English
Last Updated on 16:00 by Lilliana Tseka
Σκοπός του Metal Invader δεν ήταν ποτέ να χαϊδέψει αυτιά, ούτε να παίζει διαστημική μπάλα με μεγάλoυ βεληνεκούς συγκροτήματα για να χτίσει (ανούσια) λεζάντα και σαθρές κοινωνικές σχέσεις. Σκοπός είναι να αναδείξει διαμαντάκια κάθε σκηνής και να τα κάνει προσιτά σε ανθρώπους που αγαπούν την μουσική, που ορίζουν – ακραία τοποθέτηση, αλλά για πολλούς από “εμάς” έτσι είναι – την ζωή τους με άξονα το τίμιο metal. Με βάση αυτό, ήρθα σε επαφή με τους Sons Of Iniquity, ένα λαμπρό παράδειγμα παραδοσιακού θα έλεγα heavy metal που έχει πολλά να προσφέρει, κι ας βρίσκεται ακόμα στην αρχή του. Οι Sons of Iniquity έδειξαν υπομονή στις πολλές ερωτήσεις μου, λύνοντας απορίες σχετικά με τη δημιουργία του συγκροτήματος, την κυκλοφορία του demo τους, τα πλάνα τους για το μέλλον. Κοπιάστε.
Καλησπερίζω τα αλάνια και σας καλωσορίζω στο Metal Invader! Χαίρομαι πολύ που ψηθήκατε να κάνουμε αυτή τη συνέντευξη, είναι καλή ευκαιρία να σας γνωρίσει και ο κόσμος καλύτερα. Αρχικά, πως είστε; Είστε καλά;
Καλησπέρα, ευχαριστούμε με τη σειρά μας για το ενδιαφέρον. Όλα καλά.
Δώστε μας μερικές πληροφορίες για την σύσταση των S.O. Iniquity, σαν ένα mini bio. Ποιοι είστε, πως δημιουργηθήκατε, τι σας ώθησε στην δημιουργία ενός τέτοιου γκρουπ, πως ταιριάξατε όλοι μεταξύ σας;
ΓΙΑΝΝΗΣ : Η ιστορία έχει ως εξής : Κάπου το 2009 εγώ (κιθάρες) μαζί με τον Πέτρο (μπάσο) παίζαμε στους Execute, ένα death/thrash σχήμα στο Ηράκλειο της Κρήτης. Τότε είχαμε γράψει το Hang’ Em High το οποίο το γουστάραμε σαν κομμάτι αλλά δεν κόλλαγε με το υπόλοιπο υλικό οπότε το αφήσαμε στον πάγο. Μετά από μερικά χρόνια που έσπασε η φάση με τους Execute αποφασίσαμε με τον Πέτρο να ξαναπιάσουμε το hang και να γράψουμε κομμάτια σε παρόμοιο ύφος. Έτσι και έγινε, γράψαμε άλλο ένα (‘Till We Meet Again) και ψάχναμε να βρούμε άτομα για τη φωνή και τα τύμπανα ώστε να κυκλοφορήσουμε ένα demo. Για τα τύμπανα δεν δυσκολευτήκαμε ιδιαίτερα μιας και ο Βαγγέλης δέχτηκε αμέσως να συμμετέχει σε αυτό που θέλαμε να κάνουμε. Για τα φωνητικά είχαμε προβληματιστεί να πώ την αλήθεια γιατί ψάχναμε κάτι να δίνει χαρακτήρα στη μπάντα. Έτσι λοιπόν σε ένα live των Metal Muthas (μπάντα φόρος τιμής στο N.W.B.H.M.) στην Κάνιγγος άκουσα τον Μιχάλη να τραγουδάει 2 κομμάτια, το Ambitions από Dragster και το Race With The Devil των Girlschool αν θυμάμαι καλά. Κωλογούσταρα με τη φωνή του και με το που τέλειωσε το live αυθόρμητα τον ρώτησα αν ενδιαφερόταν να συμμετέχει σε αυτό που είχαμε στα σκαριά. Δεν μίλησε, με κοίταξε για λίγα δεύτερα, κούνησε καταφατικά το μουστάκι και λέω “γίναμε”. Όπως καταλαβαίνεις αυτό είναι και το line up της μπάντας σήμερα μαζί με την προσθήκη του Δημήτρη στις δεύτερες κιθάρες.
