English
Last Updated on 10:35 by Lilliana Tseka
Γεια σας Mother Engine και καλώς ήρθατε στο Metal Invader! Συστηθείτε στους αναγνώστες μας! Ας ξεκινήσουμε από αυτό. Ένας πολύ καλός μου φίλος, τρελός music fan και συλλέκτης δίσκων έχει χαρακτηρίσει το νέο σας άλμπουμ “Hangar” ως ένας από τα καλύτερα της χρονιάς. Πως νιώθετε για αυτό τον χαρακτηρισμό;
Γεια σου Πέτρο, αρχικά ουάου, τι πρώτη ερώτηση είναι αυτή… 😀 Φυσικά εκτιμάμε γνώμες σαν αυτή. Φαντάζομαι είναι ένας ιδιαίτερος δίσκος, αφού η διάρκειά του και η συνθετική του δομή, σίγουρα. Οπότε ίσως αυτό παίζει ρόλο στη διαδικασία της απόφασης, αλλά δεν ξέρουμε τι είναι «το καλύτερο» στον κόσμο, που είναι γεμάτος διαφορετικά γούστα στη μουσική. Τουλάχιστον το θεωρούμε το καλύτερο από τα τρία ναι.
Μιλήστε μας λίγο για τη διαδικασία της δημιουργίας του “Hangar”.
Ήταν μια παθιασμένη διαδικασία, χρειάστηκε αρκετό χρόνο και ενέργεια, αλλά αντιπροσωπεύει τον ήχο και τον πρόθεση πολύ καλά. Αφού το συγκρότημά μας πήρε πολλά σχόλια για τα πρώτα δύο albums, που πήγαιναν από «πολύ καλό με καθαρό ήχο» σε «καλό, αλλά θέλει περισσότερη ενέργεια», αποφασίσαμε να κάνουμε μόνοι μας τις ηχογραφήσεις. Η προσφορά να ηχογραφήσουμε σε μια όμορφη τοποθεσία στο δάσος κοντά στο σπίτι μας (περιοχή Vogtland), με τον καλό μας φίλο και έμπειρο τεχνικό Marco Naumann (Colour Haze, My Sleeping Karma, Dunajam, Up in Smoke,…) που ήρθε την ίδια στιγμή που αποφασίσαμε να ηχογραφήσουμε το νέο υλικό για τον τρίτο δίσκο, οπότε ήταν το τυχερό μας αρκετά… Θυμάμαι τον Christian να λέει: «Φίλε, πρέπει να εκμεταλλευτούμε την ευκαιρία γιατί αν δεν το κάνουμε, μας αξίζει να μας χτυπήσει κεραυνός την ώρα που είμαστε τουαλέτα»… Οπότε βρήκαμε το χώρο, που ήταν ραφτάδικο στο παρελθόν – τέτοια κτήρια βρίσκεις συχνά στην περιοχή μας. Ήταν μεγάλος χώρος περίπου 60 – 80 τετραγωνικά με τοίχους από τούβλα, περιτριγυρισμένο από παλιά ξύλινα παράθυρα, ξύλινο ταβάνι και τέτοιου στυλ πάτωμα. Ακουγόταν αρκετά καλά όταν αρχίσαμε τα πρώτα sessions. Το μπάσο ήταν ελαφρύ και τα κύμβαλα καθαρά, γενικά φαινόταν αρκετά καλό και μπορούσαμε να παίξουμε όσο δυνατά μπορούμε χωρίς να γίνεται θορυβώδες το αποτέλεσμα. Αυτό και ο αντίλαλος του δωματίου ήταν κάτι που προσπαθήσαμε να εφαρμόσουμε στο δίσκο. Τα μικρόφωνα τα δανειστήκαμε από τον Stefan Koglek (ευχαριστούμε πολύ!), να κρατήσουμε το ζωντανό ήχο όσο πιο φυσικά γίνεται. Τα κομμάτια όλα ηχογραφήθηκαν live και όλοι ήμασταν συγκεντρωμένοι και συνδεδεμένοι μεταξύ μας, όπως είμαστε και στη σκηνή.
Είστε μια σχετικά νέα μπάντα του χώρου, βρίσκεστε στο τρίτο σας άλμπουμ. Είστε ικανοποιημένοι από τη πορεία σας τη σκηνή και την εξέλιξη σας ως τώρα;
Ναι! Βάζουμε τα δυνατά μας εδώ και πέντε χρόνια και αυτός είναι ο πρώτος δίσκος που έχουμε σκεφτεί πλήρως. Βάζαμε και αρκετά jamming μέρη στο παρελθόν, που ήταν ωραία να παίζονται live αλλά όχι τόσο σωστά για τους δίσκους. Πάντα προσπαθούμε να παίξουμε την καλύτερη συναυλία που μπορούμε, είτε παίζουμε σε μεγάλο φεστιβάλ είτε στη γωνιά μιας κουζίνας. Φυσικά θα θέλαμε περισσότερη φήμη αλλά πιστεύουμε ότι μπορείς να φτάσεις εκεί με σκληρή δουλειά. Δε θέλουμε απλά να είμαστε ένα σωστά προωθημένο pop συγκρότημα, που δεν έχει επιρροή σε κανένα πια. Θέλουμε να μείνουμε αυτοί που είμαστε και να γράφουμε τη μουσική που θέλουμε. Οπότε θα δώσουμε πόνο και τα επόμενα δέκα χρόνια…..
