Last Updated on 21:02 by Giorgos Tsekas
Είδος: Progressive Thrash Metal
Χώρα: Καναδάς
Εταιρεία: Century Media
Κυκλοφορία: 02/2022
Έχω στο μυαλό μου τους Voivod ως έναν ποταμό: συνεχώς ρέουν και αλλάζουν μορφές και κινήσεις μα παραμένουν σταθεροί. Ξέρεις ότι πάντα είναι εκεί, πηγαίοι. Δίνουν ζωή χωρίς να το καταλαβαίνουν μερικές φορές. Όπως καταλαβαίνετε, σίγουρα η «κριτική» αυτή δεν πρόκειται να είναι αντικειμενική. Δεν χρειάζεται κιόλας, εδώ που τα λέμε.
Η επιστροφή των Καναδών στην δισκογραφία σηματοδοτείται από τον 15ο (!) ολοκληρωμένο δίσκο τους (19η κυκλοφορία για την ακρίβεια, αν τα πάρουμε όλα με τη σειρά… 40 χρόνια πορείας είναι αυτά), ο οποίος κυκλοφόρησε από την Century Media πριν από λίγες ημέρες. Μάλιστα, είναι ο πρώτος δίσκος τους από το 2009 και μετά που ηχογραφείται από το ίδιο lineup με τον προκάτοχό του (“Infini”). Σίγουρα το “Synchro Anarchy” γεννήθηκε υπό περίεργες και ασυνήθιστες προϋποθέσεις, εν μέσω του πανδημικού σοκ που συνεπήρε όλο τον πλανήτη. Κάθε μέλος έπρεπε να δουλέψει ξεχωριστά το κομμάτι του, πράγμα που σε κάνει στην αρχή να έχεις αμφιβολίες για την συνοχή του τελικού αποτελέσματος. Φυσικά, οι Καναδοί απέδειξαν ότι τέτοια μικροπροβληματάκια δεν υπάρχει περίπτωση να επηρεάσουν την δημιουργική τους φύση.
Όπως ανέφερε και ο Away στο Montreal Rocks: «Λόγω της πανδημίας, το ήμισυ της δουλειάς έγινε πραγματικά με κοινωνική απόσταση, επειδή ήταν στα μέσα Μαρτίου 2020 που έγινε το lockdown και δεν είχαμε πλέον πρόσβαση στο στούντιο. Μείναμε λοιπόν κολλημένοι με όσα είχαμε ηχογραφήσει στις αρχές του 2020 — απλώς αποσπάσματα ιδεών. Και μετά περάσαμε μήνες προσπαθώντας να βγάλουμε ένα άλμπουμ από όλα όσα είχαμε συλλέξει. Ήταν ένα τεράστιο παζλ. Ακόμα και όταν μπήκαμε στο στούντιο πέρυσι, δεν ήμασταν εκατό τοις εκατό προετοιμασμένοι γιατί έχουμε συνηθίσει να κάνουμε πολύ περισσότερες πρόβες πριν να γράψουμε κάποιο δίσκο. Έτσι «χτίζαμε» ακόμα το άλμπουμ ενώ ηχογραφούσαμε, γράφαμε στίχους και μουσική. Έτσι το όλο θέμα μας οδήγησε να σκεφτούμε ότι θα ήταν καλή ιδέα να ονομάσουμε το άλμπουμ «Synchro Anarchy». Και είναι επίσης αντιπροσωπευτικό του πλανήτη στον οποίο ζούμε αυτή τη στιγμή.».
