English
Last Updated on 10:21 by Giorgos Tsekas
Οι Γερμανοί thrashers Running Death εντυπωσίασαν πέρυσι με το ντεμπούτο τους ‘Overdrive’ (μπορείτε να διαβάσετε το review εδώ). Το Metal Invader θέλησε να τους γνωρίσει καλύτερα και μίλησε με τον drummer τους Jakob.
Γεια σας από την Ελλάδα και το Metal Invader και συγχαρητήρια για το εντυπωσιακό ντεμπούτο σας ‘Overdrive’. Ευχαριστούμε για την ευκαιρία της συνέντευξης που μας δίνετε. Πώς είναι τα πράγματα εκεί πάνω;
Εμείς ευχαριστούμε Νίκο και στέλνουμε φιλικούς χαιρετισμούς από Γερμανία. Όλα πάνε καλά εδώ, ελπίζω το ίδιο να συμβαίνει και σε σας.
Γνώμη μου είναι ότι είστε ένα σχετικά άγνωστο γκρουπ, ειδικά εδώ στην Ελλάδα. Δώστε μας κάποιες πληροφορίες για την δημιουργία, πρώην μέλη και προηγούμενες κυκλοφορίες των Running Death.
Πίσω στο 2004 ο Simon (Guitar), ο Max (Bass) και εγώ (Drums) αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε το συγκρότημα και αμέσως μετά ξεκινήσαμε να γράφουμε μουσική, αλλά ποτέ δεν το πήραμε σοβαρά μέχρι το 2009. Στην πρώτη μας περίοδο, μεταξύ 2004 και 2008 ηχογραφήσαμε μία demo κασέτα με τέσσερα τραγούδια, η οποία όμως ποτέ δεν κυκλοφόρησε.
Το όνομα του γκρουπ είναι λίγο έως πολύ απλό και κοινότυπο. Πως προέκυψε;
Όταν τότε καταλήξαμε στο όνομα αυτό, κανείς μας δεν έδωσε κάποιο ιδιαίτερο νόημα στο όνομα. Για παράδειγμα, στα αυτιά μου ακουγόταν πολύ metal και γι’ αυτό το λόγο μου άρεσε. Και μέχρι σήμερα, νομίζω ότι το Running Death είναι ένα γαμάτο και ευκολομνημόνευτο όνομα για ένα metal συγκρότημα. Όπως ακριβώς ανέφερες, λίγο έως πολύ απλό και κοινότυπο.
Ποιες είναι οι μέχρι τώρα αντιδράσεις, οπαδών και τύπου, για το ‘Overdrive’;
Σε γενικές γραμμές, πιστεύω οι αντιδράσεις είναι αρκετά καλές. Μερικοί παλιοί οπαδοί των Running Death, αναγνώρισαν αμέσως ότι το νέο υλικό είναι πιο progressive από τις παλαιότερες δουλειές μας. Αν διαβάσετε και τα reviews, θα δείτε ότι υπάρχουν πραγματικά θετικά σχόλια. Το μόνο πράγμα που ενοχλεί κάποιους ακροατές είναι τα φωνητικά, πράγμα που εγώ δεν μπορώ να καταλάβω.
Μέσα στα χρόνια και κατά τη διάρκεια των πολλών κυμάτων του thrash revival, υπάρχουν μερικά γκρουπ (μέσα σε αυτά και οι Running Death) τα οποία καταφέρνουν και δημιουργούν κάτι φρέσκο και μοναδικό. Έχετε την δική σας ταυτότητα. Ποιο είναι μυστικό;
Αν σας το φανερώσω δεν θα είναι πλέον μυστικό! Σοβαρά τώρα, νομίζω ότι είναι ο συνδυασμός των διαφορετικών ακουσμάτων, όλων των μελών του συγκροτήματος, τα οποία εισέρχονται έτσι και στην μουσική μας. Και πέρα από αυτό, νομίζω ότι είναι σημαντικό να μην ακούς αυτόν που σε κατευθύνει στο πώς θα κάνεις τη μουσική σου.
Ποιες είναι οι επιρροές σας, σε στίχους και μουσική; Ποια γκρουπ έχουν επηρεάσει τον ήχο σας;
Κύρια επιρροή είναι μπάντες όπως για παράδειγμα οι Megadeth, οι Annihilator, οι Rage ή οι Testament. Αλλά κάθε μέλος του γκρουπ έχει τις δικές του ξεχωριστές επιρροές. Για παράδειγμα, εγώ θεωρώ τους Pantera πολύ σημαντικό γκρουπ, μιας και το παίξιμο του Vinnie Paul με ανάγκασε να εξασκηθώ αμέτρητες ώρες έτσι ώστε να καταφέρω να κάνω το παίξιμο μου πιο σφικτό και ταυτόχρονα groove. Όσον αφορά τους στίχους, δεν έχουμε επηρεαστεί από κάπου, μιας και οι στίχοι μας καταπιάνονται με θέματα που προκύπτουν από δικές μας και μόνο εμπειρίες και ανησυχίες.
Ο ήχος του Overdrive είναι αρκετά σύγχρονος, χωρίς όμως μεγάλες υπερβολές. Κατά τη γνώμη μου, φλερτάρει έντονα με heavy/N.W.O.B.H.M. ήχο. Ποιος ήταν υπεύθυνος γι’ αυτό;
Σκοπός μας ήταν η παραγωγή και η ηχογράφηση του δίσκου να γίνουν με τέτοιο τρόπο, ώστε ο δίσκος να ακούγεται διαχρονικά. Αυτό σήμαινε για παράδειγμα, απουσία triggering και clicktrack, αποφυγή του overproduction. Από την άλλη επωφεληθήκαμε από τον σύγχρονο εξοπλισμό των studio. Με τον παραπάνω συνδυασμό πιστεύω πετύχαμε αυτό που ακούτε και ο κύριος υπεύθυνος ήταν ο Jan της Ghost City Recordings.
