English
Last Updated on 17:03 by Giorgos Tsekas
περίοδο της πρώτης καραντίνας και του lockdown στην Ελλάδα, ξεπήδησε ένα διαδικτυακό ραδιόφωνο που γέμισε τις ζωές μας, το Rock Infection. Για όσους ασχολούνται με το ραδιόφωνο και έχουν εξοικείωση με αυτό ως πηγή, εύκολα καταλαβαίνουν πως μιλάμε για μια προσπάθεια με μεράκι και αγάπη για την rock και metal μουσική, προσφέροντας την τελευταία μέσα από ένα φιλικό και, θα λέγαμε ίσως και οικογενειακό πρίσμα. Με αφορμή την εκκίνηση της δεύτερής του σεζόν , είχαμε την χαρά να μιλήσουμε με τον Κωνσταντίνο Κοφινά, ως ιθύνων νου του σταθμού, προκειμένου να γνωρίσουμε καλύτερα αυτήν την προσπάθεια!
Θερμές καλησπέρες Κωνσταντίνε, καλώς ήρθες στο Metal Invader. Εύχομαι όλα να σου έρχονται βολικά. Σε τί φάση σε πετυχαίνω;
Καλώς σας βρήκα! Αφού καλησπερίσω τόσο εσένα όσο και όλη την κοινότητα του Metal Invader, να πω κι ένα ευχαριστώ εκ μέρους όλων των συντελεστών του Rock Infection, για την πρόσκληση και τη φιλοξενία. Με πετυχαίνεις στη φάση που – μέσες άκρες – βρισκόμαστε όλοι αυτή τη δύσκολη περίοδο και που εύχομαι σύντομα να τη θυμόμαστε ως μια κακή ανάμνηση…
Πως αντιλαμβάνεσαι εσύ το ραδιόφωνο ως πηγή; Ποια τα συναισθήματά σου γι’ αυτό;
Το ραδιόφωνο διαχρονικά, ήταν μια πηγή ενημέρωσης, παρέας και επικοινωνίας. Ειδικότερα μουσικά, μαζί με έντυπα του χώρου, ήταν ίσως τα μοναδικά μέσα ενημέρωσης για κυκλοφορίες, νέα, events, κυρίως για τους λάτρεις του σκληρού κι εναλλακτικού ήχου. Με την πάροδο του χρόνου, και φυσικά με τον καταιγισμό πληροφοριών της ψηφιακής εποχής, αυτή η σχέση μας με το ραδιόφωνο ξεθώριασε και για την πλειοψηφία του κόσμου κατέληξε να είναι ένα απλό άκουσμα στο αυτοκίνητο ή στη δουλειά, χωρίς κάποιο ιδιαίτερο νόημα.
Είναι οι Έλληνες και γενικά το κοινό της Ελλάδας “εκπαιδευμένο” ως προς το ραδιόφωνο; Θεωρείς ότι του δίνουμε την δέουσα προσοχή;
Όχι την προσοχή που θα άρμοζε σε ένα τέτοιο μέσο και θα εξηγήσω τι ακριβώς εννοώ. Ανέκαθεν η επικοινωνία μέσω ραδιοφώνου ήταν αμφίδρομη. Ποιος μπορεί να ξεχάσει εύκολα την εποχή που ξενυχτούσαμε παρέα με ραδιοφωνικούς παραγωγούς με παρεμβάσεις, συζητήσεις, αφιερώματα σε διάφορα σημαντικά γεγονότα, μουσικά και μη… Η εκπαίδευση που αναφέρεις, παίρνει καιρό. Δεκαετίες για την ακρίβεια. Δεν βιαζόμαστε όμως…
Ποιά η σχέση σου με το ραδιόφωνο; Προσωπικά το λατρεύω από πολύ μικρή, έγραφα κασέτες με εκπομπές για να καταλάβεις… Για παράδειγμα, έχεις ασχοληθεί και επαγγελματικά με το ράδιο; Εάν ναι, ποιά η εμπειρία σου;
Ο έρωτας αυτός καλά κρατεί από την εποχή των “πειρατών” της 10ετίας του ’80, όπου μας έβρισκες αρκετούς από εμάς τους παλιούς να ρισκάρουμε με αυτοσχέδιες κατασκευές και άπειρες αποτυχημένες απόπειρες εκπομπής… Φυσικά κάποιες από εκείνες τις προσπάθειες είχαν αφήσει εποχή. Επαγγελματική σχέση δεν είχα ποτέ με τον χώρο και ούτε και θα με ενδιέφερε αυτό το σενάριο. Θεωρώ πως ένα αυτόνομο σχήμα, χαρακτηρίζεται από ελευθερία λόγου και κινήσεων, χωρίς παρεμβάσεις και αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να απασχολήσει αρκετούς επαγγελματίες και να ορθώσουν ανάστημα στα σημεία και τέρατα των καιρών μας..
