Πολύ πριν η occult θεματολογία (αναφέρομαι σε κάτι βαθύτερο από μια γραφική “evil” περιγραφή του διαβόλου προφανώς) στο rock και το metal γίνει μόδα, ο Tommie Eriksson είχε αφήσει ένα διάπλατο σημάδι στη μεταλλική σκηνή με τη συνεισφορά του τόσο στους THERION όσο και στον σχεδόν κρυμμένο θησαυρό των SHADOWSEEDS πίσω στα 90s. Μετά ήρθαν οι SATURNALIA TEMPLE, το δοχείο μέσω του οποίου αρχετυπικοί doom ήχοι διοχετεύονται σε ανώτερα πνευματικά μονοπάτια. Το Anti-Flesh Nimbus συντονίζεται με τις δονήσεις και μαζί με τον κο. Eriksson καλεί τον Golachab.
I) Πώς είναι τα πράγματα στους SATURNALIA TEMPLE αυτή τη στιγμή που μιλάμε; Έχει επιστρέψει η σταθερότητα στη μπάντα μετά τον αναπάντεχο χαμό του Jens;
Αυτή ήταν μια πολύ δύσκολη κατάσταση για εμάς να ξεπεράσουμε. Με τον Jens, έμοιαζε επιτέλους να έχουμε το ιδανικό line-up για τη μπάντα. Είχαμε διάφορα θέματα με τους drummer πιο πριν οπότε όταν εκείνος εμφανίστηκε τα πράγματα φάνηκε να ευθυγραμμίζονται. Μετά την απώλειά του, νιώθαμε έντονα ότι δεν θα βρούμε άλλον σαν κι εκείνον οπότε αποφάσισα να γίνω εγώ ο studio drummer και ότι θα έχουμε session μέλη για τα live. Στις ΗΠΑ μας βοηθά ο Tim Call, ο οποίος είναι εκπληκτικός τύπος και μεγάλος drummer και εδώ στην Ευρώπη έχουμε τον φίλο μας Kennet. Οπότε ναι, αυτή τη στιγμή είμαστε ντουέτο και το νέο album είναι έτοιμο να ηχογραφηθεί. Συνεχίζουμε να πολεμούμε εν μέσω όλων αυτών των αλλαγών.
II) Πώς σου προέκυψε αυτό το σχεδόν μεθυσμένο, βασικό riff του “Golachab”? Όταν άκουσα το κομμάτι πρώτη φορά με ξένισε κάπως αλλά κατέληξα να είμαι εθισμένος σε αυτό!
Τείνω να «βγαίνω» απ’ τις σκέψεις μου όταν συνθέτω, οπότε δεν έχω ιδέα. Ήρθε, ήταν δυνατό και ηχογραφήθηκε. Χαίρομαι που σου άρεσε. Το ίδιο και αρέσει σε εμάς.
ΙΙΙ) Ποια είναι η ιστορία πίσω από την παράξενη μα ωραία επιλογή του “Dhamballa” από τον EXUMA ως διασκευή?