Τον Οκτώβριο που μας πέρασε, ανακοινώσατε πως αλλάζετε το όνομά σας από το από Iniquity στο Sons Of Iniquity, λόγω απειλής συνονόματου συγκροτήματος ότι θα κινηθεί δικαστικά. Θέλετε να ρίξετε λίγο φως επάνω σ’ αυτήν την υπόθεση;
ΠΕΤΡΟΣ : Με την κυκλοφορία του demo και την παρουσίαση του σε κάποιες ιστοσελίδες λάβαμε ένα μήνυμα από ένα μέλος των deathsters Iniquity που μας ενημέρωνε ότι χρησιμοποιούν αυτό το όνομα εδώ και πολλά χρόνια και ότι είναι διατεθειμένοι να κινηθούν νομικά αν δεν το αλλάξουμε. Σεβαστό μια μπάντα να μην θέλει να χρησιμοποιούν το όνομα της. Η αλήθεια είναι ότι όταν αποφασίσαμε για το όνομα είχαμε τσεκάρει στο metal archives και είχαμε δει αυτή την μπάντα αλλά αναφερόταν ως split up τότε και επίσης δεν είχε κυκλοφορήσει τίποτα για 15 χρόνια οπότε θεωρήσαμε ότι δεν θα υπήρχε πρόβλημα.
Περίπου ένα χρόνο πριν κυκλοφορήσατε το πρώτο σας Demo και η αλήθεια είναι ότι πήγε πολύ καλά. Και από δημοσιεύσεις, και από κριτικές και το σημαντικότερο, έφυγαν πολλές φυσικές κόπιες της δουλειάς σας. Περιμένατε τόση στήριξη ή σας ήρθε απότομο / ξαφνικό; Είστε ικανοποιημένοι με το feedback που λαμβάνετε και πως το διαχειρίζεστε;
ΠΕΤΡΟΣ : Πιστεύαμε ότι είχαμε καλό υλικό και ότι θα είχε αποδοχή. Δεν περιμέναμε τόσο μεγάλη ανταπόκριση είναι η αλήθεια. Λίγους μήνες αργότερα δεχθήκαμε πρόταση απο τον Μ. Καραζέρη να παίξουμε στο warm up του Up The Hammers fest. και τότε είναι που ουσιαστικά αρχίσαμε να βλέπουμε το πράγμα πιο “σοβαρά”, με την έννοια ότι ξεκινήσαμε να προβάρουμε κανονικά σαν μπάντα, κάτι που δεν γινόταν πιο πριν. Σκέψου ότι μας έγινε ακόμη μα πρόταση για να ένα live στο Remedy κάπου τον Δεκέμβρη του 2016 και αναγκαστικά δεν δεχθήκαμε διότι δεν είχαμε στα χέρια μας υλικό ώστε να γεμίσουμε έστω ένα set μισής ώρας.
Από πού αντλείτε έμπνευση είτε στιχουργικά είτε συνθετικά. Παραδειγματικά, το όνομά σας παραπέμπει στους Savage Grace ενώ ένα προσεκτικό άκουσμα του υλικού σας δείχνει μια ‘80s US με λίγο N.W.O.B.H.M. στα πλάγια διάθεση.
ΓΙΑΝΝΗΣ : Συμφωνώ απόλυτα. Η αγάπη για την αμερικάνικη 80’s σκηνή και το N.W.O.Β.H.M. είναι μεγάλη. Ενδεικτικά κάποιες μπάντες από τις οποίες αντλούμε έμπνευση συνθετικά είναι οι Savage Grace όπως προ είπες αλλά και οι Brocas Helm, Iron Cross, Helstar, Μanilla Road κ.ο.κ.. Στιχουργικά μέχρι στιγμής η θεματολογία έχει να κάνει με ελληνική και σκανδιναβική μυθολογία κυρίως. Επίσης οι ταινίες τρόμου έχουν παίξει μεγάλο ρόλο σ’ αυτό το κομμάτι, και μάλιστα να αναφέρω ότι σε 2 live που έχουμε κάνει μέχρι στιγμής χρησιμοποιούμε σαν intro το soundtrack του Masque Of The Red Death με τον ύψιστο και αγαπημένο μου ηθοποιό Vincent Price.
