English
Last Updated on 17:13 by Giorgos Tsekas
Και επίσημα χειμώνας αν και σχετικό για την Ελλάδα οπότε τι καλύτερο για ζεστό καφέ και βουτιά σε άλμπουμ σε αυτό το ύφος. Death Metal το ιδίωμα που έχει συνδυαστεί με δύο βασικές χώρες την Αμερική και τη Σουηδία. Θα λέγαμε ότι οι δύο μεγαλύτερες σκηνές καθρέπτιζαν δύο άλμπουμ. Από τη μια η Αμερικανική σκηνή βασιζόμενη στη τεχνική και καθαρή παραγωγή του Leprosy και από την άλλη η Σουηδική με πιο πανκ ήχο την βρωμιά αλλά και την doomila του Severed Survival. Έβαλα 16 αγαπημένα μου άλμπουμ χωρίς να έχω ζήσει την απαρχή ή την επιρροή αν θέλετε όλων αυτών οπότε και η άποψη είναι καθαρά υποκειμενική… Point of view ή point of few… ξεκινάμε !!!
Υ.Γ Αφιερωμένο στους Lars Petrov και David Parland.
SEANCE – Fornever Laid To Rest
1992 Black Mark
Όταν το πήρα από το ράφι του δισκοπωλείου σκέφτηκα… Dan seagrave εξώφυλλο καλό φαίνεται… το περιεχόμενο όμως ήταν ακόμα καλύτερο. Οι Seance κατάφεραν να φτιάξουν το δικό τους Pierced from within το 1992 μιας και είναι ένα απίστευτα τεχνικό άλμπουμ με πολυάσχολα και σε υψηλό βαθμό δυσκολίας τύμπανα. Αν βάζαμε τα δεκάδες ριφφ των Dark Angel στο Time does not heal, τη λύσσα του Darkness Descends, το δαιμονικό feeling του Hell Awaits και τα τερατώδη πνευμονία του Johan Larsson το αποτέλεσμα είναι αυτό εδώ. Το πιο Αμερικανικό Σουηδικό άλμπουμ που όχι μόνο κοίταξε στα μάτια τους Deicide αλλά ακόμα και σήμερα ακούγεται υπερφυσικό και βίαιο…
ENTOMBED – Left Hand Path
1990 Earache
Η πλευρά των συναισθημάτων ή ʽτης καρδιάςʼ, των ενστίκτων, του βάθους και του σκότους. Το αριστερό χέρι ήταν πάντα το μυϊκά ασθενέστερο, αλλά παρόλα αυτά εκείνο βάσταγε την ασπίδα και αμυνόταν. Γιʼ αυτό το λόγο χαρακτηρίστηκε ως σκοτεινή, λόγω της απορροφητικής, εσωστρεφούς φύσης της. Η Αριστερή Ατραπός βαθαίνει και ολοκληρώνει την Πτώση… από τα ουράνια σε μια χαράδρα. Εκείνος που εξασκεί την Σκοτεινή Τέχνη συνεχίζει την Πτώση από τον Θεό προκειμένου να επιτύχει ατομική θειότητα. …I am my own god, master slave and i will be beyond the grave… Ο δίσκος με το μπλε εξώφυλλο και το αριστερό μονοπάτι έμελλε να γράψει ιστορία για το σμήνος μελισσών και το υπέρβαρο sustain στις κιθάρες, τα πανκ powerchords και τα ψυχοβγαλτικά φωνητικά του Petrov. Εκτός από τα Bitter Loss, But Life goes on, Supposed rot το άλμπουμ ξεκινάει με το καλύτερο τραγούδι όλων των εποχών. Το ομώνυμο κομμάτι sου τσακίζει το σώμα από τα χτυπήματα και σε κλείνει με ένα συγκλονιστικό σόλο και outro επηρεασμένο από την ταινία Phantasm… Και εγένετο Σουηδικό Death Metal…
EDGE OF SANITY – Unorthodox
1992 Black Mark
Μπορεί το Nothing But Dead Remains να ήταν αρκετά πρωτόγονο και να ακουγόταν πιο πολύ σαν μια μπάντα που προσπαθούσε να βρει να βήματα της όμως εδώ οι EOF πέτυχαν ένα τερατώδες άλμα δημιουργώντας ένα αριστούργημα 60 λεπτών. Από το τσέλο και την απαγγελία του Enigma, τις λιτανείες του Nocturnal, τις ιαχές του Everlasting ( Everlasting, unapproachable, Neverending, the immortal one) μέχρι τη μελανά χολή του When all is Said με δεξιοτεχνικό και άξιο θαυμασμού τρόπο η απελπισία εξισορροπεί σαν ακροβάτης μεταξύ δύο συγγενών συναισθημάτων, της θλίψης και του θυμού. Το παγανιστικό Unorthodox είναι το πιο ολοκληρωμένο Σουηδικό άλμπουμ και φέρει την υπογραφή δύο αξιόλογων μουσικών του Dread (Infestdead, Marduk) και του Dan Swano.
CREMATORY – Denial
1992 Mangled Beyond Recognition
Μπασταρδοπα’ιδι με μπόλικες επιρροές από Napalm Death αλλά και Grave οι Crematory (ουδεμία ευτυχώς σχέση με τους Γερμανούς) σε 15 λεπτά θα σου σακατέψουν το λαιμό από τα grooves, θα σου τεντώσουν τα εγκεφαλικά νεύρα με τις αλλαγές και θα υποκλιθείς στην απόλυτη Death Metal φωνή του Stefan Harrvik ο οποίος πέρασε και από τους Necrophobic. A night of suffering… the suffering of christ…
NECROPHOBIC – The Nocturnal Silence
1993 Black Mark
Το σκοτεινό ρουμπίνι της Σουηδίας πάλι με υπογραφή Sunlight/Skogsberg. Εντάξει μπορεί οι Deicide και οι Slayer να είναι επιρροές εμφανής αλλά όταν ο Parland κεντάει μελωδίες και βάζει πλήκτρα πρέπει να σιωπούμε γιατί μιλάμε για ένα αριστούργημα. Προσωπικά προτιμώ την πιο Death metal εποχή της μπάντας και μετά από αυτό το άλμπουμ με εντυπωσίασαν στο Mark of the Necrogram με τραγουδιστή και πάλι τον Anders Strokirk. Το άλμπουμ είναι μια συναγωγή μαύρων χορευτικών δαιμόνων και μελοποιημένων βλασφημώ. Τα πλήκτρα στο Awakening και στο ομώνυμο σε καθηλώνουν και αν δεν σου σηκώνονται οι κωλότριχες στο αργό σημείο με το δεύτερο σόλο του Father of creation απλά σήκω φύγε χάνεις το χρόνο σου εδώ.
BLOODBATH – Breeding Death
2000 Century Media
Ούτε οι ίδιοι δεν κατάφεραν να ξεπεράσουν αυτό το χτύπημα κόλαφος στην ανυποψίαστη σκηνή, όταν όλοι καλογυάλιζαν τον ήχο τους και προσπαθούσαν να παίξουν υπερηχητικά ο guru Dan Swano γυρνάει πίσω το ημερολόγιο και δημιουργεί ένα τίμιο απόγονο του Transcend the rubicon και του Left hand path με την ίσως πρώτη μπάντα που παίζει old school Death metal με όλη την αγνότητα και βίαιη απλότητα – Brutality comes through simplicity…
VOMITORY – Redemption
1999 Fadeless Records
Το ευρωπαϊκό Death Metal κρατιέται εν ζωή με αναπνευστικό μηχάνημα και έρχεται ετούτο εδώ το άλμπουμ να μας δώσει ανάσες ζωής! Το άλμπουμ που θα κλείσει μια δεκαετία για τη μπάντα που ξεκίνησε το 1989 και επίσημα τα 90ς και τον 20 αιώνα. Τέλειο από την αρχή ως το τέλος 30 λεπτά ισοπεδωτικού, ισορροπημένου, καλογραμμένου δεμένου Death Metal. Η βρωμιά των Sodom, η hardcorila των Napalm Death με έναν ντράμερ φαινόμενο άξιο υιό του Lombardo και του Mick Harris. Η διασκευή στους GOD MACABRE απλά ρίχνει την ταφόπλακα και οι VOMITORY κάνουν αυτό το κομμάτι δικό τους για πάντα…
HYPOCRISY – Osculum Obscenum
1993 Nuclear Blast
Μανιασμένοι στο δεύτερο τους άλμπουμ και με ήχο από τσιμεντένια τοίχοι κατεδαφίζουν οτιδήποτε και όποιον τολμήσει να αντισταθεί. Ο όγκος στις κιθάρες βαρύς και ασήκωτος το μπάσο γρονθοκοπεί και η ξέφρενη λύσσα έχει όνομα Osculum Obscenum. Pleasure of Molestation, Inferior devoties, Infant Sacrifice αποτυπώνουνε με το καλύτερο τρόπο το πρόσταγμα για υποταγή. Με τον “Masse” Broberg στο τελευταίο του άλμπουμ με λαρύγγι βόθρο ανίερων στίχων αλλά και διπλές τσιριχτές φωνές αλά Deicide
DERANGED – High On Blood
1998 Regain Records
Οι Cannibal Corpse έχουν βγάλει το Vile, οι Cryptopsy το None So Vile όμως τα κλειδιά της πτέρυγας των ψυχικά αρρώστων τα έχουν άλλοι. Οι Deranged με παραγωγό τον Berno Paulsson (Crown of Thorns, Seance, Amon Amarth ) κυκλοφορούν ένα μόρφωμα που τεντώνει τους νευρώνες. 11 τραγούδια, 11 ασταμάτητοι δίχως φρένα κύκλοι του θανάτου (wells of death). Κιθάρες από νυστέρια, pinch harmonics, τα φωνητικά φτύνουν κομμάτια από σπασμένες αλυσίδες και ο Rikard Wermen ( Murder Corporation) executes with military precision. Robber of life, With The Silence came horror, High On Blood, Razor Divine τα αγαπημένα μου και κλείσιμο άλμπουμ με Εξορκιστή 3. Τα 40 λεπτά του κυλάνε σαν αίμα που αναβλύζει από την κοιλιακή αορτή και οι τρόφιμοι μέσα από τα κάγκελα σε κοιτάνε σαν τη συντροφιά που έψαχναν χρόνια… Έλα μέσα…
TIAMAT – Sumerian Cry
1990 C.M.F.T Productions
Η συνέχεια των TREBLINKA έχει ως αποτέλεσμα το ντεμπούτο άλμπουμ στα Sunlight studios και επίσημα πρώτο πριν το Left Hand Path. Πρωτόγονο, παγερό και απόκοσμο το Sumerian cry είναι άξιος απόγονος των Morbid Visions και Bestial Devastation καθώς και Rigor Mortis/ Immolation. Το σκληρό δέρμα στο ταμπούρο blastaρει με καταβολές Sarcofago. Τα φωνητικά μέσα από τα σκοτεινά γεμάτα υγρασία δώματα χαρακτηρίζονται από εναλλαγές με ψιθύρους και ανατριχιαστικά εφέ κάτι το οποίο θα επηρεάσει μετέπειτα τους Beherit, Lemegethon etc Το μονοπάτι των λύκων είναι μοναχικό και δεν ενδείκνυται για προβάτων αγέλες. Το αγνό και φυσικά παραγόμενο ακραίο metal στη πρώιμη μορφή του.
UNCANNY – Splenium For Nyctophobia
1994 Unisound
Ιδιαίτερο άλμπουμ ετούτο εδώ καθώς είναι ότι πιο άρτιο παίχτηκα με ένα φανταστικό ντράμερ. Ηχογραφημένο στα Unisound από τον Dan Swano και κυκλοφόρησε από την Ελληνική επίσης Unisound. Υψηλό επίπεδο συνθέσεων, πλουραλισμός ιδεών είναι ένα μίγμα ώριμων Edge of sanity και Bolt thrower χωρίς αυτό να τους στερεί να δώσουν το προσωπικό τους στίγμα. Θα χρειαστεί αρκετά ακούσματα καθώς εκτός από τα κλασσικά γρήγορα σημεία και τις Σουηδικές μελωδίες στα ριφφ θα ανακαλύψετε και μονοπάτια ευφάνταστα που ανοίγουν τη πρόσβαση για νέες ακουστικές διαστάσεις
GRAVE – Into The Grave
1991 Century Media
Ακόμα θυμάμαι την ανατριχίλα όταν παίξανε το Deformed στην Αθήνα το 2009. Δίσκος ορόσημο, με απίστευτη δύναμη, υποχθόνιο σκότος και σημάδια οργής και απόγνωσης. Άνετα θα το χαρακτήριζα το Dawn of Possession της Σουηδίας. 11 κομμάτια όλα σου ραγίζουν τα πλευρά με συνεχή χτυπήματα…In Love, Obscure Infinity (θεε μου!) , Το ομώνυμο με τα πλήκτρα και τις κάσες στην εισαγωγή μέχρι τις αέναες κραυγές του Banished to live…. Έπος!
CENTINEX – Reborn Through Flames
1998 Repulse
Ναι υπάρχουν ίσως πιο κλασσικά άλμπουμ που λείπουν από αυτή τη λίστα αλλά οι Centinex κέρδισαν μια θέση εδώ γιατί δεν ήταν ένα πυροτέχνημα. Έχουν μια πορεία 30 χρόνων κυκλοφορούν πάντα καλά άλμπουμ και έχουν μια σταθερότητα που τους χαρακτηρίζει ότι έχουν το μικρόβιο μέσα τους. Έχουν 11 συνολικά άλμπουμ και εδώ είναι το τέταρτο και ίσως το πιο ώριμο τους έχοντας βρει τον ήχο τους με μια υποδειγματική παραγωγή από τους Pettersson/Skogsberg και δημιουργό του εξωφύλλου τον Joe Petagno ο οποίος είχε κάνει πολλά εξώφυλλα εκείνη την περίοδο, Sepsism, Incantation, Angelcorpse etc. Ο Martin Schulman και η παρέα του έφτιαξαν ένα σύνολο ιδεών σε γρήγορο τέμπο, συμπαγή ντραμς και μια συστοιχία μελωδιών που σε παρασέρνει συμπεριλαμβανομένης και μιας άψογης διασκευής KREATOR. 40 απολαυστικά λεπτά.
UNLEASHED – Shadows In The Deep
1992 Century Media
Η μπάντα με ένα από τα πιο όμορφα και άψογα σχεδιαστικά λογότυπα. Η μπάντα που τίμησε και αυτή το ντεμπούτο των Autopsy και έμεινε σταθερή και τίμια στο χρόνο. Παίζοντας σε 45 στροφές τις διαστροφές των Cutler, Coralles, Reifert , με εμετικά φωνητικά και αποστροφές σκατοψυχιας με ύφος πρώιμων Morgoth. Το the Immortals είναι ένα από τα επικότερα κομμάτια όλων των εποχών και αντικατοπτρίζει και τη θεματολογία της μπάντας ξεσηκώνοντας λεγεώνες για μάχες σώμα με σώμα. Με το κροτάλισμα στον ήχο, τους καλπασμούς και τις ερπετοειδείς μελωδίες οι Unleashed φτιάχνουν την ταυτότητα τους. Η Century media τότε τύπωνε πολύ ποιοτικά jacket και εσώφυλλα με ιδιαίτερα χρυσά και ασημένια και λοιπά χρώματα.
DISMEMBER – Indecent And Obscene
1993 Nuclear Blast
Εδώ θα ξεκινήσουμε ανάποδα… Dreaming in red..τι να πει κανείς γι’ αυτή την σύνθεση που ενθρονίζεται στο πάνθεον των δημιουργιών. Το occult ύφος στο μπάσο της εισαγωγής και το εμπλουτισμένο συναισθήματα σόλο θα σε λυγίσουν. Όχι? Το κομμάτι ξεδιπλώνεται και μετατρέπεται σε αγρίμι. Περίμενε.. έχει και άλλο… Skinfather, Case Obscene, Reborn in blasphemy, 9th circle… οι Dismember έχουν ξεπληρώσει τους Autopsy με τη διασκευή του Pagan Saviour και βάλανε το δικό του λιθάρι στη δημιουργία της σκηνής, την ιστορία τους μάλλον την ξέρεις… αν όχι ξεκινά.. και μην googlareis Dismember αλλά Carnage!
GOREMENT – The Ending Quest
1994 Crypta
Ένα από τα πιο βαριά άλμπουμ σε όγκο και συναισθηματική ένταση μαζί με το Cenotaph – The Gloomy Reflections… κατά τη ταπεινή μου άποψη. Ένα άλμπουμ που πήρε χρόνια για να εκτιμηθεί λόγω της μικρής διανομής. Τα αργά του σημεία σε βυθίζουν στα πιο βαθιά σκοτάδια και σε χτυπούν σαν βαριοπούλα στο στήθος. Ο ήλιος κρύβεται στο συμβολικό εξώφυλλο και οι μελωδίες του μοιάζουν βάλσαμο για τη ψυχή σου που εγκλωβίζεται σε ιστούς απόγνωσης και απομόνωσης. Ηχογραφημένο χειμώνα στη Γερμανία με ιδιαίτερο ξερό τόνο στις κιθάρες και απάνθρωπα φωνητικά με ύμνους όπως το My ending quest, Memorial, Obsequies of mankind, Silent Hymn πραγματικά θα σε μαγέψει.
Για πιο ολοκληρωμένη άποψη τσεκάρετε επίσης τους Megaslaughter, Wombbath, Kaamos, Soils Of Fate, Infest Dead, Throneaeon, Defaced Creation, Carnage, Insision, Cemetery, Spawn of Possession, Coercion, Lobotomy, Utumno etc
Για το Σουηδικό Death Metal μπρελόκ https://smzartworks.bigcartel.com/
