Ozzy Osbourne – Patient Number 9

Πριν λίγο καιρό διέρρευσε στο διαδίκτυο μια φωτογραφία που έδειχνε τον Ozzy να περπατάει με τη βοήθεια μπαστουνιού. Λίγο το προχωρημένο της ηλικίας, λίγο το Parkinson, σου έδιναν την εντύπωση ενός ανθρώπου πολύ ταλαιπωρημένου. Πώς γίνεται όμως βάζοντας να ακούσεις το “Patient Number 9”, να ακούς έναν άνθρωπο που τραγουδάει με κέφι και ζωντάνια και πραγματικά το απολαμβάνει; Μιλάμε για τον Ozzy, που είναι μια κατηγορία μόνος του τόσο σε αμιγώς μουσικό επίπεδο όσο και “εξωσχολικά” ζητήματα, που όρεξη να έχεις να τα συζητάς. Είναι πραγματικά συγκινητικό, που στα 73 του, χωρίς να έχει να αποδείξει τίποτα και σε κανέναν και με όλες τις αντικειμενικές δυσκολίες που τον περιβάλλουν, βρίσκει τα ψυχικά αποθέματα για μια ακόμη studio solo κυκλοφορία. Και όχι, δεν συνηθίζει στη δισκογραφία του να κάνει κινήσεις εντυπωσιασμού. Όλα στο νέο δίσκο του, είναι άκρως επαγγελματικά για ακόμη μία φορά. Προτιμάει και σε αυτόν τον δίσκο να μην κινηθεί τόσο με έναν σταθερό κορμό μουσικών όσο με μια αφρόκρεμα μουσικών προσκεκλημένων. Ενδεικτικά να αναφέρω τους Jeff Beck, Tony Iommi, Zakk Wylde, Eric Clapton και Mike McCready. Ο καθένας αφήνει το δικό του μουσικό αποτύπωμα, ειδικά ο Zakk Wylde με το χαρακτηριστικό του παίξιμο αλλά και ο Tony Iommi που σε συνδυασμό με τη φωνή του Ozzy, κάνει τους Black Sabbath συνειρμούς να μοιάζουν αναπόφευκτοι. Υπάρχουν τα instant classics όπως το ομώνυμο και το “One of Those Days” αλλά και τραγούδια που αναπτύσσουν την αξία τους με περισσότερα ακούσματα, όπως το “A Thousand Shades” και το “Degradation Rules”. Θα ήταν εντελώς άστοχο να συγκρίνουμε το “Patient Number 9” με τους πρώτους δίσκους του Ozzy, για προφανείς λόγους. Είναι όμως στο σύνολο του καλύτερο από το προπέρσινο “Ordinary Man” που και εκείνο κατάφερε όμως με τη σειρά του να αφήσει κάποια κλασικά τραγούδια. Αν έλεγα απλά πως είμαστε τυχεροί να έχουμε εν έτει 2022 έναν ακόμη Ozzy δίσκο, θα προσπαθούσα να εκμαιεύσω δόσεις νοσταλγίας. Όμως το “Patient Number 9”, έχει αυτόνομη μουσική αξία και μας κάνει να ασχοληθούμε με τον Prince of Darkness για τους σωστούς λόγους.