Είδος: Black Metal
Χώρα: Ολλανδία
Εταιρεία: Onism Productions / Void Wanderer Productions
Έτος: 2023
Όλα καταλήγουν στο τι ψάχνει ο καθένας στο Black Metal. Προσωπικά, από πιτσιρίκι ήθελα την παραξενιά, την απόκοσμη ατμόσφαιρα, την καλλιτεχνική διαστροφή, την ατμόσφαιρα ψυχολογικού θρίλερ να αποτυπώνονται γλαφυρά σε ένα άλμπουμ, με τρόπο που θα με φυγαδέψει από την πραγματικότητα και θα με εισάγει σε ένα ξένο μυαλό, γεμάτο ανησυχίες. Συνήθως, το καταλάβαινα από την πρώτη ακρόαση όταν ταιριάζω με έναν δίσκο.
Το ίδιο ακριβώς συναίσθημα μου δημιούργησαν οι Teitan, το one man band του Devi Hisgen, από το Ρότερνταμ, όπου με πήραν από το χεράκι και με πήγαν βόλτα στον κόσμο της παράνοιας. Στρυφνά, άναρχα και άτσαλα ριφ κολλούν πάνω σε μια προσεκτικά σκηνοθετημένη ambient/drone ατμόσφαιρα, ενώ παράλληλα industrialίζοντα στοιχεία αναμοχλεύονται με post-black ανησυχίες, για να μπερδέψουν τις αισθήσεις μας. Σκεφτείτε τους Grand Declaration era Mayhem να μεθούν με τους late Behemoth και να καταλήγουν σε κάποια ψυχιατρική κλινική, σε έναν μανιακό χορό αγκαζέ με τους Hail Spirit Noir.
Ειδική σημείωση για τους στίχους, όπου σίγουρα κάτι μυστήριο συμβαίνει, με τίτλους τραγουδιών όπως “Public Masturbation”, “Menstrual Blood and Pomegranate” και “Gang Mahal”. Προχωράτε με προσοχή και δική σας ευθύνη.
Ανήκουν ξεκάθαρα στην κατηγορία “love or hate” και εύκολα θα καταλάβετε από τα σινγκλ αν υπάρχει περίπτωση να σας συγκινήσουν. Το συγκεκριμένο μίξερ ήχων εμένα με έπιασε, βρήκα μια σωστή ισορροπία ανάμεσα στα σκληρά και ατμοσφαιρικά σημεία και είμαι σίγουρος ότι με ακόμη περισσότερη δουλειά στα κιθαριστικά μέρη, θα καταφέρουν να μας δώσουν ακόμη πιο διεστραμμένες μουσικές ανωμαλίες.
Αυτοί οι δίσκοι δεν πηγαίνουν ούτε στα τοπ10 της χρονιάς, ούτε γίνονται trend. Άλμπουμ σαν το In Oculus Abyss, σφηνώνονται στο υποσυνείδητο και σε ακολουθούν. Υπάρχει μέθοδος στο χάος, σε αυτό το τρενάκι της τρέλας.