Το “Synchro Anarchy” ανοίγει με τον τρόπο που έκλεισε το “The Wake”, οπότε μουσικά υπάρχει μια σύνδεση με τον προηγούμενο δίσκο. Διαπνέεται από όλα όσα μας έχουν προσφέρει οι Voivod ανά τα χρόνια: σταδιακές αλλά και απότομες αλλαγές στα tempos, συνεχείς εναλλαγές στις συγχορδίες, περίτεχνα solos στο μπάσο, ανά στιγμές θυελλώδη τύμπανα (που εν τω μεταξύ ο Away μπλέκει punk, D-Beat, groove, thrash έτσι απλά και φυσιολογικά), μελωδίες να προκαλούν συναισθήματα που σε κατακλύζουν ανά κύματα. Φυσικά, καθότι η φύση των Voivod ως μουσικοί είναι περιπετειώδης και ανέκαθεν είχε την τάση να καταπιάνεται με πειραματισμούς και παραξενιές, ήταν φορές που έπιανα και στοιχεία θεωρητικά ‘ξένα’ στη μουσική των Καναδών, όπως grunge, doom και surf rock σημεία, ενώ αντιθέτως ουκ ολίγες ήταν οι φορές που ένιωσα να παίζουν πιο retro, σαν να κάνουν ένα πέρασμα από όλες τις διαφορετικές τους περιόδους. Παρόλα αυτά το γεγονός ότι ρίχνουν ξανά το βάρος προς το prog rock, τους δίνει την δυνατότητα να εξερευνήσουν και άλλες πλευρές τους πιο ψυχεδελικές, σχεδόν jazz ορισμένοι θα έλεγαν. Το νόημα είναι ότι οι Καναδοί δεν σταματούν, ακόμα και σήμερα να σε ξαφνιάζουν και είτε πατούν σε παλιές δομές είτε πειραματίζονται με κάτι καινούριο καταφέρνουν να σε παρασύρουν.
Ο Chewy έχει αναφέρει το εξής στο Montreal Rocks: «Πιστεύω πως είναι αγνό Voivod (το “Synchro Anarchy”)! Νομίζω πως είναι ένας σκοτεινός δίσκος με αναλαμπές φωτός. Είναι περίπλοκος και βαθύς. Υπάρχει πολυπλοκότητα. Υπάρχουν νέες εξερευνήσεις σε πολλά επίπεδα. Φυσικά, υπάρχουν πολλές αναφορές στο διάστημα, στην πρόοδο της τεχνολογίας έναντι του εύθραυστου πλανήτη μας, σε ψυχικές ασθένειες, το άγχος, την εξέγερση, τον θάνατο, τα μυστήρια του χρόνου και του διαστήματος. Συγχρονισμός και χάος! Πολλή τροφή για σκέψη, υποθέτω. Και οι ήχοι είναι φανταστικοί […]». Από την πλευρά του ο Away αναφέρει στο ίδιο μέσο: «Έχουμε ένα φουτουριστικό στυλ συνδυασμένο με παλαιότερες thrash και metal punk φόρμες που έρχονται με τον Snake. Νομίζω πως το γεγονός ότι το “The Wake” έλαβε την προσοχή που πήρε, σήμανε την ένδειξη ότι βαδίζουμε προς το σωστό μονοπάτι. Οπότε, προσπαθούμε να εξερευνήσουμε όσες περισσότερες λεωφόρους μπορούμε.».
Σίγουρα ξεχωρίζουν τα ένρινα φωνητικά του Snake, ενός ανθρώπου με μια απ’ τις πλέον αναγνωρίσιμες και χαρακτηριστικές φωνές στο Progressive Thrash. Οι εναλλαγές που κάνει στη διαχείριση της φωνής του και το πλήθος των συναισθημάτων που προκαλεί (φόβος, άγχος, απελπισία, θυμός κ.λπ.) εννοείται πως γεμίζουν θεατρικότητα το τελικό αποτέλεσμα.