Πώς έχει αλλάξει το ραδιόφωνο με την πάροδο του χρόνου; Ποια θεωρείς ότι είναι η μεγαλύτερη διαφορά αλλά και η πιο έντονη ομοιότητα σε σχέση με το παρελθόν;
Η κεντρική ιδέα σαφώς και παραμένει η ίδια. Πάντα θα υπάρχει ένα μικρόφωνο, κάποιος άνθρωπος πίσω από αυτό και θεματικά πάντα, η επικοινωνία του με τον κόσμο. Οι αλλαγές είναι κυρίως τεχνολογικές. Αρκεί να σου θυμίσω πως το κινητό σου τηλέφωνο, διαθέτει αρκετά ισχυρότερο επεξεργαστή από τους υπερ-υπολογιστές της NASA που είχαν αναλάβει τον έλεγχο των αποστολών “Apollo”, προς το φεγγάρι. Μιας λοιπόν που το κατακτήσαμε κι αυτό σαν είδος γιατί να μην πάμε και ραδιοφωνικά λίγο πιο πέρα, στην ευρύτητα της ψηφιακής εποχής;
Μίλησέ μας για το Rock Infection και αυτήν την προσπάθειά σας. Αρχικά από ποιον προήλθε η ιδέα, πως αυτή ωρίμασε και με ποιους τρόπους την υλοποιήσατε;
Είναι μια κοινή προσπάθεια, που ξεκίνησε όντως μέσα από μια συζήτηση που είχα με αγαπημένους φίλους στη φάση της πρώτης καραντίνας κάπου την άνοιξη. Στην κυριολεξία στήθηκε μέσα σε ένα βράδυ κι έχουμε να θυμόμαστε αμέτρητες δοκιμές (επιτυχημένες και μη), και το κυριότερο, όμορφες στιγμές. Θα ήταν αδικία να μην αναφερθώ στον Μανώλη Σαμοΐλη, με τον οποίο και στήσαμε το Rock Infection και συμπορευόμαστε έκτοτε και την εικαστική βοήθεια της Βασιλικής Μαλεσιάδα, που χωρίς τη βοήθειά της απλά δεν θα είχαμε site τόσο άμεσα εκείνη την περίοδο.
Αντιλαμβάνομαι την λογική ενός τέτοιου ραδιοφώνου από παρεΐστικη έως τολμώ να πω και οικογενειακή… Δώσε μας μια εικόνα της ομάδας σας!
Σ’ ευχαριστώ για την ερώτηση αυτή, καθώς είναι “πάσα” στο ν’ αναφερθώ σε αυτό που αρκετοί από εμάς αποκαλούν “οικογένεια”. Ο πυρήνας της παρέας αυτής, κρατάει από άλλες εποχές, τότε που όλα ήταν αρκετά πιο αθώα και ρομαντικά. Ακόμα και μετά από μεγάλες περιόδους φαινομενικής αδράνειας, πάντα βρισκόμασταν να κινούμαστε στους ίδιους χώρους και στα ίδια γνωστά μας λημέρια. Όπως καταλαβαίνεις, αυτό έχει δημιουργήσει τη δική μας “γλυκιά συμμορία”. Με τους δικούς της κώδικες επικοινωνίας και συμπεριφοράς, με τις όμορφες αλλά και δύσκολες στιγμές. Ήταν νομίζω θέμα χρόνου η ομάδα αυτή να δημιουργήσει κάτι τόσο δυνατό και όμορφο κι επίσης θέμα χρόνου το ν’ αγκαλιαστεί από τον κόσμο, κάτι το οποίο μας συγκίνησε όλους.
Ο Rock Infection είναι σταθμός που απευθύνεται σε ευρύ φάσμα ακροατών ή στοχεύει σε ακροατές μόνο του σκληρού ήχου;
Το Rock είναι πάνω απ’ όλα τρόπος ζωής και αυτό σαν ιδεολογία δεν περιορίζεται μόνο στη μουσική. Αντίστοιχα, η Rock κοινότητα έχει ένα ευρύ φάσμα ακουσμάτων το οποίο και προσπαθούμε συνεχώς να καλύψουμε, θέλω να πιστεύω με επιτυχία. Σαφώς και πάντα θα υπάρχουν μουσικές τάσεις που μπορεί να μας διαφεύγουν, γι αυτό και προσπαθούμε πάντα να είμαστε σε επαφή με τους ακροατές και τους καλλιτέχνες ώστε να εμπλουτίζουμε συνεχώς τα είδη που ακούμε καθημερινά.