Απ’ όσο γνωρίζω, μισό γράφτηκε σε home studio μισό στα Entasis του Νίκου Παπακώστα. Αρχικά, γιατί αυτός ο διχασμός; Έλλειψη χρημάτων ή συνειδητή επιλογή για άλλους λόγους; Αφετέρου, ο Ν. Παπακώστας έχει αναλάβει μίξη / μάστερ, οπότε η ερώτηση μου είναι, το τελικό αποτέλεσμα είναι αυτό που πραγματικά περιμένατε και θέλετε, σας βοήθησε ο Παπακώστας να σμιλεύσετε το υλικό σας κ.λ.π.;
ΓΙΑΝΝΗΣ. : Σωστά. Οι κιθάρες και το μπάσο γράφτηκαν σε μια κάρτα ήχου σε σπίτι, ενώ τύμπανα και φωνές στα Entasis Studios. Λίγο και απ’ τα 2 θα έλεγα. Αφενός εκείνη την περίοδο δεν έπαιζαν φράγκα για πλήρη ηχογράφηση σε στούντιο και αφετέρου λόγω του ότι θα κυκλοφορούσαμε απλώς ένα demo δεν μας ένοιαζε τόσο η παραγωγή. Το αποτέλεσμα φυσικά και μας ικανοποιεί και αυτό πιστεύω οφείλεται στον άπλετο χρόνο που είχαμε για να γράψουμε τα έγχορδα μιας και δεν υπήρχε το κοντέρ να γράφει ευρώ. Πραγματικά το διασκέδασα full γιατί δεν έβλεπα τα recordings σαν “δουλειά”. Έπιανα την κιθάρα και έγραφα όποια ώρα κάβλωνα. Τα τύμπανα ήταν υπόθεση ρουτίνας για το Βαγγέλη και για τις φωνές μας πήρε περίπου μία ώρα. Ο Νικ ήξερε τι ακριβώς πρέπει να κάνει με μίξη/master μιας και είναι μέσα στα πράγματα οπότε τελειώσαμε σχετικά γρήγορα και ικανοποιητικά, και έτσι δεν χρειάστηκε να του ζαλίσουμε τα @@ πολύ, χεχε!!!
Μιας και είμαστε στο πεδίο, δώσε μου μερικές πληροφορίες για το συνθετικό κομμάτι των SO Iniquity. Ποιος γράφει μουσική και στίχους; Είναι ατομική δουλειά ή συνεργατική, ήτοι κλεισμένοι σε έναν χώρο και δώστου ιδέες μέχρι να καταλήξετε όλοι μαζί σε κάτι που σας αρέσει;
ΓΙΑΝΝΝΗΣ : Η βασική ιδέα ξεκινάει από το σπίτι με διάφορα ριφ που γράφω κυρίως εγώ και ο Πέτρος. Όταν καταλήξουμε στον κορμό του τραγουδιού μπαίνουμε στο στούντιο και τα τύμπανα με τις φωνητικές γραμμές ντύνουν το κομμάτι. Δυστυχώς δεν έχουμε την πολυτέλεια να κλειστούμε στο προβάδικο με τις ώρες ώστε να βγει κάτι μέσα από το τζαμάρισμα. Πάντως δεν σου κρύβω ότι τα περισσότερα ριφ τα έχω “γράψει” την ώρα που πέφτω για ύπνο και όχι παίζοντας μουσική…ακούγεται περίεργο αλλά ισχύει….πολλές φορές βέβαια την επομένη δεν θυμάμαι Χριστό…αλλά δε γαμιέται.
Τον προηγούμενο μήνα κατάφερα να σας δω στο Mind Over Metal Festival στα Τρίκαλα και η αλήθεια είναι – χωρίς να θέλω να χαϊδέψω αυτιά, δεν έχω όφελος – ότι μου κάνατε ιδιαίτερη εντύπωση. Μπορεί σαν ήχος να βαδίζετε σε παραδοσιακά μονοπάτια, ωστόσο έχετε μια άλλη κουλτούρα επί σκηνής. Όπως και να έχει, το φεστιβάλ αυτό έδειξε πως υπάρχει ακόμα metal κοινό που παρά τον καλοκαιρινό καύσωνα, σας τίμησε. Πόσο σημαντική είναι για εσάς αυτή η αποδοχή του κόσμου και ποια η άποψή σας για το γενικότερο κοινό της Ελλάδας;
ΓΙΑΝΝΗΣ : Tα Τρίκαλα είναι ίσως η νούμερο ένα επαρχιακή πόλη όσον αφορά το underground metal και αυτό δεν το λέω εγώ, φαίνεται από τα live που γίνονται κάθε χρόνο, χειμώνα/καλοκαίρι. Η χαρά μας ήταν ιδιαίτερα μεγάλη όταν μας έγινε η πρόταση να παίξουμε εκεί γιατί ξέραμε εκ των προτέρων ότι θα περάσουμε γαμώ. Ο κόσμος γουστάρει να βλέπει γκρούπ ακόμα και όταν δεν είναι 100% στον ήχο του, γιατί στην τελική πόσες φορές το χρόνο έχει τη δυνατότητα κάποιος που ζεί στην επαρχία να δει ένα metal live στην πόλη του; Το γεγονός ότι μόνο και μόνο θα πιείς μια μπίρα και θα δεις ένα φίλο στο live αρκεί. Δυστυχώς τα πράγματα δεν είναι έτσι παντού. Οι πιο πολλοί βαριούνται, μιζεριάζουν, γκρινιάζουν για χίλια δυο και βγάζουν διαφόρων ειδών κόμπλεξ. Ίσως γίνομαι λίγο κακός αυτή τη στιγμή αλλά λόγω του ότι έζησα στην επαρχία περίπου 13 χρόνια έχω δει λίγο τα πράγματα εκ των έσω. Ευτυχώς όμως σε κάθε γωνιά της Ελλάδος, από την Κρήτη μέχρι τον Έβρο υπάρχουν παιδιά που αγαπάνε αυτή τη μουσική και στηρίζουν τις όποιες προσπάθειες.
