά ακουστικά.
Απ’ όσο έχω καταλάβει, οι στίχοι των HSP βασίζονται σε μικρές horror ιστορίες που κινούνται, έστω επιφανειακά, στο φανταστικό. Θα μπορούσατε να πείτε πως κάποιες από αυτές τις ιστορίες είναι λίγο πιο πραγματικές απ’ όσο φαίνονται; Είναι η καθημερινότητα και οι πραγματικές εμπειρίες πηγή έμπνευσης κάποιων έστω από των ιστοριών των HSN;
Κάποιες ιστορίες δεν έχουν κάποιο βαθύτερο νόημα, απλά είναι ιστορίες που πάνε χέρι χέρι με τη μουσική. Κάποιες άλλες, όπως πχ το ομώνυμο κομμάτι του τελευταίου μας άλμπουμ, είναι μικρές ιστορίες τρόμου οι οποίες κρύβουν ένα βαθύτερο συναίσθημα που νιώθω εγώ ή ο Θεοχάρης (εμείς οι δύο γράφουμε τους στίχους). Το συγκεκριμένο κομμάτι πχ είναι μια δική μου ιδέα για ένα μακελειό στη γη που αρχίζει από τη θάλασσα και έχει ως αποτέλεσμα να αφανίζεται η ανθρωπότητα. Η ζωή η οποία άρχισε από τη θάλασσα, τερματίζεται την ίδιατηθάλασσα, η φύση παίρνει μια σκληρή εκδίκηση για την στάση του ανθρώπου απέναντί της.
Η δημιουργία / σύνθεση μιας μουσικής έκφρασης, όπως αυτής των HSN, φαντάζει δύσκολη υπόθεση, ίσως λίγο του χαοτικού της χαρακτήρα ή των αλλεπάλληλων μίξεων διαφορετικών δομών και ήχων. Αλήθεια, είναι μουσική που γράφεται αυθόρμητα ή είναι προμελετημένο σχέδιο;
Πιο πάνω έχω δώσει κάποια στοιχεία του τι μας οδηγεί στη μουσική. Σίγουρα θα έλεγα ότι τίποτα δεν είναι προμελετημένο, τα πάντα είναι πιο αυθόρμητα.
Πόσο δύσκολο είναι να μεταφραστεί και να αποδοθεί ζωντανά επί σκηνής η μουσική των HailSpiritNoir, δεδομένου ότι η δραματικότητα και η θεατρικότητα είναι δυο από τα πιο βασικά της χαρακτηριστικά;
Ο αυθορμητισμός για τον οποίο μίλησα πιο πάνω και η έλλειψη μιάς προγραμματισμένης κατέυθυνσης, βρίσκουν την έκφραση τους και στη ζωντανή απόδοση της μουσικής. Τα περισσότερα κομμάτια περιέχουν αυτοσχεδιασμούς και αποδίδονται διαφορετικάσε κάθε λάιβ ως ένα σημείο. Άλλα κομμάτια είναι αλλαγμένα στην ενορχήστρωση, ειδικά τα πιο παλιά. Το προγραμματισμένο και προμελετημένο στοιχείο, μας φαίνεται κάπως περιοριστικό και στο λάιβ προσπαθούμε να κάνουμε τα κομμάτια να αναπνέουν.
Υπάρχει νέο υλικό ή είναι νωρίς ακόμα να μιλάμε για κάτι τέτοιο, δεδομένου ότι έχετε προγραμματισμένες αρκετές εμφανίσεις εντός και εκτός Ελλάδας;
Υπάρχει υλικό και ιδέες αλλά ακόμη δεν ξέρουμε ποια θα είναι η τελική κατεύθυνση του δίσκου ούτε εμείς. Μετά το τουρ θα επικεντρωθούμε σε αυτό.
Τέλεια, σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας και την ειλικρίνειά σας! Το εκτιμώ! Ο επίλογος είναι δικός σας; Θα θέλατε ίσως να στείλετε κάποιο μήνυμα στους αναγνώστες μας;
Ευχαριστούμε πολύ για τη συνέντευξη, περιμένουμε με ανυπομονησία να τα πούμε από κοντά σε κάποια εμφάνιση μας !!!