Όταν μιλάμε για Progressive Metal, το μυαλό μας ανατρέχει σε πολύ συγκεκριμένα συγκροτήματα – ορόσημα για το είδος. Fates Warning, Dream Theater και εν προκειμένω Queensrÿche, μεταξύ άλλων. Καθότι ο δίσκος γιορτάζει φέτος τα 35 του χρόνια, ευκαιρία είναι να μιλήσουμε για τον πιο επιτυχημένο τους δίσκο, το “Operation: Mindcrime”, έναν δίσκο που τοποθέτησε τους Queensrÿche σε μια από τις πιο περίοπτες θέσεις στο πάνθεον των Progressive συγκροτημάτων.
Οι Queensrÿche θα λέγαμε ότι βάδισαν παράλληλα με την ανάπτυξη και διαμόρφωση του Progressive Metal είδους, ενώ αν θέλαμε να μιλήσουμε ακόμα πιο τολμηρά, Queensrÿche και Prog Metal πήγαιναν χέρι – χέρι, επηρεάζοντας ο ένας τον άλλο σαν αλληλοεξαρτώμενα και αναπόσπαστα μέρη μιας ολότητας. Ενώ η ανάδειξη του είδους αυτού ξεκίνησε προς τα μέσα της δεκαετίας του ’80, οπότε και οι Queensrÿche κυκλοφόρησαν τα πρώιμα “The Warning” (που λατρεύω) και “Rage For Order”, η πραγματική ανάπτυξη οριζόντια και κάθετα για το Prog Metal ήρθε στα τέλη της δεκαετίας αυτής, διάστημα κατά το οποίο οι Queensrÿche κυκλοφόρησαν το “Operation: Mindcrime”, δίσκος ο οποίος έχει χαρακτηριστεί από πολλούς ως ένας από τους σπουδαιότερους concept δίσκους όλων των εποχών.
Το “Operation: Mindcrime” είναι ο τρίτος κατά σειρά ολοκληρωμένος δίσκος των Αμερικανών και αρχικά κυκλοφόρησε στις 3 Μαΐου 1988. Ο δίσκος συνθετικά ακολουθεί και αναπαράγει όλα τα (πλέον) κλασικά σημεία του Prog Metal. Σχεδόν σε όλα τα κομμάτια συναντάμε την μείξη παραδοσιακών Heavy Metal δομών με την ιδιαιτερότητα της μορφής του Progressive Rock, κάνοντας το τελικό αποτέλεσμα να ακούγεται πιο «επιθετικό» από το απλό Heavy Metal, ενώ παράλληλα το διανθίζει με ένα «ψευδοκλασικό» πειραματικό χαρακτήρα, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα να είναι το “Suite Sister Mary”. Βασικά / δομικά στοιχεία της παραπάνω μουσικής έκφρασης είναι η ανάγκη να καταδειχτεί η ακραία τεχνική δεινότητα των μουσικών που συντελούν το συγκρότημα, αξιοποιώντας συχνά ανορθόδοξες αρμονίες και περίπλοκους ρυθμούς με συχνές αλλαγές στα μέτρα και έντονες ξαφνικές διακοπές στο φαινομενικά αρμονικά εξελισσόμενο συνθετικό μοτίβο.
I Don’t Believe In Love
Πέραν της ιδιαιτερότητας του μουσικού του στοιχείου και προσανατολισμού, το ”Operation: Mindcrime” ξαφνιάζει για ακόμα έναν λόγου, αφού στην ουσία του είναι ένας concept δίσκος με την διευρυμένη αίσθηση της Rock Όπερας, ως την είχαν εισάγει οι Queen στο “A Night At The Opera”το 1975.
Η ιστορία ακολουθεί την Nikki, ένα άτομο εξαρτημένο από ουσίες που βρίσκεται σε ανάκαμψη, ενώ παράλληλα με την ανάρρωση, απογοητεύεται ολοένα και παραπάνω από την κατάρρευση της κοινωνίας μας, και αποφασίζει να ενταχθεί σε ένα «επαναστατικό» κίνημα ως εκτελεστής πολιτικών προσώπων. Πιο συγκεκριμένα, ο δίσκος ανοίγει με τον πρωταγωνιστή μας τον Nikki στο νοσοκομείο, σε σχεδόν κατατονική κατάσταση και με απώλεια μνήμης, ώσπου ξαφνικά πλημμυρίζεται από μνήμες του παρελθόντος, κατά τις οποίες θυμάται ότι ήταν χρήστης ηρωίνης. Οι επαναστατικές του τάσεις και η ευκολία χειραγώγησης λόγω της χρήσης, τον οδήγησαν να γίνει μέλος μιας κρυφής οργάνωσης («Anarchy—X «, «Revolution Calling»). Ο επικεφαλής της επιχείρησης αυτής γνωστός ως Dr X, παίζει με το μυαλό του Nikki. Χειρίζεται τον Nikki μέσω ενός συνδυασμού τεχνικών εθισμού στην ηρωίνη και πλύσης εγκεφάλου για να γίνει δολοφόνος. Κάθε φορά που ο Dr X χρησιμοποιεί τη λέξη «Mindcrime», ο Nikki γίνεται υπάκουη μαριονέτα του, πραγματοποιώντας οποιονδήποτε φόνο ο γιατρός επιθυμεί («Operation: Mindcrime»). Καθώς η θέση του Dr X στην οργάνωση μεγαλώνει, τόσο ο Nikki προσκολλάται στο μελλοντικό όραμα του εντολοδόχου του («Speak»). Μέσω ενός