Last Updated on 15:03 by Lilliana Tseka
Καλησπέρα και καλώς ορίσατε στο Metal Invader για ακόμα μια φορά! Χαίρομαι πολύ που τα ξαναλέμε. Είναι άλλωστε προφανής η αγάπη του περιοδικού μας για τους Vulture! Αλλά φτάνει με αυτά… Πώς είστε; Όλα καλά;
Andreas: Γειά σου! ΕΜΕΙΣ ευχαριστούμε που μας έχετε ξανά! Όλα κυλούν τέλεια προς το παρόν. Τώρα που έχει βγει και ο δίσκος, ανυπομονούμε για τις επερχόμενες συναυλίες μας!
Δώστε μας μερικές πληροφορίες για την δημιουργία του συγκροτήματος. Πώς δημιουργηθήκατε, ποιος το ξεκίνησε και ποιος είναι ο σκοπός σας;
Το 2015 ο Stefan ήρθε σε επαφή μαζί μου και με τους υπόλοιπους, χωρίς να έχει κάτι στα χέρια του, παρά μόνο μερικά σημεία για κομμάτια και μια γενική ιδέα του να ξεκινήσουμε μια speed metal μπάντα. Όπως φαντάζεσαι, αμέσως ψηθήκαμε. Τότε ξεκινήσαμε να γράφουμε και τα πρώτα μας κομμάτια, βρήκαμε το όνομά μας και σημιουργήσαμε το όλο concept. Τον Ιανουάριο του 2016 μπήκαμε στο studio για να γράψουμε το demo μας, του οποίου το αποτέλεσμα ήταν το “Victim To The Blade”.
Ποιο είναι το μήνυμα που θέλουν να περάσουν οι Vulture, αν πράγματι υπάρχει κάποιο μήνυμα;
Δεν προσπαθούμε να περάσουμε κάνα μεγάλο φιλοσοφικό μήνυμα, αν αυτό εννοείς. Ως ατομικά όντα αλλά και ως σύνολο, ζούμε και αναπνέουμε για το heavy metal και το τιμούμε καθημερινά μέσω της μουσικής μας.
Το “The Guillotine” κυκλοφόρησε πριν από λίγες μόνο μέρες και ήδη έχει τρελά οπαδάκια. Είστε ικανοποιημένοι από το γενικό σύνολο; Είναι αυτό που θέλατε; Ποιο ήταν το feedback που είχατε; Ήταν αυτό που περιμένατε;
Δεν μπορείς ποτέ να είσαι σίγουρος για τις αντιδράσεις του κοινού. Το μόνο που ξέραμε είναι ότι δώσαμε αίμα και ιδρώτα γι’ αυτόν τον δίσκο και είμαστε τρομερά περήφανοι για το αποτέλεσμα. Ήταν φανταστικό το γεγονός ότι λάβαμε τόσο καλό feedback! Προσωπικά τρελαίνομαι να διαβάζω κάθε κριτική και κάθε σχόλιο, ώστε να βρω κάθε θετική και κάθε αρνητική πινελιά.
Δεύτερη συνεχόμενη κυκλοφορία με την High Roller Records. Θεωρείτε πως βρήκατε το σπίτι σας;
Η συνεργασία μας με την High Roller είναι εξαιρετική. Είναι πολύ επαγγελματίες και ανοιχτοί σε κάθε δική μας ιδέα.
Το “Victim Of The Blade” που κυκλοφόρησε πέρσι, προκάλεσε σχεδόν άμεσα μια Speed φρενίτιδα ανάμεσα στους οπαδούς του είδους, με αποτέλεσμα να φτιάξει ήδη παρακαταθήκη. Το περιμένατε να κάνει τόση επιτυχία; Σας τρόμαξε; Σας δημιούργησε κάποιο είδος άγχους ή έξτρα ευθύνης απέναντι στους ακροατές σας ή στους ίδιους σας τους εαυτούς;
Όχι, ναι και ναι, χαχα! Όταν ακούσαμε για πρώτη φορά την rough μίξη του “Victim…” πάθαμε πλάκα και εμείς οι ίδιοι. Όλα έμοιαζαν σωστά και νομίζω όλοι μας ξέραμε ότι ήταν πιθανός δυναμίτης. Παρόλα αυτά δε συγκρίνεται με το χάος που δημιουργήθηκε μόλις κυκλοφόρησε! Το feedback που λάβαμε ήταν και εξακολουθεί να είναι εκπληκτικά εξωπραγματικό.
