English
Είδος: Melodic death (with Eastern folk)
Χώρα: Φιλανδία
Εταιρία: Redhouse Finland Music Publishing
Έτος: 2014
Το πρώτο άλμπουμ των Whispered, ‘Thousand Swords’ (2010), ήταν ένα αρκετά ανανεωτικό metal άλμπουμ. Τι καινούριο μπορεί να προσφέρει ένα μελωδικό death metal άλμπουμ από την Φιλανδία, θα αναρωτιόταν κανείς. Γίνεται, λοιπόν, πιο ενδιαφέρον/μπερδεμένο με τις ανατολικές folk πινελιές και τα γιαπωνέζικα, σαμουράι θέματα. Το ‘Time I’ των Wintersun είχε κι αυτό αρκετά ανατολικά στοιχεία, αλλά οι Whispered, το κάνανε πρώτοι, κάποια χρόνια νωρίτερα. Ενώ στο μελωδικό death metal από την Ιαπωνία συναντά κανείς πιο μοντέρνα στοιχεία (όπως στους Blood Stained Child, οι οποίοι χρησιμοποιούν trance σημεία), αυτό το φιλανδικό συγκρότημα μας δείχνει πως θα έπρεπε να είναι ο πιο παραδοσιακός ήχος της Ιαπωνίας. Φαίνεται ότι οι Whispered με το ‘Shogunate Macabre’ κάνουνε ένα βήμα μπροστά, αντικρούοντας έτσι οποιαδήποτε αρνητική κριτική έγινε για το ντεμπούτο τους.
Μετά το αφηγηματικό intro στα γιαπωνέζικα, καταλαβαίνεις σχεδόν αμέσως το πόσο δούλεψαν με τα γιαπωνέζικα στοιχεία. Δεν μεταπηδούν από το metal στο folk, τόσο απότομα όπως γινόταν στο ‘Thousand Swords’. Μία ακόμα μεγάλη διαφορά με πριν, είναι ότι δεν έχουν πλέον μόνιμο, επίσημο keyboard player. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα, οι κιθάρες να περνούν μπροστά συχνότερα. Συναντάμε τις τυπικές, για το φιλανδικό μελωδικό death metal, ‘κόντρες’ των κιθαριστών, ενώ τα πλήκτρα έχουν ‘παραγκωνιστεί’ και είναι κυρίως στο background. Τα γρυλίσματα του Jouni Valjakka παραμένουν βραχνά, αλλά ακούγονται λιγότερο υπερβολικά. Οι μελωδίες του background είναι πιο ποικίλες σε σχέση με τον προηγούμενο δίσκο και ο δίσκος περιέχει ομαδικές κραυγές, χορωδίες, ήχους σπαθιών, αφηγηματικές φωνές, θέλετε κι άλλα? Για παράδειγμα στο ‘Hold The Sword’, η μουσική αναμιγνύεται με πολεμικούς ήχους και νομίζεις ότι βρίσκεσαι στην φεουδαρχική Ιαπωνία, σαν σαμουράι, προστατεύοντας τον αφέντη σου, τιμώντας τον bushido code.
Οφείλω να ομολογήσω ότι ξαφνιάστηκα λίγο με το jazz ιντερλούδιο του ‘Kappa’… Ένα ωραίο τραγούδι, το οποίο όμως ξεφεύγει από το όλο ‘κλίμα’ του δίσκου. Μου φαίνεται επίσης, ότι το tempo του δίσκου έγινε πιο γρήγορο, αφήνοντας λιγότερο χρόνο στα μακρόσυρτα ακουστικά περάσματα, γεγονός που κάνει το Shogunate Macabre να ακούγεται πιο επιθετικό και με τις χορωδίες στο background πολύ πιο δραματικό. Ενώ μερικοί μπορεί να το δουν αυτό ως βελτίωση, σε άλλους μπορεί να λείψουν τα επικά intermezzo. Παρόλα αυτά, αυτοί οι οπαδοί θα απολαύσουν το δεκάλεπτο έπος ‘Upon My Honor’, το οποίο κλείνει το δίσκο αναδεικνύοντας όλες τις πλευρές της μπάντας.
Οπαδοί του μελωδικού death του στυλ KALMAH, MORS PRINCIPIUM EST και old school CHILDREN OF BODOM, θα πρέπει να τσεκάρουν τους φιλανδούς και να περιπλανηθούν στην αρχαία Ιαπωνία, αντί να τριγυρνάνε στον συνηθισμένο παγωμένο βορρά. Γενικότερα, στο Shogunate Macabre έχουμε μικρότερα κομμάτια, με πιο αγνό ήχο και καλύτερης μίξης metal με folk της ανατολής. Κλείνοντας, οι φιλανδοί δουλεύοντας πάνω στα λάθη του ντεμπούτου, βελτιωθήκαν αρκετά. Το Shogunate Macabre είναι πιο διασκεδαστικό, πιο ειλικρινές άλμπουμ σε σύγκριση με την πρώτη τους κυκλοφορία, και δεν σου αφήνει περιθώριο να βαρεθείς.
Επισκεφτείτε την σελίδα τους στο Facebook ή την επίσημη ιστοσελίδα τους.