διεφθαρμένου ιερέα, του Father William, προσφέρονται στον Nikki οι υπηρεσίες μιας πλέον καλόγριας – παλιού θύματος παιδικής μαστροπείας, της Sister Mary («Spreading the Disease»). Μέσα από τη φιλία και την αυξανόμενη αγάπη του προς την Sister Mary, ο Nikki ξεκινάει να αναρωτιέται τι κάνει, βλέποντας ότι ο Dr Χ έχει τη δική του κακή ατζέντα («The Mission»). Ο Dr Χ παρατηρεί πως αρχίζουν και δημιουργούνται τριγμοί προς το πρόσωπό τους και διατάζει τον Nikki να σκοτώσει τόσο την ίδια όσο και τον ιερέα. Ο Νίκκι πηγαίνει στην εκκλησία της Mary και σκοτώνει τον ιερέα, αλλά, όταν αντιμετωπίζει τη Mary, δεν συμμορφώνεται με την εντολή να τη δολοφονήσει («Suite Sister Mary»). Αγαπά τη Mary και αποφασίζει να εγκαταλείψει την οργάνωση μαζί της, οπότε ο Nikki πηγαίνει στο Dr Χ για να του πει ότι παραιτείται. Ο Dr Χ, ωστόσο, υπενθυμίζει στον Nikki ότι είναι εξαρτημένος και ότι είναι αυτός που μπορεί να του παράσχει την καθημερινή του θεραπεία («The Needle Lies»). O Nikki φεύγει και επιστρέφει στη Mary, την οποία βρίσκει νεκρή («Electric Requiem»). Δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την απώλεια, ενώ παράλληλα φοβάται μήπως τη σκότωσε ο ίδιος και δεν το θυμάται (αργότερα στο Mindcrime DVD ότι η Μαίρη αυτοκτόνησε όταν ο Dr Χ απείλησε να σκοτώσει τον Nikki) και αρχίζει να υποκύπτει στην παραφροσύνη. Τρέχει στους δρόμους καλώντας το όνομά της («Breaking the Silence»). Η αστυνομία φθάνει και προσπαθεί να τον υποτάξει. Τον συλλαμβάνουν για οπλοκατοχή και τον βάζουν υπό κράτηση υπό την υπόνοια της δολοφονίας της Mary και των δολοφονιών που διέπραξε για τον Dr Χ («I Don’t Believe In Love»). Ο Nikki, υποφέροντας από σχεδόν πλήρη απώλεια μνήμης, μπαίνει σε ψυχιατρείο, όπου επαναλαμβάνει στο μυαλό του τις τελευταίες του στιγμές με τη Mary («Waiting for 22», «My Empty Room»). Ο Nikki επαναφέρει τη μνήμη του, αλλά τώρα βλέπει ποιος πραγματικά είναι («Eyes of a Stranger»).
Eyes Of A Stranger
** Η ολοκλήρωση της ιστορίας μας ήρθε ως sequel με τίτλο “Operation: Mindcrime II” τον Απρίλιο του 2006, με τον Ronnie James Dio να αναλαμβάνει τον ρόλο του Dr X. Η περιοδεία που ακολούθησε περιελάμβανε την ολοκληρωτική παρουσίαση και των δυο δίσκων back – to – back, με ηθοποιούς, θεατρικά σκηνικά και μιας τεράστιας οθόνης. Σε αυτήν την περιοδεία παρουσίασαν για πρώτη φορά ζωντανά και τον θάνατο της Mary.
Τον Ιανουάριο του 1989, ο δίσκος έφτασε στο νούμερο 34 στη λίστα των “100 Σπουδαιότερων Heavy Metal Δίσκων Όλων Των Εποχών” του περιοδικού Kerrang! Και στην 67η για το περιοδικό Rolling Stone, ενώ χαρακτηρίστηκε «Χρυσός» από τον RIAA. Η τιμητική «Πλατινένια» πλακέτα ήρθε το 1991.
Κατά την περιοδεία του 1990 για το “Empire”, οι Queensrÿche παρουσίασαν το “Operation: Mindcrime” στην ολότητά του. Κατά την παρουσίαση αυτή, το συγκρότημα χρησιμοποίησε video, animations αλλά και την Pamela Moore ως guest στο ρόλο της Sister Mary. Τo show αυτό κυκλοφόρησε και σε βιντεοκασέτα αλλά και σε CD για να είναι και οπτική αλλά και ακουστική η εμπειρία ως boxset, με τίτλο “Operation: Livecrime”.
Η επιτυχία που προκάλεσε το “Operation: Mindcrime” ήταν αδιαφιλονίκητα τεράστια από τις πρώτες κιόλας μέρες της κυκλοφορίας του. Τα κεντρικότερα σημεία των επαίνων από οπαδούς και Τύπο περιστρέφονταν γύρω από την τεχνική δεινότητα, την φωνητική απόδοση του Geoff Tate, την ενδιαφέρουσα ιστορία των στίχων αλλά και την παραγωγή του Peter Collins. Εδώ που τα λέμε λογικό. Ο συγκεκριμένος δίσκος εξακολουθεί να προσφέρει συγκινήσεις και να ακούγεται με τσίτα το volume. Μόνο έτσι αντιλαμβάνεσαι για πόσο μεγάλο έπος μιλάμε και πόσο πολύ επηρέασε μετέπειτα όσους ήθελαν να αφοσιωθούν στο συγκεκριμένο είδος ή κάποιο παρακλάδι του.