Τα δύο πρώτα σας άλμπουμ κυκλοφόρησαν ως self-released ενώ το με το φετινό σας βρίσκουμε στην Ιταλική Heavy Psych Sounds. Ήταν επιλογή σας τα δύο αυτά άλμπουμ να κυκλοφορήσουν με αυτό το τρόπο; Ποιά είναι τα πλεονεκτήματα και πια τα μειονεκτήματα μιας τέτοιας επιλογής;
Είχαμε άδειες για τα βινύλιά μας παλιότερα. Οπότε έχουμε μια εμπειρία με διαφορετικά deals, θετικά και αρνητικά τέτοιων αποφάσεων. Ο Gabriele ήξερε ένα γνωστό τύπο στη σκηνή, και αφού μιλήσαμε και με μερικές άλλες μπάντες της εταιρείας, ξέραμε ότι είναι ειλικρινής και σωστός συνεργάτης για να σπρώξουμε τη μουσική στον πλανήτη.
Είστε ευχαριστημένοι ως τώρα από τη συνεργασία σας με τη συγκεκριμένη εταιρεία;
Ναι. Είναι ακόμα φρέσκο όμως και θα δούμε πώς θα βγει. Έχουμε πολύ καλό προαίσθημα.
Η μουσική σας είναι επηρεασμένη τόσο από το post-rock, όσο και από heavy-rock, το krautrock και τη ψυχεδέλεια. Ποια είναι τα συγκροτήματα που νιώθετε ότι αν δεν υπήρχαν ώστε να αγαπήσετε τον ήχο τους, τότε δε θα υπήρχαν και οι Mother Engine;
Σίγουρα οι Led Zeppelin. Ένα από τα πιο σημαντικά συγκροτήματα που έχουν γράψει ποτέ μουσική. Αν είναι να μιλήσουμε για το «Hangar», είναι η μεγάλη εξέλιξη των 60s και 70s με τα τότε progressive και psych συγκροτήματα όπως οι Yes και οι Led Zep, kraut μπάντες όπως Can, Neu!, Amon Dul, μέχρι και νεότερα συγκροτήματα όπως οι Colour Haze, Rotor, Dozer και Motorpsycho.
Βλέπω ότι στη γενικότερη αισθητική σας κυριαρχεί το διάστημα και η επιστημονική φαντασία. Τι σας γοητεύει σε αυτή τη θεματολογία;
Βασικά ήταν ιδέα ενός φίλου μας στην πόλη. Είχαμε πάντα θέμα με τα αμάξια ή τα παλιάς σχολής αμάξια στο κεφάλι μας. Αλλά μας είπε ότι ο ήχος μας (αφού είμαστε ορχηστρικό συγκρότημα κατά βάση), ήταν πιο κοντά στο διάστημα σα μουσική. Αλλά φυσικά είμαστε και οπαδοί παλιών ταινιών. Οπότε sci fi είναι τέλειο ανάμεσα στο πάθος μας για μουσική και ταινίες, χωρίς να το παίρνουμε τελείως στα σοβαρά.
Μπορείτε να μας αναφέρετε κάποιες αγαπημένες ταινίες ή και βιβλία επιστημονικής φαντασίας που έχουν επιδράσει σε αυτή την αισθητική και ενδεχομένως στον ήχο σας;
To Darkstar, 2001 Odyssey in Space, Alien, Star Wars… Όχι βιβλία… Μας αρέσει πχ ο ήχος του Giorgi Ligetti, που δημιούργησε ήχους που σου παίρνουν την ανάσα όπως το διάστημα. Αλλά δεν έχει μεγάλη σχέση στη μουσική.
Παίζετε με ομολογουμένως πετυχημένο τρόπο καθαρά ορχηστρική μουσική. Έχετε σκεφτεί τη προοπτική κάποια στιγμή στο μέλλον να εντάξετε φωνητικά στη μουσική σας ή αυτό είναι κάτι που το αποκλείεται;
Το είχαμε σκεφτεί παλιότερα. Και θα χρησιμοποιήσουμε στο μέλλον για την παραγωγή του δίσκου. Αλλά μας αρέσει η πρόκληση της ορχηστρικής μουσικής. Δεν το εγγυώμαι, αλλά δε θα τα αποφεύγουμε και για πάντα, για μας δεν έχει μεγάλη διαφορά να υπάρχουν φωνητικά ή όχι. Στην τελική, δική μας μουσική είναι.
