English
Last Updated on 21:33 by Giorgos Tsekas
Είδος: Black Metal
Χώρα: Η.Π.Α.
Εταιρεία: Pale Horse Recordings
Έτος: 2015
Δε συνειδητοποίησα πότε αυτοί οι τύποι έφτασαν στα τρία full length σε αριθμό και εξελίσσονται σε μια υπερδύναμη από την πρώτη τους μέρα. Οι Plutonian Shore θα έπρεπε να έρχονται στο νου όταν σκέφτεται κανείς ωραία ονόματα μπάντας (μια φράση παρμένη από το Κοράκι του Πόε που σημαίνει οι ακτές του κάτω κόσμου) και η εκρηκτική μουσική τους αναμπουμπούλα είναι δώρο για τους μπλακάδες.
Αυτή τη φορά στην Pale Horse Recordings, το “Sphere of Geburah” ακούγεται καλύτερα από ότι έχουν κάνει παλιότερα όσον αφορά την παραγωγή, που είναι πιο καθαρή και επιθετική στην ουσία της, δίνοντας στις κιθάρες και στα φωνητικά τον ακραίο ήχο που χρειάζονται για την κυριαρχία τους. Είναι επίσης και το μικρότερο άλμπουμ τους σε διάρκεια μέχρι τώρα, αποτελούμενο από οκτώ κομμάτια και συνολικά τριάντα ένα λεπτά μουσικής, που δεν είναι και πάρα πολύ γενικώς. Πιστεύω πως δέκα ή δεκαπέντε λεπτά ακόμα θα προσέγγιζαν την κανονικότητα, αλλά αν η μουσική είναι καλά τοποθετημένη και ισορροπημένη, δεν τα χρειάζεσαι στην πραγματικότητα.
Το εννοιολογικό υπόβαθρο των Plutonian Shore είναι στα ίδια επίπεδα σημαντικότητας με τη μουσικής τους, ως μια μπάντα που έχει να κάνει κυρίως με το μυστικισμό και τον αποκρυφισμό. Από τον τίτλο του δίσκο, κανείς θα μπορούσε να υποθέσει ότι αναφέρεται στο gevurah από το καμπαλιστικό δέντρο της ζωής, το οποίο -ανάμεσα σε άλλα πράγματα- συμβολίζει και το στοιχείο της φωτιάς αλλά και της δύναμης, εκπροσωπείται από το κόκκινο χρώμα όπως έντονα φαίνεται από το εξώφυλλο. Υποπτεύομαι ότι ο θάνατος και η εσωτερική, άπειρη γνώση συζητούνται και αυτά στο δίσκο, παρόλο που οι ακριβείς στίχοι είναι ακατανόητοι εξαιτίας των συνεχών σκληρών κραυγών του τραγουδιστή.
Το “Sphere of Geburah” είναι μουσικά άμεσο και βίαιο. Χαίρομαι πολύ που δεν έβαλαν ακουστικά μέρη ή ambient ιντερλούδια, αφού θα χαλούσε τελείως την απειλητική ατμόσφαιρα που χτίζεται από το πρώτο δευτερόλεπτο. Για το μεγαλύτερο μέρος του, κινούνται σε γρήγορες ταχύτητες και νευριασμένο ύφος, που σε στιγμές μου θύμισε τους Marduk, ξανά και ξανά σε διαφορετικά σημεία του δίσκου. Για παράδειγμα, το ομότιτλο κομμάτι είναι παρουσίαση ενός τυπικού τρίλεπτου κομματιού των Marduk στη δομή του. Τα τραγούδια περιέχουν εξαιρετική συλλογή από riffs, όπως το “At the Gates of Daath” που έχει κάτι που ακούγεται σαν μια μπάσταρδη μελωδία Marduk – Dark Funeral στην εισαγωγή, όμως και ολόκληρο το τελευταίο κομμάτι “The Burial and the Liberation”.
Τα όργανα ακούγονται μια χαρά και έχουν αρκετή ποικιλία, ειδικά οι γεμάτες από κλασικές black metal μελωδίες, θορυβώδεις κιθάρες. Βρήκα και τα τύμπανα αρκετά καλά, όπως και το παχύ μπάσο (φαίνεται στην εισαγωγή του “The Fiery Splendor”). Η στάση των Plutonian Shore δείχνει σεβασμό στις παραδόσεις και τραβούν αρκετές επιρροές από τη Σουηδική σκηνή. Γενικά, θα ήθελα να τονίσω πάλι πως οπαδοί των Marduk θα γουστάρουν πολύ και μ’αυτό, αν αποφύγουν το σπατάλημα χρόνου ψάχνοντας για ομοιότητες και διαφορές.
Το “Sphere of Geburah” είναι καλός δίσκος με λίγες αλλαγές στη διάρκειά του, εκτός από μερικά ανεβοκατεβάσματα από γρήγορα σε πιο αργά τέμπο και ανάποδα. Εξαιτίας του περιεχομένου του, των γαμάτων φωνητικών και τον ενδιαφέροντων κιθαρογραμμών, νομίζω ότι θα βρει το δρόμο του στα γούστα του κοινού και θα πρέπει να πάρει θετικές ανταποκρίσεις. Στο τέλος της μέρας, μια μπάντα πρέπει κυρίως να βελτιώνεται και τούτο είναι σίγουρα ένα βήμα μπροστά για τους Plutonian Shore.
4/6
