Χρειάζεται κάτι πολύ απλό για να κρατηθείς 25 χρόνια στην κορυφή, δημιουργικά αλλά και στην συνείδηση του κόσμου. Να σκέφτεσαι έξω από το κουτί και να μην ενεργείς σαν πρόβατο αντιγράφοντας ότι κάνουν η μάζα και ο όχλος. Αυτό είναι απλό βέβαια μόνο αν επιλέξεις να συμπεριφέρεσαι σαν ηγέτης και όχι σαν ακόλουθος… Aς ακούσουμε όμως καλύτερα τον Ivar Bjørnson τι έχει να μας πει με αφορμή τον εορτασμό της 25ης επετείου των Enslaved.
Ακόμα δεν μπορώ να πιστέψω ότι υπάρχει black metal συγκρότημα από την Νορβηγία που συμπληρώνει 25 χρόνια στο πάλκο και δεν έχει ούτε ένα μέλος δολοφονημένο ή στην φυλακή και καμία εκκλησιά καμένη ή κανέναν βανδαλισμό γραμμένο στο ποινικό μητρώο τους. Πως στο καλό μπορείτε να το εξηγήσετε αυτό Κ. Ivar Bjørnson;
Λοιπόν, ίσως επειδή δεν ήμασταν πραγματικά μια ‘πραγματικά’ black metal μπάντα, χεχε. Παλιότερα το ‘Black Metal’ σήμαινε και μια σοβαρή ιδεολογία, στην οποία κάποιοι από αυτούς τους ανθρώπους του είδους ήταν προσκολλημένοι πολύ σοβαρά. Για εμάς η μουσική έπρεπε να είναι το κεντρικό σημείο αναφοράς και το να περάσουμε κάποια χρόνια στην φυλακή δεν συμβάδιζε με αυτούς τους στόχους και τις φιλοδοξίες.
Συνέβαινε πάντα αυτό με σας, να είναι η μουσική το πιο σημαντικό;
Όχι μόνο, αλλά από τα πιο σημαντικά – επομένως κάποιες προτεραιότητες έπρεπε να δοθούν. Έχω τις σκέψεις μου, την ιδεολογία μου αλλά η μουσική έρχεται πρώτη!
Πόσο εύκολο ήταν να ξεφύγεις από τον δρόμο της μουσικής και να αρχίσεις να ενεργείς επικίνδυνα για να κερδίσεις δημοσιότητα ή μεγαλύτερο cult status;
Φαίνεται ότι πολλοί άνθρωποι πέσανε σε αυτή την παγίδα και ακόμα το κάνουν. Φυσικά, πρέπει να τονίσω ότι υπήρχαν και υπάρχουν ακόμα μερικές μπάντες και καλλιτέχνες που συνδυάζουν και τα δυο, την ‘επικίνδυνη ιδεολογία’ με μια εντυπωσιακά υψηλής ποιότητας τέχνη. Αλλά οι περισσότεροι από τους ‘επικίνδυνους’ ανθρώπους είναι σαν τον γορίλα – σίγουρα επικίνδυνος, αλλά όχι και κάποιος που θα άκουγες την μουσική του, χαχαχα. Κρατά τις αποστάσεις σου και μην βασανίζεις τον εαυτό σου με τις παιδιάστικες προσπάθειες για αριστουργηματική τέχνη και θα είσαι μια χαρά!
Γεννήθηκες το 1977, που σημαίνει ότι ήσουν μόλις 13 όταν δημιούργησες το συγκρότημα. Πραγματικά δεν μπορώ να συλλάβω πως εσύ κι ο Grutle Kjellson ηχογραφήσατε σε τόσο νεαρή ηλικία το “Vikingligr Veldi”, ένα τόσο απαιτητικό άλμπουμ, όχι μόνο μουσικά μιλώντας αλλά και στιχουργικά επίσης. Πως σας ήρθε η ιδέα να χρησιμοποιήσετε τα αρχαία νορβηγικά;
Όταν ξεκινήσαμε τους Enslaved, ήμασταν ήδη σε μια Death Metal μπάντα μαζί για σχεδόν δυο χρόνια (δηλαδή ήμουν 11 όταν το συγκρότημα, Phobia ξεκίνησε, χαχα). Αποφασίσαμε ότι θέλαμε να ξεκινήσουμε ένα καινούριο συγκρότημα πιο κοντά στα Black Metal συγκροτήματα (όπως ανέφερα, δεν ήμασταν ποτέ ένα ‘αληθινό’ Black Metal συγκρότημα, μόνο συγγενικό) – αλλά με ένα δικό μας concept. Ο Grutle κι εγώ ανακαλύψαμε ότι είχαμε μια κοινή γοητεία για την νορβηγική μυθολογία – που αργότερα αποφασίσαμε ότι έπρεπε να είναι η βάση του καινούριου συγκροτήματος Enslaved. Και για να το κάνουμε πιο δυνατό αυτό στην αρχή μας, το αισθανθήκαμε φυσικό να χρησιμοποιήσουμε την γλώσσα της πραγματικής περιόδου.