Νομίζω πως η δυνατότερη μουσική σας στιγμή έχει οριστεί για τις αρχές του Δεκέμβρη, με το Into Battle Festival στην Αθήνα. Πως αισθάνεστε γι’ αυτό; Τι να περιμένουμε;
ΠΕΤΡΟΣ : Είναι τιμητικό να μοιράζεσαι τη σκηνή με όλες αυτές τις μπάντες και ευχαριστούμε την Eat Metal που μας δίνει αυτή τη δυνατότητα. Εμείς από την πλευρά μας θα προσπαθήσουμε να “ζεστάνουμε” τον κόσμο όσο καλύτερα γίνεται παίζοντας τη μουσική μας.
Μακροπρόθεσμα δεν μ’ αρέσει να κοιτάω, όλα στη ζωή είναι εφήμερα, οπότε δε θα πάω τη βαλίτσα μακριά. Ποιοι είναι οι στόχοι που έχουν θέσει οι Sons of Iniquity για την σεζόν 2017-2018 που μόλις άνοιξε; Τι θέλετε να καταφέρετε αυτόν τον χρόνο;
ΠΕΤΡΟΣ : Ο βασικός μας στόχος είναι η κυκλοφορία του πρώτου μας ολοκληρωμένου δίσκου. Βλέπουμε τα πράγματα σταδιακά, δεν κοιτάμε μακροπρόθεσμα. Τώρα όλο το βάρος έχει πέσει εκεί. Μετά βλέπουμε.
Έχετε νέο υλικό στα χέρια σας, έτοιμα κομμάτια; Εάν ναι, τι σκοπεύετε να κάνετε με αυτά;
ΠΕΤΡΟΣ : Έχουμε τέσσερα νέα τραγούδια ολοκληρωμένα συν κάποιες σκόρπιες ιδέες που θέλουν δουλειά ακόμα για να ολοκληρωθούν. Το υλικό αυτό πρόκειται να αποτελέσει την πρώτη full length κυκλοφορία μας.
Έχετε πρόταση από κάποια δισκογραφική εταιρεία; Αν όχι, με ποιους θα θέλατε να συνεργαστείτε και για ποιους λόγους;
ΠΕΤΡΟΣ : Μας έχουν προσεγγίσει εταιρίες και έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον όμως προς το παρών δεν μας απασχολεί αυτό το ζήτημα. Θέλουμε να ολοκληρώσουμε πρώτα την νέα μας δουλειά και μετά θα ασχοληθούμε με την εύρεση εταιρίας.
Πιστεύεις ότι είναι δύσκολο για ένα συγκρότημα να αποδεσμευτεί από το τίγκα underground και να ευδοκιμήσει στην επιφάνεια μιας σκηνής; Δεδομένου ότι η Ελλάδα ανά καιρούς έβγαζε μπάντες που γίνονταν γνωστές στο εγχώριο και διεθνές μουσικό στερέωμα, ποια θεωρείτε πως είναι τα βήματα που πρέπει να ακολουθήσει κάποιος προκειμένου να ‘πετύχει’ και πόσο δύσκολο είναι; Από τι εξαρτάται;
ΠΕΤΡΟΣ : Το underground αποτελεί τον προθάλαμο και τον θεματοφύλακα της σκηνής. Το να αποδεσμευτείς από αυτό και να περάσεις σε ένα ευρύτερο κοινό πιστεύω ότι έχει να κάνει με τις φιλοδοξίες ενός συγκροτήματος, το κοινό και το timing. Βασικά τον πρώτο ρόλο τον παίζει το υλικό που έχεις. Αν το υλικό είναι καλό θα ακουστεί και θα τραβήξει το ενδιαφέρον. Δεν χρειάζονται ούτε ιδιαίτερο promotion, ούτε γνωριμίες ούτε τίποτα. Κάνε αυτό που γουστάρεις και ότι είναι να ’ρθει θα ‘ρθει.
Σε ευχαριστώ πολύ για την κουβέντα και τον χρόνο σου! Κλείστε όπως επιθυμείς την συνέντευξη αυτή.
Εμείς σ’ ευχαριστούμε για την συνέντευξη και ευχόμαστε καλή συνέχεια!!!