Εάν σας δινόταν η ευκαιρία να αλλάξετε κάτι στο άλμπουμ, τι θα ήταν αυτό;
Εγώ δεν είμαι 100% ικανοποιημένος με την μίξη των φωνητικών.
Τι διαδικασία ακολουθείτε κατά τη διάρκεια συγγραφής των τραγουδιών και κατά την ηχογράφηση;
Συνήθως, ο Simon έρχεται με κάποιες ιδέες ή κάποια riffs και τζαμάρουμε μαζί. Αλλά χρησιμοποιούμε και τις ιδέες και τα riffs των υπολοίπων στα τραγούδια. Όταν τα τραγούδια είναι έτοιμα, τα προβάρουμε μέχρις ότου φτάσουμε να τα παίζουμε αλάνθαστα. Μόνο τότε, όταν είναι 100% έτοιμα, θα μπούμε σε studio, γλιτώνοντας έτσι χρόνο και χρήμα.
Πώς πάνε τα πράγματα στην Γερμανική thrash σκηνή; Θα θέλατε να προτείνετε στους αναγνώστες κάποια νέα (ή και παλιότερα) συγκροτήματα που αξίζουν προσοχής;
Τα πράγματα πάνε περίφημα, υπάρχουν αρκετές μπάντες καθώς και οπαδοί εκεί έξω, σε σημείο που είναι πάντα ευχάριστο να πηγαίνεις να δεις ένα live ή και να παίξεις σε αυτό. Μερικά συγκροτήματα που αξίζει να τσεκάρετε είναι: οι Cyrence, οι Toxic Waltz και οι Massive Demolition.
Ποια είναι η σχέση σας με την εταιρεία σας, την Punishment 18 Records;
Είμαστε αρκετά ευχαριστημένοι με αυτήν.
Σας αρέσει να δίνετε συναυλίες; Ποια είναι η καλύτερη σας στιγμή στη σκηνή; Έχετε σχεδιάσει κάποιες μελλοντικές συναυλίες;
Θέλουμε να βρισκόμαστε στο δρόμο όσο πιο συχνά γίνεται, αλλά την περυσινή χρονιά δεν το καταφέραμε στο βαθμό που θέλαμε, εξαιτίας κάποιων αλλαγών στο lineup. Επίσης, δουλεύουμε πάνω στο επόμενο άλμπουμ μας, οπότε αρκετός χρόνος καταναλώνεται εκεί. Νομίζω όμως ότι στους επόμενους μήνες, αυτό θα αλλάξει. Για μένα η μεγαλύτερη στιγμή στη σανίδι, ήταν η συναυλία μας με τους Amorphis. Ήταν πραγματικά απίθανη εμπειρία!
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια όσον αφορά το επόμενο άλμπουμ σας; Έχετε γράψει καινούρια τραγούδια; Θα προσθέσετε κάτι νέο στη μουσική σας;
Είμαστε σχεδόν στη μέση της συγγραφής των τραγουδιών για το νέο μας άλμπουμ, και μέχρι στιγμής είναι ότι καλύτερο έχουμε γράψει! Είναι δύσκολο να εκτιμήσω αν υπάρχουν κάποιες διαφορές ή κάποιες αλλαγές σε σχέση με το ντεμπούτο μας. Γενικά, θα διαφέρει, γιατί ούτως ή άλλως αν κάναμε έναν δεύτερο δίσκο ίδιο με τον πρώτο, θα ήταν πολύ βαρετό.
Ο ξαφνικός θάνατος του Lemmy σόκαρε ολόκληρο τον κόσμο. Ποια ήταν η αντίδρασή σας;
Πρώτα απ’ όλα, θαυμάζω τους Motörhead για όσα έχουν κάνει για την μουσική που αγαπάμε. Ο Lemmy και το γκρουπ του είναι πρωτοπόροι και μια από τις σημαντικότερες επιρροές για το metal και γενικά για την heavy μουσική. Αλλά, ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω τις αντιδράσεις. Είναι ένα θαύμα που έφτασε έως εδώ με το lifestyle που ακολουθούσε και ο καθένας έπρεπε να περιμένει ότι θα πέθαινε κάποια στιγμή.
Θα ήθελα να σχολιάσετε την κατάσταση με τους Σύριους πρόσφυγες στην Ευρώπη.
Είμαστε 100% υποστηρικτές της δήλωσης: πρόσφυγες καλωσορίσατε! Κανείς μας δεν μπορεί έστω στοιχειωδώς να φανταστεί πως είναι να αφήνεις πίσω τη ζωή που έκανες για χρόνια ή ακόμα και την οικογένεια σου την ίδια, εξαιτίας ενός πολέμου. Γι’ αυτό το λόγο είναι ανάγκη να βοηθήσουμε αυτούς τους ανθρώπους!
Ευχαριστώ πολύ για τη συζήτηση. Το κλείσιμο δικό σας, πείτε ότι θέλετε στους αναγνώστες του Metal Invader.
Ευχαριστούμε πολύ κι εμείς! Διατηρηθείτε φρέσκοι και Metal! Μπορεί και να μας δείτε εκεί έξω σύντομα!