Καθώς σας βοήθησε ο Euronymous στα πρώτα σας βήματα, σκέφτηκες ποτέ πώς θα ήταν η extreme μουσική εάν δεν είχε δολοφονηθεί; Και πώς αυτό θα επηρέαζε την μουσική σας κατεύθυνση ή τον ήχο σας, αν και είναι μια υπερβολικά υποθετική ερώτηση…
Ναι, είναι αρκετά υποθετική. Δεν είμαι σίγουρος, αλλά μερικές φορές πιστεύω ότι θα ήταν πιο συναρπαστική και πιο εστιασμένη στην τέχνη – όχι όλες αυτές οι ανοησίες με την extreme μουσική να προσπαθεί να γίνει πιο sexy και τέτοιες βλακείες. Ήταν ένας αυθεντικός καλλιτέχνης με ένα δυνατό όραμα για την μουσική του κι ένας πολύ ανοιχτόμυαλος σπουδαστής της μουσικής. Όλων των ειδών. Επομένως, κάποιες φορές σκέφτομαι ότι θα ήταν μια σκηνή με μεγαλύτερη ποιότητα. Αλλά με όχι τόσο μεγάλη εμπορική επιτυχία λόγω και της ακραίας ακεραιότητας του; Ποιος ξέρει.
Είστε φίλοι με τον Vikernes; Πως αισθάνεσαι για αυτόν και πως τον βλέπεις σαν προσωπικότητα του metal;
Χαχαχα, όχι σίγουρα δεν είμαστε σε κανενός τις λίστες για τα χριστουγεννιάτικα δώρα. Δεν χρειάζεται να τον σκέφτομαι, ούτε σαν άτομο γενικά ποσό μάλλον σαν καλλιτεχνική και μουσική οντότητα – το έχει κάνει ξεκάθαρα σαφές ότι δεν είναι μέρος καμίας σκηνής, μουσικής κοινότητας ή οτιδήποτε άλλο. Επομένως δεν μπορώ να καταλάβω γιατί οποιοσδήποτε από αυτούς που είναι τόσο πρόθυμος να αποδοκιμάσει ενδιαφέρεται ακόμα για εκείνον.
Εφαρμόζεις στην καθημερινή σου ζωή πράγματα της μυθολογίας των Βίκινγκ; Παρόλο που δεν βρίσκω καμία σύνδεση του παγανισμού με καμία ιδεολογία είτε της άκρας δεξιάς είτε της άκρας αριστεράς, έχεις ποτέ κατηγορηθεί για ακροδεξιά ιδεολογία;
Η νορβηγική μυθολογία, η Παγανιστική πεποίθηση και οι ρούνοι αποτελούν ουσιώδεις συνιστώσες της ζωής μου και ως καλλιτέχνη και ως άτομο. Νομίζω ότι θα το αφήσουμε εκεί – αυτά τα θέματα είναι πολύπλοκα για σύντομες συνομιλίες. Δεν υπάρχει κανένας συνδετικός κρίκος μεταξύ αυτών των πτυχών της ζωής μου και της πολιτικής, όπως δεν υπάρχει καμία σύνδεση μεταξύ των Enslaved και της πολιτικής. Δεν έχει υπάρξει ποτέ τίποτα που να τα συνδέει, επομένως, – δεν έχουμε ποτέ κατηγορηθεί. Δεν είναι τόσο δύσκολο.
Έχεις σκεφτεί ποτέ να γράψεις ένα πολιτικό τραγούδι; Σε απασχόλησε ποτέ η πολιτική;
Ποτέ δεν το σκέφτηκα και είμαι σίγουρος ότι δεν θα γίνει ποτέ. Η μουσική είναι μια υψηλότερη μορφή της ανθρώπινης έκφρασης, ας πούμε ότι βρίσκω την πολιτική στην αντίθετη ακριβώς θέση του φάσματος. Οποιεσδήποτε ιδέες κι αν έχω ως ιδιωτικό πρόσωπο εκτός μουσικής δεν είναι σχετικό και πολλοί λίγοι μπορούν να με διαχωρίσουν από αυτή την πτυχή.
Ποιες ήταν οι πρώτες σας επιρροές όταν ξεκινούσατε και πόσο εξερευνήσατε τα μουσικά σας όρια όλα αυτά τα χρόνια; Πες μου τα τελευταία άλμπουμ που αγόρασες.
