Last Updated on 01:38 by Giorgos Tsekas
To 2026 οι Power Face Θα κάνουν μια τεράστια επανένωση όπως οι Refused στο Wacken ή στο Groezrock ή κάτι τέτοιο με μια φρενήρη περιοδεία στην Ιαπωνία μετά, ανάμεσα σε πολλές υπερβολές και ροκ σταρικίλια! Φυσικά μπορεί και να μην κάνουν τίποτα από όλα αυτά και μιας και έχουμε 10 χρόνια μπροστά μας μέχρι να το διαπιστώσουμε αυτό ας βάλουμε το ομότιτλο 7” τους να παίζει και ας διαβάσουμε τα όσα ενδιαφέροντα έχεις να μας πει ο τραγουδιστής τους Oskar Edberg …
Αυτή είναι η πρώτη συνέντευξη που δίνετε στο Metal Invader, οπότε πείτε μας λίγα λόγια για σας! Πώς και γιατί ξεκίνησες τους Power Face;
Γνωριζόμασταν όλοι μεταξύ μας εδώ και πολύ καιρό παίζοντας σε διάφορα συγκροτήματα και δίνοντας συναυλίες, αλλά η απαρχή των Power Face συγκεκριμένα ξεκινάει όταν ο Jerka (κιθάρα) και o Leo (ντραμς) παίζανε μαζί σε ένα χαρντκορ/πανκ συγκρότημα που αποφάσισε να το διαλύσει. Οι δυο τους είχαν μερικά κομμάτια που έβλεπαν ότι δεν θα κατέληγαν στο Låt Dom Hata Oss κι έτσι βασικά αποφάσισαν να ξεκινήσουν ένα καινούριο συγκρότημα από την αρχή εφόσον είχαν κάποια βάση για να το χτίσουν πάνω της. Τότε μου έστειλε ένα μήνυμα ο Leo που έλεγε κάτι σαν «Εγώ κι ο Jerka ξεκινάμε ένα καινούριο συγκρότημα και θέλουμε να τραγουδήσεις, το ΄χεις;» Δεν το είχα κάνει ποτέ μέχρι τότε σε άλλο συγκρότημα, οπότε την ίδια στιγμή ενθουσιάστηκα και φρίκαρα εξίσου. Αλλά κάναμε μερικές πρόβες και όλα ήταν αρκετά φυσιολογικά κι από τη στιγμή που ο φίλος μας ο Adam (μπάσο) ήταν η προφανής επιλογή για τη θέση του μπασίστα νομίζω ότι όλοι νιώσαμε πως κάτι καλό συναίβαινε. Όλα αυτά έγιναν τον Γενάρη του 2015 κι από τότε προσπαθούμε να προχωράμε.
Το όνομά σας είναι πολύ πιασάρικο και ταιριάζει στη μουσική σας, ποιανού ιδέα ήταν;
Δεν είμαι σίγουρος ποιος το σκέφτηκε, αλλά θυμάμαι ότι προσπαθούσαμε να συνδέσουμε όλες αυτές τις κουλ λέξεις που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για όνομα συγκροτήματος. Έτσι νομίζω ότι απλά κάναμε μια λίστα με γαμάτες λέξεις που νιώθαμε ότι αντιπροσωπεύουν τη μουσική μας και μετά δοκιμάσαμε διάφορους συνδυασμούς και μας κόλλησε το Power Face. Αντιμετώπισε τη δύναμη!