Η δεκαετία των 10’s στην ανεξάρτητη σκηνή έχει χαρακτηριστεί μουσικά αλλά και αισθητικά από την αναβίωση του ευρύτερου ήχου των 70s. Είτε μιλάμε για prog rock, psych rock, είτε για space rock, heavy rock κλπ. Που νoμίζετε ότι οφείλεται αυτό;
Δεν ξέρω… Δεν είμαστε επιστήμονες της μουσικής… Φαντάζομαι έχει να κάνει με τη στροφή της διάσημης μουσικής ιστορικά… Τα ραδιόφωνα παίζουν μαλακίες από τις μεγαλύτερες εταιρείες όπως Universal, Sony, ή κάτι τέτοιο και φαίνεται να μην υπάρχει rock μουσική που μπορεί να πουλήσει σε τέτοιο βαθμό. Οπότε η μουσική εξελίσσεται προς ορισμένες κατευθύνσεις και οι σκηνές σπάνε σε μικρότερους κύκλους. Δε νομίζω ότι μιλάμε για αναγέννηση. Αφού η σκηνή είναι ακόμα πολύ μικρή. Αλλά έχει φάση. Είναι λες και έχουμε γυρίσει πίσω το χρόνο όταν πολλές μπάντες έπαιρναν τα βαν τους και έκαναν περιοδείες στον κόσμο. DIY ή όχι, το συναίσθημα είναι ωραίο. Και οπαδοί είναι της ίδιας νοοτροπίας.
Που πιστεύεται ότι διαφοροποιούνται και πλεονεκτούν οι Mother Engine ώστε να επιβιώσουν και να συνεχίζουν να παράγουν καλή μουσική ως μέλος αυτής της σκηνής;
Δεν έχω ιδέα… Δε θέλουμε να κάνουμε μουσική που θα οδηγήσει σε κορεσμό τη σκηνή… Επίσης, προσπαθούμε να είμαστε και σε άλλες σκηνές… Ο στόχος μας είναι να ικανοποιήσουμε τους εαυτούς μας, ό,τι και να θέλουν οι άλλοι… Ισως αυτό κάνει τα κομμάτια μας ενδιαφέροντα, δεν έχουμε περιορισμούς. Μόνο ικανότητές μας που θα εξελιχθούν… Αλλά και πάλι δεν ξέρω.
Έρχεστε για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Πως νιώθετε για αυτό; Γνωρίζετε κάτι για το ελληνικό κοινό;
Όχι. Τίποτα. Αγαπάμε τη χώρα και τη θάλασσα, όπως και το φαγητό εκεί. Αλλά δεν έχουμε ιδέα για τη ροκ σκηνή στην Ελλάδα. Μας αρέσουν οι περιπέτειες, οπότε να μην ξέρεις τι να περιμένεις είναι πάντα το καλύτερο!
Η ελληνική σκηνή θεωρείται από τις πιο δυνατές στον ευρύτερο αυτό ήχο. Γνωρίζετε κάποια ελληνικά συγκροτήματα;
Ναι. Έχουμε δει τους Tuber, Planet of Zeus και 1000 Mods ζωντανά. Ωραία πράγματα, αλλά βλέπουμε τόσες μπάντες και δεν έχει σημασία από πού είναι. Δεν ακούω διαφορά από τη μουσική άλλων συγκροτημάτων για να είμαι ειλικρινής. Θα ήθελα να δω ζωντανά τους Naxatras, αφού τους θεωρώ το πιο ενδιαφέρον συγκρότημα από την Ελλάδα (χωρίς παρεξήγηση).
Ποια είναι τα άμεσα αλλά και πιο μακροπρόθεσμα σχέδια των Mother Engine;
Συναυλίες και γράψιμο κομματιών όσο πιο πολύ μπορούμε! Κάναμε ένα χρόνο διάλειμμα από τη δουλειά για να αφοσιωθούμε στη μουσική. Ο χρόνος τελειώνει και θέλουμε να τον χρησιμοποιήσουμε σωστά.
Σας ευχαριστούμε για αυτή τη συνέντευξη! Κλείνοντας πείτε μας τι να περιμένουμε από το live σας στην Αθήνα και ό,τι άλλο θα θέλατε πιθανόν να πείτε στους Έλληνες fans!
Πρέπει να είστε έτοιμοι για την καλύτερη συναυλία που έχετε δει ποτέ!!! (αστειεύομαι). Θα προσπαθήσουμε να αποδώσουμε όσο καλύτερα μπορούμε. Όπως πάντα! Ασχετα με το μέγεθος του χώρου ή τον κόσμο, είμαστε έτοιμοι να παίξουμε και να τα δώσουμε όλα. Χωρίς συμβιβασμούς, χωρίς δισταγμό, ετοιμαστείτε να έχετε το προσωπικό σας διαστημικό ταξίδι, στην Αθήνα!
(και μετά να μεθύσουμε όλοι μαζί :D)
