Είδος: Black Metal
Χώρα: Η.Π.Α.
Εταιρία: Gilead Media
Χρονιά: 2015
Η Αμερικανική Gilead Media είναι μια εταιρία με σχετικά μικρή αλλά ενδιαφέρουσα παραγωγή στον metal τομέα, από το 2008 μέχρι σήμερα. Μέσω αυτής έχουν κυκλοφορήσει δουλειές των Thou, Krallice, Ash Borer, για να αναφερθώ ενδεικτικά σε κάποιες ποιοτικές εξ’ αυτών. Φέτος τη σκυτάλη παίρνουν δυο άγνωστες μπάντες από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, οι Pale Chalice και οι False (για τους οποίους θα επανέλθω με άλλο review). Οι Pale Chalice είναι ένα τετραμελές σχήμα από την Καλιφόρνια, που έχουν κυκλοφορήσει μόνο ένα EP προηγουμένως (“Afflicting the Dichotomy of Trepid Creation”, 2011).
Στο φετινό ντεμπούτο με το μακροσκελή τίτλο “Negate The Infinite And Miraculous”, οι Αμερικανοί επιδίδονται σε ένα κατ’ εξοχήν νορβηγοπρεπές, ευλύγιστο black metal, το οποίο έχει αρκετό ενδιαφέρον ριφφολογικά, μιας και πατάει στη ραχοκοκκαλιά των μαστόρων Enslaved και Kampfar, με μια πιο αστική και σκοτεινή διάσταση όμως. Η κίνηση είναι συνεχής, σε mid-tempo και υψηλές ταχύτητες, με κελαρυστή ροή, μακριά από τις αοριστίες που τείνουν να γίνουν το στάνταρ στο «σκεπτόμενο» αμερικανικό black metal. Ακόμη και το intro(;) “Through Vexed Veil” δε διστάζει να αναπτυχθεί σε ένα μοχθηρά θριαμβευτικό ολοκληρωμένο riff, πριν δώσει τη θέση του στο μεγαλοπρεπές οχτάλεπτο “Shaking Nerves And Vacuous Spheres”, το οποίο βασίζεται σε ένα Frost-ικό κουπλέ. Εμβόλιμα υπάρχουν αρκετοί μελωδικοί θύλακες παραμορφωμένων κιθαριστικών μανιερών, ενώ δε λείπουν και κάποια κομψά groove σημεία, όπως στο “Bound By Intransigent Flight”. Τα φωνητικά κινούνται σε τυπικά γρυλιστά φωνητικά με καθαρή εκφορά, τα οποία όμως δεν ξεχωρίζουν.
Με μια ικανοποιητική παραγωγή στη βιτρίνα τους, οι Pale Chalice παραδίδουν με το “Negate The Infinite And Miraculous” έναν απολαυστικό δίσκο, ο οποίος όμως έχει κάποια θέματα στον αριθμό των αξιομνημόνευτων στιγμών. Παρόλο που κατά την ακρόαση η ροή δεν κολλάει πουθενά, και δεν υπάρχει θέμα βαρεμάρας από την πλευρά του ακροατή, η συνθέσεις θα μπορούσαν να έχουν δουλευτεί κάπως παραπάνω, έτσι ώστε να ξεχωρίζουν διακριτές μονάδες τραγουδιών, και να μη μένει ο ακροατής με μια ευχάριστη μεν, ελαφρώς ασαφή δε εικόνα του δίσκου. Όπως και να έχει, για ντεμπούτο ο δίσκος είναι αρκετά καλός, δείχνει ότι η μπάντα έχει σωστές βάσεις και ξέρει να τις αξιοποιεί, και αν δουλέψουν λίγο πιο προσεκτικά την επόμενη δουλεία τους, μπορούν να παρουσιάσουν ένα αριστούργημα.
4/6