Τί άλλαξε και παρέμεινε ίδιο, συγκρίνοντας τους δύο αυτούς δίσκους;
Σκοπός του δίσκου μας ήταν να πάρουμε ό,τι χτίσαμε με το “Victim” και να το απογειώσουμε στη μορφή ενός ολοκληρωμένοι δίσκου. Οπότε, προσπαθήσαμε να πατήσουμε επάνω και να μην αλλάξουμε την φόρμουλά μας, αλλά να την βελτιώσουμε. Θεωρώ πως οι συνθέσεις έγιναν πιο καλές και ώριμες και πως ο ‘βηματισμός’ του δίσκου απέδωσε αυτό που περιμέναμε!
Μια ερώτηση για όσους θέλουν να μάθουν λίγο περισσότερο για τη μουσική που ακούνε. Ο ήχος σας είναι πριονοκορδέλα, ειδικά οι κιθάρες κόβουν σαν ξυράφια. Πώς καταφέρατε να αποδώσετε έναν τέτοιο ήχο, ένα τόσο έντονο συναίσθημα; Ποιος είναι ο εξοπλισμός σας και ποιος έκανε τα μαγικά του στην παραγωγή;
Ευχαριστώ για την φιλοφρόνηση! Λοιπόν, δεν μπορώ να σας πω τεχνικές λεπτομέρειες, αφού απλά δεν τις γνωρίζω, αλλά ο παραγωγός μας και σύντροφος Marco Brinkmann από το Hellforge Studio σίγουρα μπορεί, χαχα! Πειραματιστήκαμε πολύ με τα πεντάλια και τους ήχους για τις κιθάρες πριν ξεκινήσουμε, χρησιμοποιήσαμε ένα τερατώδες κιτ τυμπάνων για να τραβήξουμε όσο το δυνατόν περισσότερη δύναμη και το πιο σημαντικό πράγμα ήταν ότι παίξαμε τα κέρατά μας. Τότε χρειάστηκαν περίπου 4 μήνες για να βρούμε το τελικό αποτέλεσμα. Μέσα σε αυτούς τους μήνες πήγαμε τον Μάρκο μέχρι την κόλαση και πίσω, αλλά τελικά μας πήρε τα μυαλά. Στη συνέχεια, ο Patrick Engel γυάλισε τα πάντα με το τέλειο mastering του.
Από τη μία πλευρά είναι γνωστό το γεγονός ότι η αναβίωση Speed / Thrash είναι πραγματικότητα τα τελευταία χρόνια. Παρ ‘όλα αυτά, πολλές από τις μπάντες που εμφανίζονται δεν έχουν έμπνευση και η γενική αισθητική τους εκπέμπει μια κακή κόπια του παρελθόντας, οπότε με τη σειρά μας εμείς οι ακροατές απογοητευόμαστε τις περισσότερες φορές. Οι Vulture, από την άλλη πλευρά, ξεχειλίζουν από ενθουσιώδη μουσική και παρά τη γενική αισθητική της δεκαετίας του ’80 (με τα ντένιμ γιλέκα τίγκα στα ραφτά και τις κονκαρδοπινέζες), φαίνονται τίγκα αληθινοί. Ετσι…
α) τι νομίζετε για αυτούς που ακούγονται και φαίνονται ψεύτικοι; Μου φαίνεται ότι τέτοιες μπάντες προσβάλλουν τη μεταλλική μας κοινότητα και το είδος που υπηρετούν. Θα ήθελα πραγματικά να ακούσω τη σκέψη σας για αυτό το θέμα.
β) Ως Vulture, από πού αντλείτε έμπνευση και τι σας κάνει να συνεχίζετε να είστε ισχυροί;
γ) Ποιος είναι αυτός ο παράγοντας που χωρίζει την “πραγματική / αληθινή” μουσική από το “ψεύτικο / μη true“; (Αντιπαθώ τα μάλα αυτές τις λέξεις και τους χαρακηρισμούς, αλλά καταλαβαίνεις τι εννοώ, νομίζω)
Λοιπόν, σκληρή ερώτηση. Για να είμαι δίκαιος, δεν μπορώ να κατηγορήσω κανένα από αυτά τα παιδιά, γιατί οι περισσότεροι από αυτούς εξακολουθούν να δίνουν πολλή δουλειά και αφοσίωση σε αυτό που κάνουν. Στο τέλος εξαρτάται από τον καθένα μας αν μας αρέσει ή όχι το αποτέλεσμα, αλλά καλώς ή κακώς αυτούς τους καιρούς κανείς δε θα μπορέσε να τραβήξει την προσοχή του καθενός με τα ίδια παλιά riff Slayer, Sodom ή Destruction.
