Είδος: Black metal
Χώρα: Πολωνία
Εταιρία: Godz ov War Productions
Έτος: 2020
Θα ξεκινήσω λέγοντας το εξής: Έχοντας «συνηθίσει» τώρα τελευταία να ακούω Mgla, Batushka, Behemoth και λοιπές γνωστές μπάντες από την Πολωνία, βρέθηκα απροετοίμαστος για το black metal που παίζουν οι Wilczyca και αυτό γιατί η μπάντα αυτή, έχει μείνει και όχι απαραίτητα για κακό, στην παραδοσιακή σχολή του Πολωνικού black metal. 2ο άλμπουμ από τα 3 που έχει η μπάντα, δημιουργημένη το 2019, με τον τίτλο ‘Horda’ και μάλιστα το 2ο στην ίδια χρονιά, αφού το 2020 κυκλοφόρησε και το ομώνυμό τους, το ‘Wilczyca’. Η μπάντα φαίνεται υπερπαραγωγική πάντως και δεν το θεωρώ καθόλου κακό. Για πάμε να το δούμε…
Σε θέμα ήχου, όπως ανέφερα και στον πρόλογο, εδώ έχουμε μια μπάντα που δεν κινείται σε αυτά που ακούμε τελευταία. Έχουμε μια μπάντα που μένει πιστή στον black metal ήχο της Πολωνίας και το άλμπουμ αυτό, είναι ακατέργαστο, ωμό και θα μου επιτρέψετε να πω, «σάπιο», αλλά με την καλή έννοια. Όσοι ακούτε αυτό το black θα καταλάβετε τι εννοώ όταν ακούσετε το άλμπουμ. Με μια παραγωγή αρκετά βρώμικη, όσο χρειάζεται για να αναδειχθεί η «πτωμαΐνη» που αναδύεται από το άκουσμα του δίσκου, μέσα σε 8 κομμάτια και σχεδόν 38 λεπτά, μας περνάνε το μήνυμά τους, που απ όσο μπόρεσα να καταλάβω μεταφράζοντας τους στίχους τους στα Αγγλικά, είναι εναντίον της θρησκείας κυρίως. Να με συγχωρέσετε αν έχω πέσει έξω και ζητώ συγνώμη και από την μπάντα.
Μουσικά μπορείτε να περιμένετε κομμάτια μεσαίας με σχετικά γρήγορης ταχύτητας, με κάποια «ξεσπάσματα», βάζω εισαγωγικά γιατί τα ξεσπάσματα αυτά λειτουργούν ανάποδα εδώ, είναι ΠΟΛΥ αργά σημεία, στα όρια του να γίνουν suicidal black metal, αλλά ευτυχώς δεν μπαίνουν σε αυτά τα μονοπάτια. Έχουν επίσης και μερικά ambient intros και outros με σκέτα πλήκτρα, αργά, νεκρικά και ικανά να δημιουργήσουν εφιάλτες. Κιθάρες ξυράφια όπως πρέπει σε αυτό το είδος, τύμπανα περιέργως πεντακάθαρα και φωνητικά που καρφώνονται με τη μια στην ψυχή και όχι με πολύ ευχάριστο τρόπο εννοώντας ότι είναι εφιαλτικά. Είναι αυτό που θα έπρεπε να έχει ο κάθε black metal τραγουδιστής και μέχρι στιγμής στην Ελλάδα τουλάχιστον και πάντα κατά την γνώμη μου, μόνο ο Wrath των Dodsferd έχει καταφέρει κάτι τέτοιο. Σε αυτό το σημείο να πω, ότι σε αυτό το άλμπουμ δεν θα ακούσετε ούτε που «ανακαλύπτει τον τροχό» ούτε κάτι που θα σας ξετινάξει. Θα ακούσετε black metal παιγμένο με ειλικρίνεια και μεράκι.
Κλείνοντας, θα πω αυτό: όσοι γουστάρετε ωμό black metal όπως πρέπει αυτό να παίζεται, επενδύστε άφοβα. Οι υπόλοιποι, με προσοχή αν και πιστεύω ότι τελικά θα γουστάρετε κι εσείς. Προσωπικά, ενώ όταν ξεκίνησε το άλμπουμ είχα κάποιους ενδοιασμούς, με το 2ο άκουσμα και μετά με το 3ο, κατάλαβα ότι δεν είναι καθόλου άσχημος δίσκος. Οκ μπορεί να μην γίνει η μπάντα που θα βάλω να ακούω όταν αράζω σπίτι, αλλά σίγουρα είναι ένα άλμπουμ που θα ακούσω ξανά σύντομα.
4,5/6