Ποιος έγραψε τους στίχους; Νιώθετε την ανάγκη να γράψετε πιο προσωπικούς στίχους ή μόνο κοινωνικο/πολιτικούς;
Τους στίχους και τις φωνητικές μελωδίες τις έγραψα εγώ, κυρίως επειδή δεν είμαι καλός στο να δέχομαι κριτική από άλλους ή στο να προσπαθώ να προσαρμοστώ στις ιδέες άλλων για το πώς πρέπει να γίνεται τα πράγματα «αρτιστικά». Έτσι, είμαι αρκετά άνετος με το να ακούω τι μου φέρνουν οι άλλοι και μετά να προσπαθώ να κάνω κάτι με τη φωνή μου ώστε να ακούγεται καλό από πάνω. Νομίζω αυτό που πάντα προσπαθώ να κάνω όταν γράφω στίχους είναι να μην γίνομαι προβλέψιμος. Προφανώς αγαπάω πολλούς από τους κλασικούς στιχουργούς του πανκ και του χαρντκορ, αλλά αν ήταν να γράφω πράγματα που ακούγονται σαν μια ακόμα κόπια των Nervous Breakdown θα τα παρατούσα αμέσως, ακόμα κι αν αυτοί ήταν οι στίχοι στους οποίους θα κατέληγα αν έγραφα αυτά που ακριβώς αισθανόμουν. Έτσι πιστεύω πως θέλω οι στίχοι να είναι προσωπικοί και να μπορούν να σημαίνουν κάτι σε όποιον κι αν ακούει, αλλά θέλω να παρουσιάζονται κατά τέτοιον τρόπο ώστε να τους νιώθει κανείς έστω λίγο ως έκπληξη και πιστέυω πως αυτός είναι ο λόγος που οι περισσότεροι στιχουργοί που με επηρέασαν προέρχονται από το χέβι μέταλ και το κλασικό ροκ. Σε κάλυψε αυτή η απάντηση καθόλου;
Αν θα έπρεπε να κατάταξεις το συγκρότημά σου σε ένα συγκεκριμένο είδος, θα συμφωνούσες με το πανκ/χαρντκορ; Ποιος γράφει τη μουσική και ποια συγκροτήματα θεωρείς πως έχουν σημαντική επιρροή στον ήχο σας;
Πιστεύω πως εμείς νιώθουμε ότι φλερτάρουμε αρκετά με το ροκ εν ρολ και τη χέβι μέταλ, σχεδόν μέχρι το σημείο να έχουμε την εικόνα για τους εαυτούς μας ότι είμαστε ένα κροσόβερ συγκρότημα, αλλά νομίζω πως οι περισσότεροι που μας ακούνε απλά νιώθουν ότι είμαστε ένα αρκετά τυπικό πανκ/χαρντκορ συγκρότημα. Το οποίο είναι προφανώς οκ, αλλά απλά θέλουμε να παίξουμε οτιδήποτε νιώθουμε πως ροκάρει και πολλές φορές αυτό σημαίνει χαρντκορ πράγματα! Τα άλλα παιδιά γράφουν όλα τα ριφ και τη μουσική, αλλά μεταξύ τους είναι κάτι το συλλογικό. Συγκροτήματα για τα οποία μιλάμε συχνά και τα χρησιμοποιούμε ως σημεία αναφοράς όταν γράφουμε κομμάτια συμπεριλαμβάνουν τους Long Knife, KISS, Metallica, Headed for Disaster, Ramones και Night Fever, απλά για να αναφέρω μερικά.