Παράλληλα, το γεγονός πως οι Voivod είναι εξαιρετικοί μυθοπλάστες επιβεβαιώνεται στους στίχους και αυτού του δίσκου. Ως ένα σημείο, παρότι δεν ήθελαν να ασχοληθούν στιχουργικά με την πανδημία, εύκολα καταλαβαίνει κανείς πως άθελά της επηρέασε, έστω και σε ένα μικρό βαθμό τις εμπνεύσεις του Snake, κάτι που επιβεβαιώνεται και από τα λεγόμενα του Away στο Invisible Oranges: «[…] Στην αρχή ρώτησα τον Snake για τί (θέμα) θα γράψει και είπε ότι δεν θα γράψει για τον Covid. Νομίζω όμως πως τελικά μας επηρέασε όλους· την μουσική, τις απεικονίσεις, τους στίχους. Επειδή στα μέσα Μαρτίου του 2020 ξαφνικά κανείς μας δεν είχε πρόσβαση στο στούντιο μας, ο Snake είπε ότι θα φτιάξει ένα στούντιο στο σπίτι του. Μόλις όμως τελείωσε την μόνωση του δωματίου, οι περιορισμοί έγιναν πιο αυστηροί και δεν μπορούσαμε να βρεθούμε στο ίδιο σπίτι. Έκανε λοιπόν μερικά πράγματα απομονωμένος, και σίγουρα ακούω στους στίχους την απομόνωση.»
Η παραγωγή έγινε από τους ίδιους τους Voivod και τον Francis Perron (του RadicArt Studio), μαζί με την ηχογράφηση και την μίξη, όπως ακριβώς συνέβη και με τον προκάτοχο – εξίσου φοβερό – δίσκο “The Wake”. Το mastering ανέλαβε ο Maor Appelbaum. Το εξώφυλλο σχεδιάστηκε από τον Away, ο οποίος μάλιστα είναι υπεύθυνος για τα εξώφυλλα όλων των δίσκων του συγκροτήματος από το ντεμπούτο “War And Pain” (1984) και έπειτα. Όπως ανέφερε και ο ίδιος στο Invisible Oranges «Προσπαθήσαμε πραγματικά να συνδυάσουμε τα πάντα και να προχωρήσουμε μπροστά δημιουργώντας καθ’ όλη την πορεία και μερικές φορές οι στίχοι επηρεάζουν τις απεικονίσεις και μερικές φορές οι απεικονίσεις θα επηρεάσουν τη μουσική. Είναι όλα αλληλένδετα για αυτόν τον δίσκο, ειδικά επειδή παίζαμε το Σαββατοκύριακο και ηχογραφούσαμε κατά τη διάρκεια της εβδομάδας […[]. Και κάθε φορά ζωγράφιζα κάτι επηρεασμένο από αυτό που συνέβαινε στο στούντιο. στίχους και μουσική. Έτσι κατέληξα να έχω μια ζωγραφιά για κάθε τραγούδι μέχρι το τέλος της όλης διαδικασίας. Όλη η τέχνη είναι λίγο αφηρημένη, αλλά είναι πολύ επηρεασμένη από τη μουσική και τους στίχους. Στο τέλος, έκανα το εξώφυλλο ενώ άκουγα τις μίξεις που έρχονταν. Προσπαθούμε να κάνουμε τα πάντα πραγματικά συνεκτικά και με τη μορφή ενός ταξιδιού όταν ακούς τη μουσική και κοιτάς την τέχνη και διαβάζεις τους στίχους. Πρέπει να είναι ένα είδος συνολικής εμπειρίας κατά κάποιο τρόπο.».
Στο σύνολό του, το “Synchro Anarchy” ικανοποιεί και τους πολυετείς οπαδούς τους, αλλά και τους ίδιους τους Voivod, αφού φάνηκαν να το διασκεδάζουν ιδιαιτέρως, ενώ μάλιστα επιβεβαιώνει πως οι Καναδοί ήταν, είναι και θα είναι ένα από τα πιο πηγαία δημιουργικά συγκροτήματα της μουσικής βιομηχανίας, μιας και ο χρόνος φαίνεται να μην τους έχει «αγγίξει» στο ελάχιστο. Εύχομαι να τους ξαναδούμε κάποια στιγμή ζωντανά στην Ελλάδα και να ακούσουμε κάτι από τον συγκεκριμένο δίσκο.