Καλησπέρα Τάνια, πως αισθάνεσαι τώρα που το άλμπουμ βρίσκεται εκεί έξω; Είσαι ικανοποιημένη ή πάντα θα υπάρχει η τελειομανία να είχα κάνει αυτό έτσι ή το άλλο αλλιώς σε ένα μουσικό έργο;
Λοιπόν είναι η πρώτη φορά που αισθάνομαι για δουλειά μου τόσο ικανοποιημένη από το αποτέλεσμα και συνάμα πολύ περήφανη. Δουλέψαμε πάρα πολύ και την παραμικρή λεπτομέρεια και το αποτέλεσμα νομίζω είναι εξαιρετικό!
Το “Queen Rider” ξεκινάει με μια ατέλειωτη κραυγή σαν να σου βγήκε όλη η καραντίνα από μέσα σου. Το ήθελες αυτό το άλμπουμ τώρα?
Το album αυτό ήρθε σε μια πολύ δύσκολη περίοδο όπου μόνο η δημιουργία μας είχε απομείνει. Το ήθελα πάρα πολύ μιας και είχα και πολλά χρόνια να κυκλοφορήσω ένα ολοκληρωμένο album. Στο ‘Queen Rider’ που ήταν και το πρώτο κομμάτι που ηχογράφησα, μου βγήκε “λύσσα”, πάθος γι’ αυτό που κάνω και την μουσική που έχω επιλέξει να υπηρετώ. Μου άνοιξε η “όρεξη” που λένε κι ο ενθουσιασμός ήταν και παραμένει μεγάλος.
Είδαμε και κάποια βίντεο – διασκευές στο ανανεωμένο κανάλι σου. Ήταν αυτά η βαλβίδα αποσυμπίεσης και ένας τρόπος να κρατήσεις επαφή με το κόσμο αλλά και τη μουσική φλέβα σου ελαστική, μέχρι να ξεμπλοκάρουν τα πράγματα;
Η όλη διαδικασία λειτούργησε ως φάρμακο.. ήταν και παραμένει η ψυχοθεραπεία μας. Ένας τρόπος εκτόνωσης, τρόπος να κρατηθούμε “ζωντανοί”..
Πως προέκυψε η συνεργασία με τον Σταύρο Παπαδόπουλο? Σου αρέσει πιο πολύ το στούντιο, η δισκογραφία ή προτιμάς τα live περισσότερο για επικοινωνία εκτός κι εκτός σκηνής;
Τον Σταύρο τον γνώρισα μέσω του μάνατζερ μου Φώτη Χαλκιά (συνεργάτης, φίλος κι αδερφός), ο οποίος μου τον σύστησε μέσα απ’ τα τραγούδια του. Απίστευτος.. Μουσική ιδιοφυία, μοναδικός σε αυτό που κάνει.. Riff Master with the magic touch!
Tο στούντιο είναι μια υπέροχη δημιουργική διαδικασία, πόσο μάλλον όταν αφορά στο έργο σου.. είναι σαν να ζωγραφίζεις έναν πίνακα με τα αγαπημένα σου χρώματα, γεμάτα συναισθήματα, το δικό σου στολίδι στον χώρο της μουσικής. Το live είναι μια άλλη υπέροχη δράση, όπου μπορείς να παρουσιάσεις στο κοινό την δουλειά σου, εκεί που δίνεις και παίρνεις ενέργεια, διασκεδάζεις ο ίδιος κι όλα αυτά, κάνοντας αυτό που γουστάρεις! Και live και studio λοιπόν.. Αγαπημένες “αποστολές” και οι δυο! Μου αρέσουν πολύ και πρέπει να συμβαίνουν.
Το ροκ εκφράζει την ελευθερία, τον αέρα, την απόρριψη του συμβιβασμού. Εντελώς αντίθετα δηλαδή από ότι ζούμε στις μέρες μας. Πως το διαχειρίζεσαι όλο αυτό, όταν η μουσική σκηνή επηρεάζεται από τα λοκνταουν και γιατί δεν βλέπουμε συγκροτήματα να επηρεάζονται να εκφράζονται όπως γινόταν παλιότερα… ή είναι απλά ιδέα μου ότι είναι πολύ “ήσυχα” τα πράγματα; Χαχα…
Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθο βαλέτω που λένε.. Πολλά από τα παιδιά που… “δεν τρώγαν τη φόλα”… συμβιβάστηκαν, τακίμιασαν με το σύστημα και η “αλληλεγγύη” τους, είναι λόγια του κανα(πέος)… Οι ονειροπόλοι και αντισυστημικοί πρεσβευτές της ροκ προσπαθούν να περάσουν τις συμπληγάδες πέτρες. Η ελευθερία μας και τα δικαιώματα μας καταπατώνται καθημερινά, ενώ επικρατεί μούδιασμα.. η “ησυχία” που λες και συμφωνώ, δηλώνει παραίτηση.. ή εγκατάλειψη αν θες. Θέλω να ελπίζω πως οι λίγοι θα κάνουν τη διαφορά και η ροκ μουσική που ανέκαθεν “συνόδευε” κοινωνικοπολιτικές καταστάσεις, θα αναδειχθεί και πάλι!