Όταν ακούει κανείς τα κομμάτια σας καταλαβαίνει ότι υπάρχει αρκετή ενέργεια μέσα σας και πολύ επιθετικότητα επίσης. Πόσο εύκολο είναι να μετατρέψετε αυτή την εσωτερική δύναμη σε τέχνη;
Αυτή μάλιστα είναι μια καλή ερώτηση επειδή ακόμα κι αν γράψεις τους πιο θυμωμένους στίχους και τα πιο συντριπτικά ριφ, αυτό δεν θα σημαίνει τίποτα αν δεν τα παίζεις με πάθος. Έτσι πιστεύω στην πραγματικότητα είναι κάπως δύσκολο και κάτι για το οποίο πρέπει να δουλεύεις συνεχώς αν θέλεις πραγματικά να συνδυάσεις αυτή την αίσθηση δύναμης και επιθετικότητας. Αλλά όσο βαράς δυνατά τα ντραμς, όσο φωνάζεις με όλο σου το σώμα και βαράς τις χορδές προς τα κάτω σε κάθε ευκαιρία, πιστεύω ότι το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς γίνεται ακριβώς εκεί. Λέγοντας αυτό, το ροκ εν ρολ και η πράξη της μετατροπής της δύναμης και της επιθετικότητας σε «τέχνη» προκύπτει από την επιβεβαίωση ότι είσαι παθιασμένος με αυτό που κάνεις, έτσι τη στιγμή που οι μουσικοί αρχίζουν να κάνουν πράγματα με μισή καρδιά και σταματάνε να παλεύουν, τότε είναι που χάνουν αυτή την ικανότητα.
Ο ακραίος ήχος είναι πολύ δημοφιλής στη Σουηδία, από το πανκ στο χέβι μέταλ κι από το ντεθ στο ροκ, πώς το εξηγείς αυτό το φαινόμενο.
Δεν είμαι σίγουρος, αλλά πιστεύω πως κάποιοι από τους παράγοντες που συμβάλλουν σε αυτό είναι ότι έχουμε ένα πολύ καλό εκπαιδευτικό σύστημα για τη μουσική που σημαίνει ότι σχεδόν όλοι μπορούν να μάθουν να παίζουν και το γεγονός ότι έχουμε ήδη αρκετές σπουδαίες χαρντκορ, πανκ, μέταλ και ροκ σκηνές σε όλη τη χώρα. Το καλό φέρνει περισσότερο καλό, καταλαβαίνεις; Έτσι, ακόμα κι αν προέρχεσαι από μια μικρή πόλη όπου δεν υπάρχει κανένα πανκ συγκρότημα, υπάρχουν καλές πιθανότητες να συμβεί κάτι κάπου στην επόμενη ή την μεθεπόμενη πόλη κ.ο.κ που μπορεί να σε εμπνεύσει να κάνεις κάτι μόνος σου.
Έχετε παίξει ποτέ εκτός Σουηδίας; Το βλέπεις πιθανό να παίξετε σε κάποιο μεγάλο φεστιβάλ ή να κάνετε ευρωπαϊκή περιοδεία με μεγαλύτερα ονόματα του χώρου;
Μέχρι στιγμής δεν έχουμε πάιξει εκτός Σουηδίας. Θέλουμε να παίζουμε όσο περισσότερο γίνεται και αν κάποια φεστιβάλ ή μεγάλα συγκροτήματα μας καλούσαν δε νομίζω ότι θα απορρίπταμε την ιδέα να παίξουμε μια τέτοια συναυλία, αλλά δεν το έχουμε και σαν στόχο. Θέλουμε να κάνουμε μια πραγματική περιοδεία κάποια στιγμή στο άμεσο μέλλον, απλά δεν έχουμε ασχοληθεί μ’ αυτό σοβαρά ακόμα.
Πώς φαντάζεσαι τους Power Face μετά από 10 χρόνια;
Θα κάνουμε μια τεράστια επανένωση όπως οι Refused στο Wacken ή στο Groezrock ή κάτι τέτοιο με μια φρενήρη περιοδεία στην Ιαπωνία μετά! Θα βγάλουμε και κάποια λεφτά επιτέλους μετά από χρόνια και χρόνια θυσίας και αφοσίωσης στο DIY (για να μην αναφερω και τη δραματική διάλυση το 2022 λόγω καταχρήσεων και το γενικότερο ροκ εν ρολ σταριλίκι) και αμέσως θα μας πούνε ξεπουλημένους όλοι όσοι έχουν μπλογκ. Ο Leo θα κυκλοφορήσει μια αυτοβιογραφία που θα ξεπουλήσει, ο Adam θα γίνει μεγάλος ως ιδιοφυής μουσικός/παραγωγός και ο Jerka θα ταξιδέψει στο φεγγάρι ως ο πρώτος ρόκερ/αστροναύτης. Εγώ θα μετακομίσω σε ένα ξύλινο σπιτάκι στο δάσος και δεν θα ακούσετε ποτέ ξανά για μένα.