Με τους Vulture προσπαθούμε να πιάσουμε όλο το είδος από τις ρίζες του και να αναζητήσουμε την σπίθα που έκανε μπάντες όπως οι Metallica να ξεπεράσουν αυτό που δηλώθηκε γρήγορο και βαρύ. Έτσι, αντλούμε το μεγαλύτερο μέρος της έμπνευσής μας από τους πρώιμους Priest, Deep Purple, αμέτρητα NWOBHM συγκροτήματα και άλλες proto metal μπάντες που πραγματικά δίνουν μια διαφορετική άποψη για ορισμένα πράγματα.
Όπως γνωρίζουμε, κάθε μέλος των Vulture συνεργάζεται με / συμμετέχει σε άλλα συγκροτήματα και projects. Πώς καταφέρνετε να βρείτε τον χρόνο μεταξύ όλων αυτών; Ήταν δύσκολο για εσάς να βρείτε τις σωστές αναλογίες χρόνου για να αφιερωθείτε σε κάθε μία από τις μουσικές σας περιπέτειες;
Αυτή τη στιγμή οι Vulture καταλαμβάνουν σχεδόν όλη μας την προσοχή. Πώς ο Stefan και ο Leo κατάφεραν να βγάλουν ένα νέο Luzifer Single, πραγματικά με ξεπερνάει! Χαχαχα!
Μετά το ΕΡ γνωρίζαμε ότι ένα άλμπουμ έπρεπε να ακολουθήσει όσο το δυνατόν γρηγορότερα, οπότε τελικά οι άλλες μπάντες μας έπρεπε να υποφέρουν. Θα δούμε πόσο καλά μπορούμε να διαχειριστούμε όλα αυτά τα πράγματα στο μέλλον, αλλά τώρα το επίκεντρο είναι οι Vulture.
Έχουν αντιμετωπίσει δυσκολίες οι Vulture μέχρι τώρα, από άποψη κυκλοφοριών, labels, περιοδείες κ.λπ.; Αν ναι, τί θυμάσαι πιο έντονα και πως ανταποκριθήκατε;
Μέχρι στιγμής όλα πήγαν πραγματικά, πραγματικά ομαλά. Εκτός από τον ακανόνιστο ήχο στη σκηνή ή το πως θα βρεθούμε κάπου, δεν μπορούμε να παραπονεθούμε καθόλου.
Ποια είναι τα μελλοντικά σχέδια των Vulture; Ίσως ένα νέο βίντεο κλιπ, μια περιοδεία;
Υπάρχουν πολλές επερχόμενες συναυλίες σε όλη την Ευρώπη που προσβλέπουμε πραγματικά, αλλά αυτό είναι για το τώρα. Μια περιοδεία θα ήταν όνειρο, αλλά από τη στιγμή που όλοι είμαστε κολλημένοι στις δουλειές μας αυτή τη στιγμή είναι σχεδόν αδύνατο να το διαχειριστούμε, αλλά ποιος ξέρει…
Πείτε μας περισσότερα για την επίσκεψη στα ελληνικά εδάφη, στο Up The Hammers το 2018. Πώς αισθάνεστε που θα μοιραστείτε την σκηνή με πιο παραδοσιακά κλασσικά συγκροτήματα;
Αισθανόμαστε μεγάλη περηφάνια που θα παίξουμε σε ένα τόσο περίοπτο φεστιβάλ! Το να μοιραστώ τη σκηνή με συγκροτήματα όπως οι Northwind θα είναι εκπληκτικό, συν ότι για μένα θα είναι η πρώτη μου φορά στην Ελλάδα που το καθιστά ακόμα πιο ξεχωριστό. Οπότε θα πιούμε μερικές μπύρες εκεί μαζί, χαχαχα!
Χεχε! Εννοείται! Ευχαριστώ που αφιερώσατε χρόνο για να απαντήσετε σε όλες τις ερωτήσεις μου, είστε πολύ ευγενικοί. Ας ελπίσουμε ότι θα συναντηθούμε σύντομα! Υπάρχει κάποιο μήνυμα που θέλετε να στείλετε στους αναγνώστες μας – στους οπαδούς σας; Στην υγειά σας!
Μη το αναφέρετε, καν! Θα τα πούμε σύντομα! Get hold of ‘The Guillotine’ before it gets hold of … you!