Σάββατο βράδυ και αφού σιγά σιγά συνήλθαμε από το πεντάωρο black metal show την προηγούμενης στο Fuzz, ήπιαμε τις πρώτες μπύρες και κατευθυνθήκαμε προς το Temple για Agnes Vein και Krause, για να συνεχίσει το σερί την επόμενη με Paradise Lost. Δικά μας παιδιά, ορθόδοξα, με το άρτιο αποτέλεσμα εγγύηση.
Μπαίνοντας μέσα στο Temple οι Krause είχαν ήδη αρχίσει να παίζουν ενώ το μαγαζί ήταν αρκετά γεμάτο, και το χαλαρό κουβεντολόι πήγαινε και ερχόταν. Στα δέοντα όμως, οι Krause, τους οποίους να είμαι απόλυτα ειλικρινής δεν είχα ξανακούσει νωρίτερα, τους κατευχαριστήθηκα. Είδα ένα φοβερό, ορεξάτο γκρούπ, σε noise rock κύματα (με τα αντίστοιχα Baywatch videowall από πίσω) που απ’ ότι καταλαβαίνω σύντομα πρόκειται να κυκλοφορήσει τον νέο του άλμπουμ, “The Art of Fatigue”, μέσω της Venerate Industries.
Επόμενοι στη σκηνή οι Agnes Vein, και νομίζω πως ήταν η τρίτη (και καλύτερη φορά) που τους έχω δει μέχρι σήμερα. Όντας μια ιδιάζουσα περίπτωση στον χώρο του ελληνικού μεταλ, με έναν ιδιαίτερο, avant garde/black metal ήχο και ψήγματα από doom, δεν μπορεί κάποιος να αγνοήσει την ύπαρξή τους. Εκ της Θεσσαλονίκης ορμώμενοι, γέμισαν τον Ναό με κόσμο που τους περίμενε πως και πως, και που περίμενε με μεγάλη ανυπομονησία αυτή την εμφάνιση, με λίγες κουβέντες που αντάλλαξα με γνωστούς θαμώνες της φάσης μέσα στο μαγαζί. Μέσα στο περίπου 70άλεπτο set τους, την τιμητική του είχε φυσικά το πρόσφατο “Deathcall”, που μετρά ούτε έξι μήνες κυκλοφορίας, σε συνδυασμό με ένα best of της μικρής μεν δισκογραφίας τους, αλλά τεράστιας πορείας τους στον χώρο.
Γενικά κάτι τέτοια live δεν τα πολυσκέφτεσαι πλέον, τουλάχιστον για εμένα. Ξέρεις πως θα περάσεις καλά, ξέρεις πως οι μπάντες δεν θα σε απογοητεύσουν και πως θα βρεις κόσμο να πεις μια κουβέντα και να βγάλεις ένα όμορφο Σαββατόβραδο.