Πώς έγινε η επιλογή των συντελεστών και των παραγωγών σας; Πληρούν συγκεκριμένες προϋποθέσεις;
Πέραν της αρχικής ομάδας επαγγελματιών dj που όπως σου είπα νωρίτερα μας δένουν πολλά, η μόνη προϋπόθεση για να ενταχτεί κάποιος στην μεγάλη πλέον παρέα μας, είναι η αγάπη για τη μουσική, ο σεβασμός στον rock τρόπο ζωής και φυσικά η ανάγκη να επικοινωνήσει με τον κόσμο. Τα υπόλοιπα (πχ. μουσικά είδη, γνώσεις κλπ.) είναι εντελώς ρευστά και διαμορφώνονται μέρα με τη μέρα καθώς μόνο έτσι μπορεί κάποιος να έχει ελευθερία έκφρασης, κάτι το οποίο για μένα είναι πολύ σημαντικό.
Η αλήθεια είναι πως το Rock Infection είχε εξ’ αρχής απήχηση στο μεταλλικό κοινό, αγκαλιάστηκε σχεδόν από την αρχή από πληθώρα ανθρώπων, έτσι δεν είναι; Πώς σας κάνει αυτό να αισθάνεσθε και ποιο είναι το feedback που λαμβάνετε από τον κόσμο;
Ο σκληρός ήχος γενικότερα, είναι κάτι που κυλάει πλέον στο αίμα μας και δεν υπήρχε περίπτωση αυτό να μην περάσει και στο Infection. Είναι οι μουσικές που επιλέγουμε σαν Djs σε αγαπημένα μας στέκια, είναι η σχέση μας με καλλιτέχνες του χώρου, είναι ακόμα και η έξοδος για ποτό με φίλους σε μαγαζιά και οι εξορμήσεις σε συναυλιακούς χώρους, που έχουν χαράξει την πορεία αυτή. Είναι ο δικός μας χώρος και φυσικά ο κόσμος το αγκάλιασε, σε σημείο που ξεπέρασε κατά πολύ τις αρχικές μας σκέψεις. Είναι αυτό ακριβώς το feedback που μας δίνει τη δύναμη να συνεχίσουμε και αφού όλα επιστρέψουν κάποτε στην “κανονικότητα”, να έχουμε όλοι ένα ακόμα σημείο αναφοράς.
Θεωρώ πως κάθε προσπάθεια έχει τις προκλήσεις και τα ρίσκα της. Στην συγκεκριμένη περίπτωση ποια είναι αυτά και πως προσπαθείτε να τα υπερκεράσετε;
Στην περίπτωσή μας, πρόκληση και ρίσκο δεν απέχουν και ιδιαίτερα. Όλο αυτό το εγχείρημα, θέλουμε να βασίζεται στη διαχρονικότητα και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να περάσει ως κάτι ευκαιριακό, λόγω της κατάστασης που βιώνουμε. Είναι αυτός ο λόγος που προσπαθούμε σε όλη αυτή τη φάση να διατηρούμε χαμηλούς τόνους, καθώς βρισκόμαστε σαν ομάδα στην ίδια μοίρα με τις όσες δυσκολίες αντιμετωπίζει ο ευρύτερος φυσικός χώρος μας. Προσπαθούμε λοιπόν πρώτα απ’ όλα να αντέξουμε και να στηρίξουμε όσο μπορούμε, ενωμένοι με όλους.
Τι κάνει έναν ραδιοφωνικό παραγωγό επιτυχημένο κατά την άποψή σου; Αντίστοιχα τί χρειάζεται για ένα ολόκληρο ραδιόφωνο;
Εξαρτάται από τους στόχους που θέτει κανείς στο δρόμο του προς την επιτυχία. Αν για παράδειγμα στο στόχαστρο βρίσκεται η μεγάλη ακροαματικότητα και η εμπορικότητα, κάποια στιγμή είναι πιθανό να κατακτηθούν. Είναι σωστό; Η ιστορία μας έχει δείξει άπειρες φορές πως η ποσότητα με την ποιότητα δεν είναι πάντα αλληλένδετες έννοιες. Είναι λοιπόν καθαρά υποκειμενικό το πως μεταφράζει ο καθένας μας τη λέξη “επιτυχία”..
Σε ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις και τον χρόνο σου. Εύχομαι κάθε επιτυχία! Μπορείς να κλείσεις αυτήν την συνέντευξη όπως εσύ επιθυμείς… Κάποιο μήνυμα ίσως στους ακροατές, παλιούς και νέους;
Αφού ευχαριστήσω για μια ακόμα φορά όλη την κοινότητα του Metal Invader για την πρόσκληση και τη φιλοξενία, θα ήθελα να κλείσουμε την πολύ ζεστή κουβέντα μας με ένα μήνυμα προς όλους τους φίλους, ειδικότερα στους εργαζόμενους του χώρου μας που αντιμετωπίζουν πρωτόγνωρες δυσκολίες την περίοδο που βιώνουμε: Βαστάτε γερά, μην το βάζετε κάτω, μη χάνετε τη δημιουργικότητά και το χαμόγελό σας, ακούτε και γράφετε μουσικάρες, κι ελάτε να μοιραστούμε όλα τα παραπάνω, μέχρι να βρεθούμε και πάλι στα αγαπημένα μας στέκια όλοι μαζί!
Because united we stand, divided we fall…
