Last Updated on 08:52 by Nikos Nakos
Οι Αθηναίοι thrashers Endless Recovery για να γιορτάσουν την κυκλοφορία του δεύτερου άλμπουμ τους ‘Revel In Demise’, οργάνωσαν ένα mini-tour ανά την Ελλάδα και συμπεριέλαβαν και τα Τρίκαλα στην περιοδεία αυτή.
Το event ξεκίνησε με τους ντόπιους black/deathsters Oletir. Η εμπειρία των μικρών σε ηλικία μελών του συγκροτήματος φαίνεται στη σκηνή. Εδώ και μερικά χρόνια δίνουν το παρών σε όσους τους φωνάξουν για support στην πόλη των Τρικάλων και αποζημιώνουν με το παραπάνω τους ακροατές. Με άνεση έπαιξαν το setlist τους και ζέσταναν το κοινό, χωρίς να αφήσουν κανέναν ανικανοποίητο. Ακόμη μία δυνατή εμφάνιση στο ενεργητικό τους. Ο κακός ήχος ήταν ο κύριος αντίπαλος τους (όπως και για τα υπόλοιπα γκρουπ που ακολούθησαν), αλλά δεν ήταν κάτι που μπορούσαν να βελτιώσουν. Το μόνο που περιμένουμε από αυτούς είναι πλέον μία ολοκληρωμένη δουλειά τους, μιας και το μόνο demo που έχουν κυκλοφορήσει έως τώρα, δεν μας χορταίνει!
Επόμενοι, οι Generator από την Καστοριά. Δεν είχα ακούσει υλικό τους πριν το live και ειλικρινά λυπήθηκα που δεν μπόρεσα να τους ‘ακούσω’ στο live. Το συγκρότημα επιδίδεται σε γρήγορο thrash metal, μία μίξη μοντέρνου με old school. Δυστυχώς, ο ήχος τους έθαβε τόσο πολύ, που μόνο τα ντραμς και λίγο η φωνή ακουγόταν. Για το μπάσο δεν το συζητάω, όσο για την κιθάρα αντί για riffs άκουγες απλά ένα θόρυβο. Θα κατηγορούσα το συγκρότημα, αλλά το σκηνικό με τις κιθάρες ήταν το ίδιο χάλια για όλα τα γκρουπ, οπότε κρίμα που δεν μπόρεσαν οι Generator να συστηθούν σωστά στο κοινό που δεν τους γνώριζε. Ελπίζω να τους πετύχω κάποια άλλη φορά σε καλύτερες συνθήκες.
Ακολούθησαν οι Λαρισαίοι Murder Angels, ακόμη μια έμπειρη συναυλιακά μπάντα. Το τελευταίο καιρό βρίσκονται στο προσκήνιο και όλοι μας περιμένουμε τον πρώτο τους δίσκο. Όπως μας ενημέρωσαν και οι ίδιοι, είναι σχεδόν έτοιμος και έχουν και καινούρια τραγούδια έτοιμα, πέρα από αυτά που θα συμπεριληφθούν στο ντεμπούτο τους. Ένα συγκρότημα καθαρά συναυλιακό, με το heavy/speed που παίζουνε να φέρνει στο νου δεκαετία του ’80. Ήταν το μόνο γκρουπ που σώθηκε από τον χάλια ήχο της βραδιάς και αυτό γιατί στα τραγούδια τους υπάρχουν και πιο αργά σημεία. Στα πιο thrash σημεία τους ακούγαμε μόνο τα ντραμς και τις κορώνες του τραγουδιστή. Μακάρι την ενέργεια και το πάθος τους, που έχουν στη σκηνή, να καταφέρουν να τα περάσουν και στο δίσκο τους.
Η βραδιά έκλεισε με τους Endless Recovery. Έχοντας στα σκαριά φρέσκο το δεύτερο άλμπουμ τους και με σκηνική παρουσία σε συνδυασμό με φωτισμό να θυμίζουν τους Sepultura του ‘Morbid Visions’, ανέβηκαν με αέρα στη σκηνή. Τίμησαν στο έπακρο το ταχύτατο speed/thrash και δημιούργησαν πανικό. Μπορεί να σας κούρασα, αλλά για ακόμη μία φορά οι κιθάρες δεν ακουγόταν, πολύ κρίμα μιας και η μουσική τους στηρίζεται στα riffs. Το μόνο συγκρότημα από τα τέσσερα της βραδιάς που ακούστηκε το μπάσο! Η κραυγές του τραγουδιστή προσπαθούσαν να καλύψουν τα δυνατά ντραμς και οι δύο κιθάρες απλά συνόδευαν το χάος. Το καλό με τους Αθηναίους ήταν ότι αρκετοί γνώριζαν τα τραγούδια τους και έστω και νοητά μας διασκέδασαν τα τραγούδια τους. Από την αρχή εώς το τέλος του setlist τους, γεμάτοι ενέργεια, δεν ησύχασαν στη σκηνή και το καταδιασκέδασαν όπως και εμείς.
Το αρνητικό της βραδιάς, που ουσιαστικά κατέστρεψε την βραδιά, ήταν ο χάλια ήχος. Έφταιγε η ένταση στις κιθάρες, έφταιγαν οι ενισχυτές, δεν ξέρω. Αυτό που ξέρω είναι ότι είναι πολύ κρίμα να προσφέρεται στο κοινό τη σήμερον εποχή τέτοιο ηχητικό αποτέλεσμα. Δε λυπήθηκα τα 5 ευρώ που έδωσα είσοδο, ούτε τα λεφτά που ξόδεψα στις μπύρες (2,5 ευρώ το κουτάκι), λυπήθηκα τα συγκροτήματα που ταξίδεψαν από μακριά να φτάσουν στα Τρίκαλα, και στον Μανδραγόρα, και συνάντησαν τέτοιο ήχο (λίγο καλύτερο από αυτόν του Stage Λάρισας στα καλύτερα του). Ελπίζω στο μέλλον να μην υπάρξει τέτοια βραδιά!