English
Last Updated on 19:13 by Nikos Nakos
Είδος: Sludge/Stoner/Doom
Χώρα: Γερμανία
Εταιρία: Svart Records
Χρονιά: 2014
Τα μέταλ συγκροτήματα με δύο μέλη πάντα μου κινούσαν το ενδιαφέρον. Αντιλαμβάνομαι κάτι το ηρωικό στην ύπαρξή τους, προσπαθούν με τέσσερα χέρια να παράξουν όσο θόρυβο ή/και μουσική με νόημα μπορούν, ενώ άλλοι κάνουν το ίδιο με οχτώ ή και περισσότερα. Οι Mantar είναι δύο παλικάρια που μένουν στο Αμβούργο, αν και οι δύο έχουν γεννηθεί στη Βρέμη. Το όνομά τους σημαίνει μανιτάρι στα Τούρκικα, ενώ τα μόνα τους όπλα είναι μια κιθάρα με πολλούς ενισχυτές και πετάλια και ένα σετ ντραμς.
Με αυτά και με τ’ άλλα, κατάφεραν να δημιουργήσουν αρκετό ντόρο γύρω από το όνομά τους με το πρώτο τους άλμπουμ με τίτλο «Death By Burning», το οποίο περίεχει δέκα κομμάτια γεμάτα ενέργεια και πάθος εκτός από ένα καμένο -κυριολεκτικά- εξώφυλλο. O Hanno, ο Γερμανός του συγκροτήματος, χειρίζεται τις βαριές κιθάρες με ιδιαίτερο βαθύ ήχο, ενώ είναι υπεύθυνος για τα φωνητικά που είναι τόσο ακραία και οργισμένα, όσο απαιτούν οι συνθέσεις. Ο Ernic, o Τούρκος ντράμερ (πορτιέρης σε νυχτερινά μαγαζιά στην κανονική του ζωή) ταλαιπωρεί τα δέρματα σαν κτήνος. Που, μεταξύ μας, είναι λίγο. Τα κομμάτια σπαρταράνε από ζωντάνια και το συγκροτήμα καταφέρνει να μετατρέψει την έλλειψη μπασίστα σε ηχητικό πλεονέκτημα με τις συνεχείς αλλαγές ρυθμού και δίνοντας πολύ περισσότερο χώρο στα ντραμς να συνοδεύσουν την κιθάρα στον καταιγισμό από ριφ που επιδίδεται. Οι Mantar γκρουβάρουν πολύ, υπάρχει μια βάση ροκ εν ρολ στον ήχο τους, αν και συχνά δημιουργούν σκοτεινές στιγμές στα τραγούδια τους όπου το γκρουβ δίνει θέση σε πιο ντουμ σημεία και μετατρέπεται σε σκοτεινή ατμόσφαιρα χωρίς να διαταράσσεται η άψογη ροή του δίσκου. Η μουσική τους βασίζεται στην εναλλαγή των ριφ και των ρυθμών, απλά τα πράγματα. Ακούστε το «White Nights» για να βιώσετε όλα αυτά τα στοιχεία μαζί και να νιώσετε την δύναμη που βγάζει το συγκρότημα καθώς ακούγεται η κραυγή «Domination».
Οι Mantar είναι νέοι και ωραίοι, παίζουν με ψυχή, δεν ακούγονται σαν οτιδήποτε άλλο και πάνω στη σκηνή είναι σαρωτικοί. Δεν χρειάζεστε και πολλά περισσότερα για να τους λατρέψετε. Και, ναι, έχουν γαμάτους τίτλους τραγουδιών, όπως το «Astral Kannibal».
4,5/6