Ασχολείσαι με τη συγγραφή των κομματιών και των στίχων ή προτιμάς να αφοσιώνεται στις φωνητικές γραμμές και πως αυτές θα χρωματιστούν και θα πάρουν μορφή πάνω στο κομμάτι;
Η αλήθεια είναι πως είμαι καλύτερη στο να στολίζω με τη φωνή μου τις συνθέσεις από το να συνθέτω η ίδια. Το κάνω κάποιες φορές.. Γράφω μουσικές – και – στίχους, αλλά όχι συχνά.
Έχοντας κάνει ήδη μια πορεία με ποικίλες εμπειρίες και είσαι πλέον – και – δασκάλα φωνητικής, τι σε κεντρίζει τώρα πια στο αντικείμενο? Ένα νέο παιδί να το διδάξεις; Ένα δύσκολο απαιτητικό λαιβ; Σου αρέσει να ανεβάζεις τον πήχη μέσα από τις προκλήσεις;
Σε όλα βρίσκω προκλήσεις. Ως δασκάλα μου αρέσει οι μαθητές μου να εξελίσσονται. Θέλω να τους βλέπω να βελτιώνονται και ότι τους μεταφέρω, να πιάνει τόπο. Έτσι εισπράττω χαρά, γιατί ο σκοπός μου επιτυγχάνεται. Σε ότι αφορά στα live μου, επιλέγω τραγούδια που μάλλον δεν είναι στις λίστες πολλών.. Σπάνια ακούω από άλλους και ειδικότερα γυναίκες να ερμηνεύουν τίτλους απ’ την Playlist μου κι αυτό μ’ εξιτάρει! Επιβεβαιώνω τον εαυτό μου κάθε φορά ότι μπορώ και είναι ο λόγος που μ’ αρέσει να συνεργάζομαι με high level μουσικoύς, τραγουδιστές/τριες, γιατί έτσι γίνομαι κι εγώ καλύτερη! Δεν επαναπαύομαι!
Περνώντας ήδη αρκετές ώρες με τη μουσική, σου αρέσει να ακούς και εκτός μουσική? Στο αυτοκίνητο, στο ράδιο? Άκουσες κάτι τελευταία που να σε ενθουσίασε από κάποιον άλλο καλλιτέχνη?
Στο σπίτι ακούω jazz, απόλυτα χαλαρωτική, κάνοντας διάφορες δουλειές.. στο αυτοκίνητο – μόνιμα – Judas Priest – στο τέρμα χαχα!! Γενικά ναι.. ακούω μουσική. Από καινούρια μου αρέσει πολύ αυτό “Rock & Roll Paradise” της Κικίδη! Ωραίο album! χαχα.. Μου αρέσουν πολύ οι Halestorm, αλλά κυρίως προτιμώ τη “παλιά σχολή” …classic rock, hard rock… εκεί στα πέριξ..
Έχεις επαγγελματικά απωθημένα? Εννοώ, να κάνεις πιο πολλά άλμπουμ, ένα λαιβ σε μια συγκεκριμένη πόλη ή κάποιο χώρο;
Σίγουρα έρχονται κι άλλα album! Όσο ζω κι αναπνέω και μου δίνει ο Θεός δύναμη, αυτό θα κάνω.. και πολλά live!! Αλλά στην κανονική “κανονικότητα”… Θα ήθελα πολύ, ένα tour σε Σκανδιναβία, Αμερική, Ιαπωνία.. Δεν ζητάω πολλά ε ;
Εάν έκανες ένα τουρ αυτή τη στιγμή και το φεστιβάλ είχε άλλα 5 ονόματα κενά, ανεξαρτήτως βεληνεκούς και ήσουν εσύ ελεύθερη να κλείσεις τη λίστα, ποια γκρουπ θα ήταν αυτά?
Whitesnake, Deep Purple, Greta Van Fleet, Mother’s Finest, Halestorm και μετά ξύπνησα!
Θα ήθελα να σε ευχαριστήσω από ψυχής για το χρόνο, την μουσική και που κρατάς τη φλόγα του παλιού ροκ ζωντανή. Θα ήθελα να αφήσω και τη παραγγελία μου εδώ (αν θέλεις να παραμείνουμε φίλοι χαχα) μια διασκευή Savatage ή Babe Ruth… Ευχαριστώ! \m/
Οκ έγινε! θα προσπαθήσω να σε ικανοποιήσω χαχα… Εγώ ευχαριστώ για το ενδιαφέρον και την στήριξη!
KEEP THE ROCK ALIVE!!!