Πότε να περιμένουμε την κυκλοφορία τους πρώτους σας δίσκου;
Πρώτα απ’ όλα θα ηχογραφήσουμε και θα κυκλοφορήσουμε ένα δεύτερο 7άρι. Ελπίζουμε να το έχουμε πριν το τέλος του 2016, αλλά επειδή ο Adam πρόσφατα έγινε πατέρας τα πράγματα κινούνται πιο αργά στο στρατόπεδο των Power Face. Αλλά πάντα γράφουμε καινούρια μουσική και όταν σταθεροποιηθούν τα πράγματα περισσότερο θα αρχίσουμε να κάνουμε σχέδια για μελλοντικές κυκλοφορίες, οι οποίες πολύ πιθανό να περιλαμβάνουν και έναν δίσκο. Αλλά δεν σας υπόσχομαι τίποτα ακόμα!
Ποια ήταν η αποδοχή για την πρώτη σας κυκλοφορία; Από κριτικούς και οπαδούς.
Πολλοί άνθρωποι φαίνεται πως το απόλαυσαν πραγματικά και πιστεύω ότι οι κριτικές δεν έκανα πολύ θόρυβο, οπότε όλα καλά! Στις συναυλίες μας υπάρχει τουλάχιστον ένας που τραγουδάει τα κομμάτια και πιστεύω πως αυτή είναι η μεγαλύτερη αναγνώριση που μπορεί να έχει ένα συγκρότημα, ότι κάποιος πραγματικά ασχολήθηκε με τη μουσική σου τόσο ώστε να απομνημονεύσει κάποιους από τους στίχους. Το ξέρω ότι ακούγεται κάπως τετριμμένο ή οτιδήποτε, αλλά για μένα αυτή είναι η μεγαλύτερη τιμή που θα μπορούσα να έχω ως μουσικός.
Μπορείς να αναφέρεις κάποια Σουηδική χαρντκορ/πανκ συγκρότημα που θα έρπεπε να τσεκάρουμε αμέσως;
Υπάρχουν τόσες πολλές που δεν ξέρω από πού να ξεκινήσω! Ένα συγκρότημα που δεν αναγνωρίζεται όπως θα έρπεπε είναι οι Fukushima από την … Πριν το διαλύσουν πριν ένα χρόνο κατάφεραν να κυκλοφορήσουν ένα 7άρι και ένα δίσκο που λέγεται Invisible Hand και είναι απλά από τις καλύτερες χαρντκορ ροκ εν ρολ κυκλοφορίες στον κόσμο τα τελευταία χρόνια. Τσεκάρετέ το! Άλλο ένα συγκρότημα που δυστυχώς δίνει τις τελευταίες του συναυλίες αυτό τον καιρό είναι οι Medea. Μανιώδες κροσόβερ από τη Στοκχόλμη που σκοτώνει και μερικοί από τους καλύτερους ανθρώπους που μπορείς να γνωρίσεις, αλλά δυστυχώς υποτιμημένοι. Υπάρχουν βέβαια και ένα κάρο άλλες μπάντες που είναι ενεργές, όπως οι Dogface, Self Surgery, Twin Pigs, Lowest Culture, Ace Rash κλπ, αλλά πιστεύω πως αυτά τα συγκροτήματα θα γίνουν γνωστά πολύ σύντομα σε κάθε περίπτωση!
Το κλείσιμο δικό σου.
Ευχαριστούμε για τη φιλοξενία. Να ροκάρετε, κρατήστε την πίστη και να σέβεστε το ριφ!