Υπήρξαν κάποιες πολύ δυνατές επιρροές στο ξεκίνημα μας με τους Enslaved, από τις οποίες θα μπορούσα να πω ότι η δυνατότερη ήταν το “De Mysteriis Dom Sathanas” των Mayhem (παρότι το άλμπουμ δεν είχε κυκλοφορήσει πριν το 1994, υλικό, demo, live ηχογραφήσεις και πρώιμες πρόβες υπήρξαν πολύ πιο πριν), Bathory, Master’s Hammer, Rotting Christ, Tormentor, Darkthrone, Celtic Frost, Kreator, Destruction, Sodom και Venom. Οι τελευταίες αγορές μου ήταν το καινούριο των Meshuggah (που ακόμα δεν έχω ακούσει, ούτε ξέρω τον τίτλο ακόμα, το αγόρασα στο Tokyo χθες) και το “Sorceress” των Opeth.
Κοιτώντας πίσω όταν όλα ξεκίνησαν και που βρίσκεστε τώρα, πόσο δύσκολο ήταν αυτό το ταξίδι;
Ήταν ένας μακρύς δρόμος με πολλές θυσίες, αλλά άξιζε. Έχω ωριμάσει σαν καλλιτέχνης και ως άτομο και ό,τι γνωρίζω από ανθρώπους και εμπειρίες, όλα αυτά συνδέονται με τους Enslaved. Ζω μια καταπληκτική ζωή με μεγάλα προνόμια, επομένως αισθάνομαι ότι το ταξίδι μας οδήγησε εκεί που έπρεπε. Χωρίς πάλη δεν υπάρχει πρόοδος!
Έχει περάσει πάνω από ενάμιση χρόνος από το τελευταίο σας άλμπουμ, ‘In Times’. Να περιμένουμε σύντομα την καινούρια σας δουλειά;
Ναι, σύντομα! Δεν έχω ακόμα τις ημερομηνίες και λεπτομέρειες αυτή τη στιγμή, αλλά ετοιμαστείτε για νέα σύντομα!
Αυτό το άλμπουμ (‘In Times’) περιέχει έξι κομμάτια και είναι πάνω από 50 λεπτά σε διάρκεια, φέρνοντας στον νου μου το ντεμπούτο σας “Vikingligr Veldi”. Αυτό έγινε κατά τύχη ή ήταν κάτι σαν νοσταλγία να γυρίσετε πίσω στις ρίζες σας;
Η λέξη νοσταλγία μου κάνει αρκετά σαν να δηλώνει συνειδητή απόφαση για να συμφωνήσω. Αλλά είμαι πεπεισμένος ότι η έμπνευση από την ιστορία μας ήταν πολύ σημαντική στο ‘In Times’. Αλλά όχι η λέξη ‘νοσταλγία’ το πάει πολύ μακριά. Είναι ακόμα οι Enslaved του 2015!
Περίγραψέ μας την πιο δύσκολη στιγμή στην καριέρα σου. Ποιο είναι το πιο υποτιμημένο άλμπουμ σας;
Είχαμε τους αγώνες μας και υπήρξαν και αλλαγές στο line-up, αλλά ποτέ δεν υπήρξαν πραγματικά προβλήματα, απλά παιδιάστικοι διαπληκτισμοί. Όλα λύθηκαν. Δεν ήξερα τι είναι πρόκληση πριν κάνω παιδιά. Τώρα θα σου πω ότι το να φεύγω για περιοδείες είναι το πιο δύσκολο πράγμα. Κάθε φορά. Φαίνεται πως όλα τα άλμπουμ μας έχουν τους αφοσιωμένους οπαδούς τους, ακόλουθους και πιστούς. Επομένως δεν αισθάνομαι ότι υπήρξε κάποιο υποτιμημένο άλμπουμ. Ίσως το “Vertebrae”; Πιστεύω ότι του αξίζει ακόμα μεγαλύτερη αναγνώριση!
Ποια ήταν η πιο τολμηρή κυκλοφορία σας, η πιο ‘extreme’ από την άποψη του πιο προοδευτικού για το metal κοινό;
Πιστεύω το “Monumension” ήταν αρκετά απαιτητικό για όλους, ακόμα και για εμάς – αποδείχτηκε από το γεγονός ότι υπήρξε το soundtrack της πιο ριζικής αλλαγής του line-up μας. Ο δίσκος είναι φοβερός, αλλά δοκιμάζει πολλά πράγματα ταυτόχρονα. Είναι σχεδόν σαν να καταρρέει αλλά και συνάμα να δένει τόσο πολύ την ίδια στιγμή. Παράξενο αυτό το άλμπουμ!
