English
Last Updated on 11:47 by Lilliana Tseka
Είδος: Μελωδικό Heavy Metal
Χώρα: Ολλανδία
Εταιρεία: No Remorse Records
Έτος: 2015
Από τις πιο ηδονικές στιγμές της ενασχόλησης με τη μουσική, είναι όταν περιδιαβαίνοντας στο διαδίκτυο προς αναζήτηση άγνωστων συγκροτημάτων, πέφτεις πάνω σε φλέβα χρυσού εκεί που δεν το περιμένεις. Τι ήταν οι Stash όταν τους πρωτοάκουσα; Κάποιοι τύποι από την Ολλανδία με ελάχιστες πληροφορίες για τη μπάντα τους και ένα demo με 5 κομμάτια στο ενεργητικό τους, πίσω στο 1987 (ok, και τον Bert Kivits των Emerald στη φωνή). Τι γίνεται όμως όταν ακούς το demo και μένεις μαλ… χμμμμ… άναυδος από τις κομματάρες που το αποτελούν (παρόλο που κυκλοφόρησε σε κασέτα μόνο); Απλά αναρωτιέσαι τι παίχτηκε και δεν κατάφεραν να κυκλοφορήσουν κάποιο album και για καιρό απλά τους χρησιμοποιείς ως κερασάκι στη τούρτα κάποια καμένη βραδιά σε γνωστά/άγνωστα heavymetalικά στέκια. Φυσικά δε σου πάει στο μυαλό ότι υπάρχει ελπίδα μετά από τόσα χρόνια να ακούσεις κάτι νέο από δαύτους.
Παρόλα αυτά, τα άτομα, προφανώς, ήθελαν να σπάσουν κάποιο ρεκόρ ή να γραφτούν στο βιβλίο guinness. Έτσι, 28 ολόκληρα χρόνια μετά το demo (ναι, είκοσι οκτώ!), επιστρέφουν με full-length δουλειά! Η συνταγή ακολούθησε το ασφαλές μονοπάτι: Τα πέντε τραγούδια του demo, πλαισιώθηκαν από πέντε νέα, τα οποία άνετα θα μπορούσαν να είναι σύγχρονα με τα προαναφερθέντα. Το αποτέλεσμα είναι ένα χορταστικό 45λεπτο μελωδικού metal, που ταλανίζεται μεταξύ του κλασσικού heavy μεγαλείου των Heir Apparent, με διάσπαρτες κάποιες επικές πινελιές, και στο μελωδικό hard rock τύπου Dokken, Europe ή Pretty Maids. Στα συν της κυκλοφορίας ότι ως bonus tracks περιλαμβάνονται τα τραγούδια του demo όπως κυκλοφόρησαν το ’87. Η παραγωγή, ευτυχώς, κρατήθηκε σε επίπεδα 80s (με την καλή έννοια), με αποτέλεσμα να δείχνει αυθεντική και όχι υπερφορτωμένη.
Για τους fans του μελωδικού ήχου η κυκλοφορία είναι επιπέδου «κλέψτε την», αλλά προτείνω και στους πιο «δύσπιστους» χεβιμεταλλάδες να δώσουν μια ευκαιρία ξεκινώντας από τον ύμνο του δίσκου “Hold on the Line”. Ξέρω, ξέρω κάποιοι θα γκρινιάξουν πάλι ότι ο ήχος είναι παλιακός, η μπάντα δίνει μια από τα ίδια κτλ. Τα έχουμε ξαναπεί και νομίζω από την παρούσα κριτική είναι παραπάνω από κατανοητό ποιους αφορά η συγκεκριμένη κυκλοφορία.
Από εμένα παίρνει 4.5/6, κρίνοντας πολύ αυστηρά και προσπαθώντας να αφαιρέσω τα ίχνη φανμποϊσμού.