Είμαι μεγάλος φαν του Tony McKay (“Exuma”) εδώ και πολύ καιρό. Υπήρξε ένας μοναδικός τραγουδιστής και έκανε μερικά φανταστικά άλμπουμ στις αρχές των 70s. Στην εποχή μας είναι πραγματικά ένα χαμένο διαμάντι και προσπαθώ να συστήνω τις δουλειές του σε όλους τους φίλους μου. Ένιωσα ότι αξίζαμε την τιμή να παίξουμε ένα από τα κομμάτια του. Και φυσικά δεν υπήρχε καμία πίεση, μόνο η Nina Simone το είχε διασκευάσει πιο πριν…
IV) Από πού αντλείς την έμπνευσή του; Γνωρίζω πως ασχολείσαι ενεργά με τον εσωτερισμό. Μεταβαίνεις σε κάποια ιδιαίτερη πνευματική κατάσταση καθ’ όσο δημιουργείς μουσική;
Όπως είπα, είμαστε μια μπάντα που αποφεύγει την θεωρητικοποίηση και την ανάλυση της δουλειάς μας. Μιας και είμαι επίσης συγγραφέας που ασχολούμαι με τον αποκρυφισμό, εκεί μπορείτε να βρείτε τις φιλοσοφικές μου ιδέες. Στην αρένα της μουσικής, για μένα, αφήνεις το πνεύμα και την ψυχή να μιλήσουν ελεύθερα και αποφεύγεις να το παίξεις υπερβολικά έξυπνος. Βρίσκω πως η λογική και η ανάλυση παρεμποδίζουν την ενέργεια στην μουσική. Επομένως η τέχνη είναι αυτό που είναι. Δεν θα πάρεις πολλή επεξήγηση από μένα. Η δύναμη και η εστίαση είναι στην πράξη καθαυτή.
V) Πότε θα τελειώσει η εποχή των αδύναμων υλιστικών ρομπότ και θα μας κατακάψει όλους η φωτιά (σ.σ. αναφορά σε στίχο του “Golachab”); Ρωτάω επειδή, για την ώρα, φαίνεται να ζούμε υπό τον ζυγό μιας στιβαρής υλιστικής δικτατορίας.
Οι στίχοι είναι στίχοι και δεν πιστεύω στην περεταίρω εξήγησή τους.
VI) Αν και ξεκίνησες τους SATURNALIA TEMPLE κάποια χρόνια πριν την όλη “occult rock” έκρηξη (όταν ξαφνικά οποιοσδήποτε έμοιαζε να έχει βρει το άγιο δισκοπότηρο στη μίξη των 70ς με μυστικιστικούς στίχους), δεν έχετε απαιτήσει κάποιο θρόνο του ιδιώματος αυτού, αν και θα είχατε κάθε δικαίωμα. Αντίθετα επιμένετε να βαδίζετε το δικό σου μοναχικό μονοπάτι συνεργαζόμενος με εκλεκτικά labels όπως η Ajna Offensive και η Nuclear Winter και γενικότερα κρατώντας μια απόσταση από τα έντονα φώτα της δημοσιότητας. Πρόκειται για συνειδητή απόφαση; Από την άλλη, δε θα θέλατε να διαδώσετε τη μουσική και το μήνυμά σας σε ευρύτερα ακροατήρια;
Δεν ήθελα ποτέ αυτή η μπάντα να γίνει μια επιχειρηματική, οικονομική μηχανή όπως άλλοι. Ήθελα να έχω απόλυτη ελευθερία να δουλεύω όποτε, όπου και όπως επιθυμώ. Πρέπει να πω ότι τα πάντα προχώρησαν ακριβώς όπως σχεδίαζα και ήλπιζα. Βρίσκω πώς είμαστε αρκετά μεγάλοι αυτή τη στιγμή, συνεργαζόμαστε με δύο καλές εταιρείες, την Ajna και την Listenable, εγώ είχα τη δυνατότητα να δημιουργήσω το δικό μου στούντιο και να έχω άψογο έλεγχο σε κάθε πτυχή μας και δουλεύω με τους καλύτερους καλλιτέχνες για τα artwork μας (Ketola, Dennis Dread, Manuel Tinnemans etc). Βασικά, δεν επιδιώξαμε ποτέ την εμπορική επιτυχία. Δεν στείλαμε ποτέ promo κόπιες για review (εκτός από το “Ur” cd-r πίσω στο 2006) ούτε κάναμε δελτία τύπου για τις κυκλοφορίες μας για προώθηση ή οτιδήποτε τέτοιο. Από στόμα σε στόμα και κάποια διάσπαρτα live shows φτάσαμε εδώ που είμαστε. Και αυτό είναι ένα σταθερό έδαφος για να στεκόμαστε. Ό,τι ανεβαίνει γρήγορα μπορεί εξίσου γρήγορα να πέσει.
VII) Πιστεύω ότι τα τελευταία χρόνια έφεραν κοντύτερα τους ακροατές του doom και heavy rock ήχου με αυτούς που προτιμούν πιο ακραίες εκδοχές όπως το black και το death metal. Θεωρείς ότι αυτό έχει να κάνει μόνο με την κοινή θεματολογία που έχει αναπτυχθεί ή μήπως ο κόσμος έχει αρχίσει να βάζει στην άκρη κάποια από τα διαχωριστικά του παρελθόντος όσον αφορά στη μουσική;
Ίσως, αλλά νομίζω ότι είναι απλά κοινή λογική μιας και πολλοί άνθρωποι που αρέσκονται στο καλό metal, έλκονται εξίσου και από το καλό rock. Εννοώ, οι κατηγοριοποιήσεις είναι κυρίως γι’ αυτούς που θέλουν να μιλάνε για τη μουσική των άλλων ή για να ορίζουν κάποια πράγματα προσπαθώντας να τα πουλήσουν. Βρίσκω και την ταμπελοποίηση και τις συγκρίσεις βαρετές και μια εύκολη διέξοδο για τη σκέψη. Λατρεύω τα reviews (τα οποία χαιρόμαστε που παίρνουμε) όπου ο συγγραφέας πράγματι κάνει συνειρμούς και καταλήγει σε ενδιαφέρουσες και πρωτότυπες αναλύσεις, μιλώντας πραγματικά για τη μουσική παρά να φλυαρεί για το ποιους δίσκους άκουσε χτες.
VIII) Πίσω στους SATURNALIA TEMPLE, τι σε έκανε να ξεκινήσεις αυτή τη μπάντα; Τι είδους δυνάμεις χρειαζόταν να διοχετευτούν διαμέσου αυτού του μουσικού σχήματος;
Μεγάλη ιστορία, αλλά καθώς ήμουν χωμένος στο rock και το metal από της αρχές των 80s και ακολουθώντας τη μουσική αυτή όσο γινόταν σκληρότερη μέσω του thrash και του death, ξεκίνησα να παίζω σε διάφορες μπάντες και σε διάφορα επίπεδα… Υποθέτω ότι θα μπορούσε να πει κανείς πως οι ST ήταν απλά μια φυσική αντίδραση στα πεπραγμένα μου πάνω στη μουσική αλλά και στη μαγεία του Left Hand Path.
IX) Γενικά, εντάσσετε διάφορους τύπου από εφφέ στα τραγούδια σας. Το highlight θα έλεγα ότι είναι αυτό το διακοπτόμενο riff που διατρέχει όλο το ομώνυμο κομμάτι του “Aion Of Drakon”. Νιώθεις ότι αυτά τα εφφέ προσθέτουν ακόμα περισσότερο βάθος στη μουσική;
Παρατηρώ ότι ο κόσμος συχνά χρησιμοποιεί τον όρο «εφφέ» όταν μιλά για τη μουσική μας. Στην πραγματικότητα χρησιμοποιούμε ελάχιστα εφφέ συγκρινόμενοι με πολλές άλλες μπάντες. Εγώ έχω μόνο κάποιο delay στα φωνητικά και μερικές φορές και στην κιθάρα, πέρα από το wah κι αυτό είναι. Παρολαυτά, προσπαθώ πάντα να κάνω την παραγωγή πρωτότυπη και ενδιαφέρουσα και μάλλον αυτό είναι που ο κόσμος πολλές φορές εκλαμβάνει λανθασμένα ως εφφέ. Τον χαλαρό τρόπο που παίζουμε και τον τρόπο που χρησιμοποιούμε τους διάφορους ήχους. Οπότε είναι περισσότερο ζήτημα του πώς παίζουμε και πώς κάνουμε την παραγωγή. Απλά και μόνο να πατούσαμε πάνω σε μερικά κουτιά (σ.σ. πετάλια) θα ήταν βαρετό.
Χ) Τι επιφυλάσσει το μέλλον για τη μπάντα; Είστε σε διαδικασία συγγραφής νέου υλικού; Κι αν ναι, θα ακολουθεί τον rock προσανατολισμό του “Golachab” ή θα είναι μια επιστροφή στους lo-fi τόνους του “Aion Of Drakon” και των παλαιότερων κυκλοφοριών;
Ναι, είμαστε στη διαδικασία της διοχέτευσης και της ηχογράφησης του νέου άλμπουμ. Δεν έχω ιδέα πώς θα καταλήξει και γι’ αυτό βρίσκω ερεθιστική τη δημιουργία του. Υποθέτω ότι θα υπάρχουν μερικοί δεσμοί με τις περασμένες δουλειές μας. Αν μπορώ να πω κάτι, είναι ότι νιώθω πως ενδέχεται να προκύψει σκληρότερο, πιο ζοφερό και υπνωτιστικό.
ΧΙ) Μιλώντας για παλιότερες κυκλοφορίες, υπάρχει περίπτωση για επανέκδοση του “Ur” demo και του 7αριού στο εγγύς μέλλον;
Ναι, είναι πολύ πιθανό να συμβεί κάτι τέτοιο. Το ΕΡ είναι δύο καινούρια (τότε) κομμάτια που δεν έχουν εμφανιστεί οπουδήποτε αλλού οπότε νομίζω ότι αξίζει μια επανέκδοση. Το ίδιο και με το UR.
XII) Απ’ ότι έχω καταλάβει, έχεις ενεργοποιήσει ξανά το πειραματικό σου project LAPIS NIGER. Θα είναι το νέο υλικό στα χνάρια του “At The Throne Of Melek-Taus” ή θα περιέχει νέες προοπτικές;
Πράγματι, έχω ξεκινήσει επίσης το δικό μου label που θα λειτουργεί και ως εκδοτικός οίκος με όνομα Lapis Niger Productions. Αυτό θα αποτελέσει τη διέξοδο για το ritual ambient των Lapis Niger αλλά και για τα αποκρυφιστικά μου βιβλία. Έχω στα σκαριά μια τριλογία αποκρυφιστικών διηγημάτων στα αγγλικά και τα σουηδικά καθώς και μια επανέκδοση του “At The Throne of Melek-Taus” άλμπουμ. Μετά από αυτά θα κυκλοφορήσω το νέο άλμπουμ των Lapis Niger, μέρη του οποίου είχαν δημιουργηθεί περίπου την ίδια εποχή με την προηγούμενη δουλειά οπότε πιθανώς να υπάρχουν ομοιότητες. Αλλά τα υπόλοιπα κομμάτια μπορεί να διαφέρουν.
ΧΙΙΙ) Θα δούμε ποτέ κάτι νέο από τους SHADOWSEEDS στο μέλλον ή οι ελπίδες παραείναι μεγάλες;
Οι Shadowseeds υπήρξαν ένα καθαρά μαγικό αοπτέλεσμα, βασισμένο σε συγκεκριμένες πράξεις. Εάν και όταν έρθει ο σωστός χρόνος μπορεί να ξανασυμβεί. Για την ώρα, επιτέλους ετοιμάζομαι να κυκλοφορήσω τις τελευταίες 33 κόπιες του “Der Mitternacht Löwe” cd, χειροποίητες και σχεδιασμένες από τον Timo Ketola. Έχετε τα μάτια σας ανοιχτά στο http://facebook.com/lapisniger616.
XIV) Αυτά είναι όλα από μένα, σε ευχαριστώ για τη συζήτηση και σε αφήνω να καταθέσεις τις τελευταίες σου λέξεις μέχρι την επόμενη φορά!
Σε ευχαριστώ, για τις καλά μελετημένες ερωτήσεις!