Πόσο δύσκολο είναι να ικανοποιήσεις τους μέταλ οπαδούς μετά από είκοσι τέσσερα χρόνια δραστηριότητας; Ήταν αρκετά απαιτητικοί αυτά τα χρόνια;
Hey, φίλε είναι 25 χρόνια! Έχουμε τους καλύτερους οπαδούς. Έχουν μεγάλες προσδοκίες και πιστεύουν δυνατά σε αυτό που κάνουμε, αυτό είναι διαφορετικό από το να είσαι απαιτητικός! Φυσικά, όταν οι άνθρωποι είδαν να αλλάζουμε μετά το ‘Frost’ και θέλαμε να εξελιχθούμε και να πειραματιστούμε παρά να ικανοποιήσουμε, φυσικά και κάποιοι ‘καθαρολόγοι’ παραπονέθηκαν. Αλλά πώς να πάρεις αυτή την ειρωνεία στα σοβαρά; Το Extreme Metal και κάθε είδος που δημιουργεί ένα αντίκτυπο, γεννιέται από μετάλλαξη και επανάσταση. Και τότε όταν ο καλλιτέχνης συνεχίζει να μεταλλάσσεται και χαλάει τις ιδέες, θα πρέπει να τους πούνε ο οπαδοί να συμμορφωθεί; Χαχαχαχα. Καλό κι αυτό. Αλλά όχι. Οι οπαδοί μας από την άλλη, περιμένουν υψηλότερα standards, αλλά μας δίνουν επίσης και απεριόριστη υποστήριξη σε ό,τι κι αν κάνουμε!
Το “Return to Yggdrasil” ήταν το τελευταίο σας βίντεο και ήταν περισσότερο από δέκα χρόνια πριν. Σκέφτεστε να γυρίσετε κανένα live DVD για τους οπαδούς σας για τα 25α γενέθλιά σας;
Ναι το σκεφτόμαστε, αλλά δεν μπορώ να μοιραστώ τις σκέψεις μου μαζί σας για την ώρα! Μείνετε συντονισμένοι.
Έχετε ήδη λάβει τέσσερα Nορβηγικά Grammies (“Isa”, “Ruun”, “Vertebrae” και “Axioma Ethica Odini”), αν δεν απατώμαι, το ‘In Times’ έφτασε στην τέταρτη θέση στο Αμερικάνικο Heatseekers Billboard chart και 15ο στο Hard Music Billboard chart. Σημαίνουν κάτι όλα αυτά τα Grammies κλπ. σε σένα (προσωπικά μιλώντας και στους Enslaved σαν συγκρότημα);
Ναι, μας κάνουν περήφανους κι εμένα προσωπικά αλλά και σαν συγκρότημα. Πάντα είναι ωραίο να αναγνωρίζεσαι, δεν είναι κάτι που θα έπρεπε να ντρέπομαι να το ομολογήσω. Αλλα δεν σημαίνει κάτι μουσικά και για την ίδια την τέχνη. Πάντα θα βασίζεται στις προτιμήσεις άλλων, μόδες και χάος: δεν έχει κανένα νόημα ή ουσία για την ίδια την τέχνη. Προσπαθώ να το υπενθυμίζω στον εαυτό μου αυτό όσο περισσότερο μπορώ.
Υπάρχει κάποια πρόκληση που δεν έχετε ακόμα προσπαθήσει με τους Enslaved;
Φυσικά – έχουμε ακόμα πολλά να καταφέρουμε. Μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι μουσικοί, να παίξουμε καλύτερα σαν σύνολο και να αναπτυχθούμε σαν live μπάντα – να κάνουμε φοβερές και εντυπωσιακές συναυλίες – να ηχογραφήσουμε καλύτερα άλμπουμ με μεγαλύτερες παραγωγές.
Ποια είναι τα σχέδια σας για τον επόμενο χρόνο; Παγκόσμια περιοδεία; Yπάρχει καμιά σκέψη για κάποια εμφάνιση στην Αθήνα;
Τον επόμενο χρόνο δουλεύουμε πάνω σε καινούριο υλικό. Περισσότερες κυκλοφορίες; Μα ναι θα συνεχίσουμε να περιοδευουμε ανά τον κόσμο.
To κλείσιμο είναι δικό σου, πραγματικά σας εύχομαι τα καλύτερα και εύχομαι να μιλήσουμε συντομότερα από την 50η επέτειο σας, αλλά υπόσχομαι ότι το Metal Invader θα είναι εκεί να την γιορτάσει μαζί σας!
Αυτό είναι φανταστικό, ευχαριστούμε που μοιραστήκατε την 25η επέτειο μας! Τα λέμε σύντομα!