Είδος: Progressive Death/Black Metal
Χώρα: Σουηδία
Εταιρεία: Century Media Records
Έτος: 2018
Οι Tribulation ξεκίνησαν σαν ένα death metal συγκρότημα στα χνάρια των Entombed, αλλά ο δίσκος τους που κυκλοφόρησε το 2015, με τίτλο ‘The Children of the Night’ ήταν ο ορισμός του blitzkrieg. Και αποτέλεσε και το παραπάνω βήμα, με το οποίο μια τυπική μπάντα Σουηδικού death metal μετατράπηκε σε κάτι μοναδικό και πάνω απ’όλα σε κάτι το καινούριο για τη σκηνή. Μία goth μίξη των Mercyful Fate με τους In Solitude, αναμεμιγμένη με κιθαριστική και Sisters of Mercy ατμόσφαιρα, οδήγησε πολλούς παραδοσιακούς metalheads να τους προσέξουν. Τώρα, με την τέταρτη προσπάθεια τους, κοινό και Tύπος είναι προετοιμασμένοι για το τι θα ακούσουν. Αλλά, παρόλο που απουσιάζει το στοιχείο του αιφνιδιασμού, το τελικό αποτέλεσμα είναι κάτι παραπάνω από εκστατικό! Όχι, δεν μπορούμε να βρούμε πολλές διαφορές μεταξύ του ‘The Children of the Night’ και του ‘Down Below’. Πιθανόν μόνο στην παραγωγή, η οποία είναι πιο γυαλισμένη τώρα. Η αισθητική είναι όντως, πάνω κάτω η ίδια με τον προηγούμενο δίσκο, και η υψηλής ποιότητας σύνθεση των τραγουδιών ακολουθούν την ίδια formula. Τα εναρμονισμένα solos, οι πιασάρικες κιθάρες, η σοφή χρήση του πιάνο και τα μελωδικά μέρη, είναι η απάντηση στο ‘ρητό’ ότι μόνο ένας ηλίθιος αλλάζει απλά για να είναι διαφορετικός. Τα πάντα είναι πανέξυπνα τοποθετημένα στο δίσκο, ακόμα και οι καμπάνες, οι σφυρίχτρες και τα πλήκτρα που ακούμε. Για ακόμη μια φορά ο Adam Zaars και η παρέα του, δημιούργησαν ένα απίστευτο άλμπουμ με σκοτεινή και ταυτόχρονα μελωδική ατμόσφαιρα. Σίγουρα όμως δεν έχουμε να κάνουμε με ένα ‘The Children of the Night’ νούμερο 2. Το ‘The Lament’, με την progressive ‘χροιά’ του είναι ένα άριστο ξεκίνημα του δίσκου, το ‘Nightbound’ αποτελεί από μόνο του highlight, το ‘Lady Death’ είναι εντυπωσιακά ευκολομνημόνευτο, τα ‘Subterranea’ και ‘Cries From The Underworld’ αποτελούν τις σκληρότερες στιγμές του δίσκου, το ‘Purgatorio’ με το πιάνο που σε στοιχειώνει είναι μία instrumental ανάσα για τον ακροατή, το ‘Lacrimosa’ είναι η πιο πολύπλοκη σύνθεση του δίσκου και το ‘The World’ ένα από τα πιο πιασάρικα του άλμπουμ. Το εφτάλεπτο τραγούδι ‘Here Be Dragons’ κλείνει με επικό τρόπο το ‘Down Below